خواص گوشت طاووس

گوشت طاووس ,گوشت طاووس حلال است,گوشت طاووس حرام,گوشت طاووس حرام یا حلال,آیا گوشت طاووس حلال است,خواص گوشت طاووس,خوردن گوشت طاووس,حکم گوشت طاووس

توضیحاتی در مورد گوشت طاووس

طاووس (به یونانی: ταὧς) نام دو گونه از پرندگان است که جنس نر آن پرهای بسیار زیبایی به‌ویژه در ناحیه دم دارد. این دو گونه عبارت‌اند از طاووس هندی با نام علمی (Pavo cristatus) و طاووس سبز Pavo muticus. طاووس هندی بومی هند، پاکستان و سری‌لانکا است و پرندهٔ ملی هند به‌شمار می‌رود؛ و طاووس سبز که پرنده‌ای در معرض انقراض است بومی شرق میانمار تا جاوه است. درازی آن به ۲٫۳۰ متر می‌رسد. جانور نر بیشتر پرهایش را برای زیبایی خود می‌گستراند تا در برابر جانور مادینه خود – که گونه پرهای زیبایی را ندارد- خودنمایی کند. این پرنده بانگ بلند و گوش خراشی دارد و از پرندگان دانه و میوه‌خور است. در این مطلب از سایت جسارت در مورد گوشت طاووس صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

طاووس پرنده هزار چشم

این جانور را پرنده هزار چشم هم خوانده‌اند ولی در واقع طاووس فقط ۱۶۰ چشم دارد و هرآینه آرمان از این چشم همان نقش و نگار آبی، قهوه‌ای و طلایی است که در دم طاووس نر در موقعی که چتر می‌زند، مانند چشمهایی باز دیده می‌شود. این جانور تنها ریختی زیبا دارد و بسیار بدآواز بوده و گوشتش هم که مانند چرم سفت است و خوردنی نیست. طاووس یک جانور اجتماعی است و چنانچه شماری طاووس در یک جا نگهداری شود در کمال صلح و صفا به سر می‌برند و تنها در هنگام جفت‌گیری شاید با طاووس‌های نر دیگر درگیری باهم پیدا کنند

حکم خوردن گوشت طاووس

پرسش : خوردن گوشت طاووسى که درباره اش حضرت على(علیه السلام) یک خطبه طولانى انشا فرموده اند و در آن، طاووس را به مرغ تشبیه کرده اند، چه حکمى دارد؟ اگر حرام است آیا به دلیل مسوخ بودن و روایات دال بر حرمت است؟ پاسخ : طاووس چه سفید باشد چه سیاه، حرام گوشت است و شرح عجایب آن، دلیلى بر حلال گوشت بودن آن نیست همان گونه که حضرت عجایب خفّاش را نیز بیان کرده است. طاووس نص خاص بر حرمت دارد بعلاوه مرحوم صاحب جواهر ادعای عدم خلاف در حکم آن می کند.

نام طاووس

طاووس کلمه‌ای عربی است. در زبان پارسی میانه به آن فراش‌مرغ گفته می‌شد؛ که در واقع همان «فرش‌مرغ» در فارسی دری است و این پرنده لابد به این خاطر این‌گونه نامیده شده که بال‌های خود را همچون فرشی نگارین بر زمین می‌گستراند

نشانه ‌های پرندگان حرام گوشت

نشانه ‌های پرندگان حرام گوشت عبارتند از: ۱. چنگال دارند، مثل عقاب و شاهین حرام گوشت ‌اند؛[توضیح المسال مراجع و آیت الله وحید]۲. پرندگانی که در حال پرواز، بال زدن آنان کمتر از صاف نگه داشتن آنهاست. [آیت الله فاضل آیت الله سبحانی، آیت الله مکارم] مثل خفاش، حرام گوشت ‌اند. 

