قارچ

قارچ ,قارچ خوراکی ,قارچ چیست,قارچ خوراکی دکمه ای,قارچ خوراکی کوهی,قارچ و دیابت,قارچ جنگلی,قارچ چاق کننده است,خواص قارچ,قیمت قارچ خوراکی دنبلان

توضیحاتی در مورد قارچ

قارچ‌ها دسته‌ای جداگانه از یوکاریوتها را تشکیل می‌دهند و نه گیاه هستند و نه جانور. سلسله قارچان (Fungi) سلسله‌ای از هوهسته‌ای‌ها است که در دیوارهٔ یاخته‌های آن‌ها کیتین وجود دارد و توان نورآمایی (photosynthesis) ندارند. نام دیگر قارچ در فارسی سَماروغ بوده‌است. مردم عادی به آن «کلاه دیوان» و «چتر مار» هم می‌گویند. قارچ‌ها همگی دگرپرورده (هتروتروف یا دگرخوار) بوده و برای رشد و تکثیر به ترکیبات آلی برای دریافت انرژی و کربن نیاز دارند. قارچها هوازی یا ناهوازی اختیاری هستند. اکثر قارچ‌ها گندروی (ساپروتروف) بوده، در خاک و آب به سر می‌برند و در این نواحی، بقایای گیاهی و جانوری را تجزیه می‌کنند. قارچها مانند باکتریها در تجزیهٔ مواد و گردش عناصر در طبیعت دخالت داشته، حائز اهمیتند. علم مطالعهٔ قارچ‌ها را قارچ‌شناسی نامیده و علم مطالعهٔ قارچ‌های انگل برای انسان را قارچ‌شناسی پزشکی گویند (این انگل‌ها بیماری‌های زیادی به وجود می‌آورند). قارچ‌ها تأثیرهای زیاد و متفاوتی در طبیعت دارند. گونه‌ای از قارچ‌ها با تخمیر انگور آن را تبدیل به شراب می‌کند. گونه‌ای دیگر انگورها را بر روی تاک می‌کُشد. گونه‌ای دیگر باعث سیاه شدن رنگ کاشی‌های حمام می‌شود و گونه‌های دیگر قارچ، باعث ایجاد یا درمان بیماری می‌شوند یا باعث پوسیدگی چوب یا رویش دوبارهٔ ریشهٔ گیاه می‌شوند. قارچ‌ها بر خلاف گیاهان نمی‌توانند خوراک خود را تولید کنند؛ بنابراین برای ادامهٔ زندگی ناچارند مصرف‌کننده باشند (هتروتروف).در این مطلب از سایت جسارت در مورد قارچ صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع قارچ

بیش از ۳۸ هزار نوع قارچ وجود دارد که بعضی از آن‌ها سمی اند و بعضی از آن‌ها قابل خوردن می‌باشند. رنگ، شکل و اندازهٔ قارچ‌ها می‌تواند خیلی متنوع و مختلف باشد. سلسلهٔ قارچها به دو شاخهٔ قارچ‌های کاذب و قارچ‌های حقیقی تقسیم‌بندی می‌شوند. قارچ‌های حقیقی خود به پنج زیر شاخه تقسیم می‌شوند که عبارتند از: ماستیگومایکوتا، زیگومایکوتا، آسکومایکوتا، بازیدیومایکوتا و دئوترومایست. بعضی از قارچ‌ها با تثبیت نیتروژن به گیاهان کمک می‌کنند و بعضی دیگر به خاطر داشتن این ویژگی با گیاهان به‌طور همزیست زندگی می‌کنند. کپک عنوانی کلی‌است که به همهٔ گونه‌های قارچهای ذره‌بینی که به صورت رشته‌های چندسلولی رشد می‌کنند اطلاق می‌شود. قارچها انواع خوراکی نیز دارند که زیرشاخه بازیدیومایکوتا و از نوع قارچ چتری هستند. قارچ‌های خوراکی از لحاظ نوع تغذیه‌شان به دو دستهٔ: تجزیه‌کننده‌های اولیه و تجزیه‌کننده‌های ثانویه تقسیم می‌شوند: تجزیه‌کننده‌های اولیه به دسته‌ای از قارچها اطلاق می‌گردد که توانایی تجزیهٔ سلولز و بقایای مردهٔ گیاهی را دارند؛ اما تجزیه‌کننده‌های ثانویه برای رشد و تغذیه به محیطی احتیاج دارند که قبلاً توسط ریزسازوارهها (میکروب‌ها) تجزیه شده باشند. طبق طبقه‌بندی فوق قارچهای Agaricus SPP. و Volvariella SPP. در دستهٔ قارچهای تجزیه‌کنندهٔ ثانویه و Polurotus SPP. و (Shitake)Lentinus SPP. در دسته قارچهای تجزیه‌کنندهٔ اولیه قرار می‌گیرند. قارچ‌های سمی متعددی نیز در طبیعت رویش دارند. تغذیه از این قارچ‌ها منجر به بروز علایم متعدد روانی و جسمی تا مرگ می‌گردد. لازم به ذکراست که قارچ‌های سمی مشابهت نزدیکی با قارچ‌های خوراکی دارند بنابراین درمصرف هرنوع قارچ ناشناخته‌ای نهایت دقت لازم است.

