انبه

انبه ,انبه هندی,انبه شمالی,انبه و خواص آن,انبه به انگلیسی,انبه گیلان,انبه در بارداری,انبهار,انبه شمال,انبه برای نوزاد,انبه هندی چیست,انبه هندی در بارداری

توضیحاتی در مورد انبه

انبه (نام علمی:Mangifera) میوه‌ای گرمسیری و گیاه آن از سرده‌های تیرهٔ پسته‌ایان است. خاستگاه انبه شبه جزیرهٔ هند، پاکستان، بنگلادش و آسیای جنوب‌شرقی است. این درخت امروزه در بسیاری از کشورهای گرمسیری پرورش داده شده و در سراسر دنیا صادر می‌شود. میوهٔ انبه علاوه بر مصرف خوراکی، آشپزی و آب‌میوه‌گیری، به عنوان طعم‌دهنده، رنگ‌دهنده و عطر کاربرد دارد. برگ‌های درخت انبه نیز مورد استفاده‌های زینتی قرار می‌گیرد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد انبه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

درخت انبه

درخت انبه قد بلندی دارد و ممکن است به ۳۵ تا ۴۰ متر برسد. قطر قسمت شاخ و برگ‌دار آن نیز می‌تواند به ۱۰ متر برسد. عمر این درخت طولانی است و برخی از درخت‌های انبه با وجود ۳۰۰ سال سن هنوز میوه می‌دهند. رنگ برگ‌های درخت انبه در ابتدا و پس از جوانه زدن نارنجی مایل به صورتی است، که با گذشت زمان به رنگ قرمز تیره، و سپس سبز تیره در می‌آید. شکوفه‌های انبه کوچک و سفیدرنگ به صورت خوشه‌های ۱۰ تا ۴۰ سانتی‌متری هستند. هر شکوفه ۵ گلبرگ، ۵ کاسبرگ و ۵ پرچم دارد، و رایحه‌ای همچون موگهٔ بهار دارد. ضماد برگ درخت انبه، پوست سر و مو را تقویت می‌کند و خاصیت رنگی (سیاه) نیز دارد. [۱] رسیدن میوه‌ها حدود ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد. وزن انبه‌ها می‌تواند بین ۵۰۰ گرم تا ۲٫۵ کیلوگرم باشد. رنگ و اندازهٔ انبه‌های رسیده با توجه به محیط و نور متغیر است. میوهٔ رسیده می‌تواند زرد، نارنجی، قرمز یا سبز باشد. به هنگام رسیدن میوه‌ها بوی شیرهٔ ملایمی می‌دهند و با فشار ملایمی فرو می‌روند. در وسط میوه هستهٔ درشتی است که با توجه به نوع درخت می‌تواند صاف یا دارای رشته و فیبرهایی در گوشت میوه باشد. گوشت میوه به رنگ زرد تیره و شیرین است. طعم انبه‌ها با توجه به گونه‌شان بسیار متفاوت است. به علاوه، با توجه به نوع میوه یا این که بیش از حد رسیده باشد، گوشت آن می‌تواند صاف یا رشته‌رشته‌ای باشد.

پرورش انبه

درخت انبه از هزاران سال پیش در شبه‌جزیرهٔ هند پرورش داده می‌شد و بین قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد به آسیای شرقی رسید. از سدهٔ دهم میلادی، انبه توسط اعراب به شرق آفریقا، و سپس به برزیل، کارائیب و مکزیک برده شد. امروزه یک‌دوم کل محصولات انبه به کشور هند تعلق دارد. علاوه بر این کشور، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوب‌شرقی پرورش داده می‌شود. این گیاه به آسانی پرورش داده می‌شود. با وجود این که هند بزرگ‌ترین تولیدکنندهٔ انبه در جهان است، کمتر از یک‌درصد از صادرات جهانی را به خود اختصاص می‌دهد. در سال ۲۰۰۴، تولید جهانی انبه ۲۶٫۳ میلیون تن بود، و به این ترتیب رتبهٔ ششم را در تولیدات جهانی میوه به خود اختصاص داد (پس از موز، انگور، پرتقال، سیب و موز سبز). ۸۹ کشور تولیدکنندهٔ انبه هستند.

کشت انبه در ایران

بیشترین سطح زیر کشت انبه در ایران به استان هرمزگان اختصاص دارد. در استان هرمزگان سالیانه 22هزار تن و در سیستان و بلوچستان 14 هزار تن انبه تولید می‌شود انبه در ایران در سواحل دریای عمان، مناطق راسک، سرباز، قصرقند، نیک شهر، دشتیاری وچابهار در سیستان و بلوچستان و همچنین در استان هرمزگان در شهرستان‌های فین (هرمزگان) میناب، رودان، بندرعباس وجاسک کشت شده‌است، در شهرستان حاجی آباد هرمزگان نیز درختان انبه بارور یافت می‌شوند. قدمت کشت این درخت در استان هرمزگان بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ سال می‌رسد، که این درختان در باغات شهرستان میناب یافت می‌شوند. انبه همچنین در استان کرمان در شهرستانهای جیرفت (مجتمع کشاورزی ساسان مهیمی)وکهنوج کشت گردیده است.در گویش محلی استان هرمزگان به انبه ،انبا میگویند.

