آسم ؛ علت و علائم و درمان بیماری آسم و آلرژی
عوارض و موارد استفاده شربت کتوتیفن خارجی چیست
شربت کتوتیفن شربت کتوتیفن ,شربت کتوتیفن خارجی,شربت کتوتیفن برای نوزاد 6 ماهه,شربت کتوتیفن برای نوزاد دو ماهه,شربت کتوتیفن برای سرفه کودکان,شربت کتوتیفن برای سرفه توضیحاتی در مورد شربت کتوتیفن همانطور که می …
علت درد دندان بعد از عصب کشی
علت درد دندان بعد از عصب کشی درد دندان بعد از عصب کشی,بيماري درد دندان بعد از عصب کشی,درد دندان بعد از عصب کشی در بارداري,علائم درد دندان بعد از عصب کشی,درمان …
این تب یونجه است یا سرماخوردگی؟
این تب یونجه است یا سرماخوردگی؟ تب یونجه,بيماري تب یونجه,تب یونجه در بارداري,علائم تب یونجه,درمان تب یونجه,درمان تب یونجه با طب سوزني,مواد غذايي مناسب براي درمان تب یونجه,تب یونجه را چگونه درمان …
آسم
در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد آسم و علت و راه های درمان آن صحبت میکنیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه قرار بگیرد.
توضیحاتی در مورد آسم
واقعیت این است که حمله آسمی یا asthma attack زمانی است که شدت بیماری آسم بیشتر از همیشه شده است. این حملات ناگهانی و با شدت های متفاوت، ممکن است رخ دهند. در هنگام این حملات: عضلات دور مسیر جریان هوا سفت شده و باعث باریک شدن این مسیر می شوند. در نتیجه مرحله 1 هوای کم تری در مسیرهای هوایی جریان پیدا می کند. التهاب مسیرهای جریان هوا افزایش یافته و باعث باریک شدن بیشتر این مسیر می شود. مخاط بیشتری در مسیرهای هوایی ترشح شده، این مسیرها را بیش از پیش نازک تر می گردد. در نتیجه این حمله تنفس فرد بسیار سخت شده و یا در بعضی از موارد مسیر هوایی کاملا بسته می شود. مراقبت و رسیدگی فوری در هنگام حملات آسمی لازم می باشد. علایم بیماری آسم را بشناسید علایم و نشانه های بیماری آسم هم از نظر شدت و هم از نظر شکل علایم در بین افراد متفاوت است. ممکن است شما فقط در هنگام ورزش دچار حملات آسمی شده و یا همیشه در خطر این حملات باشید. علایم و نشانه های بیماری و حملات آسم شامل این موارد است : تنگی نفس سفت شدن قفسه سینه و یا درد در قفسه سینه ایجاد می گردد. مشکل در خوابیدن بدلیل تنگی نفس، سرفه و یا خس خس کردن صدای سوت یا خس خس هنگام بیرون دادن هوا (بازدم) حملات سرفه و خس خس که در هنگام سرماخوردگی، آنفلوانزا و بوسیله ویروس های تنفسی شدید تر می گردد.واقعیت این است که هنوز معلوم نیست که چرا بعضی از افراد دچار آسم شده و بعضی دیگر به این مشکل مبتلا نمی شوند، دانشمندان حدث می زنند ترکیبی از عوامل محیطی و وراثتی عامل این بیماری باشند. عواملی که ممکن است بتوانند باعث ابتلا به آسم و حملات آسمی شوند، شامل: مواد آلرژی زای موجود در هوا عفونت های تنفسی از قبیل سرماخوردگی و … فعالیت های جسمانی (در آسم های ناشی از ورزش)
درمان های خانگی
درمان های خانگی برای آسم هرچند بیشتر افراد مبتلا به آسم برای درمان و کاهش شدت بیماری از دارو استفاده می کنند، اما می شود در کنار مصرف این دارو ها با رعایت موارد زیر نیز بیماری آسم را بهبود بخشید. این موارد شامل: از دستگاههای تسویه هوا در خانه و محل کار خود استفاده کرده و همچنین برای جلوگیری از ورود هوای آلوده درز پنجره ها را بخوبی بپوشانید. وسایل خانه و محل کار خود را همیشه گردگیری کرده و از آلوده شدن آنها جلوگیری کنید. رطوبت هوا را متعادل کرده و در صورتیکه در مکان هایی مرطوب و نمناک زندگی می کنید با پزشکتان در اینباره صحبت نمایید. نواحی مختلف همچون حمام، دستشویی و آشپزخانه را از وجود قارچ ها و باکتری پاک نمایید و همچنین برای حفظ پاکیزگی محل زندگی حداقل در هفته یکبار خانه تان را تمیز نمایید. اگر هوای بیرون از خانه سرد بود با شال یا ماسک بینی و دهان خود را بپوشانیدتا اذیت نشوید.
