خواص گوشت فیل

گوشت فیل ,گوشت فیل حلال است,گوشت فیل حلال است یا حرام,گوشت فیل حلال یا حرام,آیا گوشت فیل حلال است,آیا گوشت فیل حلال است,قیمت گوشت فیله گوسفندی

توضیحاتی در مورد گوشت فیل

فیل یا پیل نام حیوانی بزرگ‌جثه از راسته خرطوم‌داران (Proboscidea) از خانواده فیلان (Elephantidae) است که بیشتر بومی هندوستان و آفریقا است. گذشته از اندازه فیل‌ها، دو چیز دیگر که آن‌ها را از بقیه پستانداران متمایز می‌کند، خرطوم و عاج آنهاست. فیل‌ها سنگین‌ترین جانوران خشکی هستند. نوع بالغ فیل نر حداکثر ۶۰۰۰ کیلوگرم وزن دارد. فیل‌ها ۳/۶ تا ۵٬۵ متر طول و ۳٬۲ متر ارتفاع دارد و معمولاً وزن آن‌ها ۴ تا ۶ تن است. فیل گیاه‌خوار است و در یک روز ممکن است ۷۰ کیلوگرم برگ و علف خورده یا ۲۰۰ لیتر آب بیاشامد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد گوشت فیل صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

خوردن گوشت فیل

در جوامع غربی فیل‌ها در سیرک مشارکت دارند. در همین حال در مرکز و غرب آفریقا فیل‌ها برای گوشت‌شان شکار می‌شوند. برخی مردم تایلند بر این باورند که خوردن گوشت فیل موجب تقویت نیروی جنسی می‌شود و فیل‌ها هم گاهی اوقات فقط به همین خاطر شکار می‌شوند. یهودیت فیل را به عنوان یک موجود نامناسب زندگی‌کننده در خشکی تحریم کرده‌است.

خوردنی‌ های تابو

خوردنی‌های تابو به غذاها و نوشیدنی‌هایی گفته می‌شود که برخی مردم به دلایل مذهبی، فرهنگی و بهداشتی از مصرف آن‌ها خودداری می‌کنند. در بسیاری موارد این محدودیت شامل گوشت جانورانی خاص شامل پستانداران، جوندگان، خزندگان، دوزیستان، ماهیان استخوان‌دار، و سخت‌پوستان می‌شود. در برخی موارد تابو فقط شامل قسمتی از بدن یا فضولات جانور می‌شود و در حالی که در موارد دیگر گیاهان، قارچ‌ها و حشرات را در بر می‌گیرد. غذاهای تابو در مواردی بر اساس قواعدی مدون شناخته می‌شوند و در موارد دیگر بستگی به ترکیب چند خوردنی با هم یا نحوه ذبح حیوان دارد. ریشه این احکام شرعی متفاوت است و در برخی موارد به دلیل سلامتی یا دلایل دیگر این دستورها صادر و در موارد دیگر به دلایل نمادین این ممنوعیت برقرار شده‌است. برخی خوردنی‌ها هم ممکن است در برخی مراسم خاص (مانند حج) یا در مراحل خاصی از زندگی (مثل زمان حاملگی) یا برای قشرهای خاصی از مردم (مانند روحانیان) ممنوع شده باشند.

گونه های فیل

خط فرگشتی دو گونه فیل آفریقایی و فیل آسیایی در حدود ۶٫۷ میلیون سال پیش از هم جدا شد. هم‌اکنون دو گونه فیل به نام‌های فیل آفریقایی و فیل آسیایی وجود دارد. فیل آفریقایی این گونه در قاره آفریقا و بیشتر جمهوری کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو و کنیا زندگی می‌کند فیل آسیایی فیل آسیایی که در هند، میانمار، شبه‌جزیره مالایا، سری‌لانکا و سوماترا به سر می‌برند. تفاوت میان گونه‌ها فیل آسیایی دارای پیشانی متورم و عاج سبک‌تر وگوش‌های کوچک‌تر است. همچنین، قد فیل و عاج فیل هندی کوچک‌تر از فیل آفریقایی است. از تفاوت‌های دیگر این دو نوع فیل آن است که در حالی که فیل‌های آفریقایی چهار یا پنج سم در جلو و سه سم در عقب دارد در فیل آسیایی سم‌ها به ترتیب چهار و پنج عدد است.

