ریواس
ریواس ,ریواس برای رنگ مو,ریواس در بارداری,خورش ریواس چیست,ریواس چیست,میوه ریواس چیست,گل ریواس چیست,طبع ریواس چیست,ریشه ریواس چیست,سبزی ریواس چیست
توضیحاتی در مورد ریواس
ریواس یا به فارسی افغانستان چوکری گیاهی است از تیره هفت‌بندان (Polygonaceae) بومی آسیا (به احتمال سیبری یا هیمالیا) که از سده شانزدهم در اروپا کشت می‌شد. نوشته‌ها حاکی از آن است که پیش از میلاد مسیح در چین به عنوان دارو مصرف می‌شد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد ریواس صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
نام اصلی ریواس
نام اصلی آن ریواچ است و ریواس و رواش از آن ریشه می‌گیرد در فلات شرقی ایران- فارسی زبانان آن را به نام رواش و ریواچ می‌شناسند امروزه در ادبیات کتابی آن را ریواس می‌گویند در افغانستان به آن چوکری هم می‌گویند.
برگ ریواس
ساقه ترش مزه و مفید ریواس خواصی جدا از برگ آن دارد و از آن در تهیه غذاهای گوناگون استفاده می‌شود. اگر چه می‌توان این ساقه را خام خواری کرد اما برگ‌های آن مسموم کننده هستند. دو ترکیب به نام اکسالیت و آنتراکوینون گلیکوسید در برگ‌های ریواس یافت شده که به بدن آسیب می رسانند.
محل رشد ریواس
ریواس گیاهی است که بصورت طبیعی و دیمی رشد می‌کند و در مناطقی که گل لاله وجود دارد این گیاه نیز رشد می‌کند. بیشتر در مناطق کوهپایه و سردسیر رشد می‌کند و به آبیاری نیاز ندارد. فصل برداشت ریواس در بیشتر مناطق ایران فروردین ماه است. بزرگترین رویشگاه ریواس از لحاظ سطح و پراکنش گونه در مراتع شهرستان شهربابک قرار دارد.[۱] ریواس همچنین در دامنه کوه‌های پارک ملی موته (استان اصفهان) و در دامنه بینالود نیشابور، کوهستان‌های آذربایجان و کردستان، و بلندی‌های البرز در شمال تهران و همچنین در استان خراسان رضوی شهرستان گناباد و کوه‌های روستای رباط ترک (که این گیاه در کوه‌های رباط ترک و قلعه تخت کوه به‌طور وحشی رشد می‌کند) و همچنین در ارتفاعات روستای شهرک از توابع شهرستان خواف به وفور یافت می‌شود که در بهار روییده و بومیان با چیدن سنگ دور ساقه‌اش آن را پرورانده و سبب بلندتر شدن ساقه‌اش می‌گردند. این نبات در کوه‌های هندوکش- شمال کابل، نیز به می با شیوه‌های مشابه به صورت طبیعی می‌روید و بومیان آن را پرورش می‌دهند. ریواس (رواش) سالنگ و پغمان در کابلستان شهرت فروان دارد. ریواس یکی از ره‌آوردهای نیشابور است. ریواس ساقه بلند و با ریواچ قاقوری که از ساقه آن شربت تهیه می‌کنند یک نوع ریواس است که در حاشیه کویر درزیبد گناباد می‌روید. همچنین یکی از بهترین رویشگاه‌های ریواس، استان‌های کردستان، کرمانشاه و ایلام است.ریواس همچنین در استان کهگیلویه و بویراحمد٬مناطق سردسیری شهرستان چرام (کوه پهن٬کوه چاسخار٬کوه ساورز٬منطقه سادات امامزاده علی(ع)٬دیلگون و مناطق جلیل و بابکان و نرماب در بویراحمد به وفور یافت می‌شود. فصل تهیه قاقوری یا ساقه شربتی آن ۲۵ اسفند تا آخر فروردین است. مزه این نوع شربت مشابهه طعم انار شیرین است.
