علت و علائم و درمان بیماری آمبولی ریه بعد از زایمان چیست
همه چیز درباره علت و درمان سرفه خشک در دوران بارداری
سرفه خشک سرفه خشک ,سرفه خشک در شب,سرفه خشک و بدون خلط,سرفه خشک در کودکان,سرفه خشک بعد از سرماخوردگی,سرفه خشک کودکان در شب,سرفه خشک در بارداری,سرفه خشک شبانه توضیحاتی در مورد سرفه …
انواع آسیب ناخن
انواع آسیب ناخن آسیب ناخن,بيماري آسیب ناخن,آسیب ناخن در بارداري,علائم آسیب ناخن,درمان آسیب ناخن,درمان آسیب ناخن با طب سوزني,مواد غذايي مناسب براي درمان آسیب ناخن,آسیب ناخن را چگونه درمان کنيم,آسیب ناخن در …
علائم پوکی استخوان و درمان اولیه آن
علائم پوکی استخوان و درمان اولیه آن پوکی استخوان,بیماری پوکی استخوان,پوکی استخوان در بارداری,علائم پوکی استخوان,درمان پوکی استخوان,درمان پوکی استخوان با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان پوکی استخوان,پوکی استخوان را چگونه …
آمبولی
آمبولی ,آمبولی ریه,آمبولی چیست,آمبولی ریه چیست,آمبولیزاسیون,آمبولی چربی,آمبولی بعد از زایمان,آمبولی دست,آمبولی هوا چیست,آمبولی چربی لیپوساکشن,آمبولی ریه Ppt
توضیحاتی در مورد آمبولی
بیماری ترومبو آمبولی بر اثر ایستایی خون در وریدها اتفاق می افتد و سبب اتصای این وریدها می شود. وی بیان کرد: اگر این حالت ادامه یابد، لخته خون در وریدها سبب بروز بیماری آمبولی در ریه، مغز و قلب افراد می شود که عمدتا منجر به مرگ فرد می شود. وی میزان مرگ و میر افراد ناشی از بیماری ترومبو آمبولی را دو برابر بیش از دیگر بیماری ها نظیر انواع سرطان ها، ایدز و تصادف های جاده ای عنوان کرد. دکتر قیامت احساس حساسیت، درد و قرمزی پشت ساق پا را یکی از مهمترین علائم بروز بیماری ترومبو آمبولی در افراد برشمرد. وی سفرهای طولانی با هواپیما و ماشین، سکته های قلبی، بی تحرکی های ناشی از انواع شکستگی ها، اضافه وزن و برخی بیماری های زمینه ای را از جمله علل بروز این بیماری در افراد برشمرد. رییس انجمن بیهوشی و مراقبت های ویژه ایران یکی دیگر از علت های بروز بیماری ترومبو آمبولی در افراد را قطع روند درمان بعد از مرخص شدن از بیمارستان توسط فرد یا پزشک عنوان کرد. دکتر قیامت گفت: با افزایش سن فاکتورهای این بیماری در افراد افزایش می یابد. وی بیان کرد: 51 درصد از افراد تصادفی،50 درصد افرادی که استخوان ران آنها دچار شکستگی شده، 44 درصد افرادی که دچار شکستگی ستون فقرات شده اند و 33 درصد از کسانی که در آی سی یوها بستری شده اند به بیماری ترومبو آمبولی مبتلا می شوند. رییس انجمن بیهوشی و مراقبت های ویژه ایران با بیان اینکه یکی از مهمترین بحث های نظام سلامت پیشگیری از ابتلا به بیماری ترمبو آمبولی است، اظهار کرد: از سال 87 برای نخستین بار در آسیا و خاورمیانه، ایران دستورالعمل پیشگیری از ابتلا به این بیماری را ارائه داد و با وجود اینکه 40 درصد بیمارستان های دنیا و 50 درصد کشورها این دستورالعمل را دارند به طور صحیح آن را اجرا نمی کنند. دکتر قیامت افزود: با اجرای صحیح دستورالعمل پبشگیری از ابتلا به این بیماری می توان از میزان مرگ و میرهای ناشی از این بیماری خطرناک جلوگیری کرد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آمبولی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
آمبولی چیست
آمبولی (به انگلیسی: Embolus) به معنی یک توده داخل عروقی جداشده و در حال حرکت میباشد. این توده میتواند جامد، مایع یا گاز باشد و در محلی دورتر از محل تشکیلش متوقف شود.
انواع آمبولی
ترومبوآمبولی (آمبولی لخته خون)، آمبولیهای کلسترول، آمبولیهای چربی، آمبولیهای هوا، آمبولیهای عفونی، آمبولیهای جسم خارجی و آمبولیهای مایع آمنیوتیک. در ترومبوآمبولی اغلب لختهای که در اثر ترومبوز سیاهرگی تشکیل شده است، حرکت کرده و میتواند در هرجایی از جمله ریه متوقف شده و بیمار را با مشکلات شدید و حتی کشنده مواجه سازد.
