آب سیاه چشم چیست و آیا درمان می شود؟
عوامل موثر در به وجود آمدن بیماری زونا و راه درمان آن
عوامل موثر در به وجود آمدن بیماری زونا و راه درمان آن زونا,بيماري زونا,زونا در بارداري,علائم زونا,درمان زونا,درمان زونا با طب سوزني,مواد غذايي مناسب براي درمان زونا,زونا را چگونه درمان کنيم,زونا در …
دلایل خونریزی، تورم و زخم لثه ها
دلایل خونریزی، تورم و زخم لثه ها خونریزی، تورم و زخم لثه ها,بيماري خونریزی، تورم و زخم لثه ها,خونریزی، تورم و زخم لثه ها در بارداري,علائم خونریزی، تورم و زخم لثه ها,درمان …
همه چیز درباره درمان و کاهش استرس در کودکان و بزرگسالان
استرس در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد استرس و راههای درمان آن صحبت کنیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد. تحقیقات نشان می دهد که …
آب سیاه چشم چیست و آیا درمان می شود؟
عصب بینایی، عصب اصلی انتقال پیام بینایی است و افزایش فشار داخل چشم موجب آسیب عصب بینایی می شود. بیماری گلوکوم(آب سیاه) انواع زیادی دارد که در میان آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
به گزارش بی اس ام اس گلوکوم زاویه باز(تا مرحله‌ی پیشرفته بدون نشانه است و شایع‌ترین نوع بیماری و در موارد پیشرفته عامل کوری می‌باشد.)
گلوکوم زاویه بسته(با بروز علائمی ناگهانی چون درد و قرمزی چشم، تاری دید، دیدن هاله در اطراف نور، سردرد و تهوع)
گلوکوم مادرزادی(در نوزادان و با علائمی مثل اشک ریزش، بستن چشم در تماس با نور و ترس از آن می‌باشد.)
سن بالای چهل سال، سابقه فامیلی(مبتلایان به گلوکوم، نزدیک‌بینی، فشار خون بالا، بیماری قلبی و دیابت) و استفاده طولانی مدت از کورتون‌ها خطر ابتلا به بیماری گلوکوم نوع باز و سابقه خانوادگی گلوکوم حاد، دوربینی و قطره‌های گشادکننده مردمک نیز خطر ابتلا به نوع زاویه بسته را زیاد می‌کند.
چشم پزشکان برای تشخیص این بیماری از راه‌هایی چون تست حدت بینایی، میدان بینایی(دید محیطی)، اتساع مردمک و تونومتری استفاده می‌کنند.
دکتر امینی: «در حالی که نابینایی ناشی از آب مروارید قابل درمان است، نابینایی ناشی از آب سیاه قابل برگشت نیست.»
پس بهتر است به محض مشاهده‌ی علائم، سریعاً به پزشک مراجعه شود.
علایم در اثر تجمع مایع و افزایش فشار درون چشم و در نتیجه آسیب رسیدن به رشته‌های عصب چشمی به وجود می‌آیند اما در برخی از گروه‌های جمعیتی، تنها ۵۰ درصد از افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه دارای فشار چشم بالا هستند
منبع:
سلامت نیوز
گلوکوم یا آب سیاه یکی از بیماری های چشم است که ممکن است منجر به از دست دادن بینایی گردد
گلوکوم به علت تجمع مایع در کره چشم رخ می دهد. این مایع مسئول تغذیه و سالم نگه داشتن چشم است. . این مایع پس از ترشح و گردش در داخل کره چشم، از طریق زاویه چشم و مجاری خارج کننده، که در قسمت جلوی چشم قرار دارند، تخلیه می شود.
در افراد مبتلا به گلوکوم ، محل زه کشی در چشم مسدود شده و مایع داخل چشم نمی تواند از چشم خارج شود. بنابراین، مرتبا مایع تولید شده و باعث می شود فشار داخل کره چشم افزایش یابد.
