سلولیت دست

سلولیت دست ,سلولیت دست راست,سلولیت دست چپ,سلولیت دست چیست,سلولیت دست درمان,سلولیت دست در کودکان,دستگاه سلولیت شکن,سلولیت انگشت دست,بیماری سلولیت دست

توضیحاتی در مورد سلولیت دست

سلولیت که در انگلیسی به آن Cellulitis می گویند نوعی عفونت باکتریایی است که پوست را درگیر بدن را می‌کند.♥ این بیماری مخصوصاً غشاء میان‌پوستی و چربی زیرجلدی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم و نشانه‌های این بیماری شامل یک ناحیهٔ قرمز رنگ است که ظرف چند روز وسیع‌تر می‌شود. اطراف این محدودهٔ قرمز رنگ عموماً دارای لبه نیست و ممکن است پوست ورم کند. در حالی که امکان دارد با فشار دادن قسمت قرمز، رنگ آن سفید شود، اما این امر همیشه صدق نمی‌کند. محدودهٔ عفونت کرده معمولاً دردناک است. گاه‌وبیگاه عروق لنفاوی هم ممکن است درگیر این بیماری شوند  و شخص مبتلا ممکن است تب کند یا احساس خستگی نماید.در این مطلب از سایت جسارت در مورد علت و علائم و درمان بیماری عفونت سلولیت دست چیست صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

سلولیت دست چیست

سلولیت Cellulitis به معنای عفونت پوست است و معمولا به علت رشد باکتری ها در بافت پوست و زیر پوستی ایجاد میشود. در روی پوست همه انسان ها انواع مختلفی از باکتری ها ( باکتری ها و ویروس ها انواعی از میکروب ها هستند) زندگی میکنند که در حالت عادی مشکلی ایجاد نمیکنند ولی توانایی نفوذ در درون پوست و ایجاد بیماری در آنرا ندارند. وقتی به علت آسیب خارجی، پوست زخم میشود تعدادی از این باکتری ها به درون پوست رفته و در آنجا رشد کرده، تکثیر میشوند و موجب بروز علائمی میشوند که آنرا عفونت پوست مینامند. شایعترین باکتری که موجب سلولیت یا عفونت پوست میشود استافیلوکوک staphylococcus و گاهی استرپتوکوک است.

سلولیت دست و پا

پاها و صورت معمولاً اعضایی از بدن هستند که درگیر این بیماری می‌شوند، هرچند که سلولیت ممکن است در هر قسمتی از بدن اتفاق بیفتد. پاها معمولاً بعد از بریده شدن و شکافت پوست عفونی می‌شوند. از دیگر عوامل خطر می‌توان به مرض چاقی، تورم پا و کهنسالی اشاره کرد. در مورد عفونت صورت، مواردی مانند بریده شدن و شکافت پوست از قبل، الزاماً باعث این بیماری نمی‌شوند. باکتری‌هایی که معمولاً این بیماری را به وجود می‌آورند شامل استرپتوکوک و استافیلوکوکوس اورئوس هستند. بر خلاف سلولیت، باد سرخ نوعی عفونت باکتریایی است که بیشتر لایه‌های سطحی پوست را درگیر می‌نماید و شامل قسمتی قرمز رنگ با لبه‌های کاملاً مشخص می‌شود و بیشتر با تب همراه است.[۱] عفونت‌های جدی‌تری همچون کورک استخوان (عفونت استخوان) یا التهاب غلاف نکروزان را باید غیرمحتمل انگاشت

