لوبیا

لوبیا ، خواص لوبیا ، لوبیا در بارداری ، لوبیا در بدنسازی ، لوبیا در طب سنتی ، لوبیا در قرمه سبزی ، کاشت لوبیا برای مدرسه کودکان ، خواص لوبیا در لاغری

توضیحاتی در مورد لوبیا

لوبیا نام نوعی دانه خوراکی است. درسال ۱۵۳۳ میلادی این دانه به نام مکزیکی اولیه‌اش «ایاکوک» از آمریکا به اروپا آورده شد و از آنجا به سایر نقاط جهان راه یافت و اکنون همه ساله میلیون‌ها تن به مصرف می‌رسد و یکی از مواد غذایی نسبتاً ارزان و فراوان است. در این مطلب از سایت جسارت در مورد لوبیا صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

آشنایی با لوبیا

این دانه از ۲۲ درصد پروتئین، ۶۲ درصد قند(کربوهیدرات) از نوع نشاسته و ۲ درصد مواد چربی تشکیل شده و یکی از مقوی‌ترین حبوبات روی زمین به‌شمار می‌رود و چون مواد پروتئینی آن نسبتاً زیاد است، عده‌ای از دانشمندان آن را بمانند عدس، «گوشت فقرا» هم نامیده‌اند. زیرا «تا حدودی» می‌تواند جای خالی گوشت حیوانی را در یک برنامهٔ غذایی سالم پر کند و تا حدی همان مواد لازم در گوشت را به بدن برساند. این دانه برای بعضی از مردم که دارای معده ضعیف هستند غذای سنگینی به‌شمار می‌رود و ممکن است به دشواری هضم شود. اما اگر چند روزی آن را در آب خیس کنند و هنگامی که این دانه می‌خواهد جوانه بزند آنرا بپزند، هم زودتر پخته می‌شود و هم سریعتر گوارده و جذب می‌گردد. این لوبیای تازه جوانه زده، دارای ویتامین‌های گوناگون هم خواهد بود که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از انواع ویتامین «ب» ویتامین «ث» ویتامین «د». بنا براین فواید چنین لوبیایی خیلی بیش از لوبیای خیس نشده وجوانه نزده می‌باشد. لوبیا برای مبتلایان به رماتیسم، اختلال فشارخون و بیماری‌های کلیوی خوراک سودمندی به‌شمار می‌رود. اما بعلت سرشار بودن از کربوهیدرات نشاسته، اشخاص چاق و مبتلایان به بیماری قند (دیابت) باید از مصرف زیاد آن پرهیز کنند و نیز کسانی که به بیماری نقرس دچارند یا اورهٔ خونشان بیشتر از حد طبیعی است به علت وجود پروتئین نسبتاً زیاد در لوبیا باید در مصرف آن احتیاط کنند و از لوبیای سبز استفاده نمایند.

انواع لوبیا

لوبیا سبز

لوبیا چیتی

لوبیا چشم‌ بلبلی

لوبیا سفید

لوبیا قرمز

لوبیا سیاه

سویا

آشنایی با لوبیا چیتی

لوبیاچیتی که به آن لوبیای رومی هم می‌گویند، یکی از انواع این دانه و از گیاهان دولپه‌ای می‌باشد و یکی از محبوب‌ترین لوبیاها در بین ایتالیایی‌ها، پرتغالی‌ها و ترکیه‌ای‌ها است. بسیاری معتقدند که طعم این دانه به نسبت دیگر انواع لوبیاها بهتر است و با خوردن آن کمتر دچار نفخ می‌شوند اما هنوز شواهدی که نشان بدهند کدام یک از انواع لوبیاها نفاخ تر هستند به دست نیامده است. آمینواسید فراوان موجود در لوبیاچیتی آن را به یک منبع خوب برای دریافت پروتئین و جایگزین مناسبی برای انواع گوشت‌ها تبدیل کرده‌است. لوبیای چیتی از نظر مقدار فیبر بر سایر لوبیاها برتری دارد

کالری لوبیا چیتی

یک فنجان لوبیای چیتی یا ۱۹۳ گرم از آن ۶۷۰ کالری دارد که از این میزان، ۲۱ کالری آن به چربی، ۴۸۳ کالری از آن به کربوهیدرات موجود در این دانه و ۱۶۵ کالری به پروتئین موجود در آن اختصاص دارد. این ماده غذایی فاقد کلسترول بوده و قند موجود در آن در مقایسه با انواع لوبیاها کمتر است.  این ماده غذایی منبع مناسبی از ویتامین «ث» بوده، همچنین میزان کلسیم، آهن، سدیم و پتاسیم موجود در این دانه قابل توجه است. تیامین، منیزیم، نیاسین و فسفر از جمله مواد معدنی موجود در این دانه است