چگونه افزایش فشار به چشم شما صدمه می زند؟
افزایش فشارباعث تخریب سلولهای عصبی در چشم شده که منجر به از دست دادن بینایی می شود. در ابتدا ، ممکن است فقط بینایی نقاطی در قسمت های محیطی یا اطراف و جوانب میدان بینایی مختل شود. اگر بیماری گلوکوم درمان نشود ، دید مرکزی شما نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. از دست دادن بینایی ناشی از گلوکوم دائمی است.
علائم گلوکوم چه هستند؟
اکثر افراد مبتلا به گلوکوم هیچگونه علائمی ندارد. شما ممکن است تا مراحل انتهایی بیماری متوجه از دست دادن بیناییتان نشوید. نیمی از افراد مبتلا به گلوکوم از بیماری خود آگاه نیستد و زمانیکه متوجه از دست دادن بینایی می شوند ، دچار آسیب شدید چشم شده اند.
ندرتا فرد دچارحمله حاد (ناگهانی و کوتاه مدت) گلوکوم می شود. در این موارد ، چشم قرمز و خیلی دردناک می شود. تهوع ، استفراغ و تاری دید نیز ممکن است رخ دهد.
چه کسانی مستعد گلوکوم هستند؟
عوامل خطرساز برای گلوکوم عبارتند از: سن ، نژاد سیاه، سابقه خانوادگی گلوکوم ، فشار چشم بالا، مرض قند ، فشار خون بالا و نزدیک بینی.
شما تا زمانیکه متوجه از دست رفتن بینائیتان نشوید، نمی دانید که مبتلا به گلوکوم ، شده اید. از آنجا که گلوکوم علائمی غیر از از دست دادن بینایی ندارد، مهم است که به طور منظم توسط چشم پزشک معاینه کامل چشم شوید. متخصص چشم، پزشکی است که برای ارائه مراقبت از چشم ها ، از جمله تشخیص و درمان گلوکوم آموزش دیده است. چشم پزشک می تواند فشار چشم شما را اندازه گیری کند و اقدام به بررسی عصب بینایی و ارزیابی میدان بینایی مرکزی و محیطی شما نماید. تشخیص زودرس و درمان گلوکوم می تواند از صدمه به سلولهای عصبی چشم و کوری تدریجی جلوگیری کند.
بطور کلی توصیه می شود که در سن 39 سالگی معاینه کامل چشم شوید. پس از آن ، هر 2 تا 4 سال یکبار معاینه چشم شوید. بعد از سن 64 ، هر 1 تا 2 سال معاینه شوید.
درمان گلوکوم چیست؟
گلوکوم را می توان با قطره های چشمی ، قرص ، جراحی لیزری ، جراحی چشم و یا ترکیبی از این روش ها درمان کرد. . هدف از درمان این است که با پایین آوردن فشار چشم، ازآسیب بیشتر عصب بینایی و از دست رفتن دید جلوگیری کنیم.
بیماری آب سیاه یا همان گلوکوم چشمی یکی از بیماری های خطرناکی است که گاه منجر به از دست دادن بینایی فرد می شود.
آب سیاه یا گلوکوم به علت تجمع مایع در کره چشم رخ می دهد. این مایع مسئول تغذیه و سالم نگه داشتن چشم است.این مایع پس از ترشح و گردش در داخل کره چشم، از طریق زاویه چشم و مجاری خارج کننده، که در قسمت جلوی چشم قرار دارند، تخلیه می شود. . در افراد مبتلا به گلوکوم ، محل زه کشی در چشم مسدود شده و مایع داخل چشم نمی تواند از چشم خارج شود. بنابراین، مرتبا مایع تولید شده و باعث می شود فشار در چشم افزایش یافته یابد.
