عوارض و موارد مصرف قرص ولبان 75 برای لاغری
روش هایی برای درمان اسهال مزمن و طولانی در منزل
روش هایی برای درمان اسهال مزمن و طولانی در منزل روش هایی برای درمان اسهال مزمن و طولانی در منزل در سایت جسارت اسهال مزمن و طولانی ، درمان اسهال مزمن ، …
عوارض و خواص سرکه در روایات و احادیث و طب اسلامی
عوارض و خواص سرکه در روایات و احادیث و طب اسلامی عوارض و خواص سرکه در روایات و احادیث و طب اسلامی در سایت جسارت خواص سرکه در روایات,خواص سرکه در طب اسلامی,خواص …
خونریزی دستگاه گوارش
خونریزی دستگاه گوارش خونریزی دستگاه گوارش,بيماري خونریزی دستگاه گوارش,خونریزی دستگاه گوارش در بارداري,علائم خونریزی دستگاه گوارش,درمان خونریزی دستگاه گوارش,درمان خونریزی دستگاه گوارش با طب سوزني,مواد غذايي مناسب براي درمان خونریزی دستگاه گوارش,خونریزی …
قرص ولبان
قرص ولبان ,قرص ولبان برای لاغری,قرص ولبان ویکی پدیا,قرص ولبان چیست,قرص ولبان ای ار ١۵٠,قرص ولبان برای چیست,قرص ولبان لاغری,قرص ولبان و لاغری,قرص ولبان چیست
توضیحاتی در مورد قرص ولبان
قرص بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین، زیبان (Wellbutrin, Zyban) و ولبان یک داروی ضد افسردگی و آرامبخش آتیپیک است که به عنوان داروی کمک به کاهش میل و اثرات ترک نیکوتین نیز مورد استفاده قرار میگیرد.♥ از ابتدای کشف این دارو بهعنوان ضدافسردگی، از آن بهعنوان دارویی مؤثر در ترک سیگار (به صورت غیر مستقیم) نیز نام برده شده است. بیش از ۲۰ میلیون از این دارو در سال ۲۰۰۷ فروش رفته و پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز میشود. این دارو آستانهٔ تحریک تشنج را پایین میآورد و در متون پزشکی از قدرت تشنجزایی آن یاد شدهاست. هر چند در مقادیر (دوزهای) توصیه شده میزان ریسک تشنجزایی آن با برخی از سایر داروهای ضدافسردگی برابر است. بوپروپیون بهتنهایی داروی ضدمیگرن و ضدافسردگی مؤثری است اما بیشتر هنگامی که فرد به یک داروی ضدافسردگی جواب کاملی نداده، به عنوان مکمل درمان استفاده میشود. این دارو برخلاف برخی از دیگر داروهای ضدافسردگی (به جز SSRIها) معمولاً باعث افزایش وزن و کاهش میل جنسی نمیشود اما در عوارض جانبی آن احتمال افزایش یا کاهش وزن و میل جنسی هردو ذکر شدهاند. در این مطلب از سایت جسارت در مورد عوارض و موارد مصرف قرص ولبان 75 برای لاغری صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!
مصرف دارویی قرص ولبان
بوپروپیون مهارکنندهٔ بازجذب دوپامین و نوراپینفرین (که در مغز از دوپامین ساخته میشود) و همچنین آنتاگونیست رسپتور نیکوتینی استیلکولین است، همچنین نظراتی در مورد مهارکنندگی بازجذب سروتونین نیز، توسط بوپروپیون موجود است. از نظر شیمیایی یک آمینوکینون است. از نظر ساختمانی به محرکهای کاتینون و دیاتیل پروپیون شباهت دارد و بهطور کلی شبیه فنتیل آمینها میباشد.
موارد مصرف قرص ولبان
این دارو در مقایسه با ضد افسردگیهای سه حلقه ای بلوکرنورونی ضعیفی برای باز جذب سروتونین و نورآدرنالین است، در عین حال باز جذب دوپامین را نیز مهار می کند. اثر ضد افسردگی آن ممکن است تا 4 هفته بعد از شروع درمان مشهود نباشد. این دارو در کمک به ترک سیگار نیز کاربرد دارد. فرم خوراکی آن به صورت هیدروکلراید است. برای به حداقل رساندن عوارضی چون بی قراری، اضطراب و بیخوابی که در مراحل شروع درمان دیده می شود و نیز برای کاهش خطر تشنج بایستی افزایش دوز تجویزی باشد. مجموع دوز روزانه بایستی به صورت منقسم در مقدارهای برابر تجویز شود و از میزان حداکثر دوز تعیین شده در هر وعده و نیز میزان دوز بتنهایی نباید فراتر رفت. بیخوابی در شروع درمان را می توان با حذف دوز شبانه دارو، کاهش داد. در بیماران دچار اختلال کبدی و کلیوی نیز بایستی دوز را کاهش داد.
