علائم بیماری هپاتیت a و b و c
میگرن چیست؟
میگرن چیست؟ میگرن,بيماري میگرن,میگرن در بارداري,علائم میگرن,درمان میگرن,درمان میگرن با طب سوزني,مواد غذايي مناسب براي درمان میگرن,میگرن را چگونه درمان کنيم,میگرن در کودکان,میگرن در بزرگسالان,میگرن در نوزادان,میگرن در بهار,میگرن در تابستان,میگرن در …
خوردن و خواص انگور سیاه برای زنان باردار و دوران شیردهی
خوردن و خواص انگور سیاه برای زنان باردار و دوران شیردهی خوردن و خواص انگور سیاه برای زنان باردار و دوران شیردهی در سایت جسارت خواص انگور سیاه برای زنان باردار,انگور سیاه …
همه چیز درباره تورم و سوزش و درد نوک سینه در زنان
درد نوک سینه درد نوک سینه ,علت درد نوک سینه,درمان درد نوک سینه,درد نوک سینه و درمان آن,درد نوک سینه و علت آن,درد و تورم نوک سینه,سوزش نوک سینه,درد نوک سینه در …
هپاتیت
هپاتیت c،هپاتیت b،هپاتیت a،هپاتیت چیست،هپاتیت چیست
هیپاتیت به معنی التهاب در پارانشیم کبد است و به دلایل مختلفی ایجاد میشود. هیپاتیت انواع مختلفی دارد که در زیر به آنها میپردازیم:
نوع A: یک عفونت کبدی است که از طریق آب و غذای آلوده بوجود میآید. این بیماری مسری میباشد.
علائم؛ خستگی، تب، کماشتهایی، درد عضلانی، یرقان، تهوع و استفراغ و درد در ناحیهی شکم و کبد. این علائم معمولاً در کمتر از دو ماه و گاهی نیز تا شش ماه طول میکشد.
عوامل؛ آب و غذای آلوده، تماس فیزیکی و یا جنسی با افراد آلوده، همجنسگرایی در مردان، ابتلا به ویروس «اِچ آی وی»، زندگی با افراد آلوده به این ویروس و استفاده از داروهایی که سلامت آنها تضمین نشدهاند.
این پدیده ممکن است عامل بیماریهای دیگری چون نارسایی حاد کبد باشد و از راه آزمایشات خونی قابل تشخیص است.
درمان؛ هیچ درمان خاصی برای این نوع هیپاتیت شناخته نشده است و بدن فرد مبتلا، خودش این ویروس را از بین خواهد برد. در این زمان فرد باید در برابر آسیبها وعوامل بیماری مقاوم باشد.
جهت پیشگیری، واکسن هیپاتیت«آ» فراموش نشود. مخصوصاً برای کودکان در سنین یک سالگی و بزرگتر و کارکنان آزمایشگاهها که ممکن است با این ویروس مواجه شوند.
نوع B: عفونت کبدی خطرناکی است منجر به بیماریهای کلیوی، نارسایی کبد، سرطان کبد و یا سیروز میشود که بیشتر در بزرگسالان رخ میدهد. این بیماری دو نوع حاد و مزمن دارد که نوع حاد آن کمتر از شش ماه و نوع مزممن آن بیشتر از شش ماه طول میکشد.
علائم؛ درد در ناحیهی شکم، ادرار تیره رنگ، تب، درد مفاصل، کاهش اشتها، خستگی، تهوع، یرقان و ضعف.
عوامل؛ انتقال مایعات از بدن فردی به فرد دیگر(مثل خون و منی)، استفاده از سوزن مشترک، انتقال بیماری از مادر به جنین و همجنسگرایی در مردان.
غربالگری افراد سالم، آزمایشات خونی و آزمایشات عملکرد کبدی از راههای تشخیص این بیماری است.
نوع c : عفونتی ویروسی است که با حمله به کبد، در آن التهاب بوجود میآورد که معمولاً در مراحل اولیه علائمی ندارند. اما بعداً علائمی مشابه انواع دیگر هیپاتیت نمایان میشوند.
عوامل؛ تماس با خون آلوده، تزریق مواد مخدر، خالکوبی، ابتلا به ایدز و تحت درمان دیالیز بودن(به مدت طولانی).