تشخیص سلولیت دست

تشخیص این بیماری معمولاً با کشت سلولی صورت می‌گیرد که علائم و نشانه‌های آن در این روش مشخص می‌شود، البته این روش به ندرت امکان‌پذیر است.  این بیماری اغلب با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی از قبیل سفالکسین، آموکسی‌سیلین یا کلوگزاسیلین درمان می‌شود.  برای افرادی که شدیداً به پنی‌سیلین حساسیت دارند، اریترومایسین یا کلیندامایسین می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.  هرگاه استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین یا (MRSA) عاملی برای نگرانی باشد، توصیه می‌شود که از داکسی‌سایکلین یا تری متوپریم / سولفامتوکسازول نیز به صورت اضافه استفاده شود.  این نگرانی در مورد وجود چرک یا عفونت‌های پیشین به MRSA است. استروئیدها می‌توانند سرعت بهبودی در بیماران تحت درمان با آنتی‌بیوتیک را تسریع بخشند.  بالا آوردن منطقهٔ عفونت کرده می‌تواند مفید باشد.[۲] داروی مسکن نیز تأثیرگذار است.  حدود ۹۵ درصد از بیماران بعد از هفت تا ده روز درمان حال‌شان رو به بهبود می‌رود. عوارض بالقوهٔ این بیماری شامل تشکیل ورم چرکی است. عفونت‌های پوستی هر ساله، از هر هزار نفر دو نفر را مبتلا می‌سازد. سلولیت در سال ۲۰۱۰ باعث مرگ ۲۷ هزار نفر در سراسر دنیا شد.[۵] در بریتانیا، سلولیت دلیل ۱٫۶ پذیرش بیمارستان‌ها بوده‌است

علائم سلولیت دست

علائم سلولیت دست عبارتند از درد پوست که با فشار به آن بیشتر میشود گرم و قرمز شدن پوست متورم و سفت و براق شدن پوست محدود شدن حرکات انگشتان بدنبال تورم پوست و دردناک شدن حرکات دست تورم غدد لنفاوی آرنج و زیر بغل ایجاد رگه های قرمز رنگ در ساعد به علت تورم و التهاب رگ های لنفاوی علائم سیستمیک عفونت شامل تب، لرز، تعریق، درد عضلانی، ضعف، تهوع و استفراغ

عوامل خطر در سلولیت دست

بعضی عوامل میتوانند شرایط را برای بروز این بیماری مساعد کنند که عبارتند از گزش حشرات گزیدگی به توسط حیوان زخم یا خراش پوست زخم جراحی اخیر دیابت بیماری های عروقی مصرف کورتن یا دیگر داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی

سلولیت یا عفونت پوستی

سلولیت یک عفونت باکتریایی شایع است که عمدتا توسط استرپتوکوک‌ها و استافیلوکوک‌های ایجاد می‌شود. گاهی اوقات نیز ممکن است سلولیت به دلیل استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم‌شده به آنتی‌بیوتیک رخ دهد. سلولیت ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شود، با این حال، در پاها، به خصوص مچ پا و ساعد شایع‌تر است. سلولیت یا عفونت بافت اگر خیلی شدید باشد، ممکن است موجب بروز تاول، تب، افزایش ضربان قلب، سردرد، لرز و حتی پایین آمدن فشار خون شود. این بیماری پوستی عروق لنفاوی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در شرایط شدید، عروق لنفاوی به طور دائمی دچار آسیب می‌شوند. معمولا قسمت‌هایی که جراحی شده‌اند، بریدگی‌ها، زخم‌های ناشی از سوراخ شدن پوست؛ زخم‌ها، عفونت پای ورزشکاران، و درماتیت، نقاط ورودی باکتری‌ها هستند. از سوی دیگر، نیش عنکبوت و حشرات نیز می‌تواند باکتری‌هایی را به بدن منتقل کند که سبب بروز عفونت می‌شوند.

سلولیت و باکتری

پوست انسان به طور نرمال محل سکنی گزیدن بسیاری از انواع باکتری می‌شود. اگر یک ترک در پوست ایجاد شود، این باکتری‌ها وارد جریان خون می‌شوند، و باعث قرمز شدن پوست، حساسیت و تورم پوست می‌شوند. در زیر برخی از عوامل خطری را می‌بینید که سبب بروز سلولیت یا عفونت بافت می‌شوند: – زخم‌های ایجاد شده روی پوست یکی از رایج‌ترین عوامل خطر بروز سلولیت هستند. – قسمت‌های جراحی‌شده، زخم‌ها، و درماتیت بعضی از دیگر عوامل خطر هستند. – استفاده‌ی طولانی مدت از داروهای کورتیکواستروئید یا داروهایی که بر سیستم ایمنی تاثیر می‌گذارد. – زخم‌هایی که در اثر بیماری‌های سبک زندگی مانند دیابت یا بیماری‌های قلبی- عروقی ایجاد می‌شوند. – سابقه‌ی ابتلا به بیماریهای عروقی – گزش حشرات و نیش حشرات، جای گاز گرفتن حیوان یا انسان بعضی دیگر از عوامل خطر بروز سلولیت هستند. – ادم مزمن و عفونت‌های پوستی نظیر زرد زخم و بیماری عفونی پای ورزشکاران. – آسیب‌های پوستی ناشی از پرتودرمانی – سایر اختلالات پوستی مزمن مانند پسوریازیس و اگزما.

