خواص گوشت قرقاول

گوشت قرقاول ,گوشت قرقاول حلال است,گوشت قرقاول قیمت,گوشت قرقاول چه خاصیتی دارد,گوشت قرقاول بسته بندی,گوشت قرقاول خرید,گوشت قرقاول فروش,گوشت قرقاول در بارداری

توضیحاتی در مورد گوشت قرقاول

قرقاوُل (قدیمی‌تر: تَذَرْوْ) پرنده‌ای از راسته ماکیان‌سانان است. قرقاول به‌طور بومی در بیشتر نقاط آسیا و همین‌طور یونان و بلغارستان در اروپا زندگی می‌کند و توسط انسان به بسیاری از کشورهای دیگر هم وارد شده‌است. جمعیت قرقاول‌ها رو به کاهش است اما در خطر انقراض نیست. جمعیت این پرنده در اروپا بر اساس برآورد بردلایف اینترناسیونال در سال ۲۰۰۴ حدود ۳ میلیون و ۴۰۰ تا ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار جفت بارور معادل ۱۰٬۲ میلیون تا ۱۴٬۱ میلیون بال قرقاول بوده‌است و بر اساس یک برآورد بسیار ابتدایی جمعیت این پرنده در کل دنیا را می‌توان ۳۰ تا ۴۵ میلیون بال برآورد کرد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد گوشت قرقاول صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

کالری گوشت قرقاول

خوب است بدانید در هر 100 گرم گوشت قرقاول 152 کیلو کالری انرژی نهفته است. بیشتر اسید های آمینه کمیاب در گوشت این پرنده یافت می شود.همچنین گوشت قرقاول منبع نیاسین،فسفر،مس،روی،آهن،سلنیوم،و غنی از ویتامینهای ب1،ب6،ب12 است. وجود عناصر معدنی و ویتامینها در گوشت قرقاول موجب شده است. برای امراضی چون آسم،تشنج،فشار خون،ضعف اعصاب،ناتوانی جنسی،تقویت قوای جنسی،ناتوانی جسمی و ذهنی و همچنین بی خوابی داروی معجره آسایی محسوب شود.

نام های قرقاول

قرقاول کلمه‌ای ترکی است. نام‌های فارسی آن تَذَرْوْ، ترنگ و خروس صحرایی است. قرقاول را در زبان انگلیسی Pheasant و در زبان فرانسوی Faisan و در زبان عربی «الفزان» و «طائر التدرج» گویند. نام علمی قرقاول Phasianus colchicus است که شکل لاتینی‌شدهٔ نام یونانی این پرنده‌است. فاسیس در یونانی نام قدیمی رودی در غرب گرجستان بوده که امروز ریونی نام دارد و کلخی هم نام قومی باستانی است که در آن منطقه سکونت داشته‌اند.

فواید گوشت قرقاول

فواید: گوشت آن بسیار لطیف، سریع‏الهضم، تولیدکننده خون، مقوى هوش، رافع فراموشى و وسواس خصوصاً اگر ۳ روز متوالى کباب آن خورده شود/ خاکستر پر آن سیاه‏کننده مو ولى زود سفید مى‏گردد/ ساییدن استخوان بسیار ساییده شده آن جهت التیام زخم‏ها/96% گوشت قرقاول قابل جذب می باشد/ از مایع مفصل آن برای مصارف دارویی استفاده می شود.

مشخصات قرقاول

قرقاول پرنده‌ای است که به خاطر داشتن دم بلند و راه رفتن باشکوهش از سایر ماکیان متمایز می‌شود. این پرنده یکی از عجیب‌ترین پرندگان جهان است. در ۲ یا۳ هفته اول زندگی یک جفت پنجه روی هر بال این پرنده وجود دارد. قرقاول‌ها روی درختان زندگی می‌کنند و انواع بالغ از برگ‌های درختان، حشرات، تمشک، دانه‌ها و میوه‌های جنگلی تغذیه می‌کنند و افزایش و کاهش میوه‌های جنگلی و حشرات در جمعیت این پرنده مؤثر است. پس از خوردن یک غذای کامل، وزن آن‌ها آن‌قدر سنگین می‌شود، که پرواز برایشان بسیار دشوار می‌شود. این پرنده هنگام احساس خطر معمولاً پرواز نمی‌کند، بلکه به سرعت می‌دود و پنهان می‌شود. پروازش پرتوان و آغاز آن پرسر و صداست. در ارتفاع کم پرواز می‌کند و مدت پروازش معمولاً کوتاه‌است. زیستگاه این پرنده در جنگل‌های مرطوب، بوته‌زارهای تمشک و درختان پهن‌برگ یا خزان‌کننده‌است که در زیر بوته‌های آن‌ها آشیانه می‌کند. قرقاولها وابستگی زیادی به جنگل‌های و بوته‌زارها دارند آن‌ها معمولاً در جنگلها استراحت و در نقاط باز و کم‌درخت و کشتزارها به تغذیه می‌پردازند. 