ادامه یافتن این بیماری ممکن است سیروز کبدی، نارسایی کبد و سرطان کبد را بوجود آورد.
برای درمان انواع هیپاتیت راههای مختلفی وجود دارد. گیاه خار مریم یکی از راههای طب سنتی برای درمان هیپاتیت c است.
منبع:
سایت خبری تحلیلی عصر ایران
درباره هپاتیت و علل آن چقدر می دانید؟
نکته قابل ذکر است است که هپاتیت یعنی التهاب کبد و در میان عوام مردم به یرقان و زردی شهرت دارد . در واقع با اهمیت ترین عوامل ایجادکننده آن ویروسها هستند . البته ویروسها موجودات بسیار ریزی هستند که از فرد آلوده به فرد سالم انتقال می یابند و برای رشد و تکثیر خود به یک موجود زنده نیاز دارند. واقعیت این است که تاکنون 6 نوع ویروس هپاتیت شناخته شده است که رایج ترین آنها ویروسهای هپاتیت آ (A) ، ب (B) و سی (C) هستند .لازم به ذکر است که عوامل دیگری مثل داروها ، بیماریهای ارثی و خود ایمنی و مصرف مشروبات الکلی نیز می توانند باعث هپاتیت شوند .
به یاد داشته باشید که ناقل بیماری هیپاتیت به کسانی گفته می شود که ویروس هپاتیت (ب) در خونشان به مدت بیش از 6 ماه وجود داشته باشد ، حال عمومی آنها خوب باشند و در بررسی آزمایشگاهی اختلالی در کار کبد آنان دیده نشود . لازم به ذکر است که در چنین شرایطی ویروس به صورت مسالمت آمیز در داخل بدن وجود دارد ولی آسیبی به کبد وارد نمیسازد .
علائم بیماری هپاتیت را بشناسید
قابل توجه است که با اینکه در غالب موارد عفونت از مادران آلوده به نوزادان انتقال می یابد ، تا سالها علامتی دیده نمی شود .در بعضی موارد به دنبال هیپاتیت حاد ویروسی فرد دچار حالت ناقلی می گردد .در این افراد به دنبال علائم هپاتیت از جمله بی اشتهایی ، ضعف ، بی حالی ، پررنگی ادرار و زردی سیستم ایمنی بدن نمی تواند HBsAg را منفی سازد و بعد از 6 ماه با وجود بهبودی ظاهری فرد آلوده باقی می ماند .
بهتر است بدانید که خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هیپاتیت حاد ویروسی دچار حالت ازمان می شوند و ناقل هپاتیت باقی می مانند ولی متاسفانه در صورت انتقال عفونت از مادران به نوزادان ، در بیشتر موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه خود آلوده کنندگان جامعه فردا خواهند شد پیشگیری
بهترین راه مسلح شدن افراد برعلیه ویروس هپاتیت است و استفاده از واکسن و رعایت دستورات بهداشتی است .
بدنیست بدانید که واکسن هیپاتیت نوع ب که در حال حاضر استفاده می شود ، در واقع همان آنتی ژن ویروس هپاتیت ب HBsAg است که از خون ناقلین سالم بدست آمده و تغلیظ شده است . البته نوعی دیگری از واکسن وجود دارد که به روش ژنتیکی ( Recombinant ) تهیه شده است .در واقع واکسیناسیون اغلب در سه نوبت و به فواصل یک ماه و 6 ماه از تزریق اول صورت می گیرد .