مهم‌ترین نواحی رویش ریواس
مهم‌ترین نواحی رویش ریواس در ایران، دامنه‌های کوه بینالود در شهرستان نیشابور، دامنه کوه‌های شهرستان شهربابک در کرمان و دامنه کوه‌های البرز در شهرستان طالقان و کوه‌های کردستان می‌باشد. ریواس در فصل بهار به فراوانی در بازارهای محلی مناطق آذربایجان نیز یافت می‌شود که از دامنه‌های کوه‌های این مناطق توسط روستاییان برداشت می‌شود. در ایران ریواس چند گونه مختلف دارد و نوع ریواس شیرین که به آن قاقوری یا ریواچ می‌گویند که در دامنه کوه زیبد و دشت ریواس زیبد می‌روید. این نوع ریواس را کشاورزان با ریختن خاک روی ساقه گاهی ساقه با ارتفاع یک متر و صخامت ۸ سانت بدست می‌آورند که بر خلاف ریواسهای سایر مناطق طعم شیرین دارد و نه طعم ترش. این گیاه در مناطق جنوبی استان فارس -کوه‌های اطراف شهر دبیران نیز یافت شده‌است. ریواس در مناطق مختلف شهرستان شازند هم وجود دارد مخصوصاً در کوه راستوند و کوه شهباز.
ریواس در علم
تاکسونومی: گیاه ریواس بر حسب خویشاوندی با سایر گیاهان رده‌بندی می‌شود و جایگاه این گیاه از نظر رده‌بندی در سطح گونه مشخص می‌شود. کالبدشناسی: ساختمان داخلی گیاه ریواس مطالعه می‌شود. ریخت‌شناسی: تنوع ریختی گیاه ریواس مطالعه می‌شود. به عبارتی مطالعه تنوع ریختی گیاه ریواس باعث می‌شود تا بدانیم که با شرایط متفاوت در زیستگاه‌های مختلف سازگاری این گیاه چگونه صورت می‌گیرد. مورفوژنز: از آغاز تشکیل سلول تخم ریواس تا بوجود آمدن سکل ریواس بررسی می‌شود. فیزیولوژی: نحوه کار و فعالیت گیاه ریواس از سطح اندامکهای درون سلول تا بافت‌ها، اندام‌ها و خود گیاه ریواس مطالعه می‌شود. سیتولوژی: به مطالعه دربارهٔ رشد، تولید مثل و رفتار سلول گیاه ریواس می‌پردازد. بوم‌شناسی: به مطالعه چگونگی سازش گیاه ریواس با محیط و ارتباط آنها با یکدیگر می‌پردازد. ژنتیک: چگونگی انتقال صفات وراثتی و عوامل انتقال دهنده و ساختار شیمیایی این عوامل را در گیاه ریواس بررسی می‌کند.
گیاه شناسی ریواس
ریواس گیاه بومی آسیاست و احتمال می‌رود اولین بار در سیبری یا هیمالیا برداشت شده باشد. حتی گفته می‌شود چینی‌ها پیش از میلاد مسیح به عنوان دارو از آن استفاده می‌کردند. در اروپا نیز کشت آن از قرن شانزدهم آغاز شد. جالب است بدانید اهالی شرق ایران ریواس را با عنوان «رواش» می‌شناسند. ریواس از دسته ترشک‌ها به حساب می‌آید و در هوای خنک و فصل بهار می‌روید.
خواص درمانی ریواس
– مقوی قلب و اعصاب است. – با تحریک ترشح نمک‌های صفراوی از کبد، باعث تنظیم جذب چربی از روده می‌شود. – باعث کاهش خونریزی از معده و روده می‌شود. – به رفع اختلالات قاعدگی کمک می‌کند. – ورم ملتحمه چشم را کاهش می‌دهد. – به ترمیم جراحات، زخم‌های چرکی سطحی و سوختگی‌های پوستی کمک می‌کند. – مسرت‌بخش است و باعث رفع افسردگی می‌شود. – لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین کرده و قند خون را کاهش می‌دهد. – کاهنده چربی و کلسترول خون است و از ایجاد لخته در رگ‌ها جلوگیری می‌کند. – مصرف مداوم آن باعث تصفیه خون و رفع جوش و دمل می‌شود. – کاهنده شهوت است. – زخم‌های دهان را درمان می‌کند. – سرگیجه و وزوز گوش را کاهش می‌دهد. – فیبر و پتاسیم موجود در آن سوخت و ساز بدن را بالا می‌برد و باعث کاهش وزن می‌شود. – اسید معده را متعادل می‌کند. – برطرف کننده استرس، ترس و وسواس است.
