همه چیز در مورد علف چای و افسردگی در بارداری

همه چیز در مورد علف چای و افسردگی در بارداری

توضیحاتی در مورد علف چای

نام های دیگر علف چای، گل راعی، گل هزار چشم و هوفاریقون است. در عربی به آن حشیشه القلب می گویند. از خواص این گیاه می توان به مواردی چون ضدافسردگی، ضد میکروب و ویروس و ضد سوختگی اشاره کرد. علف چای با نام علمی Hypericum perforatum گیاهی است علفی و دائمی به ارتفاع تا یک متر، با بوی معطر و در زمان گل دهی بسیار زیبا. زمان گلدهی گیاه برحسب ناحیه رویش از اردیبهشت تا مهرماه می باشد. محل رویش گیاه در کوهستان ها و ارتفاعات نواحی شمالی کشور می باشد. البته در ارتفاعات متوسط و کم بسیاری از نقاط از جمله کرج، راه چالوس، لاهیجان، ارومیه، بروجرد، گنبدکاووس، کلاردشت و اطراف تهران نیز رویش دارد. قسمت مورد استفاده دارویی گیاه سرشاخه های گلدار آن است. ترکیبات مهم مهم ترین اجسام موجود در گیاه شامل 05/0 تا 3/0 درصد نفتودی آنترون ها از جمله هیپریسین، پزدوهیپریسین، ایزوهیپریسین، پروتوهیپریسین، هیپرفورین و ادهیپروفورین می باشند. میزان 2 تا 4 درصدی فلاونوئیدها از جمله هیپروزید، هیپرین، کورستین، ایزوکورستین و روتین؛ میزان 7 تا 15 درصد تانن های کاتشین؛ مقدار کمی اسانس؛ مقدار کمی پروسیانیدین؛ گزانتون ها؛ کاروتنوئیدها و فنل های اسید کربوکسیلیک از جمله کافئیک، کلروژنیک و فرولیک می باشند.از بین ترکیبات فوق مهم ترین آن ها هیپریسین و پزدوهیپریسین است که از 0095/0 تا 466/0 درصد در برگ ها و تا 24/0 درصد در گل ها وجود دارند. گیاه و داروهای تهیه شده صنعتی از این گیاه برحسب این دو ماده استاندارد می شوند. موارد استفاده در طب سنتی به عنوان ضد التهاب و ورم برونش ها و دستگاه تناسلی ادراری. درمان آسیب مجاری صفرا، التهاب مثانه، سرماخوردگی معمولی، ترش کردن، خونریزی، میگرن، سردرد، سیاتیک، زخم معده، ادرارآور، قاعده آور، ضد مالاریا، ضدشب ادراری.هیپریسین قادر است هر دو نوع A و B منوآمینواکسیداز (MAO) را مهار نماید. از این نظر می تواند در استفاده های کلینیکی به عنوان ضدافسردگی، ضداضطراب، بی خوابی، بدخوابی، احساس بی ارزشی، بی اشتهایی، خونسردی و بی احساسی، افسردگی های فصلی(مانند پاییز، زمستان و یا سستی در بهار و تابستان) کاربرد داشته باشد. هم چنین تاثیر این گیاه در فعالیت های مغزی بسیار رضایت بخش بوده و این موضوع با آزمایشات الکتروآنسفالوگراف و به روش دوسوکور ثابت شده است. بیشتر از 25 تحقق دوسوکور بر روی 1757 نفر که دارای افسردگی خفیف تا متوسط بودند نشان داد که علف چایبه صورت عصاره استاندارد در درمان آن ها بسیار رضایت بخش بوده است. در سال 1994 در آلمان معادل 66 میلیون دوز روزانه از آن توسط پزشکان نسخه شده است

همه چیز در مورد علف چای

عصاره گیاه علف چای دارای اثرات ضدمیکروب و ویروس قوی بر روی بسیاری از میکروارگانیزم های با اهمیت و بیماریزا است. مطالعاتی که تاکنون انجام شده نشان می دهد که بر ضدویروس آنفلوآنزای تیپ های A و B، ویروس تبخال نوع 1 و 2، ویروس وزی کولیا استوماتیتیس و ویروس ایدز(HIV) دارای اثرات قوی است. هم چنین بر ضد هر دو نوع میکروب های گرام منفی و مثبت از جمله استافیلوکوک اورئوس، استرپتوکوک موتانس، پروتئوس ولگاریس، اشرشیاکلی و پزدوموناس آئروژنیوزا تاثیرات قوی ای دارد. اثرات ضد سوختگی زخم به عنوان ضد زخم، ضدسوختگی، ضد آفتاب، ضد درد ماهیچه ها و ضد خونریزی سطحی کاربرد دارد. محصولاتی که برای این منظور تهیه شده است به صورت پماد لوسیون از عصاره می باشد که به طور مستقل و یا همراه با گیاهان دیگر به تعداد زیاد و متنوع ساخته شده اند. محصولات دارویی موجود محصولات بسیار متنوعی از جمله چای، عصاره روان، تنتور، قرص، دراژه، کپسول، قطره، پماد و لوسیون از این گیاه تهیه شده است.علف چای گیاهی است علفی و دائمی به ارتفاع تا یک متر، با بوی معطر و در زمان گل‌دهی بسیار زیبا است. زمان گلدهی گیاه برحسب ناحیه رویش از اردیبهشت تا مهر ماه می‌باشد. محل رویش گیاه در ایران، کوهستان‌ها و ارتفاعات نواحی شمالی کشور می‌باشد، البته در ارتفاعات متوسط و کم بسیاری از نقاط از جمله کرج، راه چالوس، لاهیجان، ارومیه، بروجرد، گنبدکاووس، کلاردشت و اطراف تهران نیز رویش دارد. علف چای در مزارع چای شمال به عنوان علف هرز می‌ روید و احتمالا نامگذاری آن بدین علت است، قابل توجه اینکه گیاه علف چای با گیاه چای معمولی ارتباطی ندارد. نام‌های دیگر علف چای، گل راعی، گل هزار چشم و هوفاریقون است. در عربی به آن حشیشه القلب می‌گویند.قسمت مورد استفاده دارویی گیاه علف چای سرشاخه‌های گلدار آن است. مهمترین ماده شیمیایی علف چای، هاپیرین و همچنین ماده قرمز رنگی به نام هایپریسین است، علف چای دارای تانن نیز هست. سه فراورده دارویی از این گیاه به شکل قطره هایپران و قرص پرفوران است که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند، همچنین اسپری نوروژیک که در درمان دردهای عصبی به کار میرود و خاصیت ضد التهابی دارد، از دیگر داروهای موجود است.