به گزارش بی اس ام اس برای هپاتیت ویروسی تاکنون حداقل ۵ نوع ویروس شناخته شده است. در هپاتیت نوع A ویروس از طریق دستگاه گوارش فرد را آلوده می کند، حداکثر شیوع این بیماری بین سنین ۱۵ تا ۳۰ است. این ویروس به راحتی در جامعه منتشر می شود. محتمل ترین راه سرایت راه مدفوعی ـ دهانی از طریق تماس فردی است.ویروس عامل هیپاتیت B از طریق مایعات بدن، خون، مقاربت و در ماه های آخر حاملگی از مادر به جنین منتقل می شود. هیپاتیت B در ۵ تا ۱۰ درصد مبتلایان تبدیل به حالت مزمن می شود و گاهی منجر به سرطان کبد می شود. هیپاتیت B در مردان شایع تر از زنان است. بیماری هیپاتیت B در افرادی مانند بیماران تالاسمی و هموفیلی ها که به صورت مداوم خون و فرآورده های خونی دریافت می کنند، شایع تر است. بد نیست بدانید میزان سرایت ویروس هپاتیت نوع B، ۱۰۰ برابر ایذر است.هپاتیت نوع C از راه های خون، فرآورده های خونی آلوده، تزریقات و ابزار آلوده و همچنین از مادر به جنین سرایت می کند. بیماری هپاتیت C برخلاف هپاتیت B در اکثر موارد و بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد موارد به سمت مزمن شدن پیش می رود و تا زمانی که کبد را از بین ببرد، ادامه می یابد و فرد بیمار لزوما باید پیوند کبد شود. یکی از دلایل اصلی پیوند کبد در جوامع غربی ابتلا به هیپاتیت C است.هیپاتیت C در بین گروه های خاص مانند هموفیلی ها، تالاسمی ها و معتادان تزریقی شیوع بسیار بالاتری دارد. براساس آمار موجود ۴۰ تا ۵۰ درصد مبتلایان به هپاتیت C معتاد تزریقی هستند. تعدادی از بیماران هموفیلی ، بیماران تالاسمی (که قبل از سال ۷۵ خون گرفته اند) و بیماران دیالیزی نیز به این بیماری مبتلا هستند.خالکوبی، استفاده از سرنگ مشترک در جمعیت روستایی و محیط های بسته نظیر سربازخانه ها و خوابگاه های دانشجویی از رفتارهای پرخطر در افزایش شیوع هپاتیت C محسوب می شوند.
ویروس هپاتیت D برای همانندسازی خود از ویروس هپاتیت B و امکانات سلول میزبان استفاده می کند. تقریبا ۱۵ میلیون نفر در دنیا آلوده به ویروس هپاتیت D هستند. این ویروس مانند هپاتیت B از طریق مایعات بدن انتشار می یابد. هر دو ویروس با یک روش مشترک به سلول میزبان متصل می شوند. یک فرد ممکن است به عفونت توام هپاتیت B و D مبتلا گردد. هپاتیت D در کودکان و افراد بالغ مبتلا به هپاتیت B ایجاد می شود.هپاتیت E مانند هپاتیت A از طریق روده منتقل می شود. تمام راه های ممکن انتقال این نوع از ویروس هنوز مشخص نشده است. اما راه مدفوعی ـ دهانی یک راه انتقال قطعی است. هپاتیت A بیشتر در بزرگسالان دیده می شود.هرچند ویروس های مختلفی می توانند باعث هپاتیت شوند، اما علائم بیماری در انواع مختلف تفاوت زیادی با یکدیگر ندارند. بیشتر افرادی که به هپاتیت مبتلا می شوند علامت و شکایت مشخصی ندارند. اما بعضی افراد علائمی شبیه آنفلوآنزا دارند که عبارتند از: بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، تب، ضعف، خستگی و درد خفیف شکم. علائمی که کمتر دیده می شوند شامل ادرار پررنگ و زردی چشم ها و پوست است. تنها راه کشف موارد مثبت از طریق آزمایش خون است.
چای زنبق با تحریک کبد در درمان هپاتیت و یرقان مفید است.
زردی پوست در اثر عواملی چون کم کاری تیروئید، کمخونی، التهاب لوزالمعده، هپاتیت و رژیم غذایی حاوی کاروتن(مثل هویج) بوجود میآید.
وقتی چربی کبد از حدی بیشتر میشود، بیمار به اختلال “کبد چرب ملتهب” و حتی هپاتیت مبتلا میشود و پس از مدتی امکان دارد دچار نارسایی کبد گردد که به آن “سیروز کبدی” میگویند و علت اصلی آن کبد چرب ساده است.