آمبولی ریه
آمبولی ریه (به انگلیسی: Pulmonary embolism) به وجود لخته خون یا گاهی چربی در یکی از سرخرگهای ریوی ویا بافت ششها گفته میشود. این لخته خون نخست در یکی از سیاهرگهای عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل میگیرد. آمبولی چربی بیشتر از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه ریزی میشود. لخته خون یا آمبولی چربی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگهای خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر میگردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش مییابد و گاهی بافت ریه از میان میرود. آمبولی ریه در همه سنها میشود رخ دهد ولی در بزرگسالان رایجتر است
آمبولیزاسیون
آمبولیزاسیون (به انگلیسی: Embolization) یا آمبولوتراپی یا رَگبَندی یک روش غیر جراحی کمآسیب برای درمان برخی بیماریها است. در این روش رادیولوژیستهای مداخلهای (و گاه عصبپرتوشناسان مداخلهای) با استفاده از وارد کردن اجسام رگبند (آمبولی) به دستگاه خونرسانی بدن، برخی رگها را مسدود میکنند. هدف از این رگبندی، میتواند بند آوردن یا پیشگیری از خونریزی، از کار انداختن ساختار تومور یا ارگان به وسیله مسدود کردن خونرسانی آن، یا کم کردن جریان خون به یک کژریختی (مالفورماسیون) سرخرگی – سیاهرگی باشد
علائم آمبولی ریه
تندنفسی و کوتاه شدن نفسها و تنگی نفس شنیدن صدای رال (کراکل) ریوی شنیدن صدای دوم قلب تندی ضربان قلب (کمتر ۱۰۰ تپش در دقیقه) تب اندک ولی بیش از °۳۷٫۸[۴] تعریق شدید (دیافورز) شنیدن صدای گالوپ s3 یا s4 (صدای سوم و چهارم قلب) سنکوپ (غش کردن یا حالت غش پیدا کردن) همراه بودن علایم و نشانههای بالینی ترومبوفلبیت تورم و درد اندام زیرین (اگر باشد معمولاً قبل از سایر علایم نیز دیده میشود) شنیدن صدای سوفل قلبی سیانوز (آبی یا کبود شدن انتهای انگشتان، لبها یا صورت و مخاطها به علت کمبود اکسیژن خون) درد قفسه سینه سرفه گاهی همراه با خلط خونی بروز ادم حاد ریه
علت آمبولی ریه
لخته شدن خون در سیاهرگهای عمقی. این حالت هر زمان که خون در داخل رگ تجمع یافته و به خوبی جریان نداشته باشد میتواند ایجاد شود. از عوامل تشدیدکننده بیماری سن بالای ۶۰ سال هرگونه آسیب یا بیماری نیازمند استراحت طولانی در بستر نشستن در یک حالت ثابت به مدت طولانی برای نمونه در مسافرت با هواپیما جراحی گذشته نارسایی احتقانی قلب اختلالات ریتم قلب پرخونی پلی سیتمی کم خونی همولیتیک شکستگی استخوان چاقی مصرف دخانیات بارداری مصرف قرصهای ضد بارداری به ویژه در خانمهای سیگاری فشار خون بالا سرطان که شایعترین آن سرطان پانکراس است وجود کاتترهای ورید مرکزی
پیشگیری از آمبولی ریه
از استراحت طولانیمدت در بستر در بیماری خودداری کنید. در دوره نقاهت از جوراب کشی بهرهگیری کنید (چه در هنگام استراحت در بستر و چه در هنگام برخاستن از بستر) پس از جراحی هر چه زودتر حرکت اندامهای زیرین و راه رفتن را آغاز کنید. خودداری از کاربرد دخانیات، به ویژه در خانمهای ۳۵ سال به بالا که قرص ضد بارداری مصرف میکنند. دوری از جراحیهای غیر ضروری. در این موارد از روشهای دیگری به جز جراحی بهرهگیری کنید. در سفر هر ۱–۲ ساعت زمانی ایستاده و راه بروید. مصرف یک قرص آسپرین در روز میتواند نقش پیشگیریکننده در این زمینه داشته باشد؛ در این باره با پزشک خود مشورت کنید. غواصی به شیوه درست
عوارض آمبولی ریه
مرگ سریعالوقوع در اثر یک لخته بزرگ که بیش از ۵۰٪ جریان خون ریهها را مسدود کند. خونریزی شدید داخل ریه دراثر لختههای کوچکتر
درمان آمبولی ریه
بررسیهای تشخیصی میشود دربرگیرنده رادیوگرافی قفسه سینه، اسکن ریه، آنژیوگرافی ریه، نوار قلب، سمع قلب و ریه، و آزمایشهای خون جهت اندازهگیری عوامل انعقادی و زمان پروترومبین باشد. هدف درمانی شامل: نگهداری عملکرد قلب و ریه در اندازه پذیرفتنی (تا برطرف شدن لخته) و جلوگیری از عود آمبولی جراحی ممکن است برای بستن رگ بزرگ منتهی به قلب و ریه (رگ اجوف) یا نهادن یک صافی در داخل آن برای جلوگیری از گذر لختهها به سمت قلب لازم باشد (به ندرت) بکارگیری جورابکشی یا پیچیدن ساق پا با باند کشی از نشستن به حالتی که ساقها یا مچ پاها را روی یکدیگر بیندازید خودداری کنید. در هنگام نشستن طولانی مدت گونهای بنشینید که پاها بالاتر از رانها قرار گیرند. در هنگام خوابیدن پاها را بالاتر از سطح بستر قرار دهید.
