برنج

برنج ,برنج ایرانی,برنج آبکش,برنج قهوه ای,برنج کته,برنج زعفرانی, خواص برنج

توضیحاتی در مورد برنج

نام های دیگر برنج دوئی، چاپول، ریس، روزی ، رونز، ارز، ثمن، ری، اوریزا و گرنج است و دارای طبعی سرد و خشک می باشد.♥ریشه آن سطحی و افشان بوده و حداکثر در عمق ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متری خاک نفوذ می‌کند. در این گیاه بغیر از ریشه‌های جنینی از محل گره‌ها نیز ریشه بوجود می‌آید. هر چقدر رشد برگ‌ها بیشتر باشد بر رشد ریشه‌ها هم افزوده شده و در نتیجه می‌توان گفت که با افزایش تعداد پنجه‌ها تعداد برگی بیشتر شده و در نتیجه رشد ریشه‌ها نیز زیادتر می‌گردد. در زمان باز شدن گل‌ها و به خوشه رفتن آن رشد ریشه حداکثر مقدار خود را دارد. این گیاه خود گشن و بین صفر تا ۳ درصد دگرگشنی دارد. گرده افشانی تقریباً هم‌زمان با باز شدن گل‌ها در شرایط طبیعی روی می‌دهد. دمای مطلوب برای گرده افشانی در حدود ۳۱ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد است. در دمای پایین‌تر از ۱۰ تا ۱۳ درجه سانتی‌گراد و همچنین بالاتر از ۶۰ درجه سانتی‌گراد گرده‌افشانی متوقف می‌گردد. خشکی و دمای پایین می‌تواند روی گرده افشانی اثر منفی داشته باشد. حداقل دما برای انجام عمل لقاح ۱۵ درجه سانتی‌گراد می‌باشد. زمان باز شدن گل‌ها ۸ صبح الی ۲ بعدازظهر بوده و گل‌های گل آذین در بین یک دوره ۷ تا ۱۰ روزه باز می‌شوند و اکثر آن‌ها ۲ تا ۴ روز پس از خروج گل آذین از غلاف برگ این کار را انجام می‌دهند. در این مطلب از سایت جسارت در مورد طرز تهیه و خواص برنج قهوه ای و ایرانی برای پوست چیست صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

برنج چیست

همانگونه که می دانید این گیاه از مهم‌ترین غلات و اقلام غذایی جهان است. نیمی از جمعیت جهان، به این گیاه به عنوان یک غذای اصلی وابسته هستند. هم‌اکنون «ده‌ها هزار نوع برنج» در جهان وجود دارد، اما اینها در دو زیرگونه کلی جای می‌گیرند. دو زیرگونه اصلی شامل نوع «جاپونیکا» با نام علمی Oryza sativa japonica و نوع «ایندیکا» با نام علمی sativa indica می‌شوند.  فصل بریدن این گیاه در روستای گلرودبار لاهیجان – گیلان Oryza sativa – Köhler–s Medizinal-Pflanzen-232.jpg شواهد پیدایشی نشان می‌دهد که برنج در ۸۲۰۰–۱۳۵۰۰ سال پیش در دره رودخانه پرل چین سرچشمه گرفته‌است. پیشتر، اسناد باستانشناسی حدس می‌زدند که این گیاه در دره رودخانه یانگ تسه در چین اهلی شده باشد. برنج از آسیای شرقی، به مناطق جنوبی تر و آسیای جنوبی گسترش یافت. برنج توسط استعمارگران اروپایی از آسیای غربی به اروپا و آمریکا معرفی شد.