نشانه ‌های پرندگان حلال گوشت

نشانه‌های پرندگان حلال گوشت عبارت است از: 1. پرندگانی که چنگال ندارند،[همان] حلال گوشت اند؛ 2. پرندگانی که بال زدن آنان بیشتر از صاف نگه داشتن آنهاست، حلال گوشت ‌اند؛ [آیت الله فاضل، آیت الله مکارم، آیت الله شبیری زنجانی] 3. پرندگانی که «چینه دان» یا «سنگ دان» یا «تیغه پشت پا» دارند حلال گوشت اند. اگر پرنده ای تنها یکی از این سه مورد را داشت پرنده ای حلال گوشت است و اگر به کلی فاقد این سه بود حرام گوشت خواهد بود. بنابر این اگر پرنده‌ای که معلوم نیست بال زدنش بیشتر از صاف نگه داشتن بالش است یا کمتر، اگر چینه ‌دان یا سنگ‌ دان یا خارپشت پا (انگشت جدایی مانند شَست انسان، مثل خروس) داشته باشد، حلال‌ اند. [آیت الله سیستانی، آیت الله زنجانی، سبحانی، آیت الله وحید]

طاووس نر

طاووس نر بزرگ‌تر و زیباتر از طاووس ماده است. چرا که ماده آن پرهای پُر نقش و نگار ندارد و نمی‌تواند دمش را مانند طاووس نر باز کند. بهترین حالت طاووس هنگامی است که چتر می‌زند و بشکوه می‌خرامد. این چتر زدن و خرامیدن بی هوده نیست. با این کار طاووس نر می‌خواهد مورد توجه طاووس ماده باشد. پس از پایان جفت‌گیری که معمولاً در فصل بهار است طاووس نر کمتر به خودنمایی پرداخته و تنها در مواردی محدود به نشان دادن پر و بال‌های خود بسنده می‌کند.

طاووس هندی

طاووس هندی (نام علمی: Pavo cristatus) یک پرنده رنگی و درخشان از دسته قرقاولیان می‌باشد که بیشتر در جنوب آسیا و هند دیده شده است.

تخم گذاری طاووس

طاووس‌ها سالی یک بار تخم می‌گذاردند و شمار تخم‌ها بیشتر ۶ تا ۱۰ عدد می‌باشد. رنگ آن سفید حنایی بوده و روی آن نقطه‌های خاکستری رنگ دیده می‌شود. حجم تخم طاووس کمی بزرگ‌تر از تخم‌مرغ بوده و وزن آن در حدود ۱۱۰ تا ۱۵۰ گرم می‌باشد. میزان تخم‌گذاری طاووس‌ها بستگی به درجه حرارت و آب و هوای محیط دارد به‌طوری‌که بسیاری از طاووس‌ها در نواحی گرم حتی بیش‌تر از ۲۵ تخم در سال می‌گذارند، در صورتی‌که در نواحی سردسیر این تعداد به حداقل خود تقلیل می‌یابد. بعد از تخم‌گذاری چنانچه طاووس ماده محیط لانه خود را در جایی ساکت و امن حس نماید، بر روی آن‌ها می‌خوابد ولی به محض اینکه حیوان احساس صدا و ناراحتی‌های دیگر بنماید از جای خود برخاسته و تخم‌ها را بی‌سرپرست باقی می‌گذارد و برگرداندن مجدد طاووس ماده به حالت اولیه کاری مشکل و در اکثر اوقات غیرممکن است. چنانچه طاووس روی تخم‌ها بنشیند بعد از ۳۰ روز جوجه‌ها از تخم خارج می‌شوند. جوجه‌های طاووس پس از تولد از کرک‌های لطیف و زرد رنگی پوشیده شده‌اند که هیچگونه وجه تشابهی بین آن‌ها و پدر و مادرشان وجود ندارد. اولین تغییر در جوجه طاووس‌های نر ظاهر می‌شود به‌طوری‌که بعد از گذشت چند روز جوجه‌ها تغییر رنگ داده و حتی دارای چتر کوچکی می‌شوند.