ارتباط فیل ها

فیل ها با لمس کردن همدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. آنها با نوازش یا در هم کردن خرطوم‌هایشان به یکدیگر خوش آمدگویی می‌کنند. فیل‌های جوان با ضربه‌های خرطوم به بدن دیگری با هم شوخی می‌کنند. وقتی دو فیل دهان یکدیگر را لمس می‌کنند یعنی می‌خواهند رابطه جنسی با هم برقرار کنند. این حیوان درشت و آرامِ طبیعت با تکان دادن سر و گوش‌ها گرد و خاک را از سر و صورت خود پاک می‌کند.

خرطوم فیل

خرطوم، بینی فیل است. این عضو، استخوان ندارد، ماهیچه‌ای است و یک یا دو لب انگشت در نوک آن وجود دارد. خرطوم این پستاندار تقریباً ۱٫۸ متر رشد می‌کند و وزنی حدود ۱۴۰ کیلوگرم دارد. این جانوران از خرطوم دراز خود به عنوان دست استفاده می‌کنند و با آن غذا و آب را در دهان خود می‌گذارند. فیل‌ها از خرطوم برای نفس کشیدن و نوشیدن آب استفاده می‌کنند. به این صورت که ابتدا آب را بالا می‌کشد و سپس آن را از گلویش پایین می‌فرستد. خرطوم فیل مانند دست نیز عمل می‌کند. این دست هم آنقدر قوی است که می‌تواند شاخه‌های پربرگ را با آن‌ها بشکند و هم آنقدر دقیق که می‌تواند میوه‌ای به کوچکی تمشک را با آن بردارد. فیل‌ها برای ابراز احساس و تمایل برای تولید مثل، خرطوم‌هایشان را در هم حلقه می‌کنند. فیل‌های مادر وقت زیادی را صرف لمس و نوازش فرزندان خود با خرطوم‌ می‌کنند. این «نوازش فیل» برای بچه فیل بسیار مهم است. زیرا بچه‌ای که نوازش نشود به اندازه بچه‌ای که تماس زیادی با مادرش داشته باشد رشد نمی‌کند.

انواع فیل ها

تمام فیل‌های جهان به سه دسته تقسیم می‌شوند: فیل بوته زار آفریقایی، فیل جنگلی آفریقایی و فیل آسیایی. فیل‌های آفریقایی بزرگ‌تر هستند و نر بالغ آن‌ها شش یا هفت تن وزن دارد که آن‌ها را بزرگترین پستانداران روی زمین می‌کند، اما فیل‌های آسیایی تنها چهار یا پنج تن وزن دارند. زمانی تصور می‌شد که فیل جنگلی زیرگونه‌ای از فیل آفریقایی می‌باشد، اما تحقیقات ژنتیکی نشان داد این دو فیل حدود دو تا هفت میلیون سال پیش از هم تفکیک شده و به دو گونه تبدیل شده اند.

عاج فیل

عاج در واقع دومین دندان‌های پیشین بالایی فیل است. وقتی مانند دندان انسان این دندان‌ها شروع به رشد می‌کنند، لایه‌ای از مینای دندان دارند. اما وقتی بزرگتر می‌شوند، مینا دیگر روی دندان‌ها را نمی‌پوشاند. بیشتر این دندان‌ها از عاج ساخته شده‌اند. فیل‌ها از این عاج‌ها برای دفاع و خوردن غذا استفاده می‌کنند. عاج‌ها در تمام طول عمر فیل رشد می‌کنند. بنابراین فیلی که عاج‌های بسیار بزرگی دارد معمولاً حیوانی پیر است. فیل‌های نر از عاج برای مبارزه یا تصاحب ماده استفاده می‌کنند. عاج فیل‌های ماده کوچک‌تر از عاج فیل‌های نر است

ساختار اجتماعی فیل

فیل‌ها ساختار اجتماعی منحصر به فردی دارند: اساسا نر‌ها و ماده‌ها کاملا جدا از هم زندگی می‌کنند، و فقط مدت کوتاهی در فصل جفت گیری با یکدیگر هستند. سه یا چهار فیل ماده با بچه هایشان گله هایی شامل ۱۲ عضو یا بیشتر را تشکیل می‌دهند در حالی که نر‌ها یا تنها زندگی می‌کنند یا گله‌های کوچکتری با سایر نر‌ها تشکیل می‌دهند (فیل‌های نر بوته زار آفریقایی گروه‌های بزرگ صدتایی دارند) گله‌های ماده را بزرگترین مادر خانواده هدایت می‌کنند و وقتی او مرد، جایگاهش به بزرگترین دخترش می‌رسد. مادر باتجربه بسیار عاقل است و گله‌ها را از خطرات احتمالی دور می‌کند و به سوی منابع غذا و پناهگاه هدایت می‌کند.