آمبولی ریه و داروها
داروهای ضد انعقاد به سوی حل کردن لخته و جلوگیری از ایجاد دوباره آن. سطح داروهای ضد انعقاد باید به گونه مرتب اندازهگیری شود تا اطمینان حاصل شود سطح آنها در اندازه دلخواه و بیخطر است. تجویز اکسیژن، در صورت نیاز آنتی بیوتیکها، در موارد آمبولی عفونی
آمبولی بعد از زایمان
پزشکان معمولا به خانمهای باردار توصیه میکنند تحرک داشته باشند و پیادهروی را از قلم نیندازند. اما این پیادهروی و تحرک به جز اینکه باعث بهتر شدن جریان خون در رگها میشود، از بروز آمبولی ریه که بیماری شایعی در قبل و بعد از زایمان است هم جلوگیری میکند. بنابراین ما از دکتر فاطمه سمامی،جراح و متخصص زنان و زایمان و دارای برد تخصصی، درباره علائم این بیماری شایع پس از زایمان و علائم و درمان آن پرسیدیم.دکتر فاطمه سمامی،جراح و متخصص زنان و زایمان، درباره آمبولی ریه پس از زایمان میگوید:« آمبولی ریه به مسدود شدن عروق ریه و انسداد مکانیکی در شریانهای ریه گفته میشود. آمبولی ریه بعد از زایمان در هر 7هزار حاملگی یکبار رخ میدهد گرچه احتمال بروز آن هم قبل از زایمان و هم بعد از زایمان وجود دارد. نحوه بروز این عارضه در قبل و بعد از زایمان یکسان است اما آمبولیهایی که پس از زایمان اتفاق میافتند، درصد مرگ و میر بیشتری دارند.»تقریبا 70 درصد از کسانی که دچار آمبولی ریه میشوند، لخته شدن وریدهای عمقی هم در آنها مشاهده شده است. به همین دلیل دکتر سمامی میگوید: «این عارضه ممکن است هم در زایمان طبیعی و هم در سزارین اتفاق بیفتد. اما درصد آن در زایمان سزارین بیشتر است چون در سزارین بیمار جراحی شده و مقداری خون از دست داده است که همین میتواند از عوامل بروز آمبولی باشد. خطر بروز آمبولی ریه در مادران از هفته اول بعد از زایمان تا 6 ماه بعد وجود دارد اما در اولین هفته پس از زایمان بیشتر اتفاق میافتد. خانمهایی که تازه زایمان کردهاند ممکن است در هفته اول تحرکشان کم شود و همین کمتحرکی یکی از فاکتورهای بروز آمبولی است.»این جراح و متخصص زنان و زایمانبه علائم آمبولی ریه اشاره میکند و میگوید:« از علائم آمبولی میتوان به تنگی نفس ناگهانی در بیمار اشاره کرد که شایعترین نشانه است و تقریبا در 80 درصد از بیماران دیده میشود. درد قفسه سینه، سرفه، سَنکوپ، خونریزی ریوی ( شامل سرفههای خونی یا خلط خونی میشود که از علائم بالینی این بیماری هستند ) از نشانههای دیگر این بیماری است. در صورتی که آمبولی ریه به مرحله حاد و پرخطر برسد و 60 تا 85 درصد از عروق ریه مسدود شوند، فشار خون ریه اتفاق میافتد. اما اگر 75 تا 85 درصد عروق ریه مسدود شوند، گردش خون ریه مسدود شده و به مرگ ختم میشود. با لخته شدن وریدهای عمقی،لخته خون ایجاد شده و ورید مسدود میشود که به آن ترومبوز میگویند.»
آمبولی ریه و سزارین
از عوامل پرخطر بروز این بیماری میتوان به زایمان سزارین، دیابت، خونریزی، کمخونی،ویار شدید حاملگی، بیتحرکی (شامل کسانی میشود که در دوره بارداری باید استراحت داشته باشند و یا کسانی که بعد از بارداری تحرک چندانی ندارند)، چاقی، حاملگی چندقلویی،فشارخون حاملگی (پرهاکلامپسی)،عفونت بعد از زایمان، بارداری در سن بالاتر از 35 سالگی، دخانیات (بیش از 10 سیگار در روز)، سابقه ترومبوز یا آمبولی، سرطان، لوپوس (نوعی بیماری پوستی)، مسافرتهای طولانی و بیتحرکی زیاد ناشی از آن، سندروم نفروتیک (سندرومی مرتبط با کلیهها)، خونریزی بعد از زایمان، تزریق خون و بیماری قلبی اشاره کرد.جراحی ارتوپدی بر اثر شکستگی پا که بیتحرکی ناشی از آن موجب بروز آمبولی شده و خود این جراحی هم یکی از عوامل بروز آن است. همچنین دکتر سمامی اختلالات ژنتیکی را در بروز این عارضه بسیار مهم میداند و میگوید:« اختلالات ژنتیکی در افراد مبتلا به اختلال ترومبوفیلیک ارثی هم میتواند باعث بروز آمبولی شود. این اختلال ژنتیکی در این افراد، به این صورت است که پروتئینهای خاصی در بدن تولید میشوند که در صورت بروز ترومبوز یا آمبولی باعث مهار آن میشوند، اما این پروتئینها در بدن این افراد به طور ارثی و یا به دلیل بیماری سرطان، وجود ندارد.»
آمبولی ریه یک بیماری ارثی
جالب است بدانید که بسیاری از افراد اصلا نمیدانند که سابقه ژنتیکی این بیماری را دارند. بر همین اساس دکتر سمامی توضیح میدهد:« افرادی که سابقهی مرگ ناگهانی در اثر این بیماری در خانواده دارند و یا افرادی از خانوادهی نزدیکشان دچار ترومبوز شدهاند و چنین تجربههایی دارند ممکن است مشکوک به این بیماری باشند. همچنین خانمهایی که دچار ترومبوز میشوند اما باردار نیستند و هیچکدام از علائم آمبولی هم در آنها مشاهده نشده است، به احتمال زیاد زمینه ژنتیکی دارند.»
پیشگیری از آمبولی ریه در بارداری و زایمان
دکتر سمامی خانمها برای پیشگیری از این بیماری ، باید حتما مراقبتهای بارداری را انجام دهند، به پزشک شرححال مناسب بدهند و اگر سابقهای از لخته شدن خون در خانواده دارند به او بگویند، نباید بیتحرک بمانند، باید کمخونیشان را اصلاح کنند. این افراد بعد از زایمان هم نباید به مدتهای طولانی دراز بکشند، نباید سیگار بکشند و باید از جورابهای واریس یا الاستیک استفاده کنند. برای پیشگیری از بروز این عارضه در بیمارانی که زمینهارثی دارند و یا مشکوک به آمبولی هستند، داروهای ضدانعقادی تجویز میشود. ضمن اینکه درمان آمبولی هم معمولا با هپارین و داروهای ضدانعقادی انجام میشود.»