طبع ریواس
طبع ریواس از لحاظ طب سنتی سرد است اما اگر با مقداری شکر یا عسل مصرف شود از سردی آن کاسته می‌شود. این گیاه منبع غنی از ویتامین‌ها و املاح معدنی به شمار می‌آید و اثرات معجزه آسایی بر سلامت دارد. ریواس قابض است و باعث تقویت معده و کبد می‌شود و دفع باکتری‌های مضر از دستگاه گوارش می‌شود. با این حال زیاده روی در مصرف آن می‌تواند دردسرساز شود. همچنین برای بیماران تب‌دار و بی اشتها مفید است و یرقان، ضعف و سستی را برطرف می‌کند. برای این منظور کافی است 100 گرم آب ریواس خام را به همراه آب هویج یا کرفس” target=”_blank” class=”auto-link” >کرفس، خیار و سیب (یک سوم آب ریواس و دو سوم آبمیوه‌ها یا سبزی‌های ذکر شده) بنوشید. علاوه براینها، ریواس به کاهش حالت تهوع و درمان اسهال‌های صفراوی (با مزاج گرم) کمک می‌کند. ساقه‌هاى زیرزمینى آن نیز (معروف به ریوند) در رفع یبوست و کاهش علائم بواسیر تاثیرگذارند و معده را ضد عفونى مى‌کنند.
خواص ریواس برای پوست
ریواس یک ضدباکتری و ضدقارچ طبیعی است که آن را به یک سبزیجات دوستدار پوست سالم تبدیل‌می‌کند. فواید ریواس برای پوست در زیر آمده‌است: ۱. علائم پیری را به تاخیر می‌اندازد ریواس معدن ویتامین A است. این آنتی‌اکسیدان طبیعی به خنثی‌کردن رادیکال‌های آزاد و به تاخیرانداختن علائم پیری مانند چین‌وچروک و خطوط کمک‌می‌کند. پس، ریواس با جلوگیری‌کردن از آسیب سلولی توسط رادیکال‌ها، پوست شما را جوان و درخشان نگه‌می‌دارد. ۲. با عفونت‌های پوست مبارزه‌می‌کند ریواس یک عامل ضدباکتری و ضدقارچی طبیعی است و از پوست‌تان در برابر عفونت‌های مختلف محافظت‌می‌کند. پزشکان دارویی زیادی از استفاده از خمیر ریواس خام برای استفاده موضعی برای عفونت‌های متعدد پوستی حمایت‌کرده‌اند.
خواص ریواس برای مو
این سبزی سرشار از مواد معدنی، برای مو نیز مفید است. فواید ریواس برای مو در پایین آمده است: ۳. رنگ موی طبیعی با ریواس ظاهر جدیدی به موی خود بدهید! ریشه ریواس دارای مقدار مناسبی اسید اکسالیک است که به دادن رنگ قهوه‌ای روشن یا رنگ بور به مو معروف است. وجود اسید اکسالیک باعث‌می‌شود رنگ، مدت بیشتری بر مو بماند و با مواد شیمیایی قوی به پوست سر آسیب‌نمی‌رساند. – حدود ۳ قاشق چایخوری پودر ریشه ریواس را در ۲ فنجان آب بریزید و ۱۵ دقیقه بجوشانید. – بگذارید یک شب بماند. – صبح بعد، محلول را صاف‌کنید و برای داشتن یک رنگ موی عالی، موی‌تان را با این محلول بشویید. خواص ریواس برای سلامتی ریواس یک منبع طبیعی از آهن، کلسیم، منیزیم، ویتامین C، ویتامین‌های گروه B، کولین و فولات است. مواد معدنی، ریواس را سرشار از فواید سلامتی می‌کنند. این فواید در پایین آمده‌اند:
ریواس و کاهش وزن
می‌خواهید یک بدن عالی و روی فرم داشته‌باشید؟ رسیدن به وزن ایده‌آل‌تان می‌تواند با اضافه‌کردن ریواس به رژیم غذایی آسان‌شود. ۱۰۰ گرم ریواس فقط ۲۱ کالری دارد. ریواس دارای مقادیر زیادی فیبر، مواد معدنی، ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌های پلیفنولیک است. مشارکت همه این مواد مغذی، سرعت سوخت‌وساز بدن را افزایش‌می‌دهد و چربی ناخواسته را ازبین‌می‌برد. ساقه و ریشه ریواس حاوی آنتراکینون‌ها- رین و امودین است. این مواد خواص ملین و مسهل دارند و ریواس را برای افرادی که رژیم کم‌چربی و کم‌کالری دارند، به یک سبزی عالی تبدیل‌می‌کند.
