به دانه

به دانه ,به دانه برای نوزاد,به دانه و گلاب,به دانه برای سرفه نوزاد,به دانه در بارداری,به دانه برای نوزادان,به دانه چیست

توضیحاتی در مورد به دانه

دانه‌های «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط‌ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند.گونه‌های زیادی به وجود دارد که فقط دوتای آن‌ها قابل توجه‌است. به معطر: شکلی بیضی با انتهای مخروطی دارد. پوست آن نرم، زرد و دارای گوشت سفید است. آناناسی: تاحدی شبیه گلابی برآمده‌است. پوست آن بعد از رسیدن زرد می‌شود و گوشت آن زرد رنگ و با طعم خفیفی از آناناس است. 

در این مطلب از سایت جسارت در مورد به دانه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

درخت به

درخت «به»، درخت کوچکی است که در خانواده‌ی گل سرخ جای می‌گیرد و پوست ساقه و تنه‌ی آن قهوه‌ای بوده و در اکثر نقاط اروپا، نواحی مدیترانه، آسیا و آفریقای شمالی می‌روید. برگ‌های آن پوشیده از کرک و صاف است. گل‌های آن درشت، به رنگ سفید و یا صورتی و دارای پنج گلبرگ می‌باشد. این درخت میوه‌های درشت و کروی شکل به شکل گلابی دارد. میوه‌ی «به» ابتدا به رنگ سبز است و پس از رسیدن، زردرنگ می‌شود و سطح آن پوشیده از کرک بوده و میوه‌ی نارس آن طعمی گس و قابض دارد اما نوع رسیده‌اش شیرین، مطبوع و معطر است. جالب است بدانید درخت «به» در نواحی مختلف ایران می‌روید و مهم‌ترین نواحی کشت آن گرگان، گیلان و آذربایجان است. «به» در جاهای دیگر دنیا از جمله آفریقا، مرکز اروپا و خاورمیانه نیز کشت و برداشت می‌شود ولی حدود 75 درصد «به» دنیا، از ایران تأمین می‌شود.

خواص میوه به

این میوه به دلیل داشتن ترکیبی به نام «پکتین» که از کربوهیدرات‌های پیچیده است، خواص دارویی دارد و به درمان اسهال کمک می‌کند. این میوه دارای خاصیت تقویت‌کننده‌ی معده و التیام ورم روده و مقوی قلب، ضدنفخ، ادرارآور، قاعده‌آور و خلط‌آور است و نقش موثری در بهبود بیماری‌های ریوی دارد.

ترکیبات شیمیایی به

ترکیبات شیمیایی در 100 گرم میوه به مواد زیر مواد زیر وجود است آب 83 گرم مواد قندی 10 گرم مواد نشاسته‌ای 5 گرم کلسیم 10 میلی‌گرم فسفر 17 میلی گرم آهن 0/8 میلی گرم پتاسیم 195 میلی گرم سدیم 5 میلی گرم ویتامین آ 40 واحد ویتامین ث 15 میلی گرم

میوه به در طب سنتی

از نظر طب قدیم ایران بهِ شیرین، گرم و تر و بهِ ترش، سرد و خشک است. روغن به، سرد و تر و قابض و به دانه سرد و تر است. * به تقویت کنده قلب است. * ادرار آور است. * نرم کننده سینه است. * مقوی معده و دستگاه هاضمه است. * قابض است. * خونریزی را بند می‌آورد. * بهِ ترش مسهل است. * بهِ ترش برای تنگی نفس مفید است. * بهِ ترش استفراغ را بند می‌آورد. * اسهال‌های ساده و اسهال خونی را درمان می‌کند. * به، بهترین و مفیدترین میوه برای مسلولین است. * خونریزی از رحم را متوقف می‌کند. * اثر مفید روی بواسیر درد. * برای هضم غذا مفید است.

