راهکار های مقابله با استرس در ورزش برای ورزشکاران و مربیان

استرس در ورزشکاران ,مدیریت استرس در ورزشکاران,استرس ورزشکاران,کاهش استرس در ورزشکاران,استرس و اضطراب در ورزشکاران,استرس در ورزش,استرس در ورزش Ppt,استرس در ورزش فوتبال,استرس در ورزشکار,استرس در ورزش چیست,استرس در مسابقات ورزشی,کنترل استرس در ورزش,کاهش استرس در ورزش,روانشناسی استرس در ورزشکاران,استرس ورزشکار,کنترل استرس در مسابقات ورزشی,استرس مسابقات ورزشی

در این مطلب از سایت جسارت به استرس در ورزش می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.

استرس در ورزش

استرس، به دلیل بالا رفتن میزان کورتیزول و آدرنالین در بدن ایجاد می‌شود. این هورمون‌ها هنگام دریافت یک تهدید یا

ترس، بدن را برای واکنش “جنگ و گریز” برانگیخته می‌کنند. این واکنش در دوران پیش از

تاریخ کارآیی داشت اما این روزها، ما دیگر به انفجار انرژی برای فرار از دایناسورها نیاز نداریم.

هنگامیکه از افراد و اطرافیان خود بپرسید چگونه بر استرس و فشار های روزمره غلبه می کنند درصد

زیادی از آنها از ورزش به عنوان اولین و مهمترین وسیله ی انجام این امر یاد می کنند.

استرس و اضطراب در حین ورزش طبیعی اند اما اگر بمدت طولانی در فرد ماندگار شوند آسیب های شدید روحی و جسمی به وی وارد خواهند کرد.

لطفعلی پورکاظمی، در زمینه کنترل و کاهش اضطراب ورزشی اظهار داشت: از بهترین روش‌ها در این مقوله می‌توان

در ارتباط بودن با روانشناس یا پزشک تیم برای بررسی علائم اضطرابی اشاره کرد،

همچنین استفاده از افکار مثبت برای غلبه بر افکار منفی نیز بسیار کارایی دارد.

درمان استرس در ورزش

توانایی مقابله با اضطراب یکی از اساسی‌ترین مهارت‌ها برای ورزشکاران حرفه‌ای به شمار می‌رود و تکنیک EFT که

اخیرا به عنوان یک ابزار موثر در کنترل آن مورد استفاده قرار می‌گیرد می‌تواند به ورزشکاران نیز کمک زیادی کند.

هنگامی که شخص مسابقه می‌دهد، همه قوای ذهنی و جسمی‌اش به کار گرفته می‌شود. در دنیای امروز، استاندارد همه

مسابقات به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. به همین دلیل

برای ورزشکاران زبده ساده نیست که در ورزش مربوط به خود تسلط شان را حفظ کنند.

حالات ذهنی یک ورزشکار نقش بسزایی بر کارایی‌اش دارد. اضطراب زمانی آغاز می‌شود که یک ورزشکار نسبت به

توانایی‌اش در مقابله با شرایط دچار تردید شود. این اضطراب زمینه فشارهای عصبی را فراهم می‌کند.

بیشتر مواقع، استعداد ضامن کارایی نیست، بلکه چگونگی مقابله با فراز و نشیب‌های مسابقه است که بر کارایی تاثیر می‌گذارد.

همیشه قبل از شروع یک بازی یا مسابقه، یک «محدوده اضطراب» برای هر ورزشکار تعریف می‌شود. وقتی اضطراب در مرحله مطلوبی باشد،

باعث کارایی بیشتر می‌شود. اگر اضطراب از محدوده خود تجاوز کند یا پایین‌تر برود، تاثیرات سوء بر کارایی می‌گذارد.

تحقیقات نشان داده‌اند که اضطراب در ورزش‌های فردی بیشتر از ورزش‌های گروهی،

بازیکنان را تحت فشار قرار می‌دهد. یعنی یک شناگر بیشتر از یک بازیکن بیس بال اضطراب دارد.

بازیکنان برجسته، در مسابقات اضطراب خود را به هیجان تبدیل می‌کنند که باعث تحریک هورمون‌های مثبت شده و به برد می‌انجامد.

آنها از اضطراب به عنوان راهی برای رسیدن به کارایی بهتر استفاده می‌کنند. ورزشکاری که ذهنش، اضطراب را سقوط تعبیر می‌کند، شکست خواهد خورد.

استرس و ورزش

اضطراب در دو دسته طبقه بندی می‌شود؛ ویژگی اضطراب و حالت اضطراب.