علائم
مشخصه آسم بروز مکرر خس خس، تنگی نفس، تنگی قفسه سینه و سرفه میباشد. ممکن است در اثر سرفه از ریه خلط تولید شود اما بالا آوردن آن اغلب دشوار است. در هنگام بهبودی پس از حمله ممکن است این خلط چرک مانند به نظر میرسد و علت آن وجود میزان زیاد سلولهای سفید خون موسوم به ائوزینوفیل میباشد. علائم معمولاً در شب و در صبح زود یا در هنگام ورزش یا در هوای سرد بدتر میشود. برخی از افراد مبتلا به آسم به ندرت علائم را تجربه میکنند و معمولاً در واکنش به عوامل محرک این علائم را از خود نشان میدهند، در حالی که ممکن دیگران علائم آشکار و مداومی داشته باشند
ارتباط با سابقه خانوادگی
سابقه خانوادگی یکی از عوامل خطرآفرین جهت آسم است زیرا ژنهای مختلفی در آن دخیل هستند. اگر یکی از افراد دوقلوی همسان به این بیماری مبتلا شود، احتمال ابتلای بیماری در فرد دیگر حدود ۲۵٪ است تا پایان سال ۲۰۰۵، ۲۵ ژن مربوط به آسم در شش جمعیت مجزا یا بیشتر شناسایی شد، از جمله: GSTM1، IL10، CTLA-4، SPINK5 ، LTC4S، IL4R و ADAM33.[۵۱] بسیاری از این ژنها به سیستم ایمنی یا کاهش التهاب مربوط هستند. حتی در همین فهرست از ژنها که مطالعات بسیار زیادی در مورد آنها انجام شدهاست نیز در میان تمام جمعیتهای مورد بررسی نتایج یکسانی بهدست نیامده است. در سال ۲۰۰۶ و در یک مطالعه ارتباط ژنتیکی بیش از ۱۰۰ ژن دخیل در ابتلا به آسم شناسایی شد؛ و همچنان این تعداد رو به افزایش است. برخی از گونههای ژنتیکی تنها در صورتی میتوانند باعث آسم شوند که شرایط محیطی خاصی وجود داشته باشد. مثلاً یک پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی در ناحیه CD14 در صورت قرار گرفتن در معرض اندوتوکسین (یک محصول باکتریایی) چنین وضعی دارد. قرار گرفتن در معرض اندوتوکسین میتواند در منابع محیطی مختلفی از جمله دود سیگار، سگ، و مزارع رخ دهد. در این صورت خطر ابتلا به آسم هم بر اساس ژنتیک فرد و میزان قرار گرفتن در معرض اندوتوکسین تعیین میشود
تشخیص
گرچه آسم بیماری بهخوبی شناخته شدهای است، اما توافق عمومی بر سر تعریف آن وجود ندارد. تعریف آن توسط ابتکار جهانی برای آسم عبارت است از: “یک اختلال التهابی مزمن مجاری هوایی که در آن سلولها و عناصر سلولی بسیاری نقش ایفا میکنند. التهاب مزمن با واکنش بیش از حد راه هوایی همراه است که منجر به حملات مکرر خس خس، تنگی نفس، تنگی قفسه سینه و سرفه به خصوص در شب یا صبح زود میشود. این دورهها معمولاً با انسداد گسترده اما متغیر جریان هوا در داخل ریه همراه است که اغلب به صورت خود به خودی یا با درمان قابل برگشت است”. در حال حاضر هیچ تست دقیقی برای این کار وجود ندارد و تشخیص بهطور معمول بر اساس الگوی علایم و پاسخ به درمان در طول زمان صورت میگیرد. در صورت وجود سابقه مربوط به موارد زیر امکان وجود آسم باید مشکوک تلقی شود: خس خس مکرر، سرفه یا دشواری در تنفس و در صورتی که این علائم به دلیل به ورزش، عفونتهای ویروسی، آلرژیزاها یا آلودگی هوا رخ داده یا بدتر شود. سپس از اسپیرومتری برای تأیید تشخیص استفاده میشود. در کودکان زیر سن شش سالگی تشخیص دشوارتر است زیرا هنوز امکان انجام اسپیرومتری برای آنها وجود ندارد
مدیریت بیماری
گرچه هیچ درمانی برای آسم وجود ندارد، اما بهطور معمول علائم آن را میتوان بهبود داد. باید برنامهای اختصاصی و مشخص برای نظارت و مدیریت فعالانه علائم ایجاد شود. این برنامه باید شامل کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژیزاها، تست ارزیابی شدت نشانهها، و استفاده از داروها باشد. برنامه درمان باید مکتوب شود و با توجه به تغییرات در علائم، مورد تعدیل قرار گیرد. مؤثرترین درمان برای آسم شناسایی محرکها، مانند دود سیگار، حیوانات خانگی، یا آسپرین و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آنها است. در صورتی که اجتناب از محرکها کافی نباشد، استفاده از دارو توصیه میشود. داروها بر اساس نکاتی از جمله شدت بیماری و فراوانی علائم انتخاب میشوند. داروهای خاص برای آسم بهطور کلی به دستههای با تأثیر سریع و طولانی اثر طبقهبندی میشوند. گشادکنندههای برونش برای تسکین کوتاه مدت علائم توصیه میشود. در کسانی که با حملات گاه به گاه مواجه هستند، به هیچ داروی دیگری نیاز نیست. اگر بیماری خفیف مداوم وجود دارد (بیش از دو حمله در هفته)، کورتیکواستروئیدهای استنشاقی با دوز کم یا آنتاگونیست لکوترین خوراکی یا تثبیتکننده ماست سل توصیه میشود. برای کسانی که حملات روزانه دارند، دوز بالاتر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده میشود. در موارد تشدید متوسط یا شدید، کورتیکواستروئیدهای خوراکی به این درمان اضافه میشود
نقش تغذیه
موز: نتایج بررسیها نشان می دهد کودکان مبتلا به آسم که هفتهای یک بار موز مصرف میکنند کمتر دچار خس خس سینه میشوند. عسل: خوردن روزانه عسل طبیعی باعث کمک به سینه و نرمی آن میشود. شلغم: شلغم سینه را نرم میکند و برای آسم و سرماخوردگی سودمند است. موسیر: موسیر مجاری تنفسی را ضد عفونی میکند. میتوانید آن را با ماست میل کنید. زنجبیل: گیاه زنجبیل برای آسم بسیار سودمند است و درد سینه را کاهش میدهد یا کاملاً از بین میبرد. برنامهریزی غذایی: مبتلایان آسم در تأمین اکسیژن مورد نیاز بدن مشکل دارند و در آنسو بدن نیز در سوزاندن هیدروکربنهای انرژی زا با مشکل روبروست و در نهایت هیدروکربنهای نسوخته در بدن انباشت و تبدیل به چاقی میشود چاقی نیز بیماری آسم را تشدید میکند. مبتلایان به آسم میباید کالری دریافتی خود را محدود کنند تا از چاقی پیشگیری شود در کنار آن از مواد غذایی مغذی بیشتر استفاده کنند تا دچار فقر تغذیه نشوند. غذاهایی مغذی مانند: عسل طبیعی، تخم مرغ، شیر و ماست، میوها و سبزیجات، پیاز، سیر و موسیر، حبوبات، نان سبوس دار و غیره.