معرفی به دانه

داخل میوه‌ی «به» دانه‌هایی به رنگ قهوه‌ای یا قهوه‌ای تیره وجود دارد. این دانه‌ها منبع بسیار خوبی از موسیلاژ (لعاب) هستند و حدود 20 تا 22 درصد وزن دانه را لعاب روی آن تشکیل می‌دهد. دانه‌های «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط‌ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند. به علاوه، آن‌ها در مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند به طوری که از لعاب این دانه در محصولات آرایشی و مجعد کردن موها استفاده می‌شود. البته یکی دیگر از موارد مصرف لعاب دانه «به» آهار دادن پارچه‌های گران‌قیمت است.

خواص و فواید به دانه

1- لعاب به دانه را روی زخم‌ها و سوختگی‌ها بگذارید تا باعث شفای سریع آن‌ها شود. 2- ضد تب است. 3- اسهال خونی و ساده را درمان می‌کند. 4- برای درمان جراحات گلو موثر است. 5- سرفه را برطرف می‌کند. 6- برای درمان تورم‌های داخلی بدن مفید است. 7- برای التیام ترک پوست دست و بدن، نوک پستان، لب و بواسیر، لعاب به دانه را روی موضع بمالید. 8- برای درمان خشکی زبان و دهان مفید است. 9- آفتاب‌زدگی را با مالیدن لعاب به دانه بر روی پوست درمان کنید. 10- جویدن به دانه برای تقویت نیروی جنسی مفید است.

خواص دمنوش گل میوه به

1- سردرد را برطرف می‌کند. 2- مقوی معده است. 3- سینه را صاف و تقویت می‌کند. 4- سرفه کودکان را برطرف می‌سازد. 5- برای درمان بی خوابی دم کرده گل را با آب بهار نارنج مخلوط کرده و قبل از رفتن به رختخواب بنوشید.

خواص جوشانده برگ میوه به

1- جوشانده برگ درختِ به، ورم چشم را مداوا می‌کند. 2- زخم‌ها را با جوشانده‌ی برگ به بشویید. 3- قابض است. 4- ضماد برگِ درخت به برای ورم چشم مفید است.

خواص روغن میوه به

1- برای برطرف کردن زنگ زدن گوش مفید است. 2- سرگیجه را برطرف می‌کند. 3- برای مداوای زخم‌های دهان مفید است. 4- خونریزی ریوی را درمان می‌کند. 5- اسهال مزمن را برطرف می‌کند. 6- دوست کبد است و ورم کبد را رفع می‌کند. 7- زخم روده‌ها را درمان می‌کند.

نحوه مصرف به دانه

* برای مصرف به دانه می‌توانید یک قاشق چای‌خوری از دانه‌های آن را کمی در آب خیس و سپس استفاده کنید. * همچنین می‌توانید چند «دانه به» روی زبان قرار دهید و لعاب آن را ظرف چند دقیقه بمکید. * جوشانده‌ی دانه به: 30 گرم به دانه را در یک لیتر آب جوش ریخته و آن‌قدر بجوشانید تا به صورت ژله در آید.

احتیاط در مورد مصرف به دانه

توجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت له‌شده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) می‌شوند و اسید سیانیوریک تولید می‌کنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع می‌شود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید می‌شود.