قارچ و فواید آن

برخی آنتی‌بیوتیکها ازجمله پلوروموتیلین از کشت قارچ تهیه می‌شوند. قارچها همچنین به عنوان مهارکننده آنزیم بکار برده می‌شوند. انواعی از قارچها مانند قارچ‌های سیلوسایبین، خاصیت توهمزایی دارند

قارچ خوراکی

قارچ‌های خوراکی ساختارهای تولید مثلی (کلاهک) گوشت مانند خوراکی چندین گونهٔ قارچ‌های بزرگ (ماکرو) هستند. (قارچ‌هایی که آن‌قدر بزرگ هستند که با چشم غیرمسلح دیده شوند). آن‌ها ممکن است رو یا زیر زمین ظاهر شوند که انواع روی زمین، با دست چیده می‌شوند. خوراکی بودن قارچ‌ها می‌تواند به صورت عدم وجود ترکیبات سمی برای انسان در قارچ و داشتن مزه و بوی مطبوع تعریف شود. انسان‌ها از قارچ‌های خوراکی به دلیل ارزش غذایی آن‌ها برای غذا استفاده می‌کنند. همچنین گاهی از قارچ‌ها برای ارزش دارویی و پزشکی آن‌ها جهت درمان استفاده می‌شود. قارچ‌هایی که افراد اجراکنندهٔ پزشکی عامیانه استفاده می‌کنند به قارچ‌های دارویی معروف هستند. با وجود این‌که قارچ‌های توهم‌زا (مانند قارچ‌های جادو)، گاهی اوقات در برخی فرقه ها یا به عنوان مواد مخدر استفاده می‌شوند؛ می‌توانند تهوع و اختلالات آگاهی شدیدی ایجاد کنند و به همین دلیل معمولاً قارچ خوراکی تلقی نمی‌شوند. قارچ‌های خوراکی شامل گونه‌های قارچی بسیاری می‌شوند که ممکن است به صورت وحشی در طبیعت چیده شده یا پرورش داده شوند. شناختن قارچ‌های خوراکی وحشی از قارچ‌های سمی به تجربه و تخصص بسیاری نیاز دارد و خطر سمی بودن قارچ‌هایی که در طبیعت یافت می‌شوند بسیار بالاست؛ بنابراین هرگز نباید قارچ‌های موجود در طبیعت را به صرف داشتن ظاهر خوب مصرف کرد، چراکه مسمومیت‌های شدید و حتی گاهی مرگ از پیامدهای مصرف قارچ‌های وحشی سمی موجود در طبیعت است. قبل از آن که قارچی را خوراکی بدانیم، باید قارچ شناسایی شود. شناسایی کامل یک گونهٔ قارچ تنها راه ایمن برای اطمینان از خوراکی بودن قارچ است. برخی از گونه‌های قارچ که برای بیشتر مردم خوراکی هستند، ممکن است برای برخی افراد سبب واکنش‌های آلرژیک شوند. همچنین قارچ‌های خوراکی کهنه یا نگهداری شده با روش نادرست می‌توانند موجب مسمومیت غذایی شوند. قارچ‌های سمی مرگ‌بار که اشتباه گرفته شدن آن‌ها با قارچ‌های خوراکی رایج است و علت موارد مرگ‌بار بسیاری از مسمومیت هستند شامل چندین گونه از قارچ قاتل، به ویژه آمانیتا فالوئیدس و کلاه مرگ (یا کلاهک مرگ) هستند. قارچ‌هایی که در مکان‌های آلوده رشد می‌کنند، ممکن است مواد آلوده مانند فلزات سنگین را در خود انباشته کنند. خطر انباشت آلودگیهایی نظیر جیوه (و دیگر فلزات سنگین) در قارچهای خوراکی وجود دارد و باید از آن جلوگیری شود تا از خطرات پیشگیری شود.گونه Lentinus squarrosulus (از سرده قارچ خم‌شو) یک قارچ خوراکی وحشی است که در جوامع بومی آفریقا و آسیا مورد استفاده غذایی و دارویی قرار می‌گیرد؛ در حالی که باوجود ارزش غذایی، در جوامع دیگر، ناشناخته است