انواع طاووس

انواع طاووسها در جنوب شرقی و جنوب آسیا به سر می برند و به رنگ های آبی ، گل باقلایی ، سفید و سیاه دیده می شوند. طاووس ها شامل ۳ گونه می باشند: هندی ( Pavo Cristatus ) گونه هایی که همه آن را می شناسند. در واقع این طاووس بومی هند ، پاکستان و سری لانکا است و پرنده ملی هندوستان محسوب می شود. اغلب طاووسهای هندی را به عنوان پرنده زینتی اهلی کرده و نگه می دارند. سبز ( Pavo Muticus ) : یا پرنده اژدهایی : این گونه که پرنده ای در معرض انقراض بوده و بومی شرق میانمار تا جاوه می باشد و طول قد آن به ۲/۳۰ متر می رسد. معمولا پرهایش را برای زیبایی خود می گستراند تا در مقابل ماده خود که فاقد این گونهپرهاست. خودنمایی کند.این پرنده صدایی بلند دارد و جزو پرندگان دانه و میوه خوار به حساب می آید. در مقایسه با گونه هندی کمتر معروف است. برخی زیست شناسان معتقدند که حداقل ۵ گونه منقرض شده و یا در آستانه انقراض از طاوس سبز وجود دارد در حالیکه دیگران آن را شامل یک گونه منفرد و ۳ زیر گونه می دانند: الف ) سبز جاوه ای که تنها در جزیره جاوه قرار دارد. ب ) منقرض شده مالی ج ) ، پرنده اژده هایی یونان که ساکن منطقه یونان شمالی در چین است. امکان تلاقی طاووس سبز با نوع هندی وجود دارد. افریقایی می توان آنها را از جنس Afropavo هم بشمار آورد و از این لحاظ شاید بتوان آن را حلقه بین این دو خانواده دانست.

همه چیز درباره طاووس

  طاووس از جانوران بومی یا محلی آسیا و شرق هندوستان است و از آنجا به سایر نقاط دنیا برده شده است. آنها دارای 2 گونه بوده و با قرقاول نسبت خویشاوندی دارند. طاووس نسبت به سایر پرندگان از رنگ های متنوع تر و زیباتری برخوردار است. سر، گردن و سینهء او به رنگ ارغوانی است که دارای سایه ای سبز و طلایی می باشد. بر روی سرش 24 عدد پردارد که به شکل ردیف و نرده ای به صورت تاج قرار گرفته اند پشت این پرده به رنگ سبز و نوک پرهای بالش به رنگ مسی می باشد. چشم گیرترین قسمت این جانور، دم بلند و گستردهء اوست. طاووس حدود دو متر دارد که یک متر آن را دم تشکیل می دهد. رنگ دم آمیخته ای از رنگ های آبی، سبز و طلایی است و برروی آن طرح هایی به شکل قطرات اشک وجود دارد که رنگین است. دم واقعی طاووس از ساقه های توخالی کوتاه وسیخ مانندی تشکیل شده است که پرهای رنگارنگ خود را به کمک آن بلند می کند. طاووس ماده، کمی کوچکتر وصدایش آرامتر از طاووس نر است و دم بلند ندارد و تنها تاجی کوتاه به رنگ تیره روی سرش قرار گرفته است. او همیشه 10 تخم به رنگ قهوه ای دودی می گذارد. این پرندگان را به دلیل داشتن پروبال تزئینی و زیبا نگهداری می کنند. هنگامی که طاووس پرهایش را نشان می دهد یکی از تماشایی ترین مناظر ممکن را به نمایش می گذارد. نحوهء به نمایش گذاردن پرها و خرامیدن طاووس است که باعث شده خودخواهی اش را زبانزد خاص و عام کند و درمثل ها و اصطلاحات به کار برده می شوند. البته صفت خودخواهی و مغرور بودن برای او منصفانه نیست و درفصل جفت گیری، حرکات او مغرورانه از سایر پرندگان نمی باشد. طاووس نر پرهای خود را تنها به خاطر جفت خویش به نمایش می گذارد. این کاری که طاووس نر انجام می دهد بقیهء پرندگان نیز در فصل جفت گیری انجام می دهند ولی تلاش طاووس نر برای جلب توجه طاووس ماده فقط به نمایش دادن پرهای زیبا و قشنگش ختم نمی شود. طاووس نر علاوه بر نمایش دادن پرهایش عملا به یک رقص جالب نیز می پردازد و سعی می کند طاووس ماده را متقاعد سازد که پرهای بسیار زیبایی دارد. بسیاری از مردم تصور می کنند که پرهای زیبای طاووس نر بر روی دم این پرنده قرار گرفته اند ولی چنین تصوری درست نیست و پرها در نقطه ای قبل از دم طاووس نر درمی آیند و دم این جانور به منزلهء یک تکیه گاه برای پرهای اوست. انسان از روزگاران باستان تا به امروز طاووس را می شناخته و این پرنده را به شیوه های گوناگون و شکل های مختلف مورد تحسین و تمجید قرار داده است.