دلیل آمبولی ریه
این بیماری زمانی اتفاق میافتد که یک توده از مواد – اغلب یک لختهی خون – داخل یک شریان گیر میکند. این لختههای خون اغلب از وریدهای عمقی پاها میآیند. این عارضه به ترومبوز ورید عمقی (DVT) معروف است. در اکثر موارد، چندین لختهی خون در این بیماری دخیلاند اما نه لزوما بهطور همزمان. بخشهایی از ریه که توسط شریانهای مسدودشده اداره میشدند، از خون تُهی میشوند و ممکن است ازبین بروند (مرگ بافت ریه). این وضعیت انفارکتوس ریوی نامیده میشود و باعث میشود که رساندن اکسیژن به سایر قسمتهای بدن برای ریهها دشوار شود. گاهی اوقات انسداد در عروق خونی توسط موادی به غیر از لختههای خون ایجاد میشود، مانند: چربی مربوط به مغز استخوانِ یک استخوان بلند شکسته؛ کلاژن یا سایر بافتها؛ بخشی از یک تومور؛ حبابهای هوا.
عوامل ایجاد کننده آمبولی ریه
اگرچه هر کسی ممکن است دچار لختههای خون و به دنبال آن آمبولی ریه شود اما عوامل خاصی میتوانند خطر ابتلای شما به این عارضه را افزایش بدهند. ۱. سابقهی پزشکی اگر شما یا هر یک از اعضای خانوادهتان در گذشته به لختههای خون وریدی یا آمبولی ریه دچار شده باشید، خطر ابتلای شما به این وضعیت بیشتر خواهد شد. این ممکن است به علت اختلالات ارثی باشد که بر خون اثر میگذارند و آن را بیشتر مستعد لختهشدن میکنند. علاوه بر این برخی از بیماریها و درمانهای پزشکی نیز شما را در معرض خطر قرار میدهند، مانند: بیماری قلبی: بیماری قلبیعروقی بهویژه نارسایی قلبی، احتمال تشکیل لختههای خون را افزایش میدهد. سرطان: برخی سرطان ها – بهخصوص سرطان پانکراس (سرطان لوزالمعده)، سرطان تخمدان، سرطان ریه و بسیاری از سرطانهایی که دچار متاستاز شدهاند – سطوح موادی را که به تشکیل لختهی خون کمک میکنند، افزایش میدهند. شیمی درمانی نیز احتمال تشکیل لختهی خون را افزایش میدهد. در زنانی با سابقهی شخصی یا خانوادگی سرطان سینه که تاموکسیفن یا رالوکسیفن مصرف میکنند نیز احتمال تشکیل لختههای خون بیشتر است. جراحی: جراحی یکی از علل اصلی لخته شدن خون است. به همین علت برای پیشگیری از تشکیل لختهها ممکن است قبل و بعد از جراحیهای مهمی مانند تعویض مفصل زانو، داروهای خاصی به فرد داده شود. ۲. بیتحرکی طولانیمدت احتمال تشکیل لختههای خون در طول دورههایی که فرد هیچگونه فعالیت بدنی ندارد، بسیار بیشتر خواهد شد، مانند: استراحت در رختخواب: درازکشیدن طولانیمدت در رختخواب پس از جراحی، حملهی قلبی، شکستگی پا، آسیبدیدگی یا هر نوع بیماری جدی، شما را بیشتر مستعد تشکیل لختههای خون میسازد. هنگامی که اندامهای تحتانی بهمدت طولانی افقی باشند، جریان خون وریدی کُند و خون در پاها جمع میشود. سفرهای طولانی: نشستن در یک وضعیت تنگ و فشرده (کمجا) در طول سفرهای هوایی یا زمینی طولانی، جریان خون در پاها را کُند میسازد که این امر در تشکیل لختههای خون نقش دارد.سیگارکشیدن: به دلایلی که هنوز کاملا مشخص نیست، مصرف دخانیات برخی افراد را مستعد تشکیل لختههای خون میکند، بهخصوص هنگامی که با سایر عوامل خطر همراه باشد. (روش ترک سیگار)داشتن اضافه وزن: داشتن اضافه وزن یا چاقی، خطر تشکیل لختهی خون را بهخصوص در خانمهایی که سیگار میکشند یا فشار خون بالا دارند، افزایش میدهد. مصرف مکمل استروژن: استروژن موجود در قرص های ضد بارداری و درمان جایگزینی هورمون، فاکتورهای انعقادی را در خون شما افزایش میدهد – بهخصوص اگر سیگار بکشید یا اضافه وزن داشته باشید. بارداری: فشاری که وزن کودک روی رگهای لگن وارد میکند، میتواند برگشت خون از پاها را کُند سازد. احتمال تشکیل لختههای خون با کُندشدن جریان خون یا جمعشدن خون در یک ناحیه افزایش مییابد.
آمبولی ریه وجود لخته خون یا چربی (به ندرت) در یکی از سرخرگهایی که به بافت ششها خونرسانی میکنند. لخته خون نخست در یکی از سیاهرگهای عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل میگیرد
آمبولی چربی بیشتر از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه ریزی میشود. لخته خون یا آمبولی چربی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگهای خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر میگردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش میباید و گاهی بافت ریه از میان میرود. آمبولی ریه در همه سنها میشود رخ دهد ولی در بزرگسالان رایجتر است.