مصرف قارچ

مصرف قارچ به دوران باستان بازمی‌گردد. قارچ‌های خوراکی در مراکز باستان‌شناختی با قدمت نزدیک به ۱۳٬۰۰۰ در شیلی یافت شده‌اند. اما اولین شواهد قابل اعتماد دربارهٔ مصرف قارچ به چند صد سال پیش از میلاد در چین بازمی‌گردد. چینی‌ها قارچ‌ها را به عنوان دارو و همچنین برای غذا باارزش می‌دانند. رومیان و یونانیان باستان، به ویژه افراد طبقات اجتماعی بالا از قارچ‌ها برای مصارف آشپزی استفاده می‌کردند. امپراطوران امپراطوری روم چشندگانی برای اطمینان از خوراکی بودن قارچ‌ها استخدام می‌کردند. قارچ‌ها به‌آسانی نگهداری می‌شوند و در طول تاریخ، منبع تغذیهٔ اضافی در طول زمستان بوده‌اند.[نیازمند منبع] فرهنگ‌های بسیاری در سراسر جهان از قارچ‌های جادو برای مصارف مذهبی و معنوی خود و همچنین به عنوان دارو در پزشکی عامیانه استفاده کرده‌اند یا همچنان استفاده می‌کنند. برخی گونه‌های قارچ‌ها، تأثیرات مثبتی (از قبیل کاهش اضطراب و ترس، کاهش فشار خون و آرامش‌بخشی) بر مغز، ذهن و روان دارند. گفته می‌شود که این گونه‌ها توسط مردمان قبایل شمال سیبری و همین‌طور دزدان دریایی، پیش از جنگ استفاده می‌شدند. این قارچ‌ها خودباوری و وضعیت روانی افراد را پیش از آغاز نبرد، بهبود می‌بخشیدند. توهم‌زایی قارچ‌ها نیز در کنار این آثار موجب استفاده از قارچ‌ها در مراسم مذهبی و جشن‌های مردمان فرهنگ‌های باستانی بوده‌است.[نیازمند منبع] در گذشته از گونه‌های ویژه‌ای از قارچ‌ها برای افروختن آتش نیز استفاده می‌شده‌است. درحال حاضرانواع بسیاری ازقارچ‌های خوراکی وجوددارندکهدرنقاط مختلف دنیا مصارف گوناگونی دارند.

ارزش غذایی قارچ

گفته شده که کربوهیدرات‌های موجود در قارچ‌ها، نظیر کیتین که دیوارهٔ سلولی قارچ‌ها را تشکیل می‌دهد، موجب تحریک و تقویت دستگاه ایمنی می‌شود. همچنین قارچ‌ها دارای ریزمغذی روی هستند که به حفظ سلامتی پوست و مو و همچنین ایمنی بدن کمک می‌کند. همچنین گفته می‌شود که ترکیبات و ریزمغذی‌های مختلفی نظیر سلنیوم در قارچ‌های خوراکی از بروز سرطان و رشد تومورهای بدخیم پیش‌گیری می‌کند. قارچ‌ها دارای ویتامین‌های ب، ث (C) و د و آنتی اکسیدان هستند. قارچ‌های خوراکی منبع پروتئین بوده و همچنین دارای گلیکوژن می‌باشند. قارچ‌ها پرکالری نبوده و از این لحاظ مادهٔ غذایی مناسبی هستند.

