روش و نحوه نگهداری گل محمدی رونده در باغچه

روش و نحوه نگهداری گل محمدی رونده در باغچه

توضیحاتی در مورد گل محمدی رونده

گل محمدی از گلهای بسیار زیبا، خوشبو و با خاصیت دارویی فراوان بوده، کاربرد اصلی این گیاه تهیه گلاب از آن میباشد. خاستگاه اصلی این گل ایران بوده، و غالبا در ارتفاعات مناطق خشک کشت می شود. از مزیتهای اصلی کشت گل محمدی در ایران، آفت نزدن گیاه در مناطق سرد و خشک است که نیاز به سم پاشی ندارد، از این رو کیفیت گل محمدی و گلاب گرفته شده از گلهای گیاه، در بهترینحالتش باقی می ماند. کاشت گل محمدی در خانه و گلدان نیز بسیار رایج بوده، عطر و زیبایی بینظیر این گل فضایی دلنشین و عطرآگین را در منزل ایجاد میکند. برای آشنایی با شیوه کاشت گل محمدی در گلدان و نحوه نگهداری از گیاه با ستاره همراه شوید. گل رز محمدی را می توان به روش های مختلفی ازجمله،خوابانیدن، پیوندزدن، قلمه زدن وازدیاد از طریق پاجوش تکثیر نمود. عمده ترین روش تکثیر این گل در فضای باز مانند مزرعه، باغچه، پارکها و فضای سبز، از طریق پاجوش های ریشه دار است. بدین ترتیب که پاجوشهای ریشه دار را از پایه مادری جدا کرده و پس از آماده سازی کاشته میشود. برای کاشت گیاه در گلدان، همانند کاشت گل رز بهترین و مناسبترین روش ازدیاد، تکثیر از طریق قلمه زدن است. گل محمدی یا گل سرخ (نام علمی: Rosa damascena) نام نوعی گل رز است که از آن گلاب می‌گیرند. این گونه از رز مقاومت بالایی در مقابل کم آبی دارد و در شهرهای بزرگ نیز به خوبی رشد میکند. درختچه ای است خزاندار (Decideous) و بومی رشته کوه‌های ایران مرکزی و البرز . گل محمدی از دیرباز در ایران کشت می‌شده‌است ولی از آنجایی که عصاره و گلاب آن از دمشق به اروپا می رفته اروپاییان آن را رز دمشقی می نامیدند.گل محمدی از تیرهٔ رزاسه و قسمت قابل مصرف آن گل و غنچه ی خشک یا تازه ی آن است. پیشینه ی پرورش گل محمدی مربوط به دوران هخامنشی و در استان فارس برمی گردد که در دوران صفویه به کوهپایه‌های کاشان برده شد و در سال‌های گذشته نیز در منطقه ی لاله زار کرمان در کوه شاه نیز کشت شد و به دلیل شرایط مناسب آن منطقه کشت گل محمدی گسترش یافته‌است مزارع گل محمدی به صورت عمده در ١۴ استان کشور وجود دارد که بیشترین سطح زیر کشت گل محمدی در کشور به ترتیب در استان های فارس ، اصفهان ، مرکزی ، سمنان و کرمان و آذربایجان شرقی است . بیشترین سطح زیر کشت در شهرستانهای کشور مربوط به شهرستان داراب استان فارس است و پس از آن شهرستانهای کاشان در استان اصفهان و میمند در استان فارس بیشترین سطح زیر کشت گل محمدی را دارند مزارع گل سرخ محمدی در شهرستان کاشان در بخش های برزک،جوشقان قالی، نیاسر و قمصر، هستند. 