حالت اضطراب، استرس موقعیتی است که در شرایط مسابقه ایجاد می‌شود.

دستگاه عصبی خودکار ورزشکار در این حالت تحریک می‌شود که عکس العملی طبیعی است.

از طرف دیگر، ویژگی اضطراب به صورت کلی، خصیصه‌ای است که فرد برای مقابله با تنش عصبی از آن استفاده می‌کند.

در ورزش، اشخاصی که هیجان بیشتری دارند و خصیصه‌ اضطراب در آنها کمتر است، کارایی بهتری دارند،

اما اشخاصی که سطح اضطراب بالاتری دارند و کمی هیجان دارند، پایین‌تر از سطح انتظار عمل می‌کنند.

روانشناسی ورزش یکی از حوزه‌های مهم تحقیقاتی است. مسابقات به خصوص در سطح بین‌المللی باعث شده‌اند محققین

به فکر مبارزه با مشکلات ناشی از اضطراب بیفتند. فرد ورزشکار هم از نظر جسمانی و هم از نظر روحی در زمین

مسابقه می‌دهد، مثلا ورزشکارانی مانند رافائل نادال، مایکل فلیپس و یا ورزشکاران تیم بسکتبال آمریکا فقط به خاطر استعدادشان نیست که در کار خود خبره هستند.

تعادل روانی آنها باعث می‌شود که از ورزشکارانی در سطح استعداد خود و یا حتی با استعدادتر از خود جلو بزنند.

دانشمندان معتقدند و اثبات کرده‌اند که استعداد و توانایی تا حدی می‌تواند فرد را در ورزش به موفقیت برساند. در واقع،

بعد از این که ورزشکار به حدی از کارایی رسید، استعداد به خصیصه‌ای بی فایده تبدیل می‌شود،

زیرا باعث برانگیختن غرور، خودشیفتگی و به دنبال آن جهالت می‌شود.

اضطراب یک بیماری نیست که ورزشکاران برای یک بار و همیشه از دست آن خلاص شوند، بلکه باید برای رسیدن به

کارایی بهتر و درخشیدن در حوزه‌های ورزشی از آن استفاده شود. فشار عصبی و اضطراب بخشی از زندگی ورزشکاران است.

همیشه فشار روحی به دلیل نگرانی برای موفق شدن و رسیدن به کارایی قبلی یا بهبود بخشیدن به آن است.

فشارهای روحی شامل، ترس از شکست، ترس از مصدوم شدن یا دوباره مصدوم شدن و غلبه بر مصدومیت است.

استرس در ورزش

استرس نوعی طرز فکر است که شما می‌توانید یاد بگیرید تا آن را عوض کنید یا متعادل کنید. کسانی که استرس ندارند،

کارآمدتر، سالم‌تر، شادتر هستند و می‌توانند کارایی خود را تا بیشترین حد ممکن بالا ببرند. EFT یا همان (Emotional Freedom Technique) که

به معنای تکنیک آزادی احساسات است، می‌تواند به شما کمک کند تا نحوه فکر کردن و

احساس خود را تغییر دهید. بدین ترتیب شما می توانید در ورزش مربوط به خود، توانایی‌هایتان را بالا ببرید.

استرس به دلیل ترس از ارزشیابی‌های اجتماعی و حس تهدید شدن از این ارزشیابی‌ها ایجاد می‌شود یعنی این که دیگران ممکن است چه فکری در مورد من بکنند.

 استرس دارای نشانه‌های زیر است:

– کمبود اعتماد به نفس

– تعبیرهای منفی در مورد کارهای خود داشتن

– زیاد از خود انتقاد کردن

– کمتر از حد توانایی خود، عمل کردن (مخصوصا در شرایط حساس)

– شب قبل از یک موقعیت خاص، مشکل بی‌خوابی داشتن

– قبل از یک موقعیت خاص احساس بیماری یا ناراحتی کردن

اگر از EFT کمک بگیرید، می‌توانید استرس و فشارهای روانی را پشت سر بگذارید.

به وسیله EFT می‌توانید آرام باشید، از ورزش خود لذت ببرید، کارایی بهتر داشته و پیروز شوید.

EFT درمانی برای روح محسوب می‌شود که می‌تواند در هر شرایطی به کار گرفته شود. این روش را می‌توان در همه

موقعیت‌ها به کار گرفت و تعادل روحی و جسمی را برقرار کرد. EFT آخرین ابزار روانشناسی برای ورزشکاران است و باید به همه آنها آموزش داده شود.

استرس در ورزش