ارزش غذایی گوشت قرقاول

یشتر انواع اسیدهای آمینه کمیاب در گوشت این پرنده یافت می‌شود، همچنین گوشت قرقاول منبع خوب نیاسین، فسفر، مس، روی، آهن، سلنیوم و غنی از ویتامین‌های 1 B 2 ،B ، و 6 B است. لذا وجود این عناصر معدنی و ویتامین‌ها در گوشت قرقاول موجب شده که برای امراضی چون آسم، تشنج، فشار خون، ضعف اعصاب و یا در مواردی ناراحتی‌های روانی، عقب‌افتادگی جسمی و همچنین بی‌خوابی داروی معجزه‌آسایی محسوب شود…

جنس قرقاول

جنس نرو ماده این پرنده کاملاً با هم تفاوت دارندو رنگ پر آن‌ها برحسب زیرگونه جنس و سن تغییر می‌کند. نرهای بالغ پروبال رنگین و پر زرق و برق و دمی درازتر و سر و گردن آن‌ها به رنگ سبز تیره براق است. در قرقاول‌های ماده رنگ پرها نخودی تیره با لکه‌های قهوه‌ای زیاد به رنگ محیط اطراف است که باعث می‌شود در دوران طولانی خوابیدن روی تخم‌ها و زمان پرورش جوجه‌ها از دید دشمنان پنهان بماند. در جنس نر سروگردن غالباً به قرقاولهای نابالغ از لحاظ دم شبیه به کبک و دارای دمهای کوتاه هستند و از این لحاظ بایستی آن‌ها را با کبک‌ها حتی زمانی که همراه قرقاولهای بالغ دیده می‌شوند تشخیص داد. این پرنده سالانه ۱۲تخم در اواسط اردیبهشت ماه به جا می‌گذارد و مدت نشستن روی تخم‌ها نیز حدود ۲۰ روز است.

تامین پروتئین با گوشت قرقاول

استفاده گوشت قرقاول به عنوان یک منبع تامین پروتئین یکی از اهداف اصلی پرورش قرقاول می باشد. گوشت قرقاول یکی از خوشمزه ترین و لذیذ ترین انواع گوشت در جهان به شمار می رود. این گوشت در مقایسه با گوشت مرغ و بوقلمون خواص بیشتری داشته. مقوی تر نیز می باشد. البته افراد زیادی معتقدند که گوشت شکار کبک، قرقاول، آهو و بزکوهی بهتر و لذیذتر از سایر انواع گوشت است. یکی از مشکلات مصرف گوشت قرقاول قیمت گران آن است که خرید را برای خانواده های سطح پایین و متوسط اقتصادی نا ممکن و دشوار می سازد.

شکل ظاهری قرقاول

قرقاول نظیر مرغ وخروس وانواع بوقلمون جزو ماکیان تقسیم‌بندی شده و به این ترتیب از نظر مشخصات ظاهری وفیزیولوژیکی کم وبیش تمام خصوصیات گروه ماکیان را دارند. قد پرنده به اندازه مرغ وخروس معمولی بوده ولی پرهای دم در قرقاول رشد بسیار زیادی کرده، به‌طوری‌که در برخی از نژادها، طول دم به۵/۱ متر می‌رسد وبدین گونه درازای پرنده از سر تا دم به دو متر هم می‌رسد. ارتفاع قرقاول‌ها از ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر است. بلندی پرهای دم را در هنگام پرواز می‌توان به خوبی تشخیص داد زیرا که در این موقع دم وضعیت خاص ومشخصی را به خود می‌گیرد. وزن قرقاول‌های بالغ بین دو تا سه کیلوگرم است و تنها در یکی از نژادها که به غول قرقاول یا آرگوس معروف است وزن پرنده به پنج تا شش کیلوگرم می‌رسد. رنگ پر وبال پرنده در نرها رنگین و در ماده‌ها خاکستری مایل به قهوه‌ای است. سر پرنده کوچک بوده ودارای منقاری کوتاه وخمیده می‌باشد. سوراخ بینی ظریف بوده و به وسیله پرهای رنگین پوشیده شده‌است. پاها لخت بوده، اما بلندی ولختی پاهای طاووس را ندارد.

