علائم دررفتگی + راه درمان درفتگی
دررفتگی فک,دررفتگی فک صورت,دررفتگی فک پایین,علائم دررفتگی فک,علت دررفتگی فک,عوارض دررفتگی فک,تشخیص دررفتگی فک,دررفتگی مفصل فک,علل دررفتگی فک,علت دررفتگی فک چیست,دررفتگی کتف,دررفتگی کتف دست,دررفتگي کتف,دررفتگی کتف نوزاد,دررفتگی کتف وشانه,دررفتگي كتف,درمان دررفتگی کتف,دیه دررفتگی کتف,دررفتگی مکرر کتف,معافیت در رفتگی کتف,دررفتگی,در رفتگی مچ پا,در رفتگی شانه,دررفتگی انگشت,در رفتگی انگشت دست,در رفتگی مچ دست,دررفتگی مادرزادی لگن,دررفتگی زانو,در رفتگي مچ پا,درمان دررفتگی مچ پا,علائم در رفتگی مچ پا,دیه دررفتگی مچ پا,ورزش در رفتگی مچ پا,نشانه های در رفتگی مچ پا,جا انداختن دررفتگی مچ پا,درمان خانگی در رفتگی مچ پا,درمان سنتی دررفتگی مچ پا,در رفتگی شانه و درمان آن,دررفتگي شانه,معافیت دررفتگی شانه,در رفتگی کتف,در رفتگی کتف دست,در رفتگی کتف و معافیت پزشکی,معافیت دررفتگی کتف,در رفتگی کتف معافیت سربازی,دررفتگی انگشت پا,دررفتگی انگشت شست دست,دررفتگی انگشت شست پا,دررفتگی انگشت شصت دست,دررفتگی انگشت کوچک پا,دررفتگی انگشت شست,دررفتگی انگشت شصت پا,دررفتگی انگشتان پا,در رفتگی انگشتان دست,درمان دررفتگی انگشت دست,علایم در رفتگی انگشت دست,دررفتگی بند انگشت دست,تشخیص دررفتگی انگشت دست,در رفتگي مچ دست,در رفتگی مچ دست کودکان,در رفتگی مچ دست کودک,علائم در رفتگی مچ دست,در رفتگی استخوان مچ دست,نشانه های دررفتگی مچ دست,عوارض در رفتگی مچ دست,دیه در رفتگی مچ دست,عکس در رفتگی مچ دست,دررفتگی مادرزادی لگن در نوزادان,دررفتگی مادرزادی لگن نوزادان,دررفتگي مادرزادي لگن,دررفتگی مادرزادی لگن نوزاد,درمان دررفتگی مادرزادی لگن,دررفتگی مادرزادی مفصل لگن,علائم دررفتگی مادرزادی لگن,علت دررفتگی مادرزادی لگن,درمان دررفتگي مادرزادي لگن,دررفتگی زانو در نوزادان,دررفتگي زانو,در رفتگی کشکک زانو,درمان دررفتگی زانو,دررفتگي كشكك زانو,درمان دررفتگي زانو,علت دررفتگی زانو,دررفتگی مینیسک زانو,دررفتگی مادرزادی زانو
به گزارش بی اس ام اس دررفتگی ممکن است در مفاصل بدن(مثل شانه، لگن، زانو، آرنج، مچ پا و انگشتان دست و پا) رخ دهد.
آثار؛ پارگی عضلات و رباطها و تاندون‌های مفصل، آسیب به اعصاب و رگ‌های خونی،
عوامل؛ ورزش‌های برخوردی(مثل فوتبال و هاکی روی یخ با امکان زمین خوردن و…)، ضربه(مثلاً در تصادفات رانندگی)، زمین خوردن، افزایش سن، ژنتیک و…
علائم؛ بدشکلی و یا خارج شدن استخوان از محل خود، ورم و تغییر رنگ مفصل، درد زیاد و عدم توان برای حرکت مفصل.
در اولین مرحله برای درمان باید به پزشک مراجعه کرد تا استخوان از شکستگی در امان ماند.