انقراض فیل آفریقایی

فیل آفریقایی یکی از دو گونه فیل موجود در حاضر است. فسیل این گونه تنها در آفریقا یافت شده است، جایی که در آن در دوره پلیوسن میانی تکامل یافته است. شمار فیل‌های آفریقایی در سال ۲۰۱۵ حدود ۴۲۰ هزار تخمین زده شده بود. در آفریقا سالانه حدود ۳۰ هزار فیل آفریقایی برای فروش عاج‌شان کشته می‌شوند

غذا خوردن فیل

فیل‌ها تا ۱۶ ساعت در روز غذا می‌خورند. آن‌ها در حیات وحش ۲۷۲ کیلوگرم غذا در روز می‌خورند (به طور میانگین ۱۳۰ کیلوگرم)، اما به فیل‌های باغ وحش زیاد غذا نمی‌دهند، چون زیاد فعالیت ندارند. در هر صورت فیل‌ها علف، میوه و پوست درخت می‌خورند.

تیره فیلان

خانواده فیل ها یا تیره فیلان (Elephantidae)، جزو تیره خرطوم‌دارن هستند که شامل ماموت و فیل ها می شود. از این تیره تنها فیل های آسیایی و آفریقایی در حال حاضر منقرض نشده اند و باقی آن ها دیگر روی زمین وجود ندارند. فیل ها بزرگترین موجودات روی خشکی هستند که ارتفاع آن ها تا ۴ متر هم می رسد. بزرگترین فیلی که تا به حال کشف شده، در سال ۱۹۵۶ توسط یک شکارچی کشته شد. عمر متوسط آن ها ۵۰ تا ۷۰ سال است و وزنشان نیز حدودا ۶۰۰۰ کیلوگرم می باشد. طولانی ترین دوران بارداری جانواران روی زمین به فیل ها اختصاص دارد که ۲۲ ماه است. آن ها معمولا شکار نمی شوند اما در برخی مواقع ممکن است بچه فیل ها را شیرها شکار کنند.

گوشت چیست

گوشت نام یک ماده آلی است که در بدن بیشتر جانوران وجود دارد. انسان‌ها گوشت جانورانی همچون گاو، گوسفند، خوک، بوقلمون، مرغ و غاز را می‌خورند. گوشت غالباً همراه استخوان و مقداری چربی است و سرشار از پروتئین است. گوشت در اقتصاد، فرهنگ و پزشکی بسیار مهم بوده و برای مصرف و تولید آن مقادیری در نظر گرفته شده‌است. گوشت بیشتر از آب، پروتئین و چربی ساخته شده‌است. معمولاً آن را به روش‌های گوناگون پخت و پز آماده کرده و سپس مصرف می‌کنند. همچنین گوشت در برابر فساد و خرابی بسیار آسیب‌پذیر است.

بزرگ‌ترین پستاندار روی کره زمین

به عنوان بزرگ‌ترین پستاندار روی کره زمین، فیل ها حیوانات بسیار آرام و خونسردی در طبیعت بشمار می‌روند. محل زندگی فیل‌ها بسیار متفاوت از هم است و آنها را می‌توان در همه جای دنیا از صحرای آفریقا گرفته تا جنوب و جنوب شرقی آسیا پیدا کرد. گیاهخوار بودن این حیوان عظیم‌الجثه باعث شده تا در هر شرایط اقلیمی از کویر گرفته تا جنگل زندگی کند. به دلیل هیکل بسیار درشتی که فیل دارد بسیاری از شکارچی‌ها همیشه فاصله خود را از این حیوان حفظ می‌کنند. اغلب شکارچی‌ها فقط بچه فیل‌ها را مورد حمله قرار می‌دهند و با والدینشان کاری ندارند. فیل نماد فرهنگ برخی از کشورها همچون هند، تایلند و دیگر کشورهای جنوب شرقی آسیا هستند. فیل‌ها الهام بخش زندگی انسان‌ها در بسیاری از هنرهای محلی و فولکلور، ادبیات، مذهب و فرهنگ‌های عمومی هستند.