اهداف پرورش قرقاول

یکی از اهداف پرورش قرقاول استفاده از زیبایی پرنده در باغ پرندگان های بزرگ خصوصی و عمومی است. برخی از پرورش دهندگان قرقاول، با انتخاب نژاد های زیبا و معینی اقدام به پرورش آن نموده. در انتها آن قرقاول ها را به باغ وحش ها، پارک پرندگان و پارک های معمولی می فروشند. در این مکان ها قرقال ها در معرض دید عموم قرار می گیرند. امروزه شهرداری های بسیاری اقدام به راه اندازی قفس های بزرگ نگهداری از پرندگان مختلف در پارک های شهر کرده اند. در قفس ها تعداد زیادی از گونه های مختلف پرندگان نگهداری شده و هر روز مورد بازدید هزاران نفر قرار می گیرند. زیبایی برخی نژادهای قرقاول مانند قرقاول لیدی و قرقاول های طلایی باعث شده تا مردم برای زینت باغچه ها به پرورش قرقاول و نگهداری آن اقدام نمایند.

همه چیز درباره قرقاول

جانورشناسان معتقدند که زیست گاه اولیه قرقاول مشرق زمین ومخصوصاً قفقاز وسواحل دریای خزر است و این موضوع از قدیم مورد تأیید دانشمندان بوده‌است به‌طوری‌که شاردن معروف در جلد دوم سفرنامه خود می‌نویسد: «آنچه که در دهانه رودخانه ایونی در مجاورت دریای سیاه کاملاً مطابق نوشته‌های مورخین باستان یافتم، قرقاول‌های شکیل وعظیم آن است که از حیث لطافت در سرتاسر آفاق بی‌نظیر است و به نظر من چنان پرندگانی با چنین گوشت مطبوع وذائقه نواز در هیچ جای جهان پیدا نمی‌شود…». صرفنظر از نوشته شاردن توجه به نام Faisan نشان می‌دهد که از کلمه Phase فاز مشتق شده که نام رودخانه‌ای است که از کوه‌های قفقاز سرچشمه می‌گیرد و امروزه به نام محلی فاکزFachs نامیده می‌شود و در گرجستان امروزی جاری است که در قدیم به آن کلشید می‌گفته‌اند وپیداست که نام علمی قرقاول معمولی Ph.Colchicus از نام آن گرفته شده‌است. مارسیال Martial دانشمند وشاعر یونانی در نوشته‌های خود ذکر می‌کند که قرقاول برای اولین بار از قاره آسیا به یونان برده و سپس از آن جا به سایر کشورهای دیگر منتقل شده‌است. مورخ مذکور می‌نویسد که آرگونوت Argonaute قهرمان افسانه‌ای یونان در سفرهایی که با کشتی معروف وتاریخی خود Argo به نقاط مختلف جهان کرد، موفق شد قرقاول را به همراه حیوانات شگفت‌آور دیگری به عنوان هدیه برای مردم یونان بیاورد. امروزه نیز با این که قرقاول به تمام نقاط دنیا برده شده‌است ولی پرنده مذکور تنها در مناطق مرطوب ومعتدل وپوشیده از بوته و درخت وجنگل به زاد و ولد پرداخته و به آسانی پرورش می‌یابد. بعد از یونانی‌ها، رومی‌ها جزو اولین ملل اروپایی بودند که به مطالعه این پرنده پرداختند. در قرون وسطی قرقاول به کشور فرانسه راه یافت وفرانسویان در آغاز بدان خروس لیموژCoq de limoge می‌گفتند. در اوایل پرورش قرقاول در فرانسه ومتعاقب آن در انگلستان فقط به خاطر استفاده از گوشت لذیذ پرنده بوده‌است و به این ترتیب به زیبایی پرنده توجه چندانی مبذول نمی‌شد. علت این امر نیز بیشتر به خاطر علاقه‌مندی شاهان وسرداران آن زمان به خوردن غذاهای خوشمزه و به اصطلاح عادت آنان به پرخوری وشکم پرستی بوده‌است. آثار موجود نشان می‌دهد که در اوایل قرن چهاردهم خوردن گوشت قرقاول در فرانسه و اروپا متداول گردید و این علاقه‌مندی به حدی شدید بود که شاهان ترجیح می‌دادند، پرنده را پس از طبخ با همان پرهای الوان ودم بلند و پاها، بر سر سفره به معرض تماشای مدعوین قرار دهند. شارل هفتم یکی از طرفداران جدی گوشت قرقاول بود ودستور می‌داد که در تمام میهمانی‌های رسمی فقط از گوشت پرنده مزبور استفاده شود. در هرحال پیشرفت پرورش قرقاول در اروپا مدیون فعالیت‌های شاهانی نظیر: هنری چهارم، لویی سیزدهم ومخصوصاً لویی چهاردهم وپانزدهم می‌باشد. گذشته از مصرف گوشت، علاقه‌مندی بسیاری از امپراتوران وسرداران اروپا به شکار وشرکت در مراسم مزبور موجب می‌گردید که عده‌ای از افراد به پرورش چنین پرندگانی مأموریت می‌یافتند و به این ترتیب در ازدیاد طبیعی پرندگان و حیوانات شکاری کوشش واهتمام لازم به عمل می‌آمد. به‌طور کلی باید در نظر داشت که تا قبل از سال ۱۸۶۱ میلادی حداکثر تلاش مأمورین مذکور وهم چنین پرورش دهندگان بر این بود که از راه طبیعی به ازدیاد قرقاول‌ها بپردازند و به این ترتیب هیچ‌گاه اقدامی به منظور پرورش دستی پرنده مزبور به عمل نمی‌آمد، ولی از آن به بعد به خاطر این که زاد وولد وتکثیر قرقاول‌ها تحت کنترل قرار گرفت و بشر موفق گردید در پرورش این حیوان دخالتی بیشتر نماید، کم و بیش نگهداری قرقاول در نزد پرورش دهندگان رواج یافت و فعالیت مزبور نیز به کارهای دیگر دامپروری افزوده شد. اولین کشوری که در این راه قدم پیش گذارد انگلستان بود، پرورش دهندگان انگلیسی به خاطر این که به تقاضای خریداران داخلی وخارجی این پرنده جواب مثبت بدهند سعی کردند مراکز نسبتاً بزرگی برای پرورش دستی قرقاول تهیه نمایند وکم وبیش از راه وروش‌های علمی وصحیح برای پرورش این پرنده پیروی نمایند.