محرک های بیماری
قرار گرفتن در معرض محرک های ویروسی و مواد آلرژی زا، می تواند علائم آسم را ایجاد کند. محرک های آسم از فردی به فرد دیگر تغییر می کند این محرک ها عبارتند از : مواد موجود در هوا مانند گرده ها، ذرات ریز، بذرهای قارچ، شوره ی حیوانات یا زباله های سوسک ها عفونت های تنفسی مانند سرماخوردگی فعالیت های فیزیکی (آسم ناشی از ورزش) هوای سرد آلودگی هوا محرک هایی مانند سیگار داروهای خاص مانند بتا بلاکر، آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن استرس و احساسات خیلی شدید سولفیت و مواد نگهدارنده بعضی از غذاها و نوشیدنی ها از جمله میگو، میوه ی خشک شده، سیب زمینی های فرآوری شده، آبجو و شراب بیماری رفلاکس معده، که در آن اسید معده به سمت حلق بر می گردد
نشانه های بیماری
نشانه های این بیماری از فردی به فرد دیگر متفاوت است. حملات آسم در بعضی از افراد نادر است و فقط در یک شرایط خاص بروز می کند – مانند زمانی که هیجان زده می شوند – و در بعضی افراد نیز نشانه های آسم در همه ی اوقات بروز می کنند. نشانه ها و علائم آسم عبارتند از : تنگی نفس تنگی قفسه ی سینه یا درد تنفس صوت مانند یا صدار دار هنگام بازدم (تنفس صدا دار یک مشکل رایج در بینی کودکان مبتلا به آسم به شمار می آید) خواب ناراحت که ناشی از تنگی نفس، سرفه یا تنفس صدا دار است حملات سرفه یا خس خس سینه که با ویروس های تنفسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا بدتر می شود. نشانه ها و علائم بدتر شدن آسم عبارتند از : علائم و نشانه های آسم تشدید شده و دردسر ساز می شوند مشکلات تنفسی افزایش می یابد (توسط یک پیک فلومتر اندازه گیری می شود، این وسیله میزان بهبود کارایی شش ها را اندازه گیری می کند) نیاز به استفاده از اسپری های تنفسی افزایش می یابد برای بعضی از افراد نشانه ها و علائم فقط در بعضی مواقع بروز می کند : آسم ناشی از ورزش، که معمولا در هوای سرد و خشک بدتر می شود آسم شغلی، که توسط آلرژن های محیط کار ایجاد می شود مانند دود های شیمیایی، گازها یا گرد و خاک آسم ناشی از آلرژی، که به علت مواد موجود در هوا مانند آلودگی ، تخم قارچ ، زباله ی سوسک ، ذرات پوست و شوره ی حیوانات خانگی ایجاد می شود.
حمله آسم چیست
یک حمله ی آسم می تواند شامل سرفه، تنگی قفسه ی سینه، خس خس و مشکلات تنفسی بشود. حمله هنگامی رخ می دهد که هوا از ریه های شما عبور می کند. همین طور که هوا از درون ریه های شما عبور می کند، مجاری هوا تنگ تر می شود، همانند شاخه های یک درخت که از تنه ی آن باریک تر هستند. هنگامی که یک حمله ی آسم رخ می دهد دیواره ی ریه ها متورم شده و مجاری هوا تنگ می شود. هوای کمتری وارد ریه ها شده و در نتیجه هوای کمتری نیز خارج می شود در این حین مخاطی که بدن تولید می کند مجاری هوا را مسدود کرده و وضعیت مشکل تر می شود. شما می توانید آسم خود را با دانستن علائم هشدار دهنده ی حمله ی آسم، اجتناب از عوامل تحریک کننده ی حمله ها و دنبال کردن توصیه های پزشکتان کنترل کنید. اگر بتوانید آسم خود را کنترل کنید : دیگر علائمی مانند سرفه و خس خس سینه را نخواهید داشت راحت تر می خوابید از کار و مدرسه ی خود عقب نمی مانید می توانید در همه ی فعالیت های فیزیکی شرکت داشته باشید و همچنین نیازی به رفتن به بیمارستان ندارید
کنترل بیماری
آسم خود را کنترل کنید و با مصرف داروهای صحیح به شکلی که دکترتان تجویز کرده است و همچنین دوری از محرک ها از حملات آسم جلوگیری کنید. همه ی افرادی که این بیماری را دارند داروهای مشابهی مصرف نمی کنند . بعضی از داروها ممکن است استنشاقی باشد و بعضی دیگر به صورت قرص مصرف می شود .داروهای آسم در دو نوع مختلف عرضه می شوند – داروهای سریع الاثر و داروهای کنترل طولانی مدت – داروهای سریع الاثر نشانه های حملات آسم را کنترل می کنند. اگر نیاز به استفاده از داروهای سریع الاثر برای شما افزایش پیدا کرده است به دکترتان مراجعه کنید تا داروهای جدیدی برای شما تجویز کند. داروهای کنترل طولانی مدت نیز کمک می کند که شما حمله های کمتر و خفیف تری داشته باشید اما هنگامی که دچار حمله شده اید کاری نمی تواند انجام دهد. داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می شود ممکن است عوارض جانبی داشته باشد، اما بیشتر این عوارض خفیف بوده و به سرعت از بین می روند. از دکترتان در مورد عوارض جانبی اینگونه داروها سوال کنید. به خاطر داشته باشید که شما می توانید آسم را کنترل کنید. به وسیله ی پزشک خود برنامه ای برای مقابله با آسم ترتیب دهید. مشخص کنید که چه کسی قرار است یک کپی از برنامه ی شما را داشته باشد و کجا قرار است نگهداری شود. داروهای کنترل طولانی مدت خود را مصرف کنید حتی اگر خیلی وقت است که علائم آسم را ندارید.