خواص درمانی لوبیا چیتی

گفتنی است میزان پروتئین موجود در این دانه از انواع دیگر آن بیشتر است، از این رو منبع غذایی مفیدی برای پیشگیری از ابتلا به اختلالات کلیوی و پوکی استخوان به‌شمار می‌رود. قرار دادن میان‌وعده‌های غذایی حاوی لوبیاچیتی در پیشگیری از سرطان روده بزرگ نقش مهمی دارد. اکثر مواد غذایی بویژه مواد غذایی پرچرب سبب افزایش هورمون لپتین در خون می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد این هورمون نقش مهمی در افزایش اشتها و ابتلا به اضافه وزن دارد، این در حالی است که رژیم غذایی حاوی لوبیاچیتی باعث ترشح حداقل میزان لپتین در خون شده و از ابتلا به چاقی ناشی از افزایش اشتها پیشگیری می‌کند.[۲] وجود مقدار قابل توجه ویتامین «ث» در این دانه نیز بر خواص درمانی آن می‌افزاید.

لوبیا سبز چیست

لوبیای سبز با (نام علمی: Phaseolus vulgaris)گیاهی است از خانواده باقلائیان، که بسیار کم کالری بوده و فاقد چربی اشباع می‌باشد. لوبیای سبز منبع خوبی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و ریز مغذی‌ها است. لوبیای سبز در مقایسه با لوبیای خشک کالری بسیار کمی دارد به طوری که در ۱۰۰ گرم آن تنها ۳۰ کالری انرژی نهفته‌است، در حالی که ۱۰۰ گرم لوبیای قرمز و سفید خشک ۳۴۰ کالری و لوبیا چشم بلبلی ۱۳۰ کالری انرژی دارد. قابل توجه است که لوبیای سبز و انواع دیگر لوبیاها از دسته حبوبات بوده و جزو سبزیجات قرار نمی‌گیرند زیرا که سبزیجات به گیاهان یک ساله گفته می‌شود

مدت نگهداری لوبیا سبز

مدت نگهداری لوبیای سبز در یخچال در صورتی که آن را در کیسه محبوس نکنیم ۳ تا ۴ روز و در فریزر به صورت وکیوم در کیسه فریزر ۱ تا ۶ ماه است. البته انجماد طولانی می‌تواند تا حدودی از ویتامین C و اسیدفولیک این سبزی بکاهد و طعم و مزه آن را نامطلوب و تند سازد. بهترین روش طبخ لوبیای سبز، بخارپز کردن آن است. لوبیا پلو و کوکو لوبیا از غذاهای معروفی است که می‌توان با لوبیای سبز تهیه کرد

خواص و فواید لوبیا سبز

لوبیای سبز به دلیل داشتن ویتامین K، برای ساختن استخوان‌هایی قوی بسیار مهم است. ویتامین K۱، پروتئین استئوکلسین (پروتئینی مهم و غیر کلاژنی در استخوان) را فعال می‌سازد. لوبیای سبز برای بیماران قلبی مبتلا به دیابت و بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستند، مفید است. لوبیا سبز منبع غنی از ویتامین A(از نوع بتاکاروتن) و همچنین ویتامین C، می‌باشد. این دو ماده مغذی، آنتی‌اکسیدان‌هایی مهم هستند که به کاهش رادیکال‌های آزاد موجود در بدن کمک می‌کنند. لوبیای سبز منبعی غنی از ویتامین C، ویتامین K، منگنز، ویتامین A، فیبر، پتاسیم، فولات، آهن، منیزیم، ویتامین B۱، مس، کلسیم، فسفر، پروتئین، امگا۳ و نیاسین است. منیزیم و پتاسیم با همکاری هم به کاهش فشار خون کمک می‌کنند. همچنین فیبر که در لوبیا سبز موجود می‌باشد باعث کاهش فشار خون می‌گردد. لوبیای سبز از مبتلا شدن به سرطان روده جلوگیری می‌کند. ویتامین C و بتاکاروتن موجود در آن سلول‌های روده را از تخریب توسط رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. فولات موجود در لوبیا سبز نیز از تخریب DNA و تغییر سلول‌های روده پیش‌گیری می‌کند. لوبیای سبز به علت داشتن ویتامین ریبوفلاوین در کاهش حملات میگرن بسیار مؤثر است. لوبیا سبز منبعی سرشار از آهن است و در مقایسه با گوشت قرمز که یکی از منابع مهم برای تأمین آهن است، همراه با تأمین آهن، حاوی کالری بسیار کم است و فاقد هر گونه چربی نیز می‌باشد.[۲]