همه چیز درباره برنج

این گیاه گیاهی است که دارای ارقام زودرس (طول دوره رشد ۱۳۰ تا ۱۴۵ روز)، متوسط رشد (۱۵۰ تا ۱۶۰ روز) و ارقام دیررس (۱۷۰ تا ۱۸۰ روز) می‌باشد. برای شناخت بهتر این گیاه به ذکر قسمت‌های مختلف آن از قبیل ریشه، ساقه، برگ و غیره.ساقه برنج بندبند و تو خالی بوده و در فواصل مختلف ساقه جداره‌های سختی قرار دارد که در آن قسمت‌ها ساقه توپر می‌باشد و گره نام دارد. فاصله بین دو گره را میان گره می‌نامند. بین سلول‌های ساقه فضایی بین سلولی زیادی وجود دارد که باعث می‌شود قسمتی از اکسیژن مورد نیاز ریشه از طریق منافذ تأمین شود. برگ‌های این گیاه کشیده و دارای رگبرگهای موازی بوده و بدون دمبرگ است و قاعده برگ پهنتر از سایر نقاط آن می‌باشد؛ و قسمتی از ساقه گیاه یا تمام محیط آن را احاطه کرده که آن را غلاف یا نیام می‌نامند. در قاعده برگ در طرفین غلاف دو صفحه کوچک یا بزرگ به نام گوشوارک (Stipule) وجود دارد. همچنین در محل اتصال غلاف به ساقه زائدهٔ کوچکی به نام زبانک (Ligule) وجود دارد. همچنین تعداد گره‌ها در این گیاه از ۱۰ تا ۲۰ عدد تغییر می‌یابد. در مقادیر مساوی شاخص سطح برگ (LAI) بوته‌های دارای ساقه بلند از نور بهتر می‌توانند استفاده نمایند ولی به آسانی ورس می‌نمایند. ارتفاع بوته‌های آن در ارقام مختلف از ۵۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر و گاهی اوقات تا ۲۰۰ سانتی‌متر تغییر می‌یابد. برگهای این گیاه متناوب بوده و در دو جانب متقابل ساقه قرار دارند. تعداد برگ‌ها در ارقام مختلف برنج متفاوت بوده، در ارقام زودرس ۱۴ تا ۱۵ برگ، در ارقام متوسط‌ رس ۱۶ تا ۱۷ برگ و در ارقام دیررس تعداد برگ‌ها ۱۸ تا ۱۹ برگ بر روی هر ساقه می‌باشد. افزایش دمای هوای پیرامونی در زیاد شدن سطح برگ اثر تعیین‌کننده‌ای داشته و موجب بیشتر شدن تعداد برگ‌ها می‌گردد. در مقادیر مساوی شاخص سطح برگ (LAI) بوته‌هایی که برگ‌های کوچک و زیادتر دارند از بوته‌هایی که برگ‌های بزرگ و اندک دارند بهترند. پنجه‌ها به جوانه‌های اولیه گفته می‌شوند که در صورت مساعد بودن شرایط آب و هوایی تبدیل به ساقه می‌شوند. از مرحله ۴ تا ۵ برگی شدن گیاه پنجه‌زنی آغاز می‌گردد. پنجه‌ها در مراحل اولیه رشد برای تأمین مواد غذایی خود از ساقه اصلی استفاده می‌کنند و این عمل تا ظهور حداقل ۳ برگ و ۴ ریشه ادامه می‌یابد. موقعی که نشاءها از خزانه به زمین اصلی منتقل شدند پنجه‌زنی شروع شده و تا یکماه بعد نیز ادامه می‌یابد. پس از پایان یکماه رشد پنجه‌ها به حداکثر خود رسیده و پس از آن از تعداد آن‌ها کاسته خواهد شد. شرایط اقلیمی به ویژه آب و هوا در رشد پنجه‌ها بسیار مهم و مؤثر می‌باشد. قدرت تولید پنجه در برنج خیلی زیاد بوده به‌طوری‌که هر بوته برنج معمولاً ۴ تا ۵ پنجه تولید می‌نماید. 