مکانیسم اثر قرص ولبان
-مکانیسم اثر این دارو هنوز دقیقا مشخص نیست. بازدارنده ی بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین؛ ممکن است از طریق مسیرهای dopaminergic یا noradrenergic عمل کند.
تاریخچه قرص ولبان
بوپروپیون در سال ۱۹۶۹ کشف و در سال ۱۹۸۵ بهعنوان داروی ضدافسردگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد، اما در پی بروز تشنج با مصرف این دارو که در دوزهای ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیگرمی آن رخ داد از بازار جمعآوری شد و در نهایت پس از آنکه متوجه شدند ریسک تشنج وابسته به دوز بالای آن است مجدداً در سال ۱۹۸۹ معرفی و توصیه شد که حداکثر دوز مصرفی آن۴۵۰ میلیگرم در روز باشد. در سال۱۹۹۷، FDA نوع آهسته (یا پیوسته) رهش آن را با نام Zyban بهعنوان داروی ترک سیگار پذیرفت و در سال ۲۰۰۶ انواع آهستهرهش آن را در درمان اختلالات خلقی فصلی توسط FDA تأیید کرد.
موارد درمان قرص ولبان
افسردگی: بوپروپیون در درمان افسردگی با بسیاری از داروهای متداول بدون آنکه موجب افزایش وزن یا اختلالات جنسی در فرد شود، برابری میکند. این دارو در درمان اختلال پرخوابی و اختلال خستگی در افراد افسرده بیشتر از داروهای مهار کننده بازجذب انتخابی سروتونین (SSRI) اثر دارد. SSRI اندکی بیش از بوپروپیون در درمان افسردگی همراه با اضطراب مؤثر است، اما در درمان بیماران افسردهای که میزان اضطراب کم یا متوسط دارند میزان اثربخشی هر دو دارو برابر است. میگرن: یکی از روشهای روانپزشکان در استفاده از این دارو اضافه کردن آن به داروی بیمارانی است که به SSRI جواب کامل ندادهاند. بهطور مثال اضافه کردن بوپروپیون به سیتالوپرام اثربخشی بیشتری نسبت به تعویض آن دارد و نیز افزودن آن به یک SSRI مانند فلوکستین یا سرترالین باعث ۷۰ تا ۸۰ درصد بهبودی بیشتر نسبت به استفادهٔ تنهای این داروها میشود. بوپروپیون انرژی افرادی را که با مصرف SSRI از توانشان کم شدهاست، افزایش میدهد و همچنین خلق و انگیزش فرد را بالا میبرد. این دارو روی شناخت فرد اثر خوبی دارد و عملکرد جنسی را بهبود میبخشد. افرادی که از بوپروپیون استفاده میکنند، احساس بهتری دارند و آنرا بهتراز داروهای دیگر تحمل میکنند. اضطراب: این دارو در درمان اجتماع هراسی(Social phobia) و اضطراب همراه با افسردگی مصرف میشود اما در حملات پانیک و آگورافوبیا مؤثر نیست. میزان ضداضطراب بودن آن با سرترالین و داکسیپن برابر است اما مانند متیل فنیدیت در برخی از بیماران در مصرف با دوز بالا سبب افزایش اضطراب میشود. قاعدتاً بهعنوان یک ماده محرک روان دارای خاصیت افزایش اضطراب است. این خواص متضاد آن کمتر قابل درک است و در تناقض با دیگر خواص آن قرار میگیرد. ترک سیگار: بوپروپیون اشتیاق به نیکوتین را کم میکند و از علائم ترک آن میکاهد. پس از ۷ هفته از درمان تنها ۲۷ درصد افرادی که بوپروپیون مصرف کردهاند در مقایسه با ۵۶ درصد آنانی که از پلاسبو استفاده کردند مشتاق سیگار هستند. در همان مطالعه ۲۱ درصد مصرفکنندگان بوپروپیون در مقایسه با ۳۲ درصد از گروه پلاسبو دچار نوسانات خلقی شدند. در یک مطالعه مستقیم وارنیکلین (Varenicline) اثرات بهتری نشان دادهاست. پس از ۱ سال میزان ترک برای پلاسبو ۱۰ درصد، برای بوپروپیون ۱۵ درصد و برای وارنیکلین ۲۳ درصد گزارش شده است. دوره درمان ۷ تا ۱۲ هفته طول میکشد. در ۱۰ روز اول فرد مصرف سیگار را قطع میکند. میزان مؤثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است. بوپروپیون شانس ترک سیگار را پس از ۳ ماه دو برابر میکند. اختلالات جنسی: بوپروپیون یکی از معدود ضدافسردگیهایی است که اختلال جنسی ایجاد نمیکند. مطالعات انجام شده نشان میدهد بوپروپیون داروی انتخابی در درمان اختلالات جنسی ناشی از مصرف SSRI است هر چند که این اندیکاسیون درمانی توسط FDA تأیید نشدهاست.