هپاتیت (به انگلیسی: Hepatitis) به معنی التهاب در پارانشیم کبد است و به دلایل مختلفی میتواند ایجاد شود که بعضی از آنها قابل سرایت هستند و برخی مسری نیستند. از عواملی که ایجاد هپاتیت میکنند میتوان به افراط در مصرف الکل، اثر برخی داروها، آلودگی به باکتری و همچنین ویروس اشاره نمود. هپاتیت ویروسی منجر به عفونت کبدی میگردد
عامل بیماری هپاتیت ویرال (ویروسی) یک ویروس است و در ابتدا میتواند مثل یک سرماخوردگی بروز نماید؛ ولی بیماری مزمن هپاتیت “C” بر عکس سرماخوردگی معمولی به دلیل از کار افتادن کبد و مشکل بودن درمان میتواند حیات بیمار را تهدید کند. بیشتر مبتلایان به هپاتیت از نوع C و B علائمی ندارد. برخی از این بیماران علائم سرشتی عفونت ویروسی را نشان میدهند از قبیل خستگی، دل درد، درد عضلانی و تهوع و بی اشتهایی، ولی در موارد پیشرفته علائم نارسایی کبدی بروز میکند که شامل تورم شکم، اندامها، یرقان و خونریزیهای گوارشی و … است.
ر ایران بالغ بر ۳٪ افراد آلوده به این ویروس میباشند
حدود ۷۵ الی ۸۰ درصد از افرادی که تازه به این ویروس مبتلا شدهاند، دچار پیشرفت و مزمن شدن این بیماری شده و از بین آنها نیز ۶- الی ۷۰ درصد به بیماریهای مزمن کبدی دچار میشوند. از بین افراد حدود ۵ الی ۲۰ درصد به سیروز کبدی مبتلا شده و ۱ الی ۵ درصد آنان بر اثر بیماری سیروز کبدی و یا سرطان کبد میمیرند.
در حال حاضر ۸ نوع ازاین ویروس شناخته شدهاست.
هپاتیت نوع A
هپاتیت نوع B
هپاتیت نوع C
هپاتیت نوع D (همیشه همراه با نوع B)
هپاتیت نوع E
هپاتیت نوع F
هپاتیت نوع G
در حال حاضر ۱۰ تا ۱۵ درصد مبتلایان در هیچکدام از این دستهها قرار نمیگیرند به همین دلیل میشود انتظار ویروس نوع H را نیز داشت
این ویروس عمدتاً از طریق تماس با خون افراد آلوده منتقل میشود.
روشهای زیر میتواند باعث انتقال این ویروس گردد:
ارتباط جنسی با افراد آلوده
استفاده از سوزنهای آلوده که به عنوان سرنگ استفاده میشود، به ویژه در افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی و همچنین سوراخ شدن بدن با هر وسیلهٔ تیز یا سوزن آلوده (مثل خالکوبی غیر بهداشتی)
استفاده از لوازم شخصی به صورت اشتراکی
دریافت فرآوردههای خون و پلاسمای آلوده که در ایران اکثراً در بیماران تالاسمی و هموفیلی دیده میشود.
زخمی شدن پوست بدن در یک بخش آلودهٔ بیمارستانی.
از دیگر نکات مهم در مورد این ویروس این است که به تدریج به کبد آسیب میرساند. یک کبد سالم مواد شیمیایی مورد نیاز بدن را میسازد و مواد سمی را از خون خارج میکند. وقتی شما به این بیماری مبتلا میشوید کبد شما ملتهب میشود و بافت طبیعی تخریب شده به جای آن بافت فیبری و فرسوده میماند.
پس از تشخیص پزشک آزمایش کبد انجام میگیرد. این کار از طریق آزمایشهای خون، سونوگرافی و نمونه برداری از کبد کار بسیار آسانی است و از طریق بیحسی موضعی و از طریق یک سوزن نمونه گیری انجام میشود و بیمار حداکثر یک روز در بیمارستان بستری میشود. پژوهشگران ایرانی نانو ابزار کاغذی را برای آنالیز DNA ابداع کردند که قادر به تشخیص سریع و ارزان بیماری هایی همچون هپاتیت B و ناباروری در مردان است
برای جلوگیری از انتشار این ویروس کارهای زیر ضروری به نظر میرسد:
زخم و بریدگیهای پوست را خودتان پانسمان کنید. در صورت نیاز به کمک برای پانسمان زخم از دستکش استریل استفاده شود.