دیگر راه‌های درمان؛ ورزش کافی و مناسب، گذاشتن یخ در محل دررفتگی، تکان ندادن مفصل دررفته تا هنگام مراجعه به پزشک و در مواقعی خاص جراحی.
مالیدن و شست‌وشو با آب جوشانده‌ی گرم اسطوخدوس برای درمان نقرس و بیماری‌های مبتلا به رماتیسم و کوبیدگی و دررفتگی های عضوی و خون‌مردگی‌ها نافع است.در واقع حمام با آبی که دارای اسانس «اسطوخدوس» باشد، ضدسرماخوردگی می باشد.
منبع:
تبیان
دررفتگی یک جابجایی دائمی در سطوح مفصلی نسبت به یکدیگر است.
دررفتگی کامل در صورت از دست دادن ارتباط بین دو سطح مفصلی کامل است ولی هنگامی که قطع تماس مشتقات مفصلی جزئی باشد٬ دررفتگی نسبی (subluxation) نام می‌گیرد.
در هنگام دررفتگی کامل٬ مفصل چنان پیچیده یا کشیده شده که استخوان‌ها از محل طبیعی خود در مفصل خارج یا جابه جا شده و ممکن است رباطها نیز کشیده یا پاره شوند.
دررفتگی باعث بدشکلی و بی حرکتی مفصل و در نتیجه بروز درد ناگهانی و شدید می شود.
دررفتگی می تواند در مفاصل بزرگ بدن مثل شانه، لگن، زانو، آرنج و مچ پا و یا در مفاصل کوچک بدن مثل مفاصل انگشتان دست و انگشتان پا رخ دهد.
هنگام دررفتگی مفصل، فورا به پزشک مراجعه کنید تا استخوان دررفته را جای خودش بیندازد، بدون اینکه مفصل آسیبی ببیند.
هنگامی که دررفتگی به درستی درمان شود، بعد از چند هفته استراحت و توانبخشی، مفصل مجددا حالت و عملکرد طبیعی خودش را به دست می آورد. اما گاهی اوقات مثل مفصل شانه، خطر دررفتگی مجدد وجود دارد.
علائم دررفتگی
– بدشکلی و یا خارج شدن استخوان از محل خود
– ورم و تغییر رنگ مفصل
– درد زیاد
– عدم حرکت مفصل
همچنین در نزدیکی محل دررفتگی، احساس سوزش و بی حسی می کنید، مثلا موقع دررفتگی زانو در پای خود و هنگام دررفتگی آرنج، در دست خود این احساس را دارید.
گذاشتن یخ باعث کاهش درد و ورم محل دررفتگی می شود که این کار با جلوگیری از خونریزی داخلی و احتباس مایعات در اطراف مفصل آسیب دیده انجام می شود
مفصل را توسط وسایل شکسته بندی در محل خودش محکم نگه دارید. هرگز مفصل را تکان ندهید و یا سعی نکنید آن را جا بیندازید. این کار باعث آسیب مفصل و عضلات، رباط، اعصاب و حتی رگ های خونی اطراف مفصل می شود.
یخ روی مفصل دررفته بگذارید.
مفصل دررفته را تکان ندهید.
درسته
دررفتگی مفصل در ورزش های برخوردی مثل فوتبال و هاکی روی یخ و در ورزش هایی که امکان زمین خوردن و افتادن وجود دارد، مثل اسکی، ژیمناستیک و والیبال، شایع است
دررفتگی مفاصل انگشتان دست در فوتبالیست ها و بسکتبالیست ها به علت برخورد توپ، زمین خوردن و برخورد به بازیکن دیگر شایع است.
وارد آمدن ضربه شدید به مفاصل در طی تصادفات رانندگی، علت شایع دررفتگی هاست.
امکان دررفتگی مفصل در طی افتادن و زمین خوردن وجود دارد.
اگر موقع افتادن، از دست های خودتان برای جلوگیری از وارد آمدن ضربه استفاده کنید و یا روی یک قسمت از بدن خود مثل شانه یا لگن، محکم روی زمین بیفتید، امکان دررفتگی مفصل وجود دارد.