آسم و حفظ سلامتی
با مراقبت از خود می توانید علائم این بیماری را تحت کنترل خود در آورید : ورزش منظم. داشتن آسم به این معنی نیست که نباید ورزش کنید. راه های درمانی می تواند از حمله ی آسم در حین فعالیت جلوگیری کرده و علائم را کنترل کند. ورزش منظم می تواند قلب و شش های شما را قوی کند این باعث می شود علائم این بیماری از بین برود. اگر شما در هوای سرد ورزش می کنید، از یک ماسک استفاده کنید تا هوایی که تنفس می کنید گرم باشد. وزن متناسب. افزایش وزن می تواند علائم این بیماری را تشدید کند و شما در معرض خطرات بیشتری برای بیماری های دیگر قرار می دهد. کنترل سوزش معده و رفلاکس معده. ممکن است اسید رفلاکسی که سبب سوزش معده می شود به مسیرهای جریان هوا در شش ها آسیب برساند و علائم آسم را بدتر کند. اگر شما سوزش معده ی مداوم یا مکرر دارید برای درمان خود با دکترتان صحبت کنید. ممکن است نیاز باشد قبل از اینکه علائم این بیماری را بهبود دهید رفلاکس معده خود را درمان کنید.
آسم و خس خس سینه
از دیگر علائم آسم میتوان به خس خس سینه اشاره کرد. خس خس سینه وضعیتی است که هنگام نفس کشیدن بیمار، صدای سوت نسبتا بلندی شنیده میشود. در بیشتر موارد، این صدا را میتوان هنگام بازدم بیمار شنید. خس خس سینه معمولا به دلیل تنگ شدن مجاری تنفسی ناشی از بروز بیماری آسم ایجاد میشود. بنابراین، هنگام شنیده شدن صدای خس خس و بروز برخی مشکلات هنگام تنفس لازم است فورا ترتیبات لازم را جهت مراجعه به پزشک فراهم کنید، زیرا این نشانه میتواند جزء نشانههای بسیار جدی و خطرناک بیماری آسم باشد. هر گاه به خس خس سینهی ناشی از ابتلا به بیماری آسم دچار شدید، پزشک به احتمال زیاد این اختلال را به دو طریق درمان میکند: الف. تجویز داروهای ضد التهابی که معمولا به صورت افشانه (استنشاقی) است؛ پزشک این داروها را جهت توقف و کاهش التهاب و مخاط بیش از اندازه در مجاری تنفسی تجویز میکند. ب. پزشک جهت تسکین خس خس سینهی ناشی از بیماری آسم، با استفاده از داروهایی سریعالاثری از قبیل برونکودیلاتور (گشادکنندهی برونش) اقدام به باز کردن مجاری تنفسی میکند.
آسم و تنگی نفس
یکی دیگر از آشکارترین علائم آسم تنگی نفس یا سختی در تنفس است. تنگی نفس هنگامی رخ میدهد که در حین تنفس، احساس کنید هوای کافی به شما نمیرسد. با اینکه تنگی نفس معمولا به علت استرس و اضطراب ایجاد میشود، ولی این علامت میتواند به خاطر بیماری آسم به وجود بیاید. از آنجا که بیماری آسم معمولا به خاطر مشکلات ریوی ایجاد میشود، لازم است در اسرع وقت به پزشک متخصص بیماریهای ریوی مراجعه کنید. پزشک معالج به احتمال زیاد برای بیمار مبتلا به آسم داروهای استنشاقی تجویز میکند تا بیمار در هنگام مواجهه با تنگی نفس از آن استفاده کند.
آسم و آه کشیدن
علامت دیگری که میتواند نشاندهندهی ابتلا به بیماری آسم باشد، آه کشیدن است. البته، با اینکه بیشتر آدمها نیز معمولا آه میکشند، افراد مبتلا به آسم به دفعات بیشتری در طول روز آه میکشند. اساسا، آه کشیدن واکنش طبیعی روانی بدن است که طی آن، ریهها با بیشترین ظرفیت خود باز میشوند؛ به این ترتیب، آدمهایی که دائما آه میکشند، به دم عمیق و بازدم طولانی نیاز دارند. آدمهای مبتلا به آسم، غالبا در طول روز مجبور هستند به دفعات آه بکشند؛ زیرا بیماری آسم باعث میشود ریهها نتوانند به اندازهی کافی اکسیژن داشته باشند و به همین دلیل، افراد مبتلا به آسم جهت ورود هوای اضافه به ریههایشان مجبور هستند در فرایند دم و بازدم تلاش بیشتری به خرج دهند. بنابراین، تجویز کورتیکواستروئید استنشاقی میتواند برای تسکین و آرامش بیماران مبتلا به آسم، در فرایند دم و بازدم، بسیار مفید و موثر باشد.