در صورتی که به این بیماری مبتلا هستید، خون، پلاسما و اعضای بدن و بافت اهداء نکنید.
از ریشتراش، مسواک، و لوازم آرایشی با لوازم شخصی دیگران به طور مشترک استفاده نکنید.
به یاد داشته باشید غیر از واکسن نوع B این بیماری، این بیماری واکسن و درمان کامل ندارد. ازاینرو پیشگیری از آلودگی دیگران با عمل به توصیههای بهداشتی بر عهدهٔ شماست.
هپاتیت A یک عفونت کبدی به شدت مسری است که توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. ویروس هپاتیت A یکی از چندین نوع ویروس هپاتیت است که سبب التهابی می گردد که بر توانایی عملکرد کبد اثر می گذارد.
به احتمال بیشتر تماس با ویروس هپاتیت A از طریق غذا یا آب آلوده و یا از طریق تماس نزدیک با فرد مبتلا ایجاد می شود. انواع خفیف هپاتیت A نیازمند درمان نیست و بیشتر افراد مبتلا بدون هیچ گونه آسیب دائمی وارد بر کبد بطور کامل بهبود می یابند.
رعایت بهداشت شامل شستن مرتب دستها، یکی از بهترین راه های پیشگیری از هپاتیت A است. واکسیناسیون مؤثر برای افراد در معرض خطر در دسترس است.
علائم و نشانه های هپاتیت A معمولاً تا چند هفته پس از ابتلاء به ویروس ظاهر نمی شود. علائم و نشانه های ویروس هپاتیت A عبارت است از:
• خستگی
• تهوع و استفراغ
• درد و ناراحتی های شکمی، به ویژه در ناحیه کبد در سمت راست، زیر دنده های آخر
• کاهش اشتها
• تب خفیف
• ادرار تیره
• درد عضلانی
• زردی پوست و چشم ها (یرقان)
علائم و نشانه های هپاتیت A معمولاً کمتر از دو ماه طول می کشد، اما گاهی ممکن است تا 6 ماه باقی بماند. تمام افراد مبتلا به هپاتیت A این علائم و نشانه ها را نشان نمی دهند.
هپاتیت A از طریق عفونت ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. زمانی که فرد مقدار اندکی از ماده آلوده به مدفوع را بخورد به ویروس هپاتیت A مبتلا می شود. ویروس هپاتیت A سلول های کبد را آلوده کرده و سبب التهاب می شود. التهاب می تواند عملکرد کبد را مختل کرده و سبب سایر علائم و نشانه های هپاتیت A شود.
ویروس هپاتیت A می تواند از چند طریق انتقال یابد، این راه ها عبارتند از:
• زمانی که فرد حامل ویروس، غذا را آماده کرده و شما بدون توجه به اینکه آیا وی پس از رفتن به دستشویی دست های خود را شسته یا نه، غذا را میل می کنید.
• مصرف آب آلوده
• خوردن صدف های خام پرورش یافته در آب آلوده به فاضلاب
• تماس نزدیک با فرد آلوده – حتی فردی که علائم و نشانه های هپاتیت را ندارد.
• تماس جنسی با فرد حامل ویروس
مواجهه با عوامل زیر خطر ابتلاء به هپاتیت A را افزایش می دهد:
• کار کردن و یا سفر کردن به مناطقی که شیوع هپاتیت A بالایی دارد
• هم جنس گرایی در مردان
• ابتلاء به ویروس HIV
• استفاده تزریقی یا غیر تزریقی از داروهای غیر مجاز
• زندگی با فرد آلوده به هپاتیت A
• دریافت فاکتورهای انعقادی در افراد هموفیلی یا سایر بیماری ها
علائم و نشانه های عفونت در تعداد اندکی از افراد مبتلا به هپاتیت A به مدت چند هفته بیشتر از حد معمول ادامه می یابد. در این افراد ممکن است علائم و نشانه های هپاتیت A از بین رفته و پس از چند هفته مجدداً ظاهر گردد. اگرچه در برخی از انواع عفونت هپاتیت A علائم و نشانه ها در بلند مدت رخ می دهد اما این نوع نسبت به عفونتی که سبب علائم و نشانه های معمول می شود خطرناک تر نیست.