خواص درمانی علف چای

به عنوان ضدالتهاب و ورم برونش ها و دستگاه تناسلی ادراری بوده و در درمان آسیب مجاری صفرا، التهاب مثانه، سرماخوردگی معمولی، ترش کردن، خونریزی، میگرن، سردرد، سیاتیک و زخم معده استفاده می شود. همچنین ادرارآور، قاعده آور، ضدمالاریا، ضد شب ادراری است و به طور موضعی جهت بریدگی و سوختگی، درمان زخم ها، عفونت های میکروبی و ویروسی استفاده می شود.

خاصیت ضد افسردگی علف چای

خاصیت ضد افسردگی: هیپریسین قادر است هر دو نوع A و B منوآمینواکسید از(MAO)را مهار نماید. از این نظر می تواند در استفاده های کلینیکی به عنوان ضد افسردگی، ضد اضطراب، بی خوابی، بدخوابی، احساس بی ارزشی، بی اشتهایی، خونسردی و بی احساسی، افسردگی های فصلی( مانند پاییز، زمستان و یا سستی در بهار و تابستان) کاربرد داشته باشد. همچنین تاثیر این گیاه در فعالیت های مغزی بسیار رضایت بخش بوده و این موضوع با آزمایشات الکتروآنسفالوگراف و به روش دوسوکور ثابت شده است. بیشتر از 25 تحقیق دوسوکور بر روی 1757 نفر که دارای افسردگی خفیف تا متوسط بودند نشان داد که علف چای به صورت عصاره استاندارد در درمان آنها بسیار رضایت بخش بوده است. در سال 1994 در آلمان معادل 66 میلیون دوز روزانه از آن توسط پزشکان نسخه شده است.

روش و نحوه مصرف علف چای

چای: چای کیسه ای (تی بگ)تهیه شده از آن اصولا 2 گرمی بوده که در یک لیوان آب تهیه می گردد و تا 3 بار در روز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. گل خشک: به مقدار 2 تا 4 گرم به صورت دم کرده یا جوشانده تا سه بار در روز (جمعا 6تا 12 گرم در روز) می تواند مصرف گردد. تنتور: 3 تا 6 میلی لیتر تا سه بار در روز (جمعا 9 تا 18 میلی لیتر در روز) توصیه می گردد. عصاره روان: 1 تا 2 میلی لیتر تا سه بار در روز (جمعا 3 تا 6 میلی لیتر در روز) توصیه می گردد. قطره: در صورتی که از نوع استاندارد که حاوی 0/3 درصد هیپریسین است استفاده شود، 30 قطره تا سه نوبت در روز (جمعا 90 قطره در روز) مصرف گردد. عوارض جانبی: در حد میزان دارویی (معادل 2/7 میلی گرم هیپریسین به طور روزانه که مساوی 9 میلی لیتر قطره استاندارد می باشد) دارای هیچ گونه عارضه جانبی نمی باشد. با مقادیر مصرف زیاد ممکن است باعث حساسیت به نور گردد، البته این موضوع فقط در حیوانات مانند گوسفند گزارش شده و در انسان مشاهده نشده است. احتمال داده می شود که با 30 تا 50برابر مقدار مصرف دارویی می تواند حساسیت به نور (فتوتوکسیسیته) ایجاد کند. عوارض مطالعه شده بر حسب آمار این گیاه و فراورده های مربوط بسیار محدود می باشد، به طوری که کلیه عوارض خفیف و موقتی آن به 2/5 درصد موارد مصرف کننده می رسد که شامل التهاب روده و معده به میزان 0/55 درصد، آلرژی به گیاه به میزان 0/5 درصد، ایجاد خستگی به میزان 0/4 درصد و بی خوابی به میزان 0/26 درصد می باشد.

در مورد علف چای و خواص آن

چای کوهی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می کند بنابراین می توان آن را به بچه ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد. کسانی که از داروهای آسم و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می کنند نمی توانند چای کوهی مصرف کنند خاصیت این گیاه در درمان افسردگی به اثبات رسیده و مکانیزم اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار آنزیمی است.

تداخلات دارویی و علف چای

با غذاهای دارای مقادیر زیادتر پیتامین مانند پنیر، داروی فلوکستین، مهار کننده MAO، داروهای ضد ایدز، داروهای قلبی حاوی دیگوکسین بهتر است مصرف نشود، چون ممکن است مقدار کمی اثرات آنها را کاهش دهد. موتاژنیسیته: با آزمایشات حیوانات کاملا منفی بوده است. اشکال دارویی موجود: قرص، کپسول، قطره و تنتور که خوراکی می باشند و ژل، پماد، کمپرس و روغن که اشکال موضعی آن هستند.