لخته شدن خون در سیاهرگهای عمقی. این حالت هر زمان که خون در داخل رگ تجمع یافته و به خوبی جریان نداشته باشد میتواند ایجاد شود. عوامل تشدید کننده بیماری
سن بالای ۶۰ سال
هرگونه آسیب یا بیماری نیازمند استراحت طولانی در بستر
نشستن در یک حالت ثابت به مدت طولانی برای نمونه در مسافرت با هواپیما
جراحی گذشته
نارسایی احتقانی قلب
اختلالات ریتم قلب
پرخونی پلی سیتمی
کم خونی همولیتیک
شکستگی استخوان
چاقی
مصرف دخانیات
بارداری
مصرف قرصهای ضد بارداری به ویژه در خانمهای سیگاری
فشار خون بالا
سرطان که شایعترین آن سرطان پانکراس است
وجود کاتتر های ورید مرکزی
بررسیهای تشخیصی میشود دربرگیرنده رادیوگرافی قفسه سینه، اسکن ریه، آنژیوگرافی ریه، نوار قلب، سمع قلب و ریه، و آزمایشهای خون جهت اندازهگیری عوامل انعقادی و زمان پروترومبین باشد. هدف درمانی عبارتستاز: نگهداری عملکرد قلب و ریه در اندازه پذیرفتنی (تا برطرف شدن لخته) و جلوگیری از عود آمبولی جراحی میشود برای بستن رگ بزرگ منتهی به قلب و ریه (رگ اجوف) یا نهادن یک صافی در داخل آن برای جلوگیری از گذر لختهها به سمت قلب لازم باشد (به ندرت) بکارگیری جورابکشی یا پیچیدن ساق پا با باند کشی از نشستن به حالتی که ساقها یا مچ پاها را روی یکدیگر بیندازید خودداری کنید. در هنگام نشستن طولانی مدت گونهای بنشینید که پاها بالاتر از رانها قرار گیرند. در هنگام خوابیدن پاها را بالاتر از سطح بستر قرار دهید.
داروهای ضد انعقاد به سوی حل کردن لخته و جلوگیری از ایجاد دوباره آن. سطح داروهای ضد انعقاد باید به گونه مرتب اندازهگیری شود تا اطمینان حاصل شود سطح آنها در اندازه دلخواه و بیخطر است. تجویز اکسیژن، در صورت نیاز آنتی بیوتیکها، در موارد آمبولی عفونی
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا هنگام برطرف شدن علایم التهابی برآمده از لخته شدن خون در بستر استراحت نمایید. در استراحت در بستر اندامهای زیرین را به گونه مکرر حرکت دهید تا به جریان یافتن خون در آنها کمک شود.
رژیم غذایی
رژیم ویژهای نیاز نیست
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان دارای علایم آمبولی ریه باشید. این حالت یک اورژانس است! بروز موارد زیر در درمان:
درد قفسه سینه سرفه همراه خلط خونی کوتاهی نفس تشدید تورم و درد ساق پا
آمبولی ریه انسداد ناگهانی در عروق ریه است علت آن معمولا یک لخته خون در پا به نام ترومبوز ورید عمقی است که این لخته می شکند و از طریق جریان خون به ریه ها سفر می کند
آمبولی ریه یک بیماری جدی است که می تواند سبب آسیب دائمی به ریه ی آسیب دیده، سطوح پایین اکسیژن در خون و آسیب به ارگان های دیگر بدن در اثر نرسیدن اکسیژن کافی به آن شود.
در اغلب موارد، لخته های خون کوچک هستند و مرگبار نیستند اما آنها می توانند به ریه ها آسیب برسانند.
اگر یک لخته بزرگ یا اگر لخته های زیادی باشد آمبولی ریه می تواند منجر به مرگ شود درمان سریع می تواند زندگی شما را نجات و یا خطر ابتلا به مشکلات آینده را کاهش است. نیمی از افراد با آمبولی ریوی هیچ نشانه ای ندارند. ولی می تواند با تنگی نفس، درد قفسه سینه یا سرفه خونی همراه باشد
آمبولی ریوی در بیماران با درد قفسه سینه و یا تنگی نفس همراه است و یکی از علل مرگ ناگهانی است تشخیص آمبولی ریوی ممکن است مشکل و اغلب از دست برود استراتژی های تشخیصی بسته به بیمار و وضعیت فردی صورت می پذیرد ضد انعقادها درمان انتخابی برای آمبولی ریه است و ممکن است لازم باشد درمان برای ماهها ادامه یابد پیشگیری بهترین درمان برای آمبولی ریوی است که می تواند با به حداقل رساندن عوامل خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی (DVT) انجام شود.
ریه ها یک جفت اندام در قفسه سینه است که در درجه اول مسئول تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن بین خون و هوایی که ما تنفس می کنیم می باشد ریه ترکیب خوشه ای از کیسه های هوایی کوچک ( آلوئول ) ، دیوار الاستیک (غشاء)، مویرگ ها و رگ های خونی کوچک است این غشاء بین آلوئول و رگ های خونی باعث نزدیکی هوا و خون با یکدیگر می شود فاصله هوایی موجود در ریه و خون در مویرگ های بسیار کم است و اجازه می دهد تا مولکول های اکسیژن و دی اکسید کربن در سراسر غشاء انتقال یابد. تبادل هوا بین ریه ها و خون از طریق شریان ها و سیستم وریدی می باشد شریانها و وریدها حمل و انتقال خون را در سراسر بدن انجام می دهند اما این روند برای هر کدام بسیار متفاوت است.
سرخرگ ها که خون را از قلب به بدن می برند ورید ها خون را از بدن به قلب برمی گردانند.
و قلب یک پمپ دو طرفه است.
حمل اکسیژن با سفر خون، از سمت چپ قلب به تمام بافت های بدن است اکسیژن توسط بافت گرفته شده و دی اکسید کربن یک محصول زائد را به درون خون تحویل می دهد.