خواص گوشت قرقاول

در اغلب نقاط دنیا پزشکان برای بیماری‌ هایی چون ضعف اعصاب، ناراحتی‌ های روانی و بی‌ خوابی مصرف این گوشت را توصیه می ‌کننداین گوشت به دلیل چربی و کلسترول بسیار پایین از بروز بیماری‌ های قلبی ـ عروقی پیشگیری کرده و به دلیل غنی بودن از پتاسیم، مصرف به اندازه‌ ی آن برای افراد با فشار خون بالا مانعی ندارد.گوشت قرقاول می ‌تواند نیاز بدن به فسفر، منیزیم، آهن و گوگرد را تامین کند و به تقویت حافظه و قوای جنسی بیفزاید و ضعف عمومی بدن را هم برطرف سازد..در هر صد گرم گوشت قرقاول 5/30 گرم آلبومین، 6/1 گرم چربی و حدود 2 تا 5/1 گرم مواد معدنی وجود دارد. وجود مقدار زیادی از مواد معدنی در گوشت قرقاول نشان دهنده ی ارزش حیاتی آن است.املاح معدنی موجود در گوشت قرقاول به خوبی جذب بدن می شود و به همین جهت در این زمینه مواد مورد نیاز بدن را در دسترس سلول قرار می دهد.گوشت قرقاول برای همه ی افراد اعم از کودک و سالمند، غذایی سالم و سلامت بخش است گوشت قرقاول کمتر تولید اسید اوریک می کند، فعالیت کلیه را افزون می سازد و به دفع سموم بدن یاری فراوان می رساند. با توجه به این ویژگی ها برای همه ی افراد و در مورد همه ی بیماری ها، غذایی خوب و موثر است.

نژاد قرقاول

به‌طور کلی نژادهای متعدد قرقاول در دو دسته قرار گرفته‌اند: گروه اول، قرقاول‌های دم دراز هستند که در این گروه پرهای دم طویل بوده و از چند ردیف تشکیل یافته‌است. تعدادی از قرقاول‌های دسته مذکور حتی قادر هستند پرهای دم را تا اندازه‌ای به شکل چتر درآورند ولی هیچ‌گاه این قدرت به اندازه پرها وچتر طاووس نمی‌باشد. در این دسته بسیاری از قرقاول‌های عادی و اهلی که امروزه پرورش داده می‌شوند وهم چنین تعدادی از قرقاول‌هایی که شکار خوبی برای شکارچیان به‌شمار می‌روند قرار دارند و روی هم رفته پراکندگی آن‌ها در دنیا نسبت به دسته دیگر بیشتر است. نژادهای گروه دم دراز در دنیا پراکندگی بیشتری دارند. گروه دوم، قرقاول‌های دم کوتاه هستند که تعداد آن‌ها کم واکثراً در نواحی مرتفع به خصوص در ارتفاعات هیمالیا وچین زندگی می‌نمایند. نژادهای گروه مزبور متعدد نبوده و از جمله باید قرقاول جنس لوفورا Lophura را نام برد.