خواص کلی به دانه

* داخل میوه‌ی «به» دانه‌هایی به رنگ قهوه‌ای یا قهوه‌ای تیره وجود دارد. این دانه‌ها منبع بسیار خوبی از موسیلاژ (لعاب) هستند و حدود 20 تا 22 درصد وزن دانه را لعاب روی آن تشکیل می‌دهد. * دانه‌های «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط‌ ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند. * به علاوه، آن‌ها در مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند به طوری که از لعاب این دانه در محصولات آرایشی و مجعد کردن موها استفاده می‌شود. البته یکی دیگر از موارد مصرف لعاب دانه «به» آهار دادن پارچه‌های گران‌قیمت است. * به دانه دارای خواص ضدباکتریایی قوی است. می توانید از آن برای رفع بوی بد دهان، گلو درد و آفت های دهان استفاده کنید. * لعاب به دانه به درمان سوختگی کمک می کند و می توانید آن را روی جای سوختگی بمالید. * لعاب موجود در به دانه به رفع گلو درد و سرفه های خشک کمک می کند. * به دانه باعث کاهش وزن هم می شود زیرا چربی، کالری و نمک کمی دارد. از طرف دیگر، به دانه سرشار از فیبر و ویتامین C است که هر دو به کنترل وزن کمک می کنند. زمانی که آن را به غذایی اضافه می کنید، طعم خوبی به آن می دهد. * به دانه سیستم گوارش را نیز تقویت می کند. به دانه برای درمان زخم معده مفید است، یبوست و اسهال را برطرف می کند و به این ترتیب، به گوارش بهتر کمک می کند که این به دلیل فیبر موجود در آن است. * نکته ی جالب دیگر این است که زمانی که با مواد غذایی ترکیب می شود، به گوارش آن ها کمک می کند؛ به عنوان نمونه، اگر به گوشت اضافه شود، باعث گوارش پروتئین می شود. * مصرف به دانه احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. به دانه حاوی پکتین است که کلسترول خون را پایین می آورد. به دانه به استحکام بیشتر رگ ها و جلوگیری از تصلب شراین کمک می کند و می تواند فشار خون را کاهش دهد. * به دانه خاصیت دیگری هم دارد و آن مبارزه با سرطان است. سرطان معمولاً در اثر فعالیت رایکال های آزاد به وجود می آید. به دانه حاوی آنتی اکسیدان های خاصی است که با این رادیکال های آزاد سرطان زا مقابله می کنند.

فواید مصرف میوه به

– اثرات مثبت بر فکر و ذهن – احیای روحیه و خوشحال بودن – از بین برنده افسردگی ناشی از انواع سردردها – تقویت کننده قلب، کبد و معده – مفید برای زخم معده – تحریک کننده اشتها – نرم کننده سینه – ادرارآور و کمک به هضم غذا – جلوگیری از التهاب پلک و استراحت چشمان خسته ؛ به این طریق که چند قاچ به تازه را روی محل درد قرار دهید. – از بین برنده بوی بد دهان – مفید برای کاهش وزن، به دلیل دارا بودن مقدار زیادی فیبر. اگر شما قصد افزایش وزن دارید، میوه به را مصرف نکنید. – ضد سرطان به علت آنکه این میوه دارای آنتی اکسیدان می باشد. – کمک به پایین آوردن کلسترول خون – کمک به پایین آوردن فشار خون، به خاطر دارا بودن پتاسیم – کاهش خطرات بیماری های قلبی، به خاطر دارا بودن ویتامین ث – تحقیقات نشان داده است که میوه به ممکن است خاصیت ضد ویروسی نیز داشته باشند.

خواص آب به

– جلوی خونریزی را می گیرد. – جلوی تهوع و استفراغ غیر ارادی را می گیرد. – سردرد را برطرف می کند. – از بین برنده تشنگی می باشد.

به دانه و درمان سرفه

شاید به دانه از شناخته شده ترین درما ن های سرفه باشد. میوه، به دانه های لعاب داری دارد که نرم کننده سینه و خلط آور هستند. به همین دلیل در تسکین سرفه موثرند. دانه های به را کمی در آب خیس می کنند و بعد از اینکه لعاب آن خارج شد، آن را می خورند. به علاوه می توان دانه به را روی زبان قرار داد و لعاب آن را به مدت چند دقیقه مکید، اما باید به خاطر داشت که دانه به را نباید جوید! جوشانده به دانه نیز در مواردی استفاده می شود. برای تهیه آن کمی دانه به را در آب جوش می ریزند و می جوشانند تا به صورت ژله ای دربیاید و سپس می توان آن را برای درمان سرفه مصرف کرد.