کباب کردن قارچ

پژوهشگران اسپانیایی به این نتیجه رسیده‌اند که بهترین روش پخت قارچ استفاده از مایکروویو یا کباب کردن آن است. این محققان می‌گویند که کباب یا مایکروویو کردن قارچ باعث حفظ بسیاری از مواد آنتی‌اکسیدان آن می‌شود اما آب‌پز یا سرخ کردن قارچ این مواد آنتی‌اکسیدان را کاهش می‌دهد. سرخ کردن قارچ باعث می‌شود آنتی‌اکسیدان، پروتئین و کربوهیدرات آن در روغن از بین برود و ارزش غذایی آن کم شود هر چند که قارچ خوشمزه‌تر می‌شود. آب‌پز کردن هم مقدار زیادی از آنتی‌اکسیدان و پروتئین قارچ را از بین می‌برد. هرچند باعث افزایش گلوکان می‌شود که ممکن است در پیشگیری از بیماری‌های قلبی مؤثر باشد

قارچ و کلسترول

قارچ کلسترول و چربی ندارد و میزان کربوهیدراتش هم کم است؛ پس مقدار زیادی پروتئینِ کم‌چرب به بدن‌تان می‌رساند. یکی دیگر از خواص قارچ این است که فیبر و آنزیم‌های خاصی در آن وجود دارند که به کاهش سطح کلسترول خون کمک می‌کنند. تازه، پروتئین کم‌چربی که در قارچ وجود دارد، موقع هضم به سوختن کلسترول بیشتر کمک می‌کند. توازن و تعادل بین سطح کلسترول بد (LDL) و کلسترول خوب (HDL) برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی مثل تصلب شرایین، حمله‌ی قلبی و سکته ضروری است.

قارچ و دیابت

یکی دیگر از خواص قارچ مبارزه با دیابت است. قارچ یک رژیم غذایی کم‌انرژی عالی برای افراد مبتلا به دیابت محسوب می‌شود.‌ این گیاه چربی و کلسترول ندارد، سرشار از پروتئین، ویتامین، مواد معدنی، فیبر و آب است و کربوهیدرات کمی هم دارد. به علاوه قارچ مقدار زیادی انسولین و آنزیم‌های طبیعی دارد که به شکستن قند و نشاسته‌ی موجود در غذا کمک می‌کنند. ‌قارچ ترکیبات پیچیده‌ی دیگری هم دارد که عملکرد کبد، لوزالمعده و غده‌های درون‌ریز دیگر را هم بهتر می‌کنند و به علاوه باعث تقویت تشکیل انسولین و تنظیم سطح آن در بدن می‌شوند. افراد مبتلا به دیابت معمولا با مشکلات عفونی مواجه هستند مخصوصا در ناحیه‌ی اندام‌های حرکتی. این عفونت‌ها برای مدت طولانی فرد را آزار می‌دهند. آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی موجود در قارچ به درمان این عفونت‌ها و دردها کمک می‌کنند.

قارچ و قدرت سیستم دفاعی

ارگوتیونین یک آنتی‌اکسیدان قوی است که در قارچ وجود دارد. این ماده از شما در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند و قدرت سیستم دفاعی بدن‌تان را هم بالا می‌برد. ارگوتیونین در واقع آمینواسیدی است که سولفور دارد. جالب است بدانید اگر بدن‌تان کمبود سولفور داشته باشد، اصلا متوجه نمی‌شوید و علائمش را نمی‌بینید. خیلی از مردم این مشکل را دارند و خودشان اصلا نمی‌دانند. این آنتی‌اکسیدان خیلی مهم فقط در قارچ وجود دارد و می‌تواند حسابی قدرت سیستم دفاعی بدن‌تان را تقویت کند. ارگوتیونین به حذف رادیکال‌های آزاد هم کمک می‌کند. رادیکال‌های آزاد ترکیب‌های پیچیده‌ای هستند که حین فرایند متابولیسمِ سلول‌ها آزاد می‌شوند و می‌توانند آزادانه در بدن بچرخند و به سلامتی‌تان آسیب برسانند. پس آنتی‌اکسیدان‌ها مثل ارگوتیونین برای سلامتی خیلی مهم هستند.‌ قارچ آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی (شبیه پنی‌سیلین که از خود قارچ به‌دست می‌آید) هم دارد که از رشد باکتری‌ها و دیگر عفونت‌های قارچی جلوگیری می‌کند. پلی‌ساکارید‌ها و بتاگلوکان‌های مشابه می‌توانند سیستم دفاعی بدن‌تان را تنظیم و تحریک کنند. آنها برای درمان زخم‌های غشایی و جلوگیری از ایجاد عفونت هم مفید هستند. ترکیب خوبی هم از ویتامین‌های B ،Aکمپلکس و ویتامین C در قارچ وجود دارد که به تقویت سیستم دفاعی بدن‌تان کمک می‌کند.‌