در موارد نادری، هپاتیت A می تواند سبب نارسایی کبدی حاد گردد که به معنای از دست دادن عملکرد کبد بوده که به صورت ناگهانی رخ می دهد. افرادی با ریسک بالای عوارض هپاتیت A شامل کسانی می شود که بیماری های مزمن کبدی داشته و یا سالمند هستند. نارسایی حاد کبدی مستلزم بستری شدن در بیمارستان به منظور پایش و درمان است. در برخی موارد، افراد مبتلا نیازمند پیوند کبد می شوند.
اگر در اطرافیان شما شخصی مبتلا به هپاتیت A تشخیص داده شد، به پزشک خود و یا مرکز بهداشت محل مراجعه کرده تا تعیین کند آیا برای پیشگیری به واکسن هپاتیت A نیاز دارید یا خیر؟
اگر علائم و نشانه های هپاتیت A را دارید، به پزشک خانواده خود و یا پزشک عمومی دیگری مراجعه نمایید.
اگر علائم و نشانه هایی داشتید که شما را نگران می کرد به پزشک خود مراجعه نمایید.
اگر با ویروس هپاتیت A مواجه شدید، می توانید با واکسن هپاتیت A و یا ایمونوگلوبولین درمانی ظرف دو هفته پس از مواجهه از ابتلاء به عفونت پیشگیری کنید
آزمایشات خون برای تشخیص ابتلای فرد به هپاتیت A بکار می رود. نمونه خون معمولاً از ورید دست گرفته شده و برای انجام آزمایش به آزمایشگاه برده می شود. همچنین ممکن است پزشک از علائم و نشانه هایی که ذکر می کنید برای تشخیص بیماری استفاده نماید.
هیچ درمان خاصی برای هپاتیت A شناخته نشده است. بدن شما خودش، ویروس هپاتیت A را از بین خواهد برد. در بسیاری از موارد، کبد ظرف یک یا دو ماه به طور کامل بهبود می یابد و آسیبی بر جای نمی ماند.
درمان هپاتیت A معمولاً بر مقابله با علائم و نشانه های عفونت هپاتیت A تمرکز دارد.
به کبد خود استراحت دهید. در صورتیکه به هپاتیت A مبتلا هستید، ممکن است تصفیه داروها و الکل برای کبد شما مشکل باشد. پزشک می تواند قطع مصرف داروها را توصیه کرده و یا برخی از آنها را تغییر دهد. زمانی که علائم و نشانه های هپاتیت A بروز می کند، نوشیدن الکل را متوقف کنید.
اگر مبتلا به هپاتیت A هستید، ممکن است بخاطر اثرات عفونت بر سلامتی و نیز انتقال آن به دیگران نگرانی هایی داشته باشید.
در خصوص هپاتیت A اطلاعات کسب کنید. جمع آوری اطلاع در خصوص هپاتیت A به کاهش ترس شما کمک می کند. هپاتیت A بر خلاف سایر انواع هپاتیت، در بیشتر افراد خود به خود از بین می رود و مشکلات خاصی را به دنبال ندارد. درباره منابع اطلاعاتی مناسب برای کسب آگاهی در مورد هپاتیت A از پزشک خود سؤال کنید. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها محل مناسبی برای شروع است.
از خود مراقبت کنید. با برگزیدن انتخاب های سالم به رهایی بدن خود از عفونت هپاتیت A کمک کنید. برای مثال، رژیم سالم غنی از میوه و سبزیجات را برگزینید. در بیشتر روزهای هفته فعالیت بدنی داشته باشید. خواب کافی داشته باشید تا پس از بیدار شدن احساس شادابی کنید.
به دیگران اطمینان دهید بودنشان در کنار شما مشکلی برای آنها ایجاد نمی کند. شما می توانید ویروس هپاتیت A را از طریق عطسه، سرفه، بغل کردن یا نشستن در فاصله ای نزدیک از افراد، منتقل نمایید. اگر اعضای خانواده یا دوستان شما از ابتلاء به عفونت هپاتیت A هراس دارند، به آنها اطمینان دهید هر کاری برای محافظت از آنان انجام می دهید. برای مثال، پس از شستن دستها از حوله شخصی خودتان استفاده نمایید و ظرف غذا را خودتان بطور کامل بشویید.