آسم و احساس اضطراب
یکی دیگر از علائم آسم احساس اضطراب است. این علامت معمولا هنگامی رخ میدهد که بیمار مبتلا به آسم دچار واکنشهای روانشناختی میشود. وقتی فرد مبتلا به بیماری آسم هنگام تنفس، انجام برخی تمرینات و فعالیتهای بدنی، و هنگام خواب دچار رنج و ناراحتی میشود، بدون شک احساس استرس و اضطراب به وی دست خواهد داد. همچنین احساس اضطراب ناشی از بیماری آسم میتواند به دلیل تنگ شدن مجاری تنفسی ایجاد شود، و همین عامل نیز باعث درد قفسهی سینه و سختی در تنفس میشود. بنابراین، جهت تسکین احساس اضطراب ناشی از بیماری آسم، لازم است اقدامات درمانی لازم را انجام دهید و داروهای مناسبی را جهت درمان بیماری آسم مصرف کنید؛ پزشک معالج برای درمان علائم آسم معمولا از دارویی نظیر کورتیکواستروئید استنشاقی استفاده میکند.
آسم و اختلال خواب
بیماران مبتلا به بیماری آسم، درست مانند بیماران مبتلا به کمخونی، دچار اختلال خواب خواهند شد. بنابراین، یکی دیگر از علائم آسم اختلال در خواب یا بروز مشکل در خواب است. رابطهی میان ابتلا به بیماری آسم و اختلال در خواب کاملا روشن است؛ از آنجا که بیماری آسم در طول روز باعث احساس ناراحتی فراوان میشود، فرد مبتلا به این بیماری مجبور است عمیق نفس بکشد؛ همچنین عمل دم و بازدم وی طولانیتر از افراد سالم خواهد بود. این احساس ناراحتی بدون شک فرد را در طول شب بیدار نگه میدارد، و باعث ایجاد اختلال در خواب میشود. از آنجا که اختلال در خواب بر میزان بهرهوری فرد بیمار در طول روز تاثیر منفی میگذارد، و همچنین کیفیت کلی زندگی وی را تحت تاثیر قرار میدهد، لازم است برخی اقدامات درمانی و دارویی را به عمل آورد. جهت پیشگیری از تاثیرات منفی بیماری آسم بر برنامهی خوابتان لازم است برخی عادات سالم را در زندگیتان به وجود بیاورید: الف. خوابیدن در دمای سازگار و مناسب با دمای بدن. ب. خوابیدن در اتاقی پاکیزه و کاملا تاریک. پ. دوش آب گرم، قبل از خواب. ت. گوش دادن به موسیقی آرام یا مطالعه پیش از خواب.
نکاتی در مورد بیماری آسم
در رابطه با خواص گوشت جوجه تیغی گفته شده که در درمان آسم و بیماری های مفصلی مفید است. آسم آلرژیک بیماری شایعی است که با علائمی همچون سرفه و تنگی نفس و عفونت ریه ها بروز می کند و به تازگی شیوع آن در کودکان به دلیل تماس با آلرژن ها افزایش یافته است . به دلیل اثرات جانبی کمتر داروهای گیاهی نسبت به داروهای شیمیایی داروهای مختلفی در طب سنتی برای درمان آسم آلرژیک وجود دارد . در برخی از کشورها از جمله ایران مردم محلی معتقدند که گوشت جوجه تیغی می تواند بیماری آسم را بطور کامل بر طرف کند اما باید گفت که گوشت این جانور نه تنها در درمان آسم بی تأثیر است بلکه پروتئین های موجود در گوشت جوجه تیغی می تواند در افراد حساس به آلرژن ها و مبتلا به آسم شدید , باعث تشدید بیماری و حملات آسم شود .
آسم (برگرفته شده از واژه یونانی ἅσθμα به معنی «آسما» یا «نفس نفس زدن») یک بیماری التهابی رایج مزمن مجاری هوایی است که ویژگیهای آن عبارتند از علائم متغیر و عودکننده، انسداد برگشت پذیر جریان هوا و اسپاسم برونش.[۱] نشانههای رایج آن عبارتند از خس خس، سرفه و تنگی نفس که به سهگانه آسم معروف است.
تصور بر این است که آسم از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی ایجاد میشود
تشخیص آن معمولاً بر اساس الگوی علائم، پاسخ به درمان در طول زمان و اسپیرومتری صورت میگیرد
این بیماری از نظر بالینی با توجه به دفعات علائم، حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه (FEV1) و بیشینه میزان جریان بازدمی طبقهبندی میشود
آسم را همچنین میتوان بر اساس آتوپیک (بیرونی) یا غیرآتوپیک (درونی) بودن عامل آن طبقهبندی کرد[۷] که در اینجا آتوپی اشاره به استعداد بروز واکنشهای حساسیت نوع ۱ اشاره دارد
درمان علائم حاد معمولاً با استفاده از داروهای استنشاقی کوتاه اثر آگونیست بتا ۲ (مانند سالبوتامول) و کورتیکواستروئیدها خوراکی صورت میگیرد.
رژیم درمانی نوین: آسم وضعیتی است که در آن مسیرهای تنفسی تنگ و ملتهب شده و موکوس اضافی ترشح می کنند. این وضعیت می تواند باعث مشکل شدن تنفس، سرفه، خس خس سینه و تنگی نفس شود.
در برخی افراد، آسم تنها یک مشکل کوچک محسوب می شود. اما برای برخی از افراد، آسم می تواند به یک مشکل بزرگ تبدیل شود که مانع انجام فعالیت های روزمره فرد شده و حتی می تواند به حملات کشنده آسم منجر شود.