علائم شایع سلولیت

سلولیت در مراحل اولیه ممکن است علائم خاصی نداشته باشد جز کمی قرمزی، حساسیت و تورم پوست. با پیشرفت این اختلال، نشانه‌ها برجسته‌تر می‌شوند، مانند: – به غیر از قرمزی، حساسیت و تورم، پوست در منطقه‌ی آلوده گرم می‌شود. – سلولیت معمولا با سوزش پوست یا راشی که به طور ناگهانی رخ می‌دهد و بسیار سریع توسعه می‌یابد، همراه است. – درد، تب و به طور کلی احساس ناخوشی – هنگامی ‌که عفونت افزایش می‌یابد، ممکن است خستگی، لرز، درد عضلات و تعریق را تجربه کنید. – در شرایط شدید، سفتی مفصل، تورم بافت دورِ مفصل، تهوع و استفراغ را نیز تجربه خواهید کرد.

انواع سلولیت

۱. سلولیت اوربیتال: در این نوع سلولیت، پوست داخل چشم معمولا تحت تاثیر قرار می‌گیرد. هر صدمه‌ای که در چشم رخ می‌دهد یا هر عفونتی در این ناحیه، ممکن است سبب ایجاد سلولیت اوربیتال شود. این نوع سلولیت یک مورد اورژانسی است و فرد باید در بیمارستان بستری شود. ۲. سلولیت صورت: این نوع سلولیت می‌تواند آدم‌ها را در هر سنی که هستند تحت تاثیر قرار دهد. عفونت، زمانی که به درستی درمان نشود ممکن است در اطراف گوش میانی، دستگاه تنفسی فوقانی و سیستم لنفاوی گسترش یابد. ۳. سلولیت پری‌اوربیتال: این نوع سلولیت در کودکان شایع‌تر است و در پلک‌ها و نواحی اطراف چشم بروز می‌کند. علائم شایع این نوع سلولیت قرمزی داخل چشم به علت التهاب و تب است. ۴. سلولیت پری‌انال: در این نوع سلولیت، ناحیه‌ی مقعد تحت تاثیر قرار می‌گیرد. این نوع سلولیت (عفونت بافت) در کودکان بسیار شایع است. کودکان مبتلا به سلولیت پری‌انال اغلب در مورد احساس درد در روده، مدفوع خونی، خارش و حساسیت به لمس در ناحیه‌ی مقعد شکایت دارند. ۵. سلولیت پستان: این نوع سلولیت پوست پستان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این مورد بیش‌تر در زنان مبتلا به سرطان سینه یا کسانی که سابقه لامپکتومی دارند، شایع است.

سلولیت و رژیم غذایی متعادل

رژیم غذایی در درمان سلولیت نقش بسزایی دارد و با افزایش مکانیسم خود دفاعی بدن، به جلوگیری از گسترش عفونت در بدن کمک می‌کند. اگر می‌خواهید از شر سلولیت خلاص شوید، باید نکات زیر را در نظر داشته باشید. غذاهای غنی از ویتامین C و پروتئین‌ها را مصرف کنید چرا که نقش مهمی در ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده در بدن ایفا می‌کنند. ویتامین C نه تنها سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند بلکه خطر ابتلا به انواع مختلفی از عفونت را کاهش می‌دهد. از شیرینی‌ها و غذاهای دارای قند که سرعت فرآیند طبیعی التیام زخم را کاهش می‌دهند، دوری کنید. مصرف مواد خوراکی زرد، نارنجی و سبزیجات سبز را افزایش دهید، چرا که این خوراکی‌ها به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند. در طول روز به میزان کافی آب بنوشید. نوشیدن آب کافی به پاکسازی سموم مضر و ارگانیسم‌هایی که به عنوان منبع عفونت برای عفونت عمل می‌کنند، کمک می‌کند. غذاهای سرشار از فلاونوئیدها مانند انگور، بلوبری، مرکبات، پیاز، و حتی آب انگور قرمز برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی بسیار مفید هستند.