برخی افراد به طور ارثی دارای رباط های شل تر و ضعیف تری نسبت به بقیه هستند. لذا امکان دررفتگی مفصل در آن ها بیشتر است.
بسیاری از دررفتگی ها، در طی ورزش های برخوردی و با ضربات زیاد مثل ژیمناستیک، کشتی، بسکتبال و فوتبال رخ می دهند.
تصادفات از علل شایع دررفتگی استخوان لگن هستند، ولی شما می توانید با بستن کمربند ایمنی این خطر را کاهش دهید.
عوارض دررفتگی مفصل
– پارگی عضلات، رباط ها و تاندون های مفصل
– آسیب اعصاب و رگ های خونی مفصل و اطراف آن
– اگر دچار دررفتگی شدید و یا تکرار شونده شوید، مستعد دررفتگی های مجدد خواهید بود.
– ابتلای مفصل دررفته به آرتروز با افزایش سن
اگر رباط ها و تاندون هایی که مفصل را نگه می دارند، کشیده و یا پاره شوند و یا اگر اعصاب و رگ های خون اطراف مفصل آسیب ببیند، برای ترمیم آن ها نیاز به عمل جراحی دارید.
دررفتگی به وضعیتی میگویند که در آن دو سطح استخوانی که در کنار هم قرار گرفته و یک مفصل را ساخته اند نسبت به هم جابجا شوند بطوریکه ارتباط صحیح آناتومیکی که داشته اند از دست برود.
در دررفتگی دو سطحی که مفصل را تشکیل میدهند جابجا میشوند.
جااندازی دررفتگی از اورژانس های ارتوپدی است.
در رفتگی مفصل زانو بندرت ایجاد میشود ولی بسیار خطرناک بوده در صورتیکه به درستی درمان نشود میتواند عوارض بسیاری را بر جای بگذارد. برای ایجاد در رفتگی زانو باید نیروی بسیاز زیادی به مفصل وارد شود تا بتواند لیگامان های متقاطع و طرفی را پاره کند. با پاره شدن این لیگامان ها زانو مهارهای اصلی خود را از دست داده و در میرود. این نیروی زیاد معمولا در تصادفات اتومبیل به زانو وارد میشود.
معمولا بعد از در رفتن زاتو، این مفصل خودبخود در همان محل حادثه جا میفتد با این حال درد و ورم زانو معمولا از علائم ثابت دررفتگی زانو است. حرکت دادن زانو دردناک است و بیمار نمیتواند روی اندام آسیب دیده وزن بگذارد. در صورتیکه زانو در همان حال در رفته باقی بماند تغییر شکل مفصل به وضوح دیده میشود.
نکته مهم در دررفتگی زانو احتمال بالای آسیب رسیدن به عروق و اعصاب اطراف این مفصل است. عروق و اعصاب در حین عبور از پشت زانو به استخوان های دو طرف مفصل بسیار نزدیک هستند و در موقع دررفتگی و جابجا شدن استخوان ها این عروق و اعصاب بشدت تحت کشش یا فشار قرار میگیرند. کشیده شدن یا تحت فشار قرار گرفتن رگ میتواند موجب آسیب و انسداد آن شود که متعاقب آن خونرسانی به ساق مختل شده و ممکن است ساق یا پا سیاه شوند. تحت فشار قرار گرفتن یا کشیده شدن اعصاب اطراف زانو هم میتواند موجب فلج شدن آنها شده و حس و حرکت پا مختل شود. به همین خاطر در هر بیمار مشکوک به دررفتگی زانو پزشک معالج به دقت وضعیت عروق و اعصاب اطراف زانو را معاینه و بررسی میکند.
تشخیص قطعی این عارضه با رادیوگرافی ساده داده میشود. در موارد شک به آسیب عروقی پزشک معالج از روش تصویربرداری از رگ ها که به آن آنژیوگرافی گفته میشود استفاده میکند.