برنج و گل آذین

گل آذین در این گیاه به صورت پانیکول بوده و فرق آن با گل آذین خوشه در این است که در پانیکول هر خوشه‌چه دارای دم باریک و بلندی می‌باشد و به همین دلیل به آن خوشه خوشه هم گفته می‌شود. پانیکول در ارقام مختلف آن به شکلی فشرده، باز یا نیمه‌باز است. البته از دیدگاه اصلاحگران نباتات در تولید هیبرید و اریته‌هایی که گل آن‌ها بیشتر باز باشد بهترند زیرا مقدار دگرگشنی و در نتیجه تولید بذر آن‌ها بیشتر است. پانیکول آن در انتهای ساقه وجود داشته و دارای شاخه‌های فرعی با محورهای ثانوی می‌باشد. خوشچه‌ها روی دو گل کوتاه بوجود می‌آیند که نوک آن روی گلوم‌های نازا (لمای عقیم) توسعه یافته‌است و به چند وجهی کنگره‌دار تبدیل می‌شوند؛ بنابراین نوک فنجانی شکل و متورم مشابه یک زوج گلوم حقیقی است و به آن گلوم حقیقی گفته می‌شود. هر خوشچه دارای محور کوچکی به نام محور سنبله‌است که روی آن یک گل در محور برگک پانویه که گلوم‌های نازا نام دارد تشکیل می‌شود. گل‌دهی در برنج از نوک گل آذین شروع شده و به سمت پایین ادامه می‌یابد. در موقع ظهور خوشه نیاز ریشه به مواد غذایی به ویژه ازت، فسفر و پتاس زیاد است. گل آذین در آن به صورت خوشه‌ای بوده و دارای انشعابات فرعی می‌باشد و حاوی سنبلچه‌های تک گلچه‌ای است. این گیاه بر خلاف سایر غلات که ۳ تا ۴ پرچم دارند دارای ۶ پرچم است. نافه کوتاه و بساک‌ها به صورت دوخانه‌ای و دارای یک مادگی بوده که حاوی یک تخمدان می‌باشد. کلاله دو شاخه و پردار است. مادگی دارای تخمدان یک برچه‌ای می‌باشد. برگک فوقانی یا گلوم گل دهنده لما (گلومل یا پوشینه سنبله که ریشک روی آن می‌رود) و پالئا (گلومل یا پوشینه گیاهان گرامینه که فاقد ریشک است)، همراه با گل دربرگرفته شده یک گل را تشکیل می‌دهند. در اطراف هر گل دو برگ به نام پوشینه (Glumelle) وجود دارد که یکی لما (Lemma) و دیگری پالئا (Palea) نامیده می‌شود. همچنین در انتهای هر سنبله دو برگک به نام پوشه (Glume) وجود دارد. در برنج گلوم‌ها خیلی کوچک بوده و حتی ممکن است گاهی اوقات حذف شده باشند. طول گلوم‌های خارجی ۴/۱ لما و پالئا و در بعضی از واریته‌ها هم اندازه لما و پالئا است. عموماً لما دارای ریشک و پالئا فاقد ریشک می‌باشد. ۷ تا ۹ روز بعد از گل دادن لایه آلرون از تغییر شکل لایه خارجی بافت آندوسیرم بوجود می‌آید. 

آشنایی با برنج ایرانی

از گونهٔ ایرانی می‌توان به گرده، دابو، طارم، چرام۱، چرام۲، صدری (شامل انواع دم سیاه، دم زرد و دم سرخ)، بینام، علی-کاظمی، چمپا و… اشاره کرد از تیپهای اصلاح نژاد شده و پرمحصول می‌توان از سفیدرود و خزر نام برد. برخی از ارقام آن در منطقه شمال ایران : در نواحی جلگه‌ای استان مازندران همچون شالیزارهای شهرستان‌های فریدونکنار ، بابلسر ، محمودآباد، نور ، جویبار بیشتر ارقام سنتی و مرغوب نظیر طارم ( طارم محلی یا سنگ طارم ) ، هاشمی و بینام کشت می‌شود و ارقام پرمحصول همچون شیرودی ، فجر ، خزر و ندا بیشتر در شالیزارهای شهرستان‌های بابل ، آمل ، ساری ، نکا و بهشهر کشت می‌شود . در استان گیلان، شامل ارقام ایندیکایی چون غریب، هاشمی، حسنی و گرده می‌باشند که بنظر می‌رسند در نتیجه انتخاب سنتی توسط کشاورزان (و احتمالاً در ادامه تعدادی نیز در پی انتخاب توسط محققین) هر یک در نواحی جلگه‌ای و دره‌ای استان گیلان به ترتیب شالیزارهای مناطق اطراف شهرستان‌های صومعه سرا، فومن، تالش، و طارم (استان زنجان) به مرور زمان حاصل شده‌اند. یک نوع برنج در منطقه سیروان ایلام طی سالهای طولانیست که کشت می‌شود به نام برنج عنبربو که بسیار خوش عطر و مزه می‌باشد ولی چون به نسبت وسعت آن منطقه کشت می‌شود به فروش انبوه نرسیده‌است اما این چند سالی است که به کردستان عراق و تهران نیز صادر می‌شود. همچنین در سمت غربی اصفهان و زاینده رود برنجی به اسم لنجون کشت می‌شود که هنگام پخت قد کشیده و نا منظمی پیدا می‌کنند، رنگ آن اندکی متمایل به زرد بوده و طعم و عطر خاصی دارد. به دلیل خشکسالی‌های اخیر کشت برنج در اصفهان کاهش پیدا کرده‌است.