این مشکل می تواند به بینایی چشم مبتلا بصورت ماندگار آسیب برساند و درصورت عدم درمان حتی منجر به کوری شود. بزبانی ساده علت آن افزایش شدید فشار زجاجیه یا همان مایع درون چشم است. به طور کلی اشکال در خروج این مایع از منافذ بسیار کوچکی در پیرامون عنبیه (دایره رنگی چشم) است. در برخی موارد بطور مادرزادی منافذ تنگ هستند. در موارد دیگر جلو آمدن عنبیه یا مسدود شدن این منافذ با رنگدانه های عنبیه یا یاخته های خون پس از خونریزی داخل چشم مسیر تخلیه مایع داخل چشم تقریباً مسدود می شود.
گلوکوم را دزد بینایی نیز نامیده اند و دلیلش اینست که تمامی اثرات و سمپتوم های آن بسیار آرام و در طول سالیان بروز کرده بطوریکه درک و تشخیص آن توسط فرد مشکل است و گلوکوم جنرال پس از آب مروارید دومین دلیل کاهش بینایی در جهان است.
وقتی علایم زیر در فردی وجود داشته باشند احتمال وجود بیماری آب سیاه مزمن چشم وجود خواهد داشت. علائمی چون تغییر مداوم نمره عدسی عینک، سردرد خفیف یا اختلالات مبهم بینایی یا عدم توانایی در تطبیق بینایی از روشنایی به تاریکی.
مراحل اولیه:
از دست رفتن دید محیطی در نواحی کوچک از میدان دید
تاری دیدی در یک طرف در سمت بینی میدان دید
مراحل پیشرفته:
بزرگ تر شدن نواحی از دست رفتن دید، معمولاً در هر دو چشم
سفت شدن کره چشم
وجود نقاط کور در میدان دید
نامناسب بودن دید در شب
چه کسانی مستعد گلوکوم هستند؟
عوامل خطرساز برای گلوکوم عبارتند از:سن ، نژاد سیاه، سابقه خانوادگی گلوکوم ، فشار چشم بالا، مرض قند ، فشار خون بالا و نزدیک بینی.
علایم در اثر تجمع مایع و افزایش فشار درون چشم و در نتیجه آسیب رسیدن به رشته های عصب چشمی به وجود می آیند اما در برخی از گروه های جمعیتی، تنها 50 درصد از افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه دارای فشار چشم بالا هستند.
تغذیه و رژیم های غذایی
نژاد و جنس
عوامل ژنتیک و سابقه خانوادگی آب سیاه حاد یا مزمن چشم
سن بالای 60 سال
دیابت
بسیاری از داروها نیز فشار داخل چشم را بالا می برند و موجب بدتر شدن بیماری می شوند مانند قرص های سرماخوردگی و آلرژی، آنتی هیستامینها، آرام بخشها، داروهای کورتیکواستروئیدی و برخی داروهای معده و روده.
تمامی افراد باید از چشم پزشک خود بخواهند تا در هر بار معاینه چشم، فشار چشم را نیز اندازه بگیرد و پس از 40 سالگی باید حداقل سالی یک بار معاینه چشم انجام شود. در صورت بروز هرگونه تغییر در بینایی باید به چشم پزشک مراجعه شود.
معاینات چشم از جمله آزمون میدان دید٬ تونومتری یا فشارسنجی (اندازه گیری فشار درون کره چشم) و افتالموسکوپی (مشاهدهٔ پشت چشم).
درمان آب سیاه چشم تا آخر عمر باید ادامه یابد. اگر آب سیاه به موقع تحت درمان قرار گیرد، اشکال دایمی در بینایی به وجود نمی آید. توجه داشته باشید که در این بیماری دید مرکزی تا مرحله آخر بیماری وجود خواهد داشت و هیچگونه اختلالی در دید مرکزی ایجاد نخواهد شد.
این بیماری را نمی توان درمان قطعی کرد، اما علایم آن را می توان کنترل نمود. در اکثر اوقات می توان فشار چشم را با دارو تا حدی پایین آورد که از آسیب به عصب چشمی و از دست دادن احتمالی بینایی در آینده جلوگیری شود. مهارکننده های آنزیم کربنیک آنهیدراز مانند دورزولامید به تنهایی یا به همراه داروهای مسدد گیرنده بتاآدرنرژیک برای کاهش فشار داخل چشم به کار می روند.