واکسن هپاتیت A می تواند از ابتلاء به عفونت ویروسی هپاتیت A پیشگیری کند. واکسن هپاتیت A معمولاً در دو دوز واکسیناسیون اولیه و یک تزریق در 6 ماه بعد انجام می شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کند این افراد واکسن هپاتیت A را دریافت نمایند:
• تمام کودکان در سنین یک سالگی و بزرگتر که در سال اول واکسن نزده اند.
• کارکنان آزمایشگاه که ممکن است با ویروس هپاتیت A مواجهه داشته باشند.
اگر در خصوص خطر ابتلاء به هپاتیت A نگران هستید، از پزشک خود درباره مناسب بودن واکسن سؤال کنید.
اگر قصد سفر به منطقه ای را دارید که هپاتیت A در آنجا شایع است، می توانید با پوست کندن و شستن تمام میوه ها و سبزیجات تازه و نیز پرهیز از مصرف گوشت و ماهی خام و نیم پز، به پیشگیری از ابتلاء به عفونت کمک نمایید. برای نوشیدن و نیز مسواک زدن، از آب های معدنی استفاده کنید. اگر آب معدنی در دسترس نبود، آب شیر را پیش از مصرف بجوشانید.
دست های خود را برای پیشگیری از ابتلاء به عفونت به طور مرتب بشویید. دست های خود را پس از دستشویی، پیش از تهیه و یا خوردن غذا، و پس از تعویض پوشک کودک به طور کامل بشویید. همچنین از حوله، ظروف و مسواک شخصی خودتان استفاده نمایید.
هپاتیت B یک عفونت کبدی خطرناک است که ناشی از ویروس هپاتیت B(HBV) می باشد. در برخی بیماران، عفونت هپاتیت B مزمن شده و منجر به نارسایی کبدی، سرطان کبد یا سیروز می شود. سیروز کبدی بیماری است که باعث زخم و سخت شدن پایدار بافت کبدی می شود.
اغلب بزرگسالان مبتلا به هپاتیت B حتی اگر علایم و نشانه های شدیدی داشته باشند، به طور کامل بهبود می یابند. احتمال مزمن شدن هپاتیت B در نوزادان و کودکان بیشتر است. اگرچه درمانی برای هپاتیت B وجود ندارد، یک واکسن می تواند از بروز بیماری پیشگیری کند. اگر فردی مبتلا به هپاتیت B باشد، باید اقدامات لازم را بکار گیرد تا از انتقال بیماری به دیگران پیشگیری کند.
علایم و نشانه های هپاتیت B معمولاً حدود 3 ماه پس از مبتلا شدن بیمار به عفونت ایجاد می شود و می تواند خفیف تا شدید باشد.
علایم و نشانه های هپاتیت B می تواند شامل موارد زیر باشد:
• درد شکمی
• ادرار تیره رنگ
• تب
• درد مفاصل
• کاهش اشتها
• تهوع و استفراغ
• ضعف و خستگی
• زرد شدن پوست و سفیدی چشم ها( یرقان یا زردی)
بسیاری از نوزادان و کودکان مبتلا به هپاتیت B علایم و نشانه های این بیماری را هرگز تجربه نمی کنند. این مورد در خصوص بزرگسالان نیز صادق است.
هپاتیت B در اثر ویروس هپاتیت B(HBV) ایجاد می شود. ویروس هپاتیت B می تواند از طریق خون، مایع منی یا سایر مایعات بدن از فردی به فرد دیگر منتقل شود. زمانی که ویروس هپاتیت B وارد کبد فرد می شود، به سلول های کبدی حمله می کند و شروع به تکثیر می کند. این حالت باعث ایجاد التهاب در کبد شده و علایم و نشانه های عفونت هپاتیت B را ایجاد می کند.
تماس جنسی. اگر فرد با یک بیمار مبتلا به عفونت هپاتیت B تماس جنسی محافظت نشده داشته باشد و خون، بزاق، منی یا ترشحات واژن از بدن فرد بیمار وارد بدن وی شود، احتمال ابتلاء به بیماری هپاتیت B وجود دارد.