درمانی برای آسم وجود ندارد اما علایم آن قابل کنترل هستند. به دلیل اینکه علایم بیماری آسم با گذشت زمان تغییر می کنند، لازم است با پزشک خود همکاری لازم را داشته باشید تا علایم و نشانه های بیماریتان را به دقت پیگیری نموده و بر حسب نیاز درمان های لازم برای شما بکار گرفته شود.
علایم آسم می تواند خفیف یا شدید باشد و از فردی به فرد دیگر کاملاً متغیر می باشد. شما ممکن است تعداد اندکی از حملات آسم را تجربه کنید و تنها در زمان های خاصی علایم آسم را داشته باشید مانند زمان هایی که ورزش می کنید یا اینکه همیشه علایم بیماری را تجربه کنید.
علایم و نشانه های آسم عبارتند از:
• تنگی نفس
• سفتی یا درد قفسه سینه
• مشکل در خواب که به دلیل تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه ایجاد می شود.
• صدای خس خس یا سوت در زمان بازدم( خس خس از علایم معمول آسم در کودکان می باشد).
• حملات سرفه یا خس خس سینه که با ویروس های تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفلوانزا شدیدتر می شود
علایمی که نشان دهنده تشدید بیماری آسم می باشند شامل موارد زیر می باشند:
• علایم و نشانه هایی از آسم که شدید بوده و بطور مکرر رخ دهند.
• شدیدتر شدن مشکل در تنفس( این مورد با استفاده از دستگاه پیک فلومتر قابل اندازه گیری است. این دستگاه برای بررسی عملکرد مناسب ریه ها مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع بااین دستگاه میتوان حداکثر سرعت جریان هوا در هنگام خروج از ریه ها را اندازه گیری نمود).
• نیاز به استفاده مکرر از داروهای استنشاقی سریع اثر برای بهبود سریع علایم
در برخی افراد علایم آسم در برخی شرایط شدیدتر می شود. این شرایط عبارتند از:
• آسم ناشی از ورزش. این وضعیت زمانی که هوا سرد و خشک باشد می تواند بدتر شود.
• آسم مربوط به شغل. این آسم می تواند به دلیل محرک های موجود در محیط کار مانند بخار، گاز یا گردوخاک های شیمیایی ایجاد شود.
• آسم ناشی از آلرژی. این نوع آسم در اثر آلرژن های خاص مانند آلرژن های مربوط به حیوانات خانگی، سوسک یا گرده گل ها ایجاد می شود.
علت
دلیل این که برخی افراد مبتلا به آسم می شوند اما افراد دیگر به این بیماری مبتلا نمی شوند مشخص نیست اما احتمالاً ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی(ارثی) در ابتلا به این بیماری نقش دارند.
مواجهه با مواد مختلفی که باعث آلرژی می شوند(آلرژن ها) و محرک ها می توانند سبب بروز علایم و نشانه های آسم شوند
شما می توانید در ابتدا به پزشک خانواده خود یا یک پزشک عمومی مراجعه کنید. اما بعد از این ویزیت ممکن است به یک پزشک متخصص آلرژی(آلرژیست) یا پزشک متخصص بیماری های تنفسی (پولمونولوژیست) ارجاع داده شوید.
به دلیل محدود بودن زمان ملاقات با پزشک و نیز به دلیل اینکه اغلب در این جلسه بحث های مختلفی مطرح می شود، بهتر است برای این جلسه از قبل آمادگی داشته باشید. در اینجا اطلاعاتی در اختیارتان قرار می گیرد که به شما کمک می کند برای ملاقات با پزشک آماده شوید و نیز انتظاراتی که شما باید از پزشک خود داشته باشید ارائه می شود.
اگر فکر می کنید مبتلا به آسم هستید. اگر بطور مکرر دچار سرفه یا خس خس سینه می شوید که بیش از چند روز طول می کشد یا سایر علایم و نشانه های آسم را دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. درمان سریع آسم می تواند از آسیب های طولانی مدت به ریه جلوگیری کند و مانع پیشرفت بیماری فرد با گذشت زمان می شود.
برای کنترل بیماری آسم خود پس از تشخیص بیماری. اگر مبتلا به آسم هستید با پزشک خود همکاری کنید تا بیماریتان تحت کنترل باشد. کنترل طولانی مدت مناسب این بیماری کمک می کند که شما احساس بهتری داشته باشید و می تواند ار حملات کشنده آسم جلوگیری کند.
اگر علایم آسم شما تشدید پیدا کرد. اگر داروهای مصرفیتان علایم بیماری شما را تسکین نمی دهد یا اگر نیاز به استفاده بیشتر از داروهای استنشاقی سریع اثر دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. بدون مشورت با پزشک خود مقدار داروهایتان را تغییر ندهید. مصرف بیش از حد داروهای آسم می تواند باعث بروز عوارض جانبی شده و علایم آسم شما را تشدید کند.
برای بررسی مجدد روش درمان بیماریتان. بیماری آسم معمولاً با گذشت زمان تغییر می کند. مطابق یک برنامه زمانی مشخص به پزشک خود مراجعه کنید تا در مورد علایمتان با پزشکتان صحبت کنید و در صورت نیاز تغییرات لازم در درمان بیماری شما اعمال شود.
برای تشخیص دادن بیماری آسم از سایر بیماری های احتمالی مانند عفونت تنفسی یا بیماری ریوی انسدادی مزمن(COPD) پزشک شما یک معاینه جسمی بر روی شما انجام خواهد داد و در مورد علایم و نشانه هایتان و نیز در مورد ابتلای شما به سایر بیماری ها از شما سؤال خواهد کرد.
اسپیرومتری. این تست میزان تنگ شدن مسیرهای تنفسی را با بررسی میزان هوای خارج شده از ریه ها پس از یک نفس عمیق و سرعت خارج کردن هوا در زمان بازدم تخمین می زند.