شرایط کشت برنج

دما: میانگین دمای مورد نیاز این گیاه هنگام رشد باید بین ۲۰ تا ۳۷ درجه سانتیگراد باشد. پایین بودن دما در اوایل فصل زراعی یا آبیاری مزرعه با آب سرد سبب می‌شود که زمان رسیدن دانه‌ها به تأخیر افتد. بالا بودن دما هم موجب کاهش تعداد سنبلچه‌های بارور و وزن دانه‌ها می‌شود. نور: نور هم یکی از عوامل مؤثر در رشد گیاه است. شدت نور در اوایل فصل زراعی شاید عامل محدودکننده‌ای برای رشد این گیاه به حساب آید. اما با نزدیک شدن به پایان فصل زراعی، به ویژه موقع تشکیل خوشه، رقابت برای جذب نور بین بوته‌ها افزایش می‌یابد. رطوبت: مناسب‌ترین میزان رطوبت برای گلدهی گیاه برنج، ۷۰ تا ۸۰ درصد است. رطوبت کمتر از ۴۰ درصد، عامل بازدارنده‌ای برای گلدهی گیاه به‌شمار می‌رود. وزش باد و ریزش باران و تگرگ، در زمان گلدهی زیانبار است. همچنین بارندگی موقع برداشت محصول هم عملیات مربوط به خشک شدن محصول را به تأخیر می‌اندازد. برنج، کلاً گیاه آب دوستی به‌شمار می‌رود، ولی آبزی نیست. چون ریشه گیاهان آبزی قادر نیست که تارهای کشنده و ریشه‌های فرعی تولید کند. در حالی که ریشه برنج هم تار کشنده و هم ریشه فرعی دارد. آب: آب مورد نیاز برنج از سایر غلات بیشتر است. هشتاد درصد آب مورد نیاز محصول برنج تولید شده در جهان به ویژه در نقاط استوایی، از آب باران تأمین می‌گردد. ۲۰ درصد باقی‌مانده را از آب رودخانه و آب چاه تأمین می‌نمایند. نتایج بدست آمده نشان داده که اگر دمای آب کمتر از ۱۹ درجه سانتیگراد باشد، زمان رسیدن دانه به تأخیر می‌افتد. اگر هم از ۳۰ درجه بیشتر باشد، گسترش ریشه و میزان عملکرد گیاه برنج به دلیل محدود بودن اکسیژن موجود در آب، کم می‌شود و بازدهی گیاه کاهش می‌یابد. خاک: برنج در خاکهای مختلف، از فقیر تا غنی که تنها آب مورد نیاز گیاه تأمین باشد به عمل می‌آید. البته مقدار آب مصرفی در خاکهای سبک بیش از خاکهای سنگین است. مناسب‌ترین خاک برای کشت برنج، خاک رسی با لایه غیرقابل نفوذ در عمق ۵۰ تا ۱۵۰ سانتیمتری و همراه با مقدار زیادی مواد آلی است. برنج اصولاً نسبت به شوری خاک و شوری آب مقاوم است. در صورتی که آب کافی برای شستشوی نمک خاک وجود داشته باشد، می‌توان از برنج برای اصلاح خاکهای شور استفاده نمود.