استفاده از سوزن مشترک. ویروس هپاتیت B به راحتی از طریق سوزن یا سرنگ های آلوده منتقل می شود.
سوزن های تصادفی. کارکنان بخش های مراقبت های بهداشتی، کادر درمان و کسانی که با خون انسان در تماس هستند، در معرض خطر ابتلاء به هپاتیت B قرار دارند.
مادر به جنین. ویروس هپاتیت B می تواند در دوران بارداری از مادر به جنین منتقل شود.
عفونت هپاتیت B ممکن است کوتاه مدت باشد(هپاتیت B حاد) یا زمان زیادی طول بکشد(هپاتیت B مزمن).
هپاتیت B حاد. این نوع هپاتیت B کمتر از 6 ماه طول می کشد. در نوع حاد هپاتیت B، معمولاً سیستم ایمنی بدن فرد می تواند ویروس را نابود کند در نتیجه فرد بیمار در عرض چندین ماه کاملاً بهبود می یابد. اغلب بیماران بزرگسال مبتلا به هپاتیت B، هپاتیت B از نوع حاد دارند.
هپاتیت B مزمن. این نوع هپاتیت B، 6 ماه یا بیشتر طول می کشد. زمانی که سیستم ایمنی بدن بیمار نمی تواند با ویروس مقابله کند، عفونت طولانی شده و ممکن است منجر به بیماری های خطرناک مانند سیروز و سرطان کبد شود. اغلب نوزادانی که با هپاتیت B متولد می شوند و بسیاری از کودکان 1 تا 5 ساله، مبتلا به نوع مزمن این بیماری می شوند. عفونت مزمن این بیماران ممکن است سال های طولانی به صورت ناشناخته باشد تا زمانی که فرد مبتلا به یک بیماری کبدی خطرناک شود.
در موارد زیر احتمال ابتلای فرد به هپاتیت B بیشتر می شود:
• برقراری رابطه جنسی محافظت نشده با بیش از یک فرد
• برقراری رابطه جنسی محافظت نشده با فرد مبتلا به ویروس هپاتیت B
• ابتلاء به عفونت های مقاربتی مانند گنوره (gonorrhea) یا کلامیدیا (chlamydia)
• هم جنس گرایی در مردان
• استفاده از سرنگ مشترک برای تزریق های داخل وریدی
• هم منزل بودن و زندگی کردن با یک فرد مبتلا به هپاتیت B مزمن
• داشتن شغلی که فرد در تماس با خون انسان باشد
• همودیالیز در مرحله نهایی بیماری کلیوی
• سفر به مناطق با شیوع بالای هپاتیت B مانند آفریقا، آسیای مرکزی و جنوب شرقی آسیا و شرق اروپا
سخت و زخم شدن بافت کبد (سیروز کبدی). عفونت هپاتیت B می تواند باعث التهاب شود که در نهایت می تواند منجر به سیروز کبدی شود. سیروز کبدی می تواند عملکرد طبیعی کبد را مختل کند.
سرطان کبد. احتمال ایجاد سرطان کبد در بیماران مبتلا به هپاتیت B بیشتر است.
نارسایی کبدی. نارسایی کبدی حاد، بیماری است که در آن کبد نمی تواند عملکردهای اصلی خود را داشته باشد. در این شرایط، برای ادامه زندگی بیمار نیاز به پیوند کبد وجود دارد.
هپاتیت D. در بیمار مبتلا به هپاتیت B احتمال ابتلاء به سایر انواع هپاتیت مانند هپاتیت D بیشتر است. بدون سابقه ابتلاء به هپاتیت B، احتمال ابتلاء به هپاتیت D وجود ندارد. در صورت ابتلای همزمان به هپاتیت B و D ، خطر بروز عوارض هپاتیت بیشتر می شود.
بیماری های کلیوی. هپاتیت B می تواند باعث بیماری های کلیوی شود که ممکن است منجر به نارسایی کلیوی گردد. در کودکان مبتلا به بیماری های کلیوی، احتمال بهبودی بیشتر از بزرگسالان مبتلا به نارسایی کلیوی است.