داروهای ادرارآور (دیورتیک) برای کاهش تولید و در نتیجه کاهش تجمع مایع در چشم استفاده می شوند. در صورتی که با قطره های چشمی نتوان بیماری را کنترل نمود، می تواند از جراحی با لیزر کمک گرفت.
گلوکوم یا آب سیاه یک بیماری چشمی است که مشخصه آن آسیب بینایی
گلوکوم یا آب سیاه چشم، بیماری است که می تواند سبب آسیب عصب بینایی و در نتیجه کوری شود. علت این آسیب در اغلب موارد بالا رفتن فشار مایع داخل چشم است.
گاهی به گلوکوم “دزد بی صدای بینایی” نیز می گویند، زیرا به تدریج و بدون هیچ گونه نشانه ای می تواند بینایی را از بین ببرد. درمان زودرس می تواند مانع پیشرفت بیماری و کاهش دید بیمار گردد.
عصب بینایی، شبکیه (پرده نازک حساس به نور در قسمت عقب کره چشم) را به مغز متصل می کند. برای داشتن دید خوب، سالم بودن عصب بینایی ضروری است.
اگر چشم را به یک بادکنک تشبیه کنیم، همان گونه که فشار هوای داخل بادکنک موجب حفظ شکل بادکنک می شود، فشار مایع داخل چشم نیز کمک می کند تا چشم، شکل کروی خود را حفظ کند و درست عمل کند.
مایع داخل چشم که به آن زلالیه می گویند، به طور مداوم در داخل چشم ترشح می شود و اضافی آن از طریق کانال هایی از چشم خارج می شود تا فشار داخل چشم همیشه ثابت بماند. علل بسیار متنوعی از جمله علل ژنتیکی و ارثی می توانند موجب بسته شدن این کانال ها و افزایش فشار داخل چشمی شوند.
گلوکوم زاویه باز : شایع ترین نوع گلوکوم است. متاسفانه این بیماری تا به مراحل بسیار پیشرفته نرسد، هیچ گونه نشانه ای ندارد و هر فرد به ظاهر سالمی ممکن است به آن مبتلا باشد. در موارد بسیار پیشرفته، کوری ایجاد می گردد.
گلوکوم زاویه بسته : این نوع گلوکوم با درد چشم، قرمزی چشم ، تاری دید ، روئیت هاله در اطراف نورها، سردرد و تهوع نمایان می شود. این علائم در فردی که قبلا هیچ گونه بیماری نداشته، به طور ناگهانی ظاهر می شود.
گلوکوم مادرزادی : گلوکوم مادرزادی در نوزادان و شیرخواران با علائم اشک ریزش ، بستن چشم ها در تماس با نور یا ترس از نور و جمع کردن پلک ها مشخص می شود. گاهی قرنیه چشم بزرگ و کدر می شود.
گلوکوم زاویه باز در ابتدا علامت خاصی ندارد. دید طبیعی بوده و دردی وجود ندارد. با ادامه یافتن بیماری، بیمار متوجه می شود هر چند اشیایی را که جلویش قرار دارند خوب می بیند، ولی اشیایی را که در کنار قرار داشته و باید از گوشه چشم به آنها نگاه کند، به خوبی نمی تواند ببیند
بیمار مبتلا به گلوکوم در صورت عدم درمان ممکن است ناگهان متوجه شود که “دید کناری” ندارد. درست مانند این است که دارد از درون یک لوله به اطراف نگاه می کند. تداوم بیماری ممکن است سبب از بین رفتن باقیمانده دید، حتی در مرکز چشم و بروز کوری شود.
ابتلا یا عدم ابتلا به گلوکوم در اثر بالا بودن فشار چشم، بستگی به میزان تحمل عصب بینایی دارد و این میزان در افراد مختلف متفاوت است. هر چند فشار طبیعی معمولا بین 12 تا 21 میلی متر جیوه است، ولی حتی در این فشار نیز ممکن است شخصی مبتلا به گلوکوم باشد و این نشان می دهد که معاینه چشم اهمیت بسیار زیادی دارد.