انبه شمالی

در شمال ایران و در استان گیلان نیز میوه‌ای ریز و آبدار وجود دارد که در اصطلاح عامیانه به آن انبه یا انبو می گویند، البته ظاهراً اسم درست این میوه ازگیل ژاپنی است و طعمش با انبه پاکستانی که بزرگتر است کاملاً تفاوت دارد، انبه شمالی ترش و آبدار و پرخاصیت است و طرفداران زیادی دارد اما بعد از چیدن تا زمان مصرف فرصت چندانی ندارید چون خیلی امکان نگهداری طولانی مدت ندارد

موارد مصرف انبه

انبه در سراسر جهان مورد استفادهٔ خوراکی قرار می‌گیرد. برای مصرف میوه پوست آن جدا می‌گردد، چرا که حاوی موادی تحریک‌کننده برای معده است. انبه در انواع سالادها، نوشیدنیها، آب میوهها، شربتها ،ترشیهاو بستنیها استفاده می‌شود. از آن برای درست کردن مربا، انواع شیرینی، تارت، کیک و پورهٔ میوه نیز استفاده می‌شود. در برخی از کشورها از انبه برای پخت غذاهای اصلی نیز استفاده می‌شود. در جزایر موریس و رئونیون از انبه سسی تهیه می‌گردد که در کنار غذاهای گوشتی مصرف می‌شود. در بسیاری از غذاهای محلی و چاشنیهای هندی از انبهٔ رسیده‌استفاده می‌شود. در مکزیک نیز از انبه برای تهیهٔ بعضی از انواع سس چیلی استفاده می‌گردد.

ارزش غذایی انبه

این میوه از منابع بسیار خوب پتاسیم به حساب می‌آید، طوری‌که مصرف آن به افراد مبتلا به فشار خون بالا توصیه می‌شود.این میوه اندیس گلایسمی بالایی نیز دارد، یعنی وقتی مصرف شود، قند خون به یکباره افزایش پیدا می‌کند و موجب ترشح هورمون انسولین می‌شود. با ترشح این هورمون، قند به داخل سلول‌ها وارد شده و دوباره افت پیدا می‌کند.   انبه میوه‌ای سرشار از فیبر، ویتامین ث، ویتامین آ و آنتی‌اکسیدان است. این میوه موجب تقویت دستگاه گوارش و کلیه نیز می‌شود، و به علت آهن فراوانی که دارد از آنمی جلوگیری می‌کند.

انبه جنگلی

درخت انبه بسیار سریع رشد می‌کند و دارای برگهای بزرگ و همیشه سبز است. در پاییز یا اوایل زمستان شکوفه می‌دهد و در اردیبهشت و خرداد میوه می‌دهید. میوه انبه یا ازگیل ژاپنی یا همان گلابی جنگلی که در گیلان به وفور یافت می‌شود بسیار شیرین و آبدار است. رنگ میوه رسیده زرد بوده و معمولاً دارای ۳ یا ۴ هسته قهوه‌ای است.

خواص دارویی انبه

شربت انبه یا ازگیل ژاپنی در طب چینی برای درمان گلودرد و رفع سرفه استفاده می‌شد. ازترکیب برگ انبه و چند ماده دیگر برای ساخت اکسپکتورانت (داروی خلط آور) و مسکن برای درد سینه استفاده می‌گردد. برای هضم غذا بسیار مفید است. آرام بخش است. برای تقویت دندان و لثه دم کرده برگ درخت انبه را مضمضه کنید. این میوه به دلیل داشتن ویتامین C و بتاکاروتن، یک سیستم ایمنی بسیار قوی در بدن شما ایجاد می‌کند. برای بهبود عملکرد سیستم تنفسی مفید است. خوردن مقدار زیاد انبه یا ازگیل ژاپنی باعث خواب آلودگی می‌گردد.