پیک فلو ( جریان حداکثر). پیک فلومتر یک وسیله ساده است که سختی نفس کشیدن شما را اندازه گیری می کند. اگر عددی که پیک فلومتر نشان می دهد پایین تر از حد طبیعی باشد نشان دهنده این است که عملکرد ریه های شما مناسب نیست و بیماری آسم شما شدیدتر شده است. پزشک شما نحوه کار کردن با دستگاه پیک فیلومتر و نیز اقدامات لازم در زمان کاهش جریان حداکثر را به شما آموزش خواهد داد.
آزمایش های عملکرد ریوی اغلب قبل و بعد از مصرف برونکودیلاتور(گشادکننده برونش) مانند آلبوترول برای باز شدن مسیرهای هوایی انجام می شوند. اگر عملکرد ریوی شما بعد از مصرف برونکودیلاتور بهتر شود احتمال ابتلای شما به آسم وجود دارد.
پزشک شما با توجه به پاسخ های شما به سؤالاتی در مورد علایمتان ( مانند این سؤال که چه زمان هایی اغلب علایم شما شروع می شود و چگونه علایمتان تشدید می شود) شدت بیماری آسم شما را تعیین می کند. در کنار این مورد پزشک نتایج معاینات جسمی و آزمایشات تشخیصی را نیز در نظر می گیرد.
پیشگیری و کنترل طولانی مدت بیماری مهم ترین راه برای جلوگیری از شروع حملات آسم می باشد. درمان بیماری معمولاً شامل شناسایی محرک های بروز علایم بیمار، اقدامات لازم برای جلوگیری از بروز این علایم و بررسی نحوه نفس کشیدن بیمار برای اطمینان از اثر مثبت داروهای مصرفی در کنترل علایم می باشد. در مواقع شروع حملات آسم شما ممکن است نیاز به استفاده از داروهای استنشاقی سریع اثر مانند آلبوترول داشته باشید.
تعیین نوع داروهای مناسب برای شما به برخی عوامل مانند سن، علایم بیماری، محرک های ایجاد علایم و اثر داروها برای کاهش علایم بستگی دارد.
داروهای پیشگیری کننده و داروهای مصرفی برای کنترل طولانی مدت بیماری، التهاب مسیرهای تنفسی که باعث بروز علایم بیماری می شود را کاهش می دهند. داروهای استنشاقی سریع اثر( گشادکننده های برونش ها) به سرعت مسیرهای تنفسی ملتهب که باعث محدود شدن تنفس بیمار می شوند را باز می کنند. در برخی بیماران مصرف داروهای آلرژی لازم است.
این داروها که معمولاً به صورت روزانه مصرف می شوند، مهم ترین داروها در کنترل بیماری آسم هستند. این داروها بیماری آسم را به صورت روزانه تحت کنترل قرار می دهند و احتمال بروز حملات آسم را کاهش می دهند.
• کوتیکواستروئیدهای استنشاقی. این داروهای ضدالتهاب شامل فلوتیکازون(Flovent HFA)، بودزونید(Pulmicort Flexhaler)، فلونیزولید(Aerobid)، سیکلزونید(Alvesco)، بکلومتازون(Qvar) و مومتازون(Asmanex) هستند.
ممکن است نیاز باشد که شما این داروها را به مدت چند روز تا چند هفته مصرف کنید تا حداکثر اثرات مفید خود را نشان دهند. برخلاف کورتیکواستروئیدهای خوراکی، این داروهای کورتیکواستروئید نسبتاً اثرات جانبی کمتری دارند و معمولاً مصرف طولانی مدت آنها بدون خطر می باشد.
• مهارکننده های لکوترین ها. این داروهای خوراکی شامل مونتلوکاست(Singulair)، زافیرلوکاست (Accolate) و زیلتون (Zyflo) در عرض 24 ساعت به کاهش علایم آسم کمک می کنند. در برخی بیماران مصرف این داروها باعث ایجاد علایم روانی مانند تحریک پذیری، آشفتگی، توهم، افسردگی و افکار خودکشی می شود. در صورت بروز هر واکنش غیرمعمول با مصرف این داروها به توصیه های پزشکی عمل کنید.
• آگونیست های گیرنده های بتای طولانی اثر. این داروهای استنشاقی که شامل سالمترول (Serevent) و فورموترول (Foradil و Perforomist) هستند مسیرهای تنفسی را باز می کنند. نتایج برخی مطالعات نشان داده است که این داروها ممکن است خطر بروز حملات آسم را افزایش دهند بنابراین باید این داروها را تنها همراه با داروهای کورتیکواستروئید استنشاقی استفاده کرد. همچنین چون این داروها مانع تشخیص بدتر شدن وضعیت بیمار مبتلا به آسم می شوند، در زمان حمله آسم شدید نباید از آنها استفاده کرد.
• داروهای استشاقی سریع اثر. این داروها در زمان نیاز به کاهش سریع و کوتاه مدت علایم بیماران در حملات آسم یا با توصیه پزشک قبل از انجام ورزش مورد استفاده قرار می گیرند.
• آگونیست های گیرنده های بتای کوتاه اثر. این گشادکننده های برونش سریع اثر استنشاقی در عرض چند دقیقه عمل کرده و در زمان حملات آسم به سرعت علایم بیمار را کاهش می دهند. این داروها شامل آلبوترول(ProAir HFA، Ventolin HFA و غیره)، لوالبوترول(Xopenex) و پریبوترول(Maxair) است. آگونیست های گیرنده های بتای کوتاه اثر می توانند به صورت استنشاقی یا با یک نبولایزر( ماشینی که داروهای آسم را به ذرات ریز مه مانند تبدیل می کند) به صورت اسپری مصرف شوند.