سلولیت و روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای اسید لوریک است که به مبارزه با عفونت‌های باکتری کمک می‌کند. این روغن همچنین به رفع قرمزی و حساسیت پوست ناشی از سلولیت کمک می‌کند. روغن نارگیل را روی ناحیه‌ی آلوده بمالید و اجازه بدهید چند ساعت بماند. شما می‌توانید این روغن را چند بار در روز استفاده کنید تا زمانی که شاهد التیام سلولیت باشید.

سلولیت و زغال چوب فعال

زغال چوب فعال برای حذف سموم و ناخالصی‌های شیمیایی موجود در بدن بسیار معروف است. نصف قاشق غذاخوری پودر تخم کتان و یک قاشق غذاخوری پودر زغال چوب فعال را با چند قطره آب مخلوط کنید تا خمیر نرمی حاصل شود. این خمیر را به طور مستقیم روی پوست استعمال نکنید بلکه آن را روی یک حوله‌ی کاغذی بگذارید و آن را با یک حوله‌ی کاغذی دیگر بپوشانید. حالا این دستمال کاغذی را روی منطقه‌ی آلوده قرار بدهید و آن را با نوار ضدعفونت ببندید. اجازه بدهید یک شب تا صبح بماند. اگر هیچ واکنش نامناسبی رخ نداد، این روش درمانی را چند روز تکرار کنید تا زمانی که شاهد بهبودی سلولیت باشید.

سلولیت و مکمل‌های ویتامین D

این مکمل‌ها برای سالم و درخشان نگه داشتن پوست بسیار مهم هستند. مکمل‌های ویتامین D به مبارزه با عفونت به صورت داخلی کمک می‌کنند و به این ترتیب سبب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شوند. بدنی که دارای سیستم ایمنی قدرتمندی است، از بروز عفونت‌های باکتریایی به طور طبیعی جلوگیری خواهد کرد. بنابراین، قرار گرفتن در معرض نور آفتاب به طور روزانه و مصرف غذای غنی از ویتامین D به جلوگیری از سلولیت کمک می‌کند.

سلولیت و روغن اورگانو

روغن اورگانو به عنوان یک آنتی‌بیوتیک طبیعت یکی دیگر از داروهای موثر برای درمان سلولیت است. این روغن حاوی ترکیبات فنولی مانند کارواکرول و تیمول است و در عین حال خواص ضد ویروسی، ضد باکتری، ضد قارچی و ضد التهابی هم دارد. یک مطالعه‌ی منتشر شده در مجله‌ی Drugs in Dermatology نشان داد که استفاده از عصاره‌ی ۳ درصدی این گیاه دارویی، آلودگی باکتریایی و عفونت متعاقب آن را در بیماران دارای زخم‌های پس از جراحی کاهش می‌دهد.

سلولیت و عسل مانوکا

عسل مانوکا در نیوزیلند توسط زنبورها از شهد گیاه مانوکا تهیه می‌شود. اعتقاد بر این است که این عسل عفونت‌های زخم و سایر اختلالات را درمان می‌کند. عسل از پوست در برابر آسیب‌های ناشی از باکتری محافظت می‌کند. برخی از انواع عسل نیز باعث تولید سلول‌های خاصی می‌شوند که بافت آسیب‌دیده‌ی عفونت را ترمیم می‌کنند. علاوه بر این، عسل دارای عملکرد ضد التهابی است که می‌تواند فورا درد و التهاب را کاهش دهد. این ماده‌ی خوراکی همچنین دارای مواد مغذی گیاهی است که در کنترل عفونت‌های استافیلوکوکی مؤثر هستند. همچین ثابت شده‌است که ترکیبات فعال موجود در این عسل در مهار MRSA مقاوم به آنتی‌بیوتیک (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین) موثر است. عسل را روی ناحیه‌ی آسیب‌دیده بمالید و اجازه بدهید چند ساعت بماند. سپس آن را شستشو دهید. این روش درمانی را چند روز تکرار کنید.

بیشتر بخوانید : پوست انداختن لب ♥ لرزش دست ♥ سرطان دست ♥ درد مچ دست ♥ دست درد