بسیاری تصور می کنند در صورتی مبتلا به گلوکوم هستند، که فشار چشم شان بالا باشد، اما همیشه این طور نیست. فشار بالای چشم خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش می دهد، ولی بالا بودن فشار چشم الزاما به معنای ابتلا به گلوکوم نیست.
حدت بینایی (Visual Acuity): در این تست که با استفاده از چارت های بینایی انجام می شود، بینایی بیمار در فواصل متفاوت مشخص می شود.
میدان بینایی: در این تست، دید کناری (محیطی) بیمار اندازه گیری می شود. با توجه به این که از دست دادن دید کناری یکی از علائم گلوکوم است، این تست به تشخیص بیماری کمک می کند.
اتساع مردمک: در این تست با استفاده از قطره ای مخصوص، مردمک چشم بیمار گشاد می شود و بدین ترتیب چشم پزشک دید بهتری برای معاینه عصب بینایی پیدا می کند. بعد از معاینه ممکن است دید نزدیک تا چند ساعت تار باشد.
تونومتری: در این تست فشار مایع داخل چشم اندازه گیری می شود.
عوامل مستعد کننده بر حسب نوع گلوکوم متفاوت هستند.
فشار بالای چشم، سن بالای 40 سال، سابقه فامیلی ابتلا به گلوکوم، نزدیک بینی، فشار خون بالا، بیماری قلبی، دیابت و استفاده دراز مدت از کورتون ها می توانند فرد را مستعد ابتلا به گلوکوم زاویه باز کنند.
سن بالا، سابقه فامیلی گلوکوم حاد، دوربینی و استفاده از قطره های گشاد کننده مردمک می تواند فرد را مستعد ابتلا به گلوکوم زاویه بسته نمایند.
با توجه به این که شایع ترین نوع گلوکوم یعنی گلوکوم زاویه باز تا مراحل پیشرفته بیماری نشانه ای ندارد، تنها راه این که بدانیم آیا مبتلا به گلوکوم هستیم یا نه این است که تحت معاینه کامل چشم پزشکی قرار بگیریم، به ویژه افراد بالای 40 سال بهتر است سالانه تحت معاینه چشم پزشکی قرار گیرند.
همچنین افرادی که در فامیل خود یک فرد مبتلا به گلوکوم دارند، حتما لازم است تحت معاینه چشمی قرار گیرند.
نکته دیگر توجه داشتن به علائم گلوکوم حاد یعنی تاری دید همراه درد چشم، قرمزی چشم، دیدن هاله اطراف نورها، سردرد و تهوع است تا در صورت بروز سریعا به چشم پزشک مراجعه شود.
در مورد نوزادان باید معاینه چشم پزشکی در بدو تولد صورت گیرد و علاوه بر معاینه منظم چشم پزشکی، پدر و مادر به شکل ظاهری چشم و علائم غیر طبیعی مثل اشک ریزش و ترس از نور در نوزاد یا شیرخوار خود توجه داشته باشند.
در صورتی که گلوکوم به موقع تشخیص داده نشود و درمان نگردد می تواند موجب از بین رفتن بینایی شود. با توجه به این که درمان های موجود تنها می تواند مانع از پیشرفت بیشتر بیماری شود، بنابراین هر چه بیماری در مرحله زودتری تشخیص داده شود می توان کمک بیشتری به حفظ بینایی فرد کرد.
با توجه به زیست سوم مایع داخلی چشم که سبب حفظ کروی بودن چشم میشه زجاجیه نام داره نه زلایه
سلام عالی بود ممنونم
سلام مطلبتون بدنیست امیدوارم موفق باشید
سپاس از اطلاعات خوبی که دادید
عالی بود ممنون
اسم این نوع گولوکوم چیست؟