منع مصرف قرص ولبان
صرع یا مواردی که آستانه تشنج کاهش یابد مانند ترک الکل یا ترک بنزودیازپین آنورکسی نوروزا یا بولیمیا تومورهای فعال مغزی همزمان با مصرف MAOIها (مهارکنندههای منوآمین اکسیداز)، در این مورد باید یک فاصله ۲ هفتهای بین مصرف MAOIها و بوپروپیون رعایت شود. اختلال کبد بیماری شدید کلیه فشار خون بالا در افرادی که افکار خودکشی دارند. در افرادی که سابقه سوءمصرف مواد دارند. اطفال: بوپروپیون میتواند باعث افزایش تیک در کودکانی که دچار ADHD و سندرم توره هستند، شود. همچنین رابطهٔ نا شناخته ای میان مصرف این دارو و خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید به دست آمده که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
تداخل دارویی با قرص ولبان
پاروکستین ، سرترالین ، فلوکستین ، دیازپام ، سیتالوپرام کلوپیدوگرل (پلاویکس) ، تیکلوپیدین ، اورفنادرین ، کلوتریمازول ، ریفامپین ریتوناویر ، لوپیناویر ، افاویرنز ، فنوباربیتال ، کارمازپین ، فنی توئین ، ونلافاکسین . -همراه با MAO و نیز در فاصله کمتر از 2 هفته از قطع MAO نباید داده شود. -همراه با الکل، بایستی حتی الامکان اجتناب شود چرا که آستانه تشنج را تغییر می دهد هم چنین سایر داروهای پایین آورنده آستانه تشنج مثل ضد افسردگیها، آنتی سایکوتیکها، ضد مالاریاها، آنتی هیستامین های خواب آور، کینولون ترامادول، تئوفیلین یا کورتیکو استروئیدهای سیستمیک بایستی با نهایت احتیاط مصرف شوند. -Patch های پوستی نیکوتین همراه با بوپروپیون می تواند باعث افزایش فشار خون شود. -مصرف همزمان آن با آمانتادین یا لوودوپا بایستی با احتیاط باشد. -کاربامازپین، فنی توئین و فنوباربیتال باعث القاء متابولیسم بوپروپیون ولی سایمتدین و یاوالپورات باعث مهار متابولیسم آن می شود. -بدلیل خاصیت مهار کنندگی ایزوآنزیم CYP2D6 بوسیله بوپروپیون، این دارو بایستی با داروهایی چون ضد افسردگی ها، ضد سایکوزها، بتا بلوکرها و آنتی آریتمی های IC با احتیاط استفاده گردد.
فارماکوکینتیک قرص ولبان
بوپروپیون از دستگاه گوارش به خوبی جذب می شود و ممکن است متابولیسم گذر اول وسیعی داشته باشد چندین متابولیت این دارو از نظر فارماکولوژیک فعال تر و نیمه عمر طولانی تری دارند و سطح پلاسمایی بالاتری نسبت به ترکیب مادر ایجاد می کنند. هیدروکسی بوپروپیون، متابولیت اصلی بوده که از نظر قدرت (potency) معادل با خود بوپروپیون است. تریوهیدروبوپروپیون و اریتروهیدروبوپروپیون از طریق هیدروکسیلاسیون و یا رداکسیون تولید شده و حدود یک دهم تا یک دوم ترکیب اولیه قدرت دارند. این دارو به میزان 80% یا بیشتر با پروتئینهای پلاسما باند می شود. نیمه عمر نهایی بوپروپیون تازه آزاد شده حدود 14 ساعت و در مورد بوپروپیون Mediated Release حدود 20 ساعت است. متابولیت های این دارو عمدتاً از طریق ادرار دفع شده و حدود 1% ترکیبات بدون تغییر دفع می شود. بوپروپیون و متابولیت هایش از جفت عبور کرده و در شیر مادر نیز پخش می شوند.