• ایپراتروپیوم(Atrovent). ایپراتروپیوم مانند سایر گشاد کننده های برونش ها سریعاً اثر کرده و به طور فوری عضلات مسیرهای هوایی را شل می کند و باعث راحت تر شدن تنفس می شود. ایپراتروپیوم بیشتر در درمان آمفیزم و برونشیت های مزمن استفاده می شود اما در برخی موارد برای درمان حملات آسم نیز استفاده می شود.
• کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا داخل وریدی. این داروها که شامل پردنیزون و متیل پردنیزون است، التهاب مسیرهای تنفسی که در آسم شدید رخ می دهد را کاهش می دهند. این داروها در صورت مصرف طولانی مدت دارای برخی عوارض جانبی هستند بنابراین تنها برای درمان علایم آسم شدید در کوتاه مدت استفاده می شوند.
اگر شما دچار حملات آسم می شوید داروهای استنشاقی سریع اثر می توانند به سرعت علایم شما را کاهش دهند. اما اگر داروهای کنترل طولانی مدت آسمی که مصرف می کنید عملکرد مناسبی داشته باشند شما نیازی به استفاده زیاد از داروهای استنشاقی سریع اثر نخواهید داشت.
مقدار تنفس خود را در طول هفته ثبت نمایید. اگر مقدار استفاده شما از داروهای استنشاقی سریع اثر بیشتر از مقداری باشد که پزشکتان توصیه کرده است، به پزشک مراجعه کنید. احتمالاً در این شرایط لازم است دوز داروهای کنترل طولانی مدت مصرفیتان تغییر کند.
داروهای آلرژی. این دسته از داروها شامل اسپری های بینی آنتی هیستامین و ضداحتقان مانند کورتیکواستروئیدها و اسپری بینی کرومولین هستند.
این درمان برای افرادی به کار گرفته می شود که بیماری آسم شدید آنها با استفاده از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی یا سایر داروهای کنترل طولانی مدت درمان نشده است. البته این روش درمانی در حال حاضر به طور کامل و برای همه افراد در دسترس نیست.
در این روش معمولاً در طول سه جلسه ویزیت سرپایی، قسمت های داخلی مجاری تنفسی داخل ریه ها با استفاده از یک الکترود حرارت داده می شود و با این کار عضلات صاف داخل مسیرهای تنفسی کمتر می شود. این کار باعث کاهش قابلیت تنگ شدن مجاری تنفسی شده و نفس کشیدن بیمار را راحت تر کرده و حملات آسم را کاهش می دهد.
درمان شما باید قابل تغییر و بر اساس تغییرات علایم شما باشد که باید در زمان های مشخص با مراجعه شما به پزشک مورد بررسی قرار گیرد. بر این اساس پزشک شما می تواند تغییراتی در درمان شما ایجاد کند. به عنوان مثال اگر اسم شما به خوبی کنترل شده باشد، پزشکتان می تواند داروی کمتری را برای شما تجویز کند. اگر آسم شما به خوبی کنترل نشود یا شدیدتر شود، پزشکتان ممکن است دوز داروهای مصرفی شما را افزایش دهد و به شما توصیه کند که تعداد مراجعات خود را به پزشکتان افزایش دهید.
با همکاری پزشک خود یک برنامه عملکردی آسم برای خود تعریف کنید و در آن برنامه زمانی مصرف داروهای خود یا زمان کاهش یا افزایش دوز داروهای مصرفیتان را یادداشت کنید. همچنین در این برنامه لیستی از محرک هایی که باعث شروع علایم شما می شوند و اقدامات لازم برای جلوگیری از بروز این علایم را تهیه کنید.
به علاوه پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که علایم بیماریتان مورد پیگیری قرار گیرد یا در زمان های مشخص نحوه کنترل بیماری شما با استفاده از پیک فلومتر مورد بررسی قرار گیرد.
اگرچه بسیاری از بیماران مبتلا به آسم برای جلوگیری از بروز علایم و کاهش علایم بیماری به دارودرمانی تکیه می کنند، خود شما نیز می توانید اقداماتی انجام دهید که سلامتی خود را حفظ کنید و احتمال حملات آسمتان را کاهش دهید.
از دستگاه تصفیه هوا استفاده نمایید. دستگاه تصفیه هوا مقدار گرده های موجود در هوا که ناشی از درختان، چمن ها و علف ها هستند را در محیط کاهش می دهند. همچنین دستگاه تصفیه هوا رطوبت محیط را کاهش داده و می توانند میزان مواجهه شما با گردوخاک را کاهش دهند. اگر به دستگاه تصفیه هوا دسترسی ندارید سعی کنید در فصل گرده افشانی پنجره ها را بسته نگه دارید.
آلودگی های منزل خود را کاهش دهید. گرد و خاک را در منزل به حداقل برسانید زیرا می تواند باعث تشدید علایم آسم شما در طول شب شود. یکی از راهکارها برای اینکار تعویض برخی از لوازم داخل اتاق خوابتان می باشد. به عنوان مثال بالش های روکش دار و تشک ها را با کاورهای ضدگردوخاک بپوشانید. فرش ها را برداشته و کف اتاق را چوبی کنید. از پرده ها و دیوارهای قابل شستشو استفاده کنید.
رطوبت مناسب محیط را حفظ کنید. اگر در منطقه ای با آب و هوای مرطوب زندگی می کنید با پزشک خود در مورد استفاده از دستگاه رطوبت زدا مشورت کنید.
از مواجهه با تخم قارچ ها جلوگیری کنید. رطوبت حمام، آشپزخانه و اطراف خانه را پاک کنید تا تخم های قارچ ها نتوانند در این قسمت ها رشد کنند.