در حال حاضر خون، بدون اکسیژن و با سطوح بالاتری از دی اکسید کربن، از طریق سیاهرگ ها به سمت قلب راست برمیگردد سپس خون از سمت راست قلب به ریه ها، که در آنجا دی اکسید کربن برداشته شده و اکسیژن از هوا در تنفس به خون بر میگردد و از ریه ها بازگشت می کند که این خون، اکسیژن بالا و دی اکسید کربن پایین دارد و به سمت چپ قلب بازگشت می کند خون در یک دایره سفر می کند و در نتیجه به آن گردش خون می گویند.
اکسیژن در سلول های قرمز خون توسط یک مولکول شناخته شده به نام هموگلوبین حمل می شود هنگامی که این ترکیب اکسیژن و هموگلوبین رخ می دهد خون روشن به رنگ قرمز تبدیل می شود این میزان اشباع اکسیژن خون می تواند با نمونه برداری خون از عروق و یا توسط یک دستگاه غیر تهاجمی به نام اکسیمتر اندازه گیری می شود .
اگر یک لخته خون ( ترومبوز ) در یکی از وریدهای بدن تشکیل شود ترومبوز ورید عمقی یا DVT است که به طور بالقوه ممکن است شکسته شده و وارد سیستم گردش خون شود ( آمبولی ) از طریق قلب سفر کرده و در یکی از شاخه های شریان ریوی ریه وارد می شود .
آمبولی ریوی، عروقی که جریان خون را فراهم می کند مسدود می کند و مانع از تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن شده و سبب کاهش جریان خون به بافت ریه می شود و به طور بالقوه باعث مرگ بافت ریه ( انفارکتوس ) می شود.
آمبولی ریوی تهدید کننده زندگی و از علل درد قفسه سینه است و همیشه وقتی که یک بیمار با درد در قفسه سینه و تنگی نفس مراجعه می کند آمبولی ریوی باید در نظر گرفته شود.
انواع خاصی از آمبولی ریوی وچود دارد که به علت لخته شدن خون نیست و به علت سایر مواد بدن است که عبارتند از:
آمبولی چربی از یک استخوان ران شکسته، آمبولی مایع آمنیوتیک در دوران بارداری و در برخی موارد، بافت تومور سرطان باعث آمبولی می شود و علائم و نشانه همانند یک لخته خون است.
آمبولی ریوی نتیجه نهایی ترومبوز ورید و یا لخته عمیق خون در نقاط دیگر بدن است. DVT اغلب در پا آغاز می شود اما همچنین می توانند در رگ در داخل حفره شکم و یا در بازوها رخ دهد.
عوامل خطر برای آمبولی ریه همان عوامل خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی هستند. که به آن عوامل سه گانه ویرشو می گویند و شامل:
بیحرکتی طولانی مدت یا تغییر در جریان طبیعی خون ( استاز )
افزایش پتانسیل لخته شدن خون ( پر انعقادی )
آسیب به دیواره رگ ها.
بیمار ممکن است علایم حیاتی پایدار ( فشار خون، ضربان قلب، تعداد تنفس و اشباع اکسیژن ) داشته اما اغلب ضربان قلب بالا است. اگر لخته خون به اندازه کافی بزرگ باشد می تواند خون سمت راست قلب را بلوک کرده و در نتیجه از ورود خون به ریه ها جلوگیری می کند پس از آن هیچ خونی به سمت چپ قلب وارد نمی شود که به بقیه بدن پمپ شود.
این می تواند سبب فروپاشی گردش خون (شوک) و مرگ شود.اشباع اکسیژن ممکن است کاهش یابد. بیمار ممکن است cyanotic ( تغییر رنگ آبی پوست ناشی از سلول های قرمز خون بدون اکسیژن ) و دارای سرگیجه و ضعف باشد. در برخی موارد، آمبولی ریوی با مرگ ناگهانی همراه است که در آن بیمار فرو می ریزد و تنفس و قلب متوقف می شود. آمبولی ریه نیز می تواند سبب علائم عمومی تر به عنوان مثال، ممکن است احساس اضطراب یا بر روی لبه قرار داشتن، عرق زیاد، احساس سبکی سر، ضعف و ضربان قلب سریع یا تپش قلب شود اگر شما دچار علائم شبیه به آنها هستید به ویژه اگر ناگهانی و شدید باشند به یک دکتر مراجعه کنید.
همیشه نیاز به داشتن سطح بالایی از سوء ظن است که که آمبولی ریوی ممکن است علت درد قفسه سینه یا تنگی نفس باشد. اگر یک سابقه درد قفسه سینه همراه با عوامل خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی دارد. سرفه و خلط خونی ممکن است علامت آمبولی ریوی باشد.
معاینه فیزیکی در ابتدا بر روی قلب و ریه ها تمرکز خواهد کرد درد قفسه سینه و تنگی نفس نیز ممکن است شکایاتی از تظاهر حمله قلبی، پنومونی، پنوموتوراکس و یا یک آنوریسم آئورت باشد.
در آمبولی ریوی، معاینه قفسه سینه اغلب طبیعی است ولی اگر برخی از علائم التهاب در سطح ریه ( پرده جنب ) باشد مالش، ممکن است شنیده می شود التهاب پرده جنب ممکن است سبب اصطکاک شود که می تواند با گوشی طبی شنیده می شود. در معاینه فیزیکی ممکن است به دنبال نشانه هایی از DVT مانند ( گرمی، قرمزی، حساسیت به لمس و تورم ) در اندام باشیم.
اشعه X قفسه سینه اغلب در آمبولی ریه نرمال است EKG ممکن است معمولا طبیعی باشد ولی ممکن است یک ضربان قلب سریع، تاکی کاردی سینوسی ( ضربان قلب > 100 ضربه در دقیقه ) را نشان دهد. در صورتی که انسداد قابل توجهی در یک شریان ریوی باشد مانند یک سد عمل می کند و برای سمت راست قلب هل دادن خون برای گذشتن از مانع لخته سخت تر می شود و EKG می تواند فشار قلب راست نشان دهد.