قارچ و فشار رگ‌

تحقیقات زیادی نشان می‌دهند که قارچ مقدار زیادی پتاسیم دارد. این ماده به گشاد شدن رگ‌ها کمک می‌کند و کشش و فشار رگ‌ها را کاهش می‌دهد، در نتیجه فشار خون پایین می‌آید. فشار خون بالا عوارض و خطرهای مرگ‌آوری مثل سکته و حمله‌ی قلبی دارد. پتاسیم با افزایش جریان خون و اکسیژن به مغز، فعالیت اعصاب‌تان را تحریک می‌کند و باعث می‌شود هوشیاری‌ و آگاهی‌تان بیشتر شود. تحقیقات نشان داده‌اند که با افزایش سطح پتاسیم، هوشیاری و دانش هم بالا می‌رود.

قارچ و پروتئین حیوانی

سلنیوم موجود در قارچ یکی از مهم‌ترین عناصری است که معمولا به سادگی از کنار آن می‌گذرند.‌ شاید مهم‌ترین منبع سلنیوم پروتئین حیوانی باشد اما قارچ یکی از بهترین راه‌های تأمین مقدار سلنیوم مورد نیاز برای گیاه‌خوارهاست. سلنیوم به مقدار زیاد در قارچ وجود دارد و با تقویت استخوان به سلامتی کمک می‌کند. تازه برای سلامتی دندان، ناخن و مو هم مفید است. به علاوه این ماده‌ی مغذیِ مهم یک آنتی‌اکسیدان قوی هم هست که بدن را از شر رادیکال‌های آزاد راحت می‌کند و قدرت سیستم دفاعی بدن را افزایش می‌دهد. میزان دسترسی سلنیوم موجود در قارچ به خون، به عامل‌های مختلفی بستگی دارد اما اغلب قارچ‌های موجود در بازار مقدار زیادی مواد معدنی دارند.

قارچ و پروتئین کم‌ چرب

آیا می‌دانستید یک رژیم غذایی کم‌چربی برای کاهش وزن و ماهیچه‌سازی عالی است؟ یکی دیگر از خواص قارچ داشتن پروتئین کم‌چرب است، به این ترتیب بیشتر چربی‌های موجود در آن برای هضم پروتئین‌های غذای‌مان مصرف می‌شوند. به علاوه پروتئین موجود در قارچ کربوهیدرات کمی دارد و فاقد چربی و کلسترول و سرشار از فیبر است. با این ترکیب فوق‌العاده، قارچ به کاهش وزن خیلی کمک می‌کند.‌ با توجه به تراکم بالای مواد مغذی موجود در قارچ، این ماده از خیلی از میوه‌ها و سبزیجات دیگر بهتر است و محققان اعتقاد دارند که این گیاه جزو معدود موادی است که می‌توانید هر چقدر دوست داشتید بخورید و از خواصش استفاده کنید. عارضه‌ی جانبی خاصی هم ندارد.‌ یک تحقیق نشان داده است اگر هر روز گوشت قرمز را با یک فنجان قارچ جایگزین کنید به راحتی در یک بازه‌ی زمانی استاندارد وزن کم می‌کنید و لاغر می‌شوید. تازه برخلاف بقیه‌ی رژیم‌های لاغریِ دیگر، می‌توانید وزن‌تان را به راحتی حفظ کنید.‌