منع مصرف لوبیا

لوبیای سبز دارای اگزالات است. زمانی که مقدار اگزالات‌ها در بدن بالا برود، مشکلاتی را برای بدن ایجاد می‌کنند. به همین دلیل بهتر است افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی و کیسه صفرا، از خوردن این سبزی خودداری کنند. همچنین کسانی که معده‌های ضعیف دارند یا بچه‌های کوچک به علت نفاخ بودن باید آن را کمتر مصرف کنند. پنج تا شش عدد لوبیای سبز اگر نپخته باشند، می‌توانند جان کودکان خردسال را به خطر بیندازند. لوبیا سبزهای خام دارای لکتینی به نام “PHA” هستند که می‌توانند منجر به خونریزی شدید معده شوند. لکتین‌ها پروتئین‌هایی هستند که نقش عمده آنها در جانوران تسهیل اتصالات سلول به سلول است. PHA در مقدار بالا، یک ماده سمی محسوب می‌شود. حرارت دادن لوبیای سبز PHA را از میان می‌برد

لوبیا چشم بلبلی

لوبیای چشم‌بُلبُلی یکی از بنشن‌ها است. این گیاه از تیرهٔ پروانه‌داران (Fabaceae)، راستهٔ نخود (Fabales) است. به فارسی «لوبیا چشم بلبلی» و نوعی از ان را لوبیای گل گویند. در کتب طب سنتی با نام «لوبیای بلدی» و به هندی «لوبا» گفته می‌شود. به فرانسوی Dolic a oeil noer یا Oolique a oeil noir و به انگلیسی Catjang, Cow pwas , Black eye pea گفته می‌شود. گیاهی است از خانواده بقولات و تا حال ۲۰ گونه مختلف از ان شناسایی شده‌است. گونه معروف و معمول آن که برای مصرف میوه و ثمر ان به‌طور سبز یا خشک کاشته می‌شد. دارای نام علمی Hassk vigna sinensis (L) savi. Ex می‌باشد. سابقاً این گیاه را گیاه شناسان در جنس Dolichos طبقه‌بندی می‌نمودند ولی فعلاً معمول استکه ان را در جنس Vigna می‌گذارند. در تعدادی از مدارک V.catjang را به عنان نام اصلی ذکر می‌کنند و در عده‌ای نیز V. cylindrica و بقیه به عنوان نام‌های مترادف می‌آوردند.

مشخصات لوبیا چشم بلبلی

لوبیای چشم بلبلی از نظر خانواده گیاهی نزدیک به لوبیا است. گیاهی است یکساله مختص مناطق گرمسیر. ساقه ان قایم و افراشته، برگهای ان مرکب به طول حدود ۱۵ سانتی‌متر، برگچه‌ها ی ان ناز ک، بیضی، نوک تیز و دارای بریدگی است. گلهای ان زرد یا زرد مایل به قرمز کنار برگها ظاهر می‌شد. میوه ان نیام مانند لوبیا و غلاف ان دراز که طول ان در بعضی ارقام مثلاً در دولیک اسپرژ تا ۹۰ سانتی‌متر می‌رسد که در ان ۴۰–۱۰ دانه قرار دارد. این گیاه در مناطق گرم آسیا و آمریکا و جنوب اروپا و جنوب ایران و در هندوستان می‌روید. در ایران در بلوچستان می‌روید و در سایر مناطق گرم ایران پرورش داده می‌شود. بسیار مقاوم به خشکی است.[۱] موقع کشت ا چون باید هوا گرم شده باشد تا بروید دیرتر از سایر ارقام لوبیا می‌باشد و برداشت ان نیز مدتی پس از سایر ارقام لوبیاهای معمولی است. نام گونه‌ای که در بلوچستان ایران می‌روید V.catjang Endi, (Hook) ذکر می‌شود. ارقام مهم دولیک که برای دانه یا گل کاشته می‌شود به‌طور مختصر عبارتند از: لوبیای چشم بلبلی یا دولیک چشم سیاه که به فرانسوی Dolic a oeil noir یا Mougette یا Bannette و به انگلیسی Cowpea ویا Black eye pea گویند نام علمی این‌گونه همان است که در این بخش آمده به علاوه در کتب باغبانی نام این رقم را Dollichos unguiculatus یا Vigna unguiculata نیز می‌نویسند. دولیک مارچوبه‌ای که به فرانسوی Dolic asperge و به انگلیسی Yard ling bean گویند. این رقم رابا ام Dolichos sesquipedalis در کتب باغبانی می‌نامند. این رقم مخصوص هندوستان و آمریکای حاره است. دولیک ارغوانی یا لوبیای گل که به فرانسوی Lablab و H yacinth – bean گفته می‌شود. این زقم معمولاً برای گل زیبای ان نیز کاشته می‌شود و خواص دارویی نیز دارد.