در رفتگی زانو باید هر چه سریعتر جااندازی شود. برای جااندازی این مفصل معمولا نیاز به نیروی زیادی وجود ندارد و در بسیاری اوقات میتوان جااندازی را بدون نیاز به بیحسی یا بیهوشی انجام داد. گاهی اوقات به علت گیر کردن بافت ها در بین قطعات جابجا شده، جااندازی بسته موفقیت آمیز نیست. در این موارد با استفاده از جراحی، بافت ها به کنار رفته و جااندازی انجام میشود. در مواردی هم که دررفتگی باز باشد ( زخم پوستی به سطح مفصلی ارتباط داشته باشد) و یا آسیب شریانی نیاز به ترمیم داشته باشد عمل جراحی انجام میشود.
پس از جااندازی مفصل مدتی بیحرکت شده و پس از آن فیزیوتراپی جهت افزایش دامنه حرکتی مفصل انجام میشود. پس از چند هفته تا چند ماه فیزیوتراپی ممکن است بیمار نیاز به عمل جراحی جهت ترمیم لیگامان های آسیب دیده داشته باشد.
به خارج شدن سر استخوان از حفره مفصلی , در رفتگی گویند.
دررفتگی زمانی روی می دهد که یک مفصل بیش ازحد طبیعی حرکتی خود به حرکت واداشته شود.
▪ علائم و نشانه ها
۱) تغییر شکل مفصل
۲) درد شدید در سطح مفصل که با تغییر وضعیت بدتر می شود.
۳) تورم اطراف مفصل
۴) تغییر رنگ اطراف مفصل
۵) ناتوانی در حرکت دادن تاحیه صدمه دیده
۶) اختلاف ظاهری در مقایسه با مفصل سالم
۷) حساسیت موضع به لمس یا فشار (تندرنس)
▪ اقدامات و کمکهای اولیه
۱) نبض, حس و قابلیت پر شدن مویرگی را در اندام صدمه دیده بررسی کنید.
۲) قسمت آسیب دیده را با طرف مقابل قسمت آسیب ندیده مقایسه نمائید.
۳) توصیه می شود که در رفتگی را نیز مانند شکستگی با استفاده از آتل ثابت نمائید.
۴) در صورت وجود شکستگی, عضو را آتل بندی کنید.
۵) مفا صل را حرکت ندهیدزیراممکن است آسیب عروق خونی و اعصاب روی دهد.
۶) مفصل در رفته را جا نیندازید.
۷) در صورت بروز شوک, آن را درمان کنید.
۸) مصدوم را به مرکز درمانی انتقال دهید.
پیچ خوردگی به آسیبی اطلاق می شود که در اثر چرخش یا کشش بیش ازحد معمول یک عضو در سطح مفصلی روی می دهد و کپسول اطراف مفصل و رباطهای آن آسیب ببینند.خونریزی در اطراف یا داخل کپسول مفصلی منجر به ایجاد علائم ونشانه های زیر خواهد شد. پیچ خوردگی اغلب در قوزک پا و زانو روی می دهد و نباید به صورت ناشیانه با آن برخورد کرد. درمان و برخورد نادرست با این آسیب می تواند اختلال در کار عضو را برای تمام عمر به ارمغان بیاورد. در بعضی مواقع جهت اصلاح این نوع آسیب نیاز به عمل جراحی برای ترمیم پارگی ها وجود دارد.
علائم و نشانه ها
۱) حساسیت به فشار(تندرنس)به صورت یک نقطه بالای رباط آسیب دیده
۲) درد شدید , بطوری که مانع از حرکت روی عضو آسیب دیده شود.
۳) بی ثباتی مفصل که به صورت افزایش دامنه حرکات مفصلی بروز می کند, ممکن است با تورم و گرفتن وضعیت ضد درد مخفی شود.
۴) تورم و خونمردگی وگرم شدن سطح مفصل به علت پارگی مویرگها
و رباطها. بیان اختلاف بین پیچ خوردگی شدید و شکستگی بسیار مشکل است. لذا در این گونه موارد , مانند یک شکستگی عمل نمائید مگر اینکه نظر یک پزشک را بدانید. براساس ظاهر یا میزان درد نمی توان به تشخیص رسید.موارد زیر ممکن است شما را در تشخیص و افتراق پیچ خوردگی از شکستگی کمک می کند.