روماتیسم مفصلی چیست؟
10 علت بدرنگی دندانها و راههای جلوگیری از آنها
10 علت بدرنگی دندانها و راههای جلوگیری از آنها بدرنگ شدن دندان ها,بیماری بدرنگ شدن دندان ها,بدرنگ شدن دندان ها در بارداری,علائم بدرنگ شدن دندان ها,درمان بدرنگ شدن دندان ها,درمان بدرنگ شدن …
وقتی عضلات شما می گیرد
وقتی عضلات شما می گیرد گرفتگی عضلات,بيماري گرفتگی عضلات,گرفتگی عضلات در بارداري,علائم گرفتگی عضلات,درمان گرفتگی عضلات,درمان گرفتگی عضلات با طب سوزني,مواد غذايي مناسب براي درمان گرفتگی عضلات,گرفتگی عضلات را چگونه درمان کنيم,گرفتگی …
عوارض و موارد مصرف “کپسول تامسولوسین” هگزال
کپسول تامسولوسین کپسول تامسولوسین ,کپسول تامسولوسین هگزال,کپسول تامسولوسین پیوسته رهش 4/0,کپسول تامسولوسین پیوسته رهش,کپسول تامسولوسین 0.4 میلی گرم توضیحاتی در مورد کپسول تامسولوسین هایپرپلازی خوشخیم پروستات یا در اصطلاح پزشکی BPH که …
روماتیسم مفصلی چیست؟
روماتیسم مفصلی,بيماري روماتیسم مفصلی,روماتیسم مفصلی در بارداري,علائم روماتیسم مفصلی,درمان روماتیسم مفصلی,درمان روماتیسم مفصلی با طب سوزني,مواد غذايي مناسب براي درمان روماتیسم مفصلی,روماتیسم مفصلی را چگونه درمان کنيم,روماتیسم مفصلی در کودکان,روماتیسم مفصلی در بزرگسالان,روماتیسم مفصلی در نوزادان,روماتیسم مفصلی در بهار,روماتیسم مفصلی در تابستان,روماتیسم مفصلی در پاييز,روماتیسم مفصلی در زمستان,آشنايي با روماتیسم مفصلی,همه چيز در مورد روماتیسم مفصلی,روماتیسم مفصلی واگيردار است,روماتیسم مفصلی و درمان آن,ورزشهاي مناسب براي درمان روماتیسم مفصلی
به گزارش بی اس ام اس روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید، یک بیماری سیستمیک و مزمن است که باعث تخریب غضروف و ایجاد ضایعات استخوانی میشود. این بیماری معمولا در سنین 30 تا 50 سالگی بروز میکند و در زنان شایعتر است.آرتریت بصورت قرینه است، یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد، به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر می شود. در برخی افراد، بیماری از شدت کمی برخوردار بوده و با حداقل ضایعات مفصلی، در مدتی کوتاه همراه میباشد، ولی در برخی دیگر ضایعات پیشرونده و مزمن، به صورