علت کم خونی

توضیحاتی در مورد علت کم خونی

کم خونی (Anemia) بیماری ای است که در آن شما گلبول قرمز خون سالم و کافی برای رساندن اکسیژن به سایر بافت های بدنتان ندارید. ابتلا به کم خونی ممکن است باعث احساس خستگی در شما شود. کم خونی شامل شاخه ها و شکل های مختلفی می‌باشد که هرکدام دلایل مختلفی دارند، از دست دادن خون یکی از شایع ترین دلایل ابتلا به کم خونی است. کم خونی می تواند دائمی و یا موقتی باشد و شدت آن ممکن است متعادل و یا شدید باشد.

کم خونی و مراجعه به پزشک

اگر احساس می‌کنید به کم خونی مبتلا هستید، به پزشک مراجعه نمایید چراکه کم خونی ممکن است نشانه یک بیماری جدی و سخت باشد. درمان کم خونی می‌تواند شامل دریافت مکمل و یا دریافت مراقبت پزشکی باشد. پیشگیری از بعضی از انواع کم خونی با یک رژیم غذایی سالم و متنوع ممکن می‌باشد.

علائم کم خونی

خستگی و احساس فرسودگی رخوت و بی حالی بی قراری و ناراحتی تنگی نفس و یا مشکل در تنفس تمرکز ضعیف تپش قلب حساسیت به هوای سرد پوست رنگ پریده درد قفسه سینه سایر علایم زیر ممکن اند اما معمول نیستند: وزوز گوش ها سردرد تاثیر بر حس چشایی خشکی زبان مشکل در بلعیدن غذا ناخن های خشک و پوسته پوسته

علت کم خونی

شما زمانی دچار کم خونی می‌شوید، که خون شما گلبول قرمز کافی ندارد. زمانی گلبول های قرمز شما کم می‌شود که: بدن شما گلبول قرمز کافی تولید نمی‌کند و یا گلبول تولید شده بدرستی عمل نمی‌کند. بدن شما گلبول های قرمز تولید شده را نابود می‌کند، در این حالت که معمولا بدلیل سایر بیماری ها و عوامل رخ می‌دهد، عمر گلبول قرمز تولید شده کم تر از حد لازم بوده و با مرگ گلبول، بدن دچار کم خونی می‌شود. خونریزی باعث از دست دادن گلبول های قرمز خون و هموگلوبین شده و باعث کم شدن تعداد گلبول قرمز خون می‌شود. این خونریزی ها ممکن است بدلیل مواردی از جمله زخم معده، هموروئید، التهاب معده، سرطان، بعضی از انواع داروها، بعضی از انواع داروهای پیشگیری از بارداری، قاعدگی، جراحی و اهدای خون باشد.

علت و علل ابتلا به کم خونی

دلایل انواع شایع کم خونی شامل: کم خونی ناشی از فقر آهن. کم خونی ناشی از کمبود ویتامین. کم خونی ناشی از بیماری های مزمن. کم خونی ناشی از عوامل ارثی عواملی که خطر کم خونی را افزایش می‌دهد عواملی که در ادامه بیان می‌کنیم، می‌توانند باعث ایجاد کم خونی در افزاد شوند، این عوامل شامل: رژیم غذایی فاقد ویتامین های مورد نیاز. رژیم های غذایی که میزان کمی آهن ویتامین b 12 و فولیک اسید در آنها موجود است، خطر ابتلا به کم خونی را افزایش می‌دهد. اختلالات روده ای. ابتلا به اختلالات روده‌ای که بر جذب مواد مغذی توسط بدن شما تاثیر می‌گذارد، می‌تواند خطر ابتلای شما به کم خونی را افزایش دهد. قاعدگی. عموما زنان در سنین قاعدگی بیشتر از مردان و زنان یائسه دچار کم خونی می‌شوند. بارداری. اگر شما باردار هستید، خطر ابتلا به کم خونی در شما افزایش می‌یابد. بیماری های مزمن. بیماری های همچون سرطان، نارسایی کبد یا کلیه یا سایر بیماری های مزمن خطر ابتلا به کم خونی را افزایش می‌دهند. سایر عوامل. سابقه آلوده شدن به بعضی از عفونت ها، بیماری های خونی و بیماری های خود ایمنی، مصرف الکل، آلوده شدن به مواد سمی و مصرف بعضی از انواع داروها می‌تواند باعث ابتلا به کم خونی شود.

انواع کم خونی چیست

تقسیم بندی رایج تر کم خونی (کاهش هموگلوبین) براساس MCV یا حجم گلبول های قرمز خون است به طوری که MCV کمتر از 80 به عنوان کم خونی میکروسیتیک، MCV در حد نرمال (100ـ80) ، کم خونی نورموسیتیک (با حجم سلولی نرمال) و MCV بالا، کم خونی ماکروسیتیک نامیده می شوند.

تشخیص کم خونی و تست CBC

تشخیص کم خونی معمولا با انجام تست CBC (سلول های کامل خون) توسط پزشکان در آزمایشگاه صورت می گیرد. اندازه گیری 6 مولفه، تست CBC را تشکیل می دهد که عبارتند از:شمارش گلبول های قرمز خون (RBC)، هماتوکریت، هموگلوبین، شمارش گلبول های سفید خون (WBC)، شمارش افتراقی خون و شمارش پلاکت ها. بعلاوه MCV (حجم متوسط گلبول های قرمز) نیز اغلب در CBC گزارش می شود.

کم خونی و مس

مس برای تبدیل آهن از فرم Ferric به فرم Ferrous و همچنین برای داخل شدن آهن در مولکول هموگلوبین و برای تولید آن احتیاج است، وقتی میزان مس در بدن در سطح متعادل نباشد سبب ایجاد اختلال در این چرخه می شود. به عبارتی فرد واقعاً دچار کمبود آهن نمی باشد بلکه مس زیاد باعث اختلال در نقش آهن شده، این نوع کم خونی در زنان جوان و کودکان بسیار شایع است گرچه هر فردی می تواند به آن مبتلا شود. این نوع کم خونی که به خاطر ازدیاد مس می باشد در آزمایش خون کاملاً شبیه حالتی است که فرد دچار کمبود آهن است، اما علت و نوع درمان آن کاملاً متفاوت بوده و معمولاً با خوردن قرص آهن بطور کامل رفع نمی شود و مصرف قرص آهن در خیلی از افراد باعث ازدیاد آهن و مشکلات مربوط به آن می شود

کم خونی و رژیم غذایی فاقد ویتامین های مورد نیاز

رژیم های غذایی که میزان کمی آهن ویتامین b 12 و فولیک اسید در آنها موجود است، خطر ابتلا به کم خونی را افزایش می دهد.

پیشگیری از کم خونی

خیلی از انواع کم خونی قابل پیشگیری نمی باشند. کمبود خفیف آهن با تجویز فروسولفات یا فروگلوکونات همراه مصرف ویتامین C برای جذب بیشتر آن، قابل درمان است. تجویز ویتامین های خوراکی (اسیدفولیک) یا تزریق زیرجلدی ویتامین B12، کمبودهای مربوط را درمان می کند ،بااین حال بعضی از انواع دیگر از جمله کم خونی بسته به فقر آهن و کمبود ویتامین، با یک رژیم غذایی پر ویتامین قابل پیشگیری می باشد

کم خونی و مشکلات قلبی

کم خونی می‌تواند باعث تپش قلب (آریتمی قلبی) شود. همچنین از آنجاییکه قلب برای رسیدن اکسیژن کافی به بدن باید بیشتر کار کند، ممکن است فرد دچار نارسایی احتقانی قلبی ( congestive heart failure) شود.

کم خونی و جذب نکردن ویتامین B12

این نوع کم خونی در افراد مسن تر و گیاه خواران شایع است. معمولاً افراد با افزایش سن با کاهش جذب ویتامین B12 از طریق سیستم گوارش مواجه می شوند. این یک مشکل بسیار جدی در افراد مسن بخصوص بالای 60 سال می باشد. ویتامین B12 در منابع حیوانی مانند تخم مرغ و گوشت یافت می شود و افراد گیاه خوار نیز بیشتر در معرض این نوع کم خونی می باشند. عوارض این نوع کم خونی بسیار شدید و گاهی کشنده است از جمله تخریب دائم مغز، گیجی، از دست دادن حافظه، جنون و حتی مرگ را می توان نام برد، البته با تشخیص به موقع پزشک و با تزریق این ویتامین به راحتی قابل درمان است.

مرگ بر اثر کم خونی

بعضی از انواع کم خونی ارثی می‌توانند جدی بوده و حتی زندگی افراد را تهدید کنند. همچنین از دست دادن سریع و شدید خون می‌تواند باعث کم خونی حاد شده و حتی باعث مرگ افراد شود.