مشخصات برنج

این گیاه گیاهی است علفی یکساله مخصوص مناطق گرم پر آب. معروف است که از نظر شرائط اقلیمی محل رویش این گیاه باید سر در آتش و پا در آب باشد. ارتفاع ساقۀ آن حدود 4/1-1 متر. برگها ی آن باریک و دراز نوک تیز و گلهای آن به صورت سنبلکهایی با دم کوتاه در اطراف محور گل دهندۀ گیاه ظاهر می شود و میوۀ آن به شکل خوشه ای متشکل از سنبلکها در انتهای ساقه در می آید. در مورد بعضی از ارقام، خوشه این گیاه دارای ریشک است ودر مورد بعضی از ارقام بدون ریشک می باشند. در هر سنبلک سه گل وجود دارد که یکی از گلها که در راس واقع شده کامل و بارور و دو گل دیگر که در طرفین آن قرار دارند عقیم هستند. میوه را که یک دانۀ این گیاه در آن قرار داردشلتوک نامند. برنج از آسیا برخاسته است و از روز گاران کهن در چین ، ژاپن، هندوچین و هندوستان و پس از آن در جاوه ، سیلان ، اندونزی ،مصر، ماداگاسکار،برزیل ، امریکا،جنوب اروپا و عد های از سایر مناطق دنیا حتی در جنوب شوروی سایق نیز در مناطق گرم مانند سرزمین کوبان کاشته می شود. در ایران انواع آن در مناطق شمال ایران ودر جنوب در خوزستان و در نواحی گرمسیر فارس و اصفهان کاشته می شود. از نظر شکل ظاهری به طور کلی دو نوع از این گیاه وجود دارد، نوع هندی که دانۀ دراز است و باریک و خیلی مرغوب که قسمت عمدۀ برنجهای مرغوب صدری ایران از آن نوع می باشد. نوع دوم ژاپنی که دانۀ گرد و ریز است که در ایران به نام برنجهای گرده معروف می باشد. از نظر تطابق با شرایط اقلیمی رویش نیز 4 گونه اصلی مختلف وجود دارد .

خواص برنج

در مورد خواص این گیاه معتقدند که ایجاد خواب می کند و خواب آور است و خوابی نیکو می آورد. تشنگی را رفع می کند و اسهال صفراوی را تسکین می دهد .چاق کننده است و تولید اسپرم را افزایش می دهد و برای شکم روش و درد روده ها و زخم روده ها و اسهال خونی و اختناق رحم و امراض کلیه و مثانه نافع است . رنگ صورت را جلا می دهد و اگر با شیر و شکر خورده شود خیلی مقوی است و نیروی جنسی را تقویت می نماید و تولید اسپرم را افزایش می دهد. اگر با دوغ تازه و سماق خورده شود تشنگی را فرو می نشاند و آشفتگی و دل به هم خوردگی و اسهال صفراوی را آرام می نماید. خوردن آن رنگ چهره را در خشان می کند و اخلاط صالح تولید می نماید و برای اشخاصی که مبتلا به سل هستند خصوصا اگر با شیر الاغ پخته شود در مواردی که تب عفونی نداشته باشند خیلی مفید است ،زیرا زخم را پاک می کند و گوشت نو می آورد. خوردن حریره یا فرنی آردبرنج که با پیه کلیۀ بز پخته شده باشد برای رفع اسهال و دل درد و زخم روده ها بسیار نافع است .گویند اگر آن را بو بدهند و سرخ کنند تا حدی که سرخ تیره شود ولی سیاه نشود و نسوزد و مقدار 60 – 40 گرم آن را در 60 – 40 گرم آب بخیسانند و پس از 12 – 10 ساعت که خیسانده شد بخورند برای دفع کرم معده و دل به هم خوردگی که از رطوبت و حرارت باشد نافع است. اگر برنجهای سفید را در آب بخیسانند و آب صاف شدۀ آن را بخورند برای بند آوردن اسهال و قطع قاعدگی مفید است.