کاربرد لوبیا چشم بلبلی

در چین از لوبیای چشم بلبلی گونه V.sinensis به عنوان تونیک، مقوی تسکین دهندهٔ تشنگی استفاده می‌شود و معتقدند که برای اسهال نافع است و از تکرار ادرار جلوگیری می‌کند. خاکستر غلاف ان را داخل چای، خوب مخلوط و دم کرده و برای تحریک درد زایمان به زنان می‌دهند. از عصارهٔ ساقه و برگ آن که گرم شود به صورت قطره برای بسکین درد گوش مصرف می‌شود. برگ‌های خشک آن را به صورت گرد درآورده و مخلوط با زاج سفید روی پستان می‌گذارند با از ترشح شیر در پستان جلوگیری شود. لوبیا چشم بلبلی نفاخ است ولی کمتر از سایر اقسام لوبی‌ها.[۲] در هندوستان از دانهٔ لوبیا چشم بلبلی به عنوان مدر و برای تقویت معده استفاده می‌شود و پخته و اب پز ان را می خودند و معتقدند ضمن این که غذای خوبی است برای از بین بردن کرم معده نیز مفید است. در چین مصرف وسیع دارویی گونه Dolichos lablab L. که مترادف ان Lablab vulgavis Savi. می‌باشد به شرح زیر است. این گیاه در اکثر مناطق حاره و نیمه حاره کاشته می‌شود. در چین معمولاً در اواخر تابستان غنچه‌ها و گل‌ها ی ان را جمع‌آوری و در سایه خشک می‌کنند. این دارو کمی شیرین کمی نیز گرم است و برای اختلالات حاصل از گرمازدگی تابستان به کار می‌رود و ضمناً مخلوط گل‌ها و ساقه‌های قرمز رنگ گیاه برای اسهال خونی تجویز می‌شود. { چونگ یائوچی } {استوارت } در کتابش بیشتر از خواص دارویی دانهٔ ان سخن گفته ولی اضافه کرده‌است که گلها ی ان در موارد ترشحات شفید سوزناکی مهبل و ترشحات مفرط و خارج ار اندازهٔ خون در دوران قاعدگی منوراجیا نیز تجویز می‌شود. { روا } نیز معتقد است که از دانه و گلهای ان یکسان به عنوان دارو استفاده می‌شود. { کروست و پتلو } نظر داده‌اند که گلها ی ان به عنوان قاعده اور و برای معالجهٔ التهاب رحم بامتری تیس تجویز می‌شود، ولی در مورد دانه‌های گیاه در اکثر منابع آمده‌است که به عنوان تونیک و مقوی معده { استوارت }، آرامبخش { تانا کاواودتشیما }، ضد اسپالم برای معالجهٔ کولیک و وبا { استوارت }، تب بر، کاهش دهندهٔ حرارت در موارد آفتاب زدگی { استوارت کروست و پتلو } قاعده اور { ابرت } ضد سم است و در موارد مسمومیت‌ها ی ناشی از خوردن الکل و تریاق و پادزهر برای مسمومیت‌های گیاهی { استوارت، ایش دویا } مفید است، تشنگی را کاهش می‌دهد { استوارت } بخصوص تشنگی در دیابت دا تسکین می‌دهد {رید } به علاوه برای معالجهٔ اسهال { استوارت }. و اسهال خونی مزمن {چیو } و روماتیسم {هاو } تجویز می‌گردد. از برکهای ان نیز در موارد فوق استفاده می‌شود و همچنین از ضماد برگهای گیاه روی محل مار گزیدگی می‌گذارند { کروست و پتلو }. در شبه جزیرهٔ مالایا برای رفع گو ش درد چند قطره از شیرهٔ برگ‌های گیاه را در گوش می‌چکانند { برکیل و هاتیف }. در اندونزی به شیرهٔ حاصله ار برگ‌ها و غلاف شدهٔ گیاه اب

لوبیا سفید

لوبیا سفید یک نوع لوبیا است که جز خانواده حبوبات محسوب می‌شود. این محصول کشاورزی که در کشورهای بریتانیا و آمریکا دارای محبوبیت بسیاری است، دارای مقدار زیادی کربوهیدرات می‌باشد.