تکثیر و نحوه کاشت گل محمدی رونده

قلمه های گرفته شده را تا حدود 10-7/5 سانتیمتری خاک گلدان فرو برده، و خاک اطراف آن را با ملایمت فشار دهید. سپس گلدانها را آبیاری نموده، در مکان محفوظی قرار دهید. توصیه میشود روی گلدانها را با نایلون بی رنگی بپوشانید، طوری که رطوبت اطراف گیاه بیشتر شود. قلمه‌ها باید مرتب آبیاری شده و هرگز در مقابل نور مستقیم آفتاب قرار نگیرند. طی چند هفته قلمه‌ها دارای ریشه شده و می توانند به گلدان های اصلی و دارای خاک مناسب منتقل گردند. بهتر است، شاخه های جوان بعد از دومین یا سومین برگشان قطع شوند تا بدین ترتیب امکان منشعب شدن شاخه های جدید گیاه فراهم آید. توجه داشته باشید بعد از کاشت باید بلافاصله آبیاری انجام شود. همچنین توصیه میشود، عملیات تکثیر در مرحله خواب و استراحت گیاه صورت گیرد.زمان مناسب برای کاشت این گل در مناطق گرمسیر و معتدل، زمستان و در مناطق سردسیرزمستان (در صورت عدم برف) و اوایل بهارمی باشد وبرای کاشت در باغچه و یا گلدان، بهمن واسفند ماه و اوایل بهار می باشد. در کل بهتر است گل محمدی را زمستان کاشت.

شرایط رشد گل محمدی رونده

خاک: بهترین خاک برای کاشت گل رز محمدی خاک رسی شنی است، اگر چه انواع دیگر خاک ها هم مناسب این نوع گل سرخ هستند ولی خاک رس شنی با توجه به مواد معدنی آن برای این کار مناسب تر است. آبیاری: نیاز آبی گیاه متوسط بوده، بسته به شرایط محیط هر 15 روز یکبار گیاه را به طور کامل آبیاری نمایید. دما: درجه حرارت در حدود 20-15 درجه سانتی گراد برای غنچه دهی گل لازم است. همچنین لازم به ذکر است، .اختلاف دمای 4-3 درجه سانتی گراد بین شب و روز، برای تشکیل جوانه گل بسیار مفید بوده و برای گل انگیزی، خواب زمستانه ضروری است. نور: سایه اثر خوبی بر گلدهی گیاه ندارد. از این رو توصیه میشود گلدانهای خود را در محلهایی از خانه که در برابر تابش نور خورشید است قرار دهید. کوددهی: گل رز محمدی نیازمند مواد غذایی و برنامه غذایی طولانی مدت می باشد.

اطلاعات کلی در مورد گل محمدی رونده

گل رز محمدی گیاهی چندساله از جنس رز و خانواده رزاسه است که دارای گل های زیبایی در رنگ‌های قرمز و صورتی وجود دارد. گل رز محمدی بیشتر به صورت درختچه ای بوده، دارای شاخه‌های گل دهنده تیغ دار، استوانه‌ای شکل، بدون شیار و دارای برگهای مرکب شانه‌ای که دارای ۵-۳ برگچه متقابل دندانه‌دار می‌باشد. رگبرگهای پشت برگ مشخص و بهم رفته، برگچه چرمی و بیضی شکل، نوک تیز به طول ۵-۳ سانتی متر، و روی برگها صاف و سبز و پشت آنها سبز کمرنگ و دمگبرگهایش خزی و نمدی است و با کرکهای غده‌ای پوشیده شده و تا انتهای جام گل کشیده شده‌استگلها به شکل صورتی خوشرنگ با ۳۲ گلبرگ صورتی مشابه و یکدست که در اوائل صبح شروع به ظاهر شدن می‌نمایند. کاسبرگها به تعداد ۵ عدد که حداقل سه تای آنها دارای زوائد بزرگی در لبه‌ها هستند. پرچم‌ها زرد رنگ به تعداد ۱۰۰ عدد در ترکیب گل وجود دارند. میوه آن پس از ریزش گلبرگها گوشتی گرد و یا تخم مرغی به طول ۵/۱ سانتی متر که در داخل برجستگی کوزه‌ای شکل زیر گلبرگها قرار دارندقسمت مورد استفاده دارویی گل محمدی، گلبرگهای گیاه بوده، همچنین اسانس تهیه شده از این گل، یکی از عطرهای بسیار معروف می باشد که به طور وسیع در عطرسازی و سایر فراورده‌های آرایشی نظیر پودر دندان و انواع پمادها به عنوان خوشبو کننده به کار می رود. برای یافتن اطلاعات بیشتر در زمینه خواص درمانی گل محمدی و گلاب به لینک‌ زیر مراجعه نمایید.