طرز تهیه برنج

برای داشتن پلو سفید و قد کشیده باید اول از همه در نظر داشت که نوع برنجتان خیلی مهم است. از برنجهای مرغوب استفاده کنید. بعد اینکه برنجهای تازه و برداشت محصول همان سال نباشد. برنجهای کهنه تر کیفیت بهتری خواهد داشت. دانه های برنجتان باید باریک و یکدست باشد و داخل آن دانه های شکسته و خرد شده نداشته باشد و رنگ همه یکدست باشد. داخل آن دانه سفید و گرد نداشته باشد. برنجها را موقع خرید برای اینکه بدانید معطر است ، داخل کف دست می ریزید و از نزدیک به آن با نفس دهان می دمید! در همان حال می شود عطر برنجها را حس کرد. معمولا یکدانه آن را زیر دندان می جوند. زیر دندان باید سفت و محکم باشد اگر چند تکه خرد شد برنجی بد نیست می شود وقت گذاشت و آن را امتحان کرد! و اگر خردتر و در واقع پودر شد به امتحان از طریق پخت هم نمی ارزد. برای شناخت برنجتان باید با کته آن را امتحان کرد. برنجی که آب زیاد ببرد کیفیت آن بهتر است. اگه هنگام تهیه کته برنج به اصطلاح دون در آمد بطوریکه با آبکش از نظر قد و دانه فرقی نداشت برنجتان نوع خوبی به شمار می رود. کیفیت و کهنگی برنجتان حرف اول را می زند. کیفیت برنجهای دیگر هم به نحوه پخت آن بستگی دارد. برای برنجهای نه چندان مرغوب معمولا با کمتر ریختن آب و کمتر جوشاندن می شود برنجهای خوبی تهیه کرد. به هرحال با چند بار امتحان می شود به نحوه تهیه بهتر آن دست یافت.برای پخت برنجهای ایرانی در قابلمه : معمولا برای هر پیمانه برنجتان که قبلا خیس نخورده باشد… دو پیمانه آب سرد برای هر پیمانه برنجتان که خیس خورده باشد … یک پیمانه آب سرد برای پخت برنجهای ایرانی داخل پلوپز : چون قبلا آب را می جوشانید، آب به میزان هر پیمانه برنجتان … یک و نیم پیمانه آب لازم است. هنگام خیس کردن برنجتان باید حتما نمک به آن اضافه شود که موقع پخت وا نرود و زیادی شکفته نشود. برای پخت برنجهای ایرانی به صورت کته : هر پیمانه برنجتان که خیس خورده باشد، یک پیمانه آب سرد لازم دارد. معمولا برای کته مقدار آب کمتری ( از آنچه که گفته شد ) می ریزم و وقتی آب آن را کشید – اگر برنجتان دون و زنده بود – خیلی کم دوباره آب می دهم روی آن … ( مثلا نصف پیمانه آب ) …. اینطوری مقدار آب از دستم در نمی رود. روش های پخت برنجهای ایرانی : چلو صرفا به برنجی که به روش آبکش تهیه شده گفته می شود و پلو همه برنجها و کته را هم شامل می شود. پخت برنجهای ایرانی به روش چلو آبکش : برای تهیه برنجتان ابتدا باید کاملا آن را پاک کرد که مبادا داخل آن، سنگ یا فضله موش باشد. سپس باید شست. برنج را موقع شستن نباید چنگ زد. موقع شستن مقداری از نشاسته برنج خارج می شود. تا وقتی که آب زلال شود معمولا ۳ بار شسته می شود. سپس برنج را با مقداری