گوشت قرمز و سفید

گوشت قرمز اصطلاحی است که به گوشت گوسفند، گوشت گاو، گوشت شتر، گوشت خوک، گوشت فک، گوشت شیر دریایی، گوشت خوک دریایی، گوشت اسب آبی و مانند این‌ها گفته می‌شود که سرشار از پروتئین‌ها و چربی‌ها می‌باشند. بهداشت برخی ویژگی‌های گوشت سالم: بدون بوی بد ترشیدگی و غیرطبیعی بدون لکه‌های غیرطبیعی و اثر ضربه یا خون‌مردگی بدون بوی بد در هنگام پختن یا خوردن گوشت دارای ظاهر و رنگ طبیعی حمل و نقل آن با وسایل نقلیهٔ دارای سردخانه انجام شده باشد عدم شل شدن بیش از اندازه و چسبندگی نگهداری گوشت در خانه از آن‌جایی که گوشت به سرعت فاسد می‌شود، پس از خرید باید سریعاً در زیر دمای چهار درجه سانتی‌گراد یخچال قرار گیرد و ظرف یک تا دو روز مصرف شود. البته زمان مناسب برای نگهداری گوشت در یخچال به گونهٔ آن نیز بستگی دارد. گوشت گوسفند به دلیل آنکه چربی بیشتری دارد، کمی زودتر از گوشت گاو فاسد می‌شود. گوشت چرخ‌کرده هم آسیب‌پذیرتر از گوشت خرد شده‌است و بیشتر از یک شبانه‌روز نمی‌تواند در یخچال نگهداری شود. در عوض گوشت‌های با قطعات بزرگتر را، مثل گوشت مخصوص استیک یا ژیگو، می‌توان حدود چهار روز هم بدون یخ زدن نگهداری کرد. برای نگهداری طولانی‌تر حتماً باید گوشت را منجمد و در فریزر نگهداری کرد. همچنین گوشت نباید در مرحلهٔ قبل از انجماد بیش از ۲ ساعت در دمای اتاق قرار گیرد. پخت روش پخت گوشت در حفظ ارزش غذایی و سلامت آن اهمیت بالایی دارد. برای استفاده از گوشت منجمد، نخستین کار خارج کردن آن از انجماد است. برای این کار بهتر است گوشت را از چند ساعت قبل (با توجه به مقدار و ضخامت آن) در طبقهٔ پایین یخچال و در یک ظرف مناسب قرار داد. ظروفی را که گوشت خام در آن قرار دارد، باید با آب گرم و ماده شوینده شسته شود و از قرار دادن غذای پخته در ظرفی که گوشت خام در آن بوده، خودداری کرد. بهداشت محل و آشپز نیز باید رعایت شود. فرایند پخت گوشت باید به‌صورت کامل انجام شود و دما در تمام نقاط گوشت به بالای ۷۰ درجه سانتی‌گراد برسد. نشانه پخت کامل این است که در غذاهایی مثل خورشت، سوپ و آش غذا در حال جوشیدن باشد و داخل قطعات بزرگ‌تر گوشت بعد از پخت خونابه وجود نداشته باشد. اگر در پخت گوشت از روش کبابی استفاده می‌کنید، بهتر است از گوشت ران استفاده کنید. گوشت سردست و مغز ران به دلیل نوع بافت برای نرم شدن احتیاج به رطوبت دارند و با روش پخت خشک (کباب کردن) سفت می‌شوند. همچنین طولانی شدن زمان پختن تا صرف غذا احتمال آلودگی را افزایش می‌دهد. اسیدی شدن گوشت در مراحل نخست پخت، باعث سفت شدن گوشت و طولانی شدن زمان پخت می‌شود. ادویه برای طعم دادن به گوشت‌های خورشتی بطور خالص، از جوز هندی استفاده می‌شود؛ البته استفادهٔ بیش از ۴ گرم جوز هندی، مشکلات پزشکی را در پی دارد. گوشت سفید یکی از انواع گوشت است که اصطلاحاً به گوشت ماکیانی چون مرغ، بوقلمون، بلدرچین، شترمرغ و در برخی منابع ماهی گفته می‌شود. در اصطلاح عامیانه، گوشت سفید به گوشتی گفته می‌شود که رنگش در مقایسه با گوشت قرمز روشن‌تر باشد.