شربت ریواس
شربت ریواس از ساقه گونه‌ای از این گیاه تحت عنوان قاقری یا ریواچ تهیه می‌شود. این نوع ریواس برخلاف ریواسهای دیگر طعمی شیرین دارد و در دامنه کوه زیبد واقع در استان خراسان رضوی می‌روید. شربت آن هم بسیار خوش طعم است و به آب انار شیرین شباهت دارد. از ریواس و برگ‌های زخیم و گوشت‌دار آن در غذاهای ایرانی به صورت خام و پخته نیز استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که ریواس را نباید بیشتر از یک تا سه روز در یخچال نگهداری کنید.
کاربرد ریواس
جهت بهره‌مندی از خواص ریواس حتما لازم نیست آن را بخورید. ریواس علاوه بر اینکه بر ارگان‌های داخلی بدن تاثیر می‌گذارد کاربردهای ویژه دیگری هم دارد؛ از جمله اینکه: – جهت پاک کردن آثار سوختگی از ظروف، مقداری ریواس را همراه با آب در آنها بجوشانید. اسید موجود در ریواس چربی‌های سوخته و چسبیده به ته ظرف را پاک می‌کند. – برگ‌های ریواس به دفع حشرات موزی کمک می‌کنند. – مصرف جوشانده ریشه ریواس روی موها باعث طلایی شدن موهای قهوه‌ای رنگ می‌شود. برای روشن شدن مو همچنین می‌توانید 50 گرم ریواس را در یک لیتر آب به مدت 30 دقیقه بجوشانید. سپس این محلول را صاف کرده و موها را چندبار با آن خیس کنید. ماسک ریواس برای برطرف کردن جوشهای چرکى: پودر گل ریواس را با یک قاشق ماست مخلوط کنید و هفته اى سه بار روى پوست صورت بمالید. معجون رنگ پریدگی ریواس: برای رفع پریدگی رنگ صورت آب ریواس؛ آب هویج (زردک) و آب سیب سرخ را به نسبت مساوی با هم مخلوط نمایید و این نوشیدنی را بنوشید. لوسیون ریواس برطرف کننده جوش و لک: ریواس رنده شده را با آب لیمو مخلوط نمایید و این لوسیون را به پوست خود بمالید این لوسیون موجب از بین رفتن جوش و لک می شود. ماسک ریواس: ریواس له شده را با مقدارى سرکه مخلوط نمایید و روى تمام صورت بمالید این ماسک براى از بین بردن کک و مک و جوش هاى چرکى و از بین بردن لک و جاى جوش مفید است.
پخت ریواس
در چه ظرفی ریواس بپزیم؟ هنگام خرید، ساقه‌های جوان و ترد ریواس را انتخاب کنید. برای آماده‌سازی آن نیز باید ریواس را پوست کنده، خرد کنید و بشویید. بهتر است بیشتر از قسمت‌های ترد، نازک و روشن ریواس استفاده کنید زیرا قسمت‌های سبز و تیره‌تر آن کمی به تلخی می‌زنند. قسمت‌های سفت‌تر آن هم بعد از پخت ریش‌ریش می‌شوند و سفت باقی می‌مانند. لازم به ذکر است که ریواس برای پخت به یک جوش کوتاه احتیاج دارد و اگر مدت طولانی روی حرارت بماند، له می‌شود. به همین دلیل باید آن را در پایان پخت به غذا اضافه کرد. همچنین به دلیل اگزالات پتاسیم موجود در آن، بهتر است در ظروف فلزی به خصوص مسی پخته نشود زیرا مس با غذاهای اسیدی واکنش‌های مضری ایجاد می‌کند.
ریواس و یبوست
برای حرکات طبیعی روده، شما روزانه به ۲۵ گرم فیبر رژیمی احتیاج‌دارید. ریواس ۹.۹ درصد حد مجاز (RDA) فیبر رژیمی را داراست. شما می‌توانید برای حرکات منظم روده، ریواس را در رژیم غذایی خود بگنجانید. میزان زیاد فیبر موجود در ریواس باعث می‌شود ریواس مانند یک ملین ملایم عمل‌کند. به همین دلیل است که ریواس را به‌عنوان درمان طبیعی یبوست توصیه‌می‌کنند. اما، توصیه‌می‌شود که نباید بدون دستور پزشک، بیشتر از یک هفته از محصولات ملین محرک استفاده‌کرد.