غذای اصلی طاووس

غذای اصلی طاووس‌ها را چیزهایی همچون غلات، حشرات، دانه‌ها، مارمولک‌های کوچک، برگ‌ها، انجیر و بخشی از گل‌ها تشکیل می‌دهد. در اول صبح، طاووس‌ها به گروه‌های کوچکتری تقسیم می‌شوند و هر گروه به یک سمت رفته و به دنبال غذا می‌گردد. در اواسط روز، وقنی که تمام اعضای گروه‌ها سیر شده‌اند و غذای خود را پیدا کرده‌اند همگی باز می‌گردند و آب می‌نوشند و استراحت می‌کنند. هنگام غروب آفتاب، طاووس‌ها مجددا یک دور دیگر به دنبال غذا می‌گردند و شب باز می‌گردند، آب می‌نوشند و می‌خوابند. طاووس‌ها به طور کلی پرندگانی اجتماعی هستند که به صورت گروهی زندگی می‌کنند. این پرندگان روز را به دنبال غذا گشته و شب‌ها را استراحت می‌کنند. طاووس‌ها حدودا بین ۱۵ تا ۲۰ سال عمر می‌کنند.در مورد وضعیت بقای این جانوران باید گفت که متاسفانه نسل طاووس‌های سبز به شدت در حال کاهش است و دلیل اصلی این امر شکار شدن این پرندگان بوسیله انسان‌ها است. این پرندگان به دلیل گوشت و در جنس نر به دلیل پرهای بسیار زیبا شکار می‌شوند. تخم این پرندگان توسط انسان‌ها جمع آوری می‌شود و گاهی اوقات هم خود پرنده به صورت زنده اسیر شده و به عنوان حیوان خانگی فروخته خواهد شد. از سویی دیگر از بین رفتن مناطق ایده‌آل برای زندگی طاووس‌ها هم دلیل دیگری برای از بین رفتن آن‌ها است. در برخی از کشورها همچون چین، حفاظت از این پرندگان زیبا به صورت یک قانون درآمده و در حال حاضر به آن رسیدگی می‌شود.

طاووس‌ پرنده ملی هند

طاووس‌های هندی در مناطق و کشورهایی همچون هند، پاکستان و سریلانکا یافت می‌شوند. طاووس هندی پرنده ملی هند محسوب شده و در این کشور از آن حفاظت می‌شود. طاووس‌های سبز در جنوب شرقی آسیا یافت خواهند شد. همانطور که پیش‌تر هم مطرح شد، هر دو گونه طاووس‌ها به یک صورت روتین زندگی می‌کنند و پیدا کردن الگوهای روزمره زندکی‌شان و ئپدر نهایت مشاهده کردن آن‌ها از نزدیک کار چندان سختی نخواهد بود. بهترین زمان برای دیدن طاووس‌ها در هنگام روز است که این پرندگان در جست و جوی غذا هستند.