در گذشته، استاندارد طلایی برای تشخیص آمبولی ریوی آنژیوگرام ریوی بود که در آن یک کاتتر معمولا از ورید پا به داخل شریان ریوی وارد شده ماده رنگی تزریق شده و یک لخته و یا لخته شدن را می توان در مطالعات تصویربرداری تشخیص داد. این یک آزمون تهاجمی است و به ندرت انجام می شود.
خوشبختانه راه های کمتر تهاجمی برای تشخیص وجود دارد. و این تصمیم بستگی به بیمار و وضعیت فردی دارد.
اگر سوء ظن ارائه دهنده مراقبت های پزشکی برای آمبولی ریه کم است یک آزمایش خون D دایمر می تواند مورد استفاده قرار گیرد .آزمایش خون D دایمر یکی از محصولات تجزیه لخته خون را اندازه گیری می کند اگر این تست نرمال باشد پس احتمال آمبولی ریه بسیار کم است متاسفانه، این آزمون مخصوص لخته شدن خون در ریه نیست این می تواند به دلایل مختلف از جمله بارداری، آسیب، جراحی اخیر یا عفونت مثبت باشد اگر خطر بالقوه برای یک لخته خون بالا باشد D دایمر کمک کننده نیست.
در صورتی که سوء ظن بیشتر باشد، توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن با آنژیوگرافی از قفسه سینه می تواند انجام شود کنتراست در وریدی در بازو تزریق می شود که در CT گرفته شده سرخرگ ریوی را می توان مشاهده کرد برخی از محدودیت ها برای این آزمون وجود دارد به خصوص اگر آمبولی ریه شامل سرخرگ های کوچک تر در ریه باشد مشکلات با این حال مشابه با آنژیوگرافی ریوی مهاجم تر دیده می شود.
اسکن تهویه و خونرسانی (اسکن VQ) استفاده از مواد شیمیایی برای شناسایی هوای استنشاقی وارد ریه ها و تطبیق آن با جریان خون در شریان ها می باشد. اگر عدم تطابق رخ دهد به این معنی است که ورود هوا به بافت ریه خوب است اما بدون جریان خون، ممکن است نشان دهنده آمبولی ریوی باشد. این آزمون توسط یک رادیولوژیست انجام می شود.
سونوگرافی از پاها، همچنین به عنوان مطالعات داپلر وریدی شناخته شده است، ممکن است مورد استفاده برای لخته شدن خون در پاها از یک بیمار مشکوک به آمبولی ریوی انجام شود اگر ترومبوز ورید عمقی وجود دارد می توان نتیجه گرفت که درد قفسه سینه و تنگی نفس ممکن است ناشی از آمبولی ریه باشد درمان ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریوی است به طور کلی یکسان است.
اکوکاردیوگرافی و سونوگرافی قلب می تواند مفید باشد زیرا نشان می دهد که فشار در سمت راست قلب وجود دارد.
بهترین درمان برای آمبولی ریوی پیشگیری است به حداقل رساندن خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی کلیدی در جلوگیری از یک بیماری بالقوه کشنده است.
تصمیم اولیه این است که آیا بیمار نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد؟ مطالعات اخیر نشان می دهد که آن دسته از بیماران با آمبولی ریوی کوچک، که از نظر همودینامیک پایدار (علائم حیاتی نرمال) باشند ممکن است در خانه با مراقبت های سرپایی درمان شوند
افراد ناپایدار از نظر همودینامیک نیاز به بستری در بیمارستان دارند.
اولین گام در درمان بیماران دارای آمبولی ریه ضد انعقاد است وارفارین ( کومادین) داروی انتخابی ضد انعقاد است. بلافاصله پس از تشخیص آمبولی ریه این دارو توسط دهان مصرف می شود اما ممکن است هفته ها طول بکشد تا خون به صورت مناسب، رقیق شود داروهای ضد انعقادی و به عنوان یک راه حل فوری تا کومادین موثر شود هپارین با وزن مولکولی کم ( انوگزاپارین (LOVENOX ) و یا pentasaccharide ( فونداپاریناکس، Arixtra ) موجود است که در همان زمان اثر می کند. برای آن دسته از بیماران که منع استفاده از انوگزاپارین (LOVENOX) دارند به عنوان مثال، نارسایی کلیه اجازه نمی دهد که دارو متابولیزه شود هپارین داخل وریدی می تواند به عنوان گام اول استفاده شود. و این نیاز به بستری کردن در بیمارستان و مانیتورینگ دقیق بیمار با آزمایش خون دارد.
ضد انعقاد معمولا برای مدت حداقل شش ماه پیشنهاد می شود، اما هر بیمار باید رژیم درمانی منحصر به خود و آزمایش خون برای نظارت بر درمان با وارفارین به عنوان INR و یا نسبت نرمال بین المللی انجام دهد. این آزمون پروترومبین (PT) است. این مقدار با مقدار نرمال استاندارد آزمایشگاه تعیین می شود. برای بیماران با آمبولی ریوی، دوز وارفارین تیتر خواهد شد به طوری که ارزش INR 2 – 3 خواهد بود اساسا خون نیاز است تا 2 تا 3 برابر رقیق تر از مقدار طبیعی باشد. لذا نگه داشتن یک دفترچه یاداشت از دوز وارفارین، تاریخ آزمون و ارزش INR مهم است.
آمبولی ریه می تواند کشنده باشد به خصوص اگرهمراه با مقدار زیادی از لخته باشد هنگامی که بیمار بیهوش است و دارای فشار خون کم یا هیچ و یا تنفس ندارد داروی متلاشی کننده لخته مانند TPA ( فعال کننده پلاسمینوژن بافت ) ممکن است در نظر گرفته شود همچنین اغلب هنگامی که علائم فشار قلب راست وجود دارد در نظر گرفته می شود.