کشت میوه به

جالب است بدانید درخت «به» در نواحی مختلف ایران می‌روید و مهم‌ترین نواحی کشت آن گرگان، گیلان و آذربایجان است. «به» در جاهای دیگر دنیا از جمله آفریقا، مرکز اروپا و خاورمیانه نیز کشت و برداشت می‌شود ولی حدود ۷۵ درصد «به» دنیا، از ایران تأمین می‌شود. علاوه بر گوشت به، دانه آن نیز اثر شفابخشی برای التهاب های دستگاه گوارش و مخاط ها، سرفه های خشک، سینه درد، تب و گرفتگی صدا دارد.به را فقط به رنگ زرد روشن تهیه کنید، زیرا نوع سبز آن مانند بسیاری دیگر از میوه ها نرسیده و خیلی سفت است. البته درصورتی که در میان به های خریداری شده، تعدادی سبزرنگ وجود دارد، آنها را چند روز در دمای اتاق قرار دهید تا رسیده شوند. پوست این میوه براق و معطر بوده و با لایه ای کرک مانند به رنگ قهوه ای پوشیده شده است که آن را با ساییدن از بین می برند.

همه چیز درباره میوه به

میوهٔ بـِه یا بهی (نام علمی: Cydonia oblonga) دارای گوشت خشک و کرکی است که طعمی ترش و تقریباً گس دارد. با این حال وقتی به پخته می‌شود بو و طعمی بسیار خوش دارد. برای کمپوت مناسب است و به صورت مربا و مارمالاد نیز کاربردی عالی دارد. اگر به دنبال به هستید باید به بازار کشاورزان یا مغازه‌های مخصوص سبزی مراجعه کنید. به در داخل آمریکا بیشتر از کالیفرنیا می‌آید اما این میوه به صورت جهانی در ایران (۰٫۷۵ تولید دنیا)، ترکیه، چین، ازبکستان، آرژانتین، نیوزیلند نیز پرورش می‌یابد. درخت به درختی است از تیره گل سرخیان، جزو دسته سیب‌ها که پشت برگ‌هایش کرک‌دار است. به سرشار از ویتامین‌های آ و ب، و املاح آهکی و تانن است. به دارای پروتید، گلوسید، لیپید و آب است و صد گرم آن تولید ۱۱۲ کالری انرژی می‌کند. به مقوی قلب، معده و اعصاب است، و دمنوش آن آرامبخش است.درخت به را به ترکی آذربایجانی، هیوا، در رامیان و کتول، شغال، در لاهیجان و دلیجان و رودسر، توچ و در رامسر و شهسوار، سنگه می‌نامند. درخت به، در خاک‌های خشک و خیلی آهکی خوب نمی‌روید و نیازمند به خاک ژرف است.این میوه مقوی معده و متوقف‌کننده اسهال‌های ساده و خونی است.در ورم حاد در روده‌ها، خونریزی‌های قاعدگی و بواسیری، اثر بسیار مؤثری دارد. به ضمن تقویت اعمال دستگاه گوارش، مخاط و سرفه کاملاً مؤثر است. دم کرده برگ‌های به برای تسکین سرفه شهرت فراوان دارد.به‌های عطری کوچک‌تر دارای پرزهایی روی پوست‌شان هستند که پس از شستن میوه به راحتی از بین می‌روند. مانند سیب و گلابی به را نیز می‌توان پوست کند و هسته آن را خارج نمود. با این حال بهتر است به را از درازا به دو نیم تقسیم کنیم بعد با قاشق هسته‌ها را خارج نمائیم چون محل هسته‌ها در به عمیق‌تر و گردتر از جای هسته‌ها در سیب یا گلابی می‌باشد. طبخ به موجب بهتر شدن طعم آن می‌شود. آن‌ها را در شربت با ادویه‌هایی نظیر هل و دارچین یا با پوست لیمو و پرتقال بپزید. برای بهتر کردن کمپوتها آلو یا زردآلو خشک به آن اضافه کنید یا همانند سیبها آن‌ها را نیز بپزید اگرچه پای به طعمی اکتسابی دارد. در برخی نقاط جهان دانه‌های به را خشک می‌کنند و به همراه مقدار کمی آب می‌پزند که به‌عنوان داروی سرفه کاربرد دارد.

بیشتر بخوانید : انبه ♥ به لیمو ♥ بهار نارنج ♥ گل همیشه بهار ♥ میوه به