لوبیا قرمز

لوبیا قرمز یک از انواع مرسوم لوبیا است. به جهت شباهت ظاهری آن در شکل و رنگ به کلیه، این لوبیا به نام لوبیا کلیوی (به انگلیسی: Kidney bean) نامگذاری شده‌است. لوبیا قرمز می‌تواند با لوبیاهای دیگری که به این رنگ هستند، از جمله لوبیای آزوکی اشتباه گرفته شود.

خواص لوبیا قرمز در طب سنتی

لوبیای قرمز از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است و لوبیای سفید معتدل است ادرارآور است و حجم ادرار را زیاد می‌کند درمان‌کننده بیماری‌های دستگاه ادراری است سنگ کلیه را برطرف می‌کند سینه و ریه را نرم می‌کند آب را از بدن خارج می‌سازد لوبیای سبز مقوی قلب است نیروی جنسی را تحریک می‌کند قاعده‌آور است کلسترول خون را پایین می‌آورد ضد سرطان است برای رفع بیماری‌های قلبی مفید است به دلیل داشتن مقدار زیادی الیاف روده‌ها را تمیز می‌کند فشار خون را پائین می‌آورد یبوست را برطرف می‌کند در استعمال خارحی در لوبیا را خیمر کرده و روی زخم‌های اگزما بگذارید تا آن‌ها را التیام دهد.

مضرات مصرف لوبیا قرمز

لوبیای قرمز و سفید حاوی غلظت بالایی از ماده‌ای سمی به نام فیتوهماگلوتین است. چنانچه لوبیای قرمز قبل از مصرف پخته نشود و به صورت خام مصرف گردد با توجه به مقدار مصرف می‌تواند کشنده باشد. این ماده همچنین به مقدار کمتر در لوبیای سبز و انواع دیگر لوبیا نیز یافت می‌گردد. جوشاندن لوبیا در دمای ۱۰۰ درجهٔ سانتی‌گراد به مدت ۳۰ دقیقه می‌تواند غلطت این مادهٔ سمی را به حد استاندارد و بی‌خطر برساند

طرز تهیه کوکو لوبیا

مواد لازم 3-4 نفر 1 کیلو لوبیای سبز 300 گرم گوشت چرخ کرده 500 گرم سیب زمینی 2 عدد هویج متوسط 5 عدد تخم مرغ 4 عدد پیاز متوسط زعفران و ادویه جات به مقدار لازم طرز تهیه 1 ساعت لوبیا سبز رو ریز خرد کرده با کمی آب میذاریم بپزه, درنظرداشته باشید که باید زیاد پخته بشه. بعد آبکش کرده در تابه با روغن تفت میدهیم. سیب زمینی ها و پیازها و هویج هامون رو پوست کنده نگینی خردش میکنیم و همه رو جداگانه مانند لوبیای سبز در روغن تا حد طلایی شدن سرخ میکنیم نوبت به گوشت چرخ کرده مون میرسه که با پیاز رنده شده مخلوط کرده و مزه دارش میکنیم و اونم تو روغن سرخش میکنیم. حالا تمام مواد که در روغن سرخشون کرده بودیم رو در ظرفی ریخته و تخم مرغ هامون رو یکی یکی در موادمون میشکنیم و نمک و زعفران و ادویه جات اضافه کرده و تابه یا قالب رو خیلی کم روغن میزنیم (چون کل موادمون با روغن تفت داده شدند به حد کافی روغن جذب میکنند) مواد کوکومون رو داخل قالب ریخته رو حرارت میگذاریم، خودش گرم و کمی زیرش برشته شد کافیه (میتوانید قالب را در فر هم قرار بدهید)

بیشتر بخوانید : لوبیا سبز ♥ لوبیا سیاه ♥ لوبیا چشم بلبلی ♥ لوبیا چیتی ♥ لوبیا قرمز