عوارض جانبی قرص ولبان
بی قراری (آشفتگی)، اضطراب و بیخوابی اغلب در طی مراحل اولیه شروع درمان با این دارو دیده می شود. دیگر عوارض شایع گزارش شده شامل: تب، خشکی دهان، سردرد یا میگرن، گیجی، تکرر ادرار، تهوع و استفراغ، یبوست، افزایش تعریق و راشهای پوستی است. واکنش های ازدیاد حساسیت از خارش و کهیر گرفته تا موارد کمتر شایع مثل آنژیوادما، تنگی نفس و واکنش های آنافیلاکتیوئید که می توانند علائم مطرح کننده بیماری سرم باشند، رخ می دهد. گزارشات نادری از سندرم استونس جانسون و اریتم مولتی فرم داده شده است. افزایش تعداد ضربان قلب، درد سینه، افزایش فشار خون (گاهی شدید) یا گاهی اتساع عروق و کاهش فشار خون وضعیتی، تپش قلب و سنکوپ نیز گزارش شده است. حملات جنون، گیجی، کابوس های شبانه، اختلال حافظه، dysguisa بی اشتهایی و کاهش وزن، گزگز شدن، وزوز گوش و اختلالات بینایی نیز گزارش شده است. تشنج (seizure) که نسبتاً وابسته به دوز است ممکن است با این دارو رخ دهد و به خصوص در بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی قابل توجه است، خطر این عارضه در بیماران با سابقه اختلالات تشنجی یا سایر عوامل مستعد کننده افزایش می یابد شیوع کلی تشنج در بیماران دریافت کننده دوز درمانی بوپروپیون 4/0-1/0 % بوده است. علائم مسمومیت شامل توهم، تهوع و استفراغ، افزایش تعداد ضربان قلب، کاهش هوشیاری و مرگ (بدنبال مسمومیت شدید)، تشنج در یک سوم موارد رخ می دهد. لاواژمعده وشارکول فعال میزان جذب دارو را در صورتی که بلافاصله بعد از مسمومیت خورده شود، کاهش می دهد. درمان حمایتی است. بنزودیازپین ها برای تشنج ممکن است بکار رود. دیورز، دیالیز و هموپرفوزیون به نظر نمی رسد مؤثر باشند.
هشدار در مورد مصرف قرص ولبان یا بوپروپیون
بوپروپیون باعث القاء تشنج شده لذا در بیماران صرعی منع مصرف دارد. هم چنین در بیماران دچار بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی که نسبت به این عارضه مستعدترند و نیز در کسانیکه در حال ترک الکل یا بنزودیازپین هستند نیز منع مصرف دارد. لذا بایستی با نهایت احتیاط در بیماران دارای سابقه تشنج و سایر عوامل مستعد کننده مثل سیروز شدید کبدی یا تومورهای سیتم عصبی مرکزی، بکار رود. استفاده از آن در بیماران با سایر عوامل خطر ساز تشنج (مثل سوء مصرف الکل، تاریخچه ضربه سر، یا تب و داروهای پایین آورنده آستانه تشنج) فقط بایستی زمانی صورت گیرد که شواهدبالینی قوی به نفع استفاده از آن وجود دارد. در بیماران دو قطبی و سایکوتیک بدلیل القاء مانیا بایستی با احتیاط باشد در چنین بیمارانی استفاده از این دارو جهت ترک سیگار ممکن است ممنوع باشد. در بیماران با تاریخچه MI اخیر و بیماریهای قلبی و اختلال کبدی و کلیوی بایستی با احتیاط مصرف شود. در بیماران افسرده، استفاده از این دارو در مراحل اولیه درمان تا زمان بهبودی بایستی بامانیتورینگ دقیق بیمار باشد (بدلیل افزایش افکار پریشان در ابتدای درمان).
مصرف قرص ولبان در شیردهی
در شیردهی اثرات آن کاملاً شناخته شده نیست و نباید در شیردهی استفاده کرد. اختلال مهارتهای حرکتی و شناختی و یا اختلال قضاوت ممکن است با این دارو دیده شود که چنین افرادی باید از رانندگی و کار با ماشین آلات خودداری کنند.