همه چیز درباره انبه

انبه یا منجو Mango با نام علمی Mangifera ، میوه‌ای گرمسیری و از تیره پسته‌ایان است. خاستگاه انبه از هزاران سال پیش در شبه‌ جزیره هند پرورش داده می‌شد و بین قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد به آسیای شرقی رسید؛ گرچه این درخت امروزه در بسیاری از کشور های گرمسیری پرورش داده شده و در سراسر دنیا صادر می‌شود. میوه انبه علاوه بر مصارف خوراکی، آشپزی و آب‌ میوه‌ گیری، به عنوان طعم‌ دهنده، رنگ‌ دهنده و عطر کاربرد دارد. برگ‌های درخت انبه نیز جهت مصارف زینتی قرار می‌گیرد. درخت انبه قد بلندی دارد و ممکن است به ۳۵ تا ۴۰ متر برسد. قطر قسمت شاخ و برگ‌ دار آن نیز می‌تواند به ۱۰ متر برسد. عمر این درخت طولانی بوده و برخی از درخت‌ های انبه با وجود ۳۰۰ سال سن هنوز میوه می‌دهند. رنگ برگ‌های درخت انبه در ابتدا و پس از جوانه زدن نارنجی مایل به صورتی است، که با گذشت زمان به رنگ قرمز تیره، و سپس سبز تیره در می‌آید. شکوفه‌های انبه کوچک و سفیدرنگ به صورت خوشه‌های ۱۰ تا ۴۰ سانتی‌متری هستند. هر شکوفه ۵ گلبرگ، ۵ کاسبرگ و ۵ پرچم دارد، و رایحه‌ای همچون موگه بهار دارد. انبه ها نوعاً میوه هایی منحنی شکل با پوست سبز، مایل به صورتی،طلایی یا قرمز و نارنجی زیبا، بسیار معطر ودر بر گیرنده دانه های کرکین پهن وخیلی بزرگ هستند. تنوعات زیادی در این میوه موجود است. آن ها حتی می توانند گرد، بیضی و قلوه ای شکل باشند. هر کدام از این میوه هاطعم، مزه واستحکام مغز ساقه خود را دارند. رسیدن میوه‌ ها حدود ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد. وزن انبه‌ ها می‌تواند بین ۵۰۰ گرم تا ۲٫۵ کیلوگرم باشد. رنگ و اندازه انبه‌ های رسیده با توجه به محیط و نور متغیر است. میوه رسیده می‌تواند زرد، نارنجی، قرمز یا سبز باشد. به هنگام رسیدن میوه‌ها بوی شیرهٔ ملایمی می‌دهند و با فشار ملایمی فرو می‌ روند. در وسط میوه هسته درشتی است که با توجه به نوع درخت می‌تواند صاف یا دارای رشته و فیبرهایی در گوشت میوه باشد. گوشت میوه به رنگ زرد تیره و شیرین است. طعم انبه‌ها با توجه به گونه‌ شان بسیار متفاوت است. به علاوه، با توجه به نوع میوه یا این که بیش از حد رسیده باشد، گوشت آن می‌تواند صاف یا رشته‌ رشته‌ای باشد. امروزه یک‌ دوم کل محصولات انبه به کشور هند تعلق دارد. علاوه بر این کشور، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوب‌شرقی پرورش داده می‌شود. این گیاه به آسانی پرورش داده می‌شود. بیشترین سطح زیر کشت انبه در ایران به استان هرمزگان اختصاص دارد. انبه در ایران در سواحل دریای عمان، مناطق راسک، سرباز، قصرقند، نیک شهر، دشتیاری و چابهار در سیستان و بلوچستان و همچنین در استان هرمزگان در شهرستان های میناب، رودان، بندرعباس وحومه آن وجاسک کشت شده است، در شهرستان حاجی آباد هرمزگان نیز درختان انبه بارور یافت می‌شوند. قدمت کشت این درخت در استان هرمزگان به بیش از ۳۰۰ سال میرسد، انبه همچنین در استان کرمان در شهرستانهای جیرفت و کهنوج کشت گردیده است. همچنین در شمال ایران در استان گیلان میوه ای ریز و آبدار وجود دارد که در اصطلاح عامیانه به آن انبه می گویند که در حقیقت بدلیل باردهی زیاد درخت آن در زبان گیلکی به آن انبوه گفته میشده و کم کم تغییر نام یافته است .

