ایدز و علائم آن

توضیحاتی در مورد ایدز و علائم آن

تشخیص ابتلا به اچ‌آی‌وی و ایدز تنها بر اساس علائم قابل اطمینان نیست. علائم اچ‌آی‌وی بسیار به علائم بیماری های دیگر شبیه هستند. بنابراین تنها راه قطعی تشخیص ابتلا به اچ‌آی‌وی، آزمایش اچ‌آی‌وی است. افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی ممکن است کاملا احساس سلامتی کنند و سالم هم به نظر بیایند، اما با این حال سیستم ایمنی بدنشان ممکن است آسیب دیده باشد. مهم است که بدانیم زمانی که یک فرد به اچ‌آی‌وی مبتلا می شود، حتی اگر احساس سلامت هم بکند، می تواند ویروس را به سرعت انتقال دهد.

ایدز و علائم آن

برخی از افرادی که به اچ‌آی‌وی مبتلا می‌شوند، متوجه هیچ گونه تغییر آنی در سلامت خود نمی شوند. اما برخی در چند هفته اول ابتلا دچار علائمی شبیه آنفولانزا، یا جوش و ورم غدد می‌شوند. این علائم نشانگر ایدز نیستند و معمولاً پس از چند روز یا چند هفته ناپدید می‌شوند.

ایدز و سندروم حاد

حدود سه تا شش هفته اچ‌آی‌وی بعد از تماس با ویروس، بیمار علائم بالینی مشابه یک سرماخوردگی یا آنفولانزا شامل: تب، سردرد، زکام و بزرگی غدد لنفاوی را نشان میدهد. البته این علائم تنها در ۵۰ تا ۷۰ درصد بیماران مشاهده میشود. در این دوره بار ویروسی ( تعداد ویروس در خون) بسیار بالاست. طی یک تا سه هفته پاسخ ایمنی در بدن ایجاد شده، بار ویروس کاهش می‌یابد. علائم بالینی این مرحله بعد از مدتی (حداکثر دو ماه از زمان ورود ویروس) فروکش میکند ولی بیمار وارد مرحله بدون علامت میشود.

ایدز و دوره بدون علامت

پس از عفونت اولیه و تکثیر ویروس و به دنبال آن تغییرات ایمیونولوژیک ویژه اچ‌آی‌وی ، اغلب بیماران یک دوره نهفته را تجربه می کنند که سالها طول می کشد. طی این دوره سیستم ایمنی تخریب شده که این تخریب با کاهش تعداد سلول‌های CD4 تظاهر می‌یابد. در این دوره بیماری در حال پیشرفت است.

ایدز و بیماری آشکار بالینی

تخریب پیشرونده سیستم ایمنی که در اغلب بیماران رخ میدهد، سرانجام به بیماری آشکار بالینی با علائم و نشانه های بیماری زمینه ای و یا عفونت ها و بدخیمی های فرصت طلب می انجامد. برخی از علائم مهم در این دوران عبارتند از: کاهش وزن بدون توجیه عفونت مکرر دستگاه تنفس فوقانی ( سینوزیت، برونشیت، اوتیت مدیا، فارنژیت) علائم پوستی ( زخم های مکرر دهانی، درماتیت) اسهال مزمن بیش از یکماه تب بیش از یکماه برفک دهانی سل ریوی در یکسال اخیر و یا سل خارج ریوی عفونتهای باکتریایی شدید ( باکتریمی، پنومونی، مننژیت، عفونت مفصل، در گیریهای مغزی) هرپس مزمن بیش از یکماه

ایدز و عفونت های فرصت طلب

عفونت های فرصت طلب توسط میکروب‌هایی ایجاد می شوند که همیشه اطراف ما هستند، اما یک سیستم ایمنی سالم می‌تواند با آن‌ها مبارزه و بر آن‌ها غلبه کند. زمانی که سیستم ایمنی به اندازه کافی ضعیف شود، این گونه عفونت‌ها می‌توانند ایجاد شوند و باعث ایجاد دامنه‌ی وسیعی از علائم شوند. بعضی از این علائم می‌تواند بسیار شدید باشد. زمانی که دستگاه ایمنی ضعیف می‌شود، برخی بیماری‌ها مانند سرطان های خاصی نیز ایجاد می‌گردند. اما این‌گونه علائم را نمی‌توان به طور قطع علائم ابتلا به اچ‌آی‌وی و یا ایدز دانست. تشخیص ایدز نیازمند تشخیص علائمی از نقص شدید دستگاه ایمنی است، که به غیر از اچ‌آی‌وی چیز دیگری نمی‌تواند عامل آن باشد. این امر معمولا مستلزم آزمایش اچ‌آی‌وی است. بنابراین تنها راهی که می‌توانید از طریق آن بفهمید که به اچ‌آی‌وی مبتلا شده‌اید یا نه، آزمایش اچ‌آی‌وی است.

مراحل ایدز

مرحله اول : این مرحله چند هفته طول می کشد و معمولاً با یک حالت شبیه سرماخوردگی که بلافاصله بعد از عفونت رخ می هد همراه است از این حالت شبیه سرماخوردگی گاهی اوقات تحت عنوان حالت seroconversion یاد می شود. (علائمی نظیر تب، گلودرد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی) در این مرحله بروز می کنند. مرحله دوم : دوره نهفتگی بدون علائم یا با علائم کم است و بسته به فرد، از دو هفته تا بیست سال ممکن است طول بکشد و همانطور که از نام این مرحله پیدا است، خالی از هر علامتی است. هرچند ممکن است غدد متورم لنفاوی هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتی). سطح HIV در خون محیطی به سطح بسیار پایینی کاهش می یابد، ولی بیماری همچنان مسری است و آنتی بادی HIV در خون قابل ارزیابی است.تحقیقات نشان داده است که HIV طی این مرحله غیرفعال نیست و در غدد لنفاوی بسیار فعال است. مرحله سوم : مرحله آخر HIV ( ایدز ) زمانی معنی پیدا می کند که شمار سلول های CD4+ T به کمتر از 200 سلول در هر میکرولیتر برسد و یا بیماری های خاص مرتبط با عفونت HIV رخ دهد.با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست می هد و HIV جهش پیدا می کند و آلوده کنندگی اش تشدید می شود و با ایجاد نقص در سیستم ایمنی، علائم به وجود می آیند که در آغاز بسیاری از علائم خفیف هستند. ولی با تحلیل سیستم ایمنی، علائم تشدید می شوند.

علائم ایدز و تب

یکی از اولین نشانه های ARS می تواند تب خفیف، تا حدود 102 درجه فارنهایت باشد. این تب اگر اتفاق بیفتد معمولاً با علائم خفیف دیگر مثل خستگی، تورم غدد لنفاوی و گلودرد همراه خواهد بود. در این نقطه ویروس به سمت جریان خون در حال حرکت است و شروع به تکثیر به تعداد بالا می کند. وقتی این اتفاق می افتد، سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی نشان می دهد.

علائم ایدز و سردرد

درست مثل سایر علائم، گلودرد و سردرد هم فقط در موقعیت جزء علائم ARS تشخیص داده می شوند.

علائم ایدز و تورم گره های لنفاوی

ARS معمولاً با آنفولانزا، مونونوکلئوز یا سایر عفونت های ویروسی، حتی سفلیس و هپاتیت، اشتباه گرفته می شود. جای تعجب نیست که بسیاری از علائم این بیماری ها یکسان هستند، مثل درد در مفاصل و عضلات و تورم گره های لنفاوی. گره های لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند و زمانیکه عفونتی وارد بدن شود، متورم می شوند. بسیاری از آنها در زیربغل، کشاله های ران و گردن وجود دارند.

علائم ایدز و جوش

جوش های پوستی ممکن است هم در ابتدا و انتهای دوره HIV/AIDS پدیدار شود. این جوش ها ممکن است در هر نقطه ای از بدنتان ایجاد شوند که اگر توضیح و علت دیگری نداشتند، بهتر است حتماً تست HIV انجام دهید.

علائم ایدز و اسهال

30 تا 60 درصد افراد در مراحل اولیه HIV به حالت تهوع، استفراغ یا اسهال دچار می شوند. این علائم همچنین ممکن است در نتیجه درمان ضدویروسی و بعدها در روند عفونت درنتیجه عفونتی دیگر اتفاق بیفتد. اسهالی که مداوم باشد و به درمان های معمول واکنش ندهد نیز می تواند نشانه ای از این ویروس باشد.

علائم ایدز و کاهش وزن

کاهش وزن نشانه بیماری پیشرفته تر است و می تواند درنتیجه اسهال شدید اتفاق بیفتد. اگر در حال کم کردن وزن هستید، یعنی سیستم ایمنی بدنتان بسیار ضعیف شده است. در این وضعیت، بیمار حتی اگر تغذیه خوبی داشته باشد و تا آنجا که می تواند غذا بخورد باز هم وزن زیادی کم می کند. این مشکل معمولاً در مراحل آخری بیماری اتفاق می افتد. این روزها اما با کمک درمان ضدویروسی این مشکل کمتر شده است.

علائم ایدز و سرفه

این نشانه –سرفه های موذی که ممکن است هفته ها طول بکشد و به نظر می رسد که هیچوقت بهتر نخواهد شد– یکی از متداول ترین نشانه های بیماری در بیماران مبتلا به HIV که در مراحل پیشرفته بیماری خود قرار دارند می باشد.