افسردگی چیست
افسردگی یک حالت خلقی شامل بیحوصلگی و گریز از فعالیت یا بیعلاقگی و بیمیلی است و میتواند بر روی افکار، رفتار، احساسات و خوشی و تندرستی یک فرد تأثیر بگذارد. افرادی که دارای حالت افسردگی هستند، میتوانند احساس ناراحتی، اضطراب، پوچی، ناامیدی، درماندگی، بیارزشی، شرمساری یا بیقراری داشته باشند. ممکن است آنها اشتیاق خود در انجام فعالیتهایی که زمانی برایشان لذتبخش بوده از دست بدهند، نسبت به غذا بیمیل و کماشتها شوند، تمرکز خود را از دست بدهند، در به خاطر سپردن جزئیات و تصمیمگیری دچار مشکل شوند، در روابط خود به مشکل برخورد کنند و به خودکشی فکر کرده، قصد آن را داشته باشند و حتی خودکشی کنند. افسردگی همچنین ممکن است باعث بیخوابی، خواب بیش از حد، احساس خستگی و کوفتگی، مشکلات گوارشی، یا کاهش انرژی بدن شود. افسردگی یکی از ویژگیهای برخی از نشانگان روانی از جمله اختلال افسردگی اساسی است. اما ممکن است یک واکنش طبیعی نسبت به رویدادهای زندگی مانند مرگ اطرافیان، اثرات بیماریهای بدنی یا عوارض جانبی مصرف بعضی از داروها و درمانهای پزشکی باشد، البته تا زمانی که این حالت در یک مدت زمان طولانی باقی نمانده باشد. یک تشخیص راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی، افسردگی به شکل یک عادت که فرد میتواند به عنوان بخشی از زندگی خود تجربه کند را متمایز میکند.
افسردگی در زنان
افسردگی در زنان بیشتری از مردان است؛ و در همین حال زنان به میزان بیشتری دارای نشانههای جسمانی مانند کماشتهایی، اختلال خواب و خستگی همراه با درد و اضطراب نسبت به مردان هستند، این تفاوت جنسیتی بسیار کوچکتر از دیگر جنبههای افسردگی است. موارد خودکشی در مردان نسبت به زنان بیشتر است. گزارشهایی از دانشگاه لوند سوئد و دانشگاه استنفورد نشان داده، مردان تقریباً ۳ برابر زنان در سوئد خودکشی میکنند و مرکز کنترل و پیشگیری بیماری و مرکز ملی پیشگیری و کنترل آسیب کشور آمریکا گزارش داده که در آمریکا خودکشی در بسیاری از مردان تقریباً ۳ برابر بیشتر از زنان است. با این حال زنان بیشتر از مردان به خودکشی فکر میکنند و به آن دست میزنند. تفاوتی که به مردان نسبت داده میشود به این دلیل است که آنها از راههای مؤثرتری برای خودکشی استفاده میکنند و میزان موفقیت آنها در این کار بیشتر است. تحقیقات نشان دادهاست، زنان تمایل بیشتری برای بحث در مورد افسردگی خود دارند در حالی که مردان سعی میکنند آن را از دیگران مخفی کنند. ویژگی ابراز تمایلات و درونیات در زنان بیشتر است و این میتواند عامل مؤثری در وقوع این رویداد یعنی خودکشی باشد.
علائم افسردگی
افسردگی مانند سایر اختلالات روانی با علائمی همراه است که روند عادی زندگی روزمره را تغییر میدهند. تغییرات خواب بسیاری از مبتلایان به افسردگی با تغییرات الگوی خواب مواجه میشوند. تغییر الگوی خواب گاهی به شکل بیخوابی و گاهی به شکل خوابِ زیادتر از حد معمول بروز میکند. صبح خیلی زود بیدار شدن از جمله علائم شایع در افسردگیهای حاد است. تغییرات اشتها گاهی مبتلایان به افسردگی در قالب مکانیسم مقابله، به کمخوری یا پرخوری روی میآورند. این تغییر اشتها میتواند منجر به کاهش یا افزایش وزن شدید شود. عدم تمرکز برخی مبتلایان به افسردگی حاد قادر به تمرکز نیستند. گاهی این افراد در روزنامه خواندن یا دنبال کردن ماجراهای سریالهای تلویزیونی نیز دچار مشکل میشوند و تصمیمگیریها، حتی تصمیمات پیشپاافتاده، برایشان دشوار میشود. کمبود انرژی مبتلایان به افسردگی معمولا احساس خستگی شدید میکنند، در فکر کردن کُند میشوند و قادر به انجام فعالیتهای عادی روزمره نیستند.