نمک داخل ظرف بزرگی خیس کرد تا برنج پس از خیس خوردن و زیاد کردن حجم، جای آن تنگ نباشد. هنگام خیس کردن برنج نمک یادتان نرود. برنج خیس کرده بدون نمک هنگام پخت زود شکفته می شود و برنج پس از آماده شدن نرم و خمیر می شود. البته بعضی برنج ها را باید یک شب قبل خیس کرد و بعضی را ۳ الی ۴ ساعت قبل که این به نوع برنج و تازگی و کهنگی برنج بستگی دارد. برنج های کهنه را می شود از قبل خیس کرد و با خیس کردن خیلی کیفیت بهتری پیدا می کنند البته اگه دیر خیس شوند و مدت کمی داخل آب بوده باشند هنگام پخت آب بیشتری طلب می کنند تا ری کنند ( زیاد کردن حجم برنج ” ری ” نام داره ). ولی برنج های تازه با خیس کردن زیاد کیفیت خودشان را از دست می دهند و باید مدت کمی در آب مانده باشند و هنگام پخت هم آب کمتری برای پختن طلب می کنند.ترفندهای قد کشیدن برنج آبکش : موقع جوشاندن برنج داخل آب آن می توانید دو قاشق آبلیمو یا سرکه بریزید تا رنگ آن سفید شود و قد بکشد. بعضی ها از حلقه های پیاز استفاده می کنند. بعضی نیز در پایان کار وقتی می خواهند برنج را آبکش کنند کمی یخ داخل برنج می ریزند تا بهتر قد بکشد. برخی آشپزهای خبره و قدیمی از مقدار کمی زاج کوبیده استفاده می کنند. که در صورت تهیه چلو برای اینکه برنج سفیدتر شود یک قطعه کوچک زاج (به اندازه یک فندق) را کوبیده در آب برنج و یا نصف شیشه ماست را بتدریج بعد از ریختن برنج داخل ظرف می ریزند. بعد آبکش می کنند. قابلمه ای که برنج داخل آن می جوشد باید جای کافی برای جوشاندن برنج داشته باشد. داخل آب آن می توانید از کمی روغن ( یک قاشق ) استفاده کنید تا برنج بهتر قد بکشد و به هم نچسبد و دانه دانه شود. بعد از آبکش کردن بهتر است قابلمه ای که برای دم کردن برنج در نظر گرفته شده جا دار باشد و روغن هم داغ باشد. برنج را هم کله قندی یا هرمی داخل قابلمه می ریزند. یعنی وسط قابلمه برنج بیشتری ریخته می شود. این کمک می کند که حرارت از اطراف قابلمه که برنج کمتری دارد به مرکز قابلمه و تمام محتوای برنج برسد و بخار داخل آن بپیچد تا زودتر و بهتر دم بکشد. حالا پس از کشیدن برنج روی نان ته دیگ یا سیب زمینی ته دیگ، برای دم کردن برنج – اول بگذارید جسم قابلمه داغ شود و خیلی کوتاه شعله را زیاد کنید تا بخار توی قابلمه بپیچد و بخار کند بعد شعله آن را کم کنید و آب و روغن را به هه جای برنج اضافه کنید و بعد دمکنی روی آن بگذارید. از کنار اجاق گاز کنار نروید!! قدیمی ها هنگام استفاده در قابلمه های رویی یا آلومینیمی دست شان را خیس می کردند و به جدار بیرون قابلمه می زدند اگر صدا می داد وقت گذاشتن دمکنی بود!اگر برنج در مدت طولانی دم بکشد بهتر است تا اینکه عجله کنید و ته دیگ تان بسوزد و برنج تان بوی سوخته بگیرد.