خواص انبه برای بیماران دیابتی

بیماران دیابتی مقدار بیش از حد قند در خون دارند. این مقدار بالای قند به عروق آسیب می رساند شاید تعجب کنید انبه با این همه طعم شیرین چطور برای دیابتی ها مفید است. اطلاعات زیر هر گونه شک و تردید را برطرف میکند. انبه حاوی آهن، پتاسیم، اسید فولیک، ویتامین A، C و B6، مواد مغذی و فیبر است . با توجه به مطالعه انجام شده ‘انبه از میوه هایی است که در سراسر جهان زیاد مصرف می شود و پرطرفدار است طبق پژوهشهای انجام شده این یک باور غلط است که چون انبه یکی از شیرین ترین میوه هایی است که ما داریم،پس چاق کننده است. مطالعات متعددی در سراسر جهان اثبات کرده است که انبه قند خون را ثابت نگه می دارد و آنرا کنترل می کند. در مطالعه اخیر انجام شده توسط دانشمندان، ۲۰ بزرگسالان در گروه سنی ۲۰ سال و ۵۰ سال انتخاب شدند. دسته ای از بزرگسالان شامل ۱۱ زن و ۲۰ مرد. دانشمندان سطح BMI و قند را در آغاز آزمایش محاسبه کردند در طی مدت پژوهش به هر کدام هر روز ۱۰ گرم انبه دادند.در پایان ماه سوم، زمانی که سطح قند آنها را بررسی کردند، نشان داد که سطح قند خون پایین آمده در نتیجه، به این نتیجه رسیدند که بیماران مبتلا به دیابت ضرر ندارد. انبه دارای یک آنتی اکسیدان به نام مالوالیک اسید است که احتمالا می تواند دلیل کاهش سطح گلوکز باشد. اما مکانیسمی که دقیقا علت کاهش سطح گلوکز در خون هنوز مشخص نشده است. بنابراین، مطالعات به وضوح بیان می کند که در حالی که انبه یک میوه شیرین است، ولی در بدن انسان گلوگز را کنترل میکند؛ البته نه برای همه دیابتی ها! اگر یک زن باردار هستید و دیابت دارید، انبه برای شما مناسب نیست. دیابت حاملگی یک بیماری است که تنها در طول دوره بارداری بوجود می آید. در این وضعیت، سطح قند خون بیش از حد بالا می شود. اگر انبه بخورید، سطح قند بالا می رود. همچنین، انبه سطح گلوکز در بدن در طول دیابت حاملگی کنترل نمی کند، این نوع دیابت وقتی کودک به دنیا آمد از بین می رود. بیماران مبتلا به دیابت می توانند هم انبه و هم برگ آن را استفاده کند. مصرف برگ انبه، نوشیدن آب ۲-۳ عدد برگ آن است. این به خوبی سطح قند را کنترل میکند. در حالی که تحقیقات بی ضرر بودن آن را ثابت کرده است ولی بهتر است قبل از تصمیم گیری در مورد مقدار انبه با پزشک مشورت کنید.

سلامت پوست با انبه

انبه منافذ بسته‌ی پوست را باز می‌کند. احتمالاً می‌دانید که آکنه‌ ها در نتیجه‌ی بسته شدن منافذ پوست ظاهر می‌شوند. برای تمیزی و مقابله با جوش‌ها گوشت این میوه را به صورت ماسک روی پوست صورت بگذارید و بعد از ۱۰ دقیقه با آب خنک شستشو دهید. مصرف روزانه‌ی این میوه نیز باعث نرمی و خوش آب و رنگ شدن پوست می‌شود.

انبه و سرطان سینه

با مخلوط یک فنجان انبه خرد شده (۲۵۰ میلی لیتر) کاروتنوئیدهای مورد نیاز روزانه را دریافت کنید. نتایج تحقیقات که در مجله بین المللی سرطان در ژوئن ۲۰۰۹ منتشر شد نشان داد زنان یائسه ای که دو یا چند وعده غذاهای غنی ازکاروتنوئید در روز میخورند خطر ابتلا به سرطان سینه در آنها تا ۱۷ درصد کاهش یافته است. مصرف این میزان کاروتنوئیدها باعث میشود دوره ماهانه منظمی داشته باشید و همین منظم شدن دوره ماهانه از ابتلا به پوکی استخوان و بروز سرطانها بخصوص سرطان سینه در زنانی که عات ماهانه شان منظم نیست پیشگیری میکند. خانم هایی که به طور مرتب از انبه در رژیم غذایی خود استفاده می کنند می توانند در برابر صدمات ناشی از رادیکال های آزاد مقاوم تر شده و خطر ابتلا به سرطان سینه را در آن ها کاهش دهد.. تحقیقات نشان داده است انبه حاوی انواع مختلفی از مواد پلی فنول است که تصور می شد از رشد سلول های سرطانی در سینه جلوگیری می کند.

خواص انبه برای چشم

۱۰۰ گرم انبه ۱۵ درصد نیاز روزانه‌ی بدن به ویتامین A را تامین می‌کند که برای تضمین سلامت چشم‌ها و تقویت قوه‌ی بینایی لازم است. افرادی که می‌توانند روزانه از این میوه مصرف کنند کمتر در معرض مشکلات بینایی مانند کاهش دید شبانه، خشکی چشم، سوزش چشم و غیره قرار می‌گیرند. انبه برای خانم‌های باردار و افرادی که از کم‌خونی رنج می‌برند بسیار مفید است. به خاطر اینکه سرشار از آهن است. از این گذشته میزان بالای ویتامین C موجود در آن باعث جذب حداکثری آهن می‌شود