زنده ماندن بیمار بستگی به نداشتن بیمار زمینه ای، اندازه آمبولی ریوی، علت آمبولی ریوی و توانایی برای تشخیص و شروع زود هنگام درمان دارد.
تشخیص اغلب دشوار است آن دسته از بیماران که آمبولی در آنها تشخیص داده می شود میزان مرگ و میر کمتر از 20٪ است معمولا، با این حال، خطر مرگ و میر در بیشتر بیماران بسیار کم است شیوع بالاتر مرگ در بیماران مسن تر وجود دارد.
خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی را به حداقل برسانید آمبولی نمی تواند بدون DVT اولیه رخ دهد.
در بیمارستان، کارکنان برای به حداقل رساندن پتانسیل تشکیل لخته در بیماران بی حرکت سخت کار می کند جوراب های فشرده سازی به طور معمول استفاده می شود بیمارانی که جراحی شده اند از تخت خارج شده و راه بروند و از هپارین با دوز کم یا انوگزاپارین برای پیشگیری از DVT استفاده می شود.
برای کسانی که سفر می کنند توصیه می شود که هر دو ساعت در طول سفر طولانی راه بروند.
جوراب های فشرده سازی ممکن است در جلوگیری از تشکیل آینده ترومبوز ورید عمقی در بیماران با سابقه قبلی از لخته موثر باشد.
آمبولی ریه انسداد ناگهانی در عروق ریه است علت آن معمولا یک لخته خون در پا به نام ترومبوز ورید عمقی است که این لخته می شکند و از طریق جریان خون به ریه ها سفر می کند آمبولی ریه یک بیماری جدی است که می تواند سبب آسیب دائمی به ریه ی آسیب دیده، سطوح پایین اکسیژن در خون و آسیب به ارگان های دیگر بدن در اثر نرسیدن اکسیژن کافی به آن شود. در اغلب موارد، لخته های خون کوچک هستند و مرگبار نیستند اما آنها می توانند به ریه ها آسیب برسانند.
اگر یک لخته بزرگ یا اگر لخته های زیادی باشد آمبولی ریه می تواند منجر به مرگ شود درمان سریع می تواند زندگی شما را نجات و یا خطر ابتلا به مشکلات آینده را کاهش است. نیمی از افراد با آمبولی ریوی هیچ نشانه ای ندارند. ولی می تواند با تنگی نفس، درد قفسه سینه یا سرفه خونی همراه باشد. آمبولی ریوی در بیماران با درد قفسه سینه و یا تنگی نفس همراه است و یکی از علل مرگ ناگهانی است تشخیص آمبولی ریوی ممکن است مشکل و اغلب از دست برود استراتژی های تشخیصی بسته به بیمار و وضعیت فردی صورت می پذیرد ضد انعقادها درمان انتخابی برای آمبولی ریه است و ممکن است لازم باشد درمان برای ماهها ادامه یابد پیشگیری بهترین درمان برای آمبولی ریوی است که می تواند با به حداقل رساندن عوامل خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی (DVT) انجام شود.
ریه ها یک جفت اندام در قفسه سینه است که در درجه اول مسئول تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن بین خون و هوایی که ما تنفس می کنیم می باشد ریه ترکیب خوشه ای از کیسه های هوایی کوچک ( آلوئول ) ، دیوار الاستیک (غشاء)، مویرگ ها و رگ های خونی کوچک است این غشاء بین آلوئول و رگ های خونی باعث نزدیکی هوا و خون با یکدیگر می شود فاصله هوایی موجود در ریه و خون در مویرگ های بسیار کم است و اجازه می دهد تا مولکول های اکسیژن و دی اکسید کربن در سراسر غشاء انتقال یابد. تبادل هوا بین ریه ها و خون از طریق شریان ها و سیستم وریدی می باشد شریانها و وریدها حمل و انتقال خون را در سراسر بدن انجام می دهند اما این روند برای هر کدام بسیار متفاوت است.
سرخرگ ها که خون را از قلب به بدن می برند ورید ها خون را از بدن به قلب برمی گردانند.
و قلب یک پمپ دو طرفه است.
حمل اکسیژن با سفر خون، از سمت چپ قلب به تمام بافت های بدن است اکسیژن توسط بافت گرفته شده و دی اکسید کربن یک محصول زائد را به درون خون تحویل می دهد.
در حال حاضر خون، بدون اکسیژن و با سطوح بالاتری از دی اکسید کربن، از طریق سیاهرگ ها به سمت قلب راست برمیگردد سپس خون از سمت راست قلب به ریه ها، که در آنجا دی اکسید کربن برداشته شده و اکسیژن از هوا در تنفس به خون بر میگردد و از ریه ها بازگشت می کند که این خون، اکسیژن بالا و دی اکسید کربن پایین دارد و به سمت چپ قلب بازگشت می کند خون در یک دایره سفر می کند و در نتیجه به آن گردش خون می گویند.
اکسیژن در سلول های قرمز خون توسط یک مولکول شناخته شده به نام هموگلوبین حمل می شود هنگامی که این ترکیب اکسیژن و هموگلوبین رخ می دهد خون روشن به رنگ قرمز تبدیل می شود این میزان اشباع اکسیژن خون می تواند با نمونه برداری خون از عروق و یا توسط یک دستگاه غیر تهاجمی به نام اکسیمتر اندازه گیری می شود .
اگر یک لخته خون ( ترومبوز ) در یکی از وریدهای بدن تشکیل شود ترومبوز ورید عمقی یا DVT است که به طور بالقوه ممکن است شکسته شده و وارد سیستم گردش خون شود ( آمبولی ) از طریق قلب سفر کرده و در یکی از شاخه های شریان ریوی ریه وارد می شود .