همه چیز درباره آب برنج

وقتی در آشپزخانه برنجی را دم می‌کنید، آب حاصل از آن را دور نریزید زیرا آب آن سرشار از مواد مغذی است که هم برای پوست و هم برای مو فواید و خواص بسیار دارند. به عنوان مثال، می‌توانید از آن به عنوان تونر، شست‌وشو دهنده صورت، ماسک مو یا حتی روشی درمانی برای کاهش و رفع آکنه یا جوش‌های صورت استفاده کنید. ماسک آب برنج برای زیبایی و جوانی پوست صورت به خصوص برای بستن و کوچک کردن منافذ باز پوست در کشورهای خاور دور و شرق آسیا بسیار استفاده می‌شود و نتیجه بخش نیز می‌باشد.

ماسک های برنج برای پوست

ماسک آب برنج برای جوانی و ضد پیری پوست مواد لازم: پودر برنج سفیده تخم مرغ گلیسیرین 2 قاشق غذا خوری پودر برنج و 1 عدد سفیده تخم مرغ و 5 قطره گلیسیرن را با هم مخلوط کرده و ماسک را تهیه کنید. لایه‌ی نازکی از ماسک را روی پوست بمالید و تا زمانی که ماسک روی پوستتان خشک نشده آن را نشویید. بعد از اینکه ماسک کاملا خشک شد صورت را با آب سرد بشویید. ماسک ضد چروک طبیعی آب برنج مواد لازم: پودر برنج 2 قاشق غذاخوری گیلاس 3 عدد سیب خرد شده 1/3 سیب کامل پرتقال ورقه شده چند تکه ماست سرد 2 قاشق غذاخوری مواد را با هم مخلوط کنید به طوری که ماسکی یک دست به دست آید. ماسک به مدت 30 دقیقه روی پوست صورت بماند و سپس با آب سرد بشویید و با چند قطعه یخ صورت را به مدت چند ثانیه ماساژ دهید.

ماسک آب برنج برای شفافیت پوست

ماسک شفاف کننده پوست آب برنج مواد لازم: شیر، و عسل 2 تا 3 قاشق غذاخوری برنج نرم شده برنج را شسته و می‌پزیم تا نرم شود آب آن را دور نمی‌ریزیم در یک کاسه ریخته و کنار می گذاریم و بعدا استفاده می‌کنیم. سپس 1 قاشق غذا خوری شیر گرم ریخته هم زده سپس یک قاشق غذاخوری عسل ریخته. دوباره هم بزنید تا صاف شود لایه‌ای از مخلوط را بر روی صورت و گردن می‌مالیم ، بعد از نیم ساعت صورت خود را با آب برنج بشویید.این ماسک شفاف کننده‌ای با تاثیر خارق العاده است.

شور شدن برنج

• اگر هنگام پخت کته و موقع جوشیدن برنج در آب، متوجه شدید که برنج خیلی شور شده است، داخل آب برنج چند تکه سیب زمینی پوست کنده بریزید. سیب زمینی، شوری غذا را به خود جذب می کند. • اگر قبل از آبکش کردن برنج متوجه شوری آن شدید، موقع آبکش کردن، مقدار آب بیشتری روی برنج آبکش شده بریزید. • اگر دیگر کار از کار گذشته بود و کاری برای جبران شوری برنج نمی توانستید انجام دهید خورش را کم نمک بپزید.

قد کشیدن برنج

• موقعی که در اوج جوشیدن است، یک استکان آب سرد داخل آن بریزید. • قابلمه را بزرگ انتخاب کنید تا  جای کافی برای قد کشیدن داشته باشد. • هنگام جوشاندن ، دو قاشق روغن مایع داخل آب قابلمه بریزید تا هم خوب قد بکشد هم به اصطلاح خوش پخت شود. • موقع آبکش کردن آن، روی برنج آب سرد نریزید زیرا به آن شوک وارد کرده و جلوی ادامه قد کشیدن آن را می گیرد.

جوشیدن برنج

• اگر برنجتان کمی بیشتر جوشید موقع آبکش کردن برنجتان، روی برنجتان آب سرد بریزید و سپس آن را آبکشی کنید برنجتان کمی خودش را جمع می کند. • اگر برنجتان کمی بیشتر جوشید هنگام دم گذاشتن آن روی برنجتان آب و روغن ندهید.

مصرف برنج همراه ماست

خوردن همزمان ان همراه با ماست موجب افزایش سردی و تری مغز می‌شود‌ و در نهایت غلبه بلغم در مغز موجب فراموشی، سستی، تنبلی مغز و کودن شدن می‌شود. از سوی دیگر باید دقت داشت که خوردن همزمان گوشت با ماست یا دوغ نیز باعث فساد غذا در معده می‌شود و عملاً نه‌تنها تمام خواص مفیدی را که گوشت موجود در وعده غذایی شما می‌تواند داشته باشد، از بین می‌رود بلکه فساد ایجادشده در معده باعث ایجاد اخلاط فاسد در بدن و در طولانی‌مدت زمینه ابتلا به بیماریهای مختلف را باعث می‌شود.

بیشتر بخوانید : سبوس برنج ♥ پلو افغانی ♥ پلو اسپانیایی ♥ کلم بنفش پلو ♥ کنگر پلو