قلمه زدن گل محمدی و رز

آموزش قلمه زدن گل رز و گل محمدی : استفاده از قلمه ساقه یکی از راه‌های متداول تکثیر رزها و گل محمدی است. قلمه‌ها را می‌توان در دو زمان از سال تهیه کرد یکی قلمه‌های تهیه شده از چوب سبز که در انتهای فصل گلدهی از ساقه‌های بدون گل و به طول حداقل ۱۰ سانتیمتر تهیه می‌شوند. از آنجایی که این قلمه‌ها دارای برگ هستند می‌بایست تعداد برگ‌های آنان را کاهش داد و باقی گذاشتن یک دسته برگ در انتهای قلمه کافی است. حتی در همان یک دسته برگ نیز می‌توان تعداد برگچه‌ها را نیز کاهش داد. وجود تعداد زیادی از برگ موجب از دست دهی آب قلمه می‌شود و این به ضرر ریشه زایی است. نوع دیگر قلمه قابل تهیه از گیاهان رز قلمه‌های چوبی است که در انتهای فصل پاییز و بعد از ریزش برگ‌ها از قسمت‌های چوبی و ساقه‌های بالغ گیاه و به طول ۱۵-۲۰ سانتیمتر تهیه می‌شوند. هنگام جداسازی قلمه‌ها از گیاه مادری بهتر است که برش را از زیر ناحیه گره بزنیم (ناحیه گره ناحیه اتصال برگ به ساقه است) و برش به شکل شیب زده شود و یا اینکه بخصوص در مورد قلمه‌هایی که از چوب سبز تهیه می‌شوند زخمی بر روی پوست انتهای قلمه ایجاد شود (تصویر در قسمت پایین موجود است). این کارها به ریشه زایی قلمه کمک می‌کنند. قلمه‌ها را می‌توان در مخلوط سبکی که علاوه بر نگهداری رطوبت، از تهویه و زهکش خوبی برخوردار باشد کشت کرد. از جمله این مخلوط‌ها می‌توان به مانند خاک برگ+ پرلایت (حجم مساوی)، خاک برگ+ شن (حجم دو قسمت خاک برگ +یک قسمت شن)، کوکوپیت +پرلایت (دو قسمت کوکوپیت +یک قسمت شن) اشاره کرد. مخلوط خاکی را قبل از قرار دادن قلمه‌ها به خوبی خیس کنید و نیم ساعت صبر کنید تا آب اضافی مخلوط خارج شود و سپس می‌توانید برای کاشت قلمه‌ها از آن استفاده کنید. حداقل نیمی از طول قلمه باید در بستر کاشت فرو رود. سپس با انگشتان دست خاک اطراف قلمه‌ها را محکم کنید و آبیاری کنید تا قلمه‌ها در جای خود مستقر شوند. گلدان حاوی قلمه‌ها را در محیطی روشن اما به دور از نور خورشید و با دمایی حدود ۲۰-۱۸ درجه سانتی‌گراد قرار داده می‌شوند. در مورد قلمه‌های سبز حفظ رطوبت هوا بسیار مهم است که می‌توان با استفاده از روش کشیدن یک پلاستیک شفاف بر روی قلمه‌ها و یا غبار پاشی روزانه به حفظ رطوبت هوا در اطراف آنان کمک کرد. محیط کاشت نیز باید همواره مرطوب بماند تا ریشه‌ها شکل گیرند. شکل گیری ریشه‌ها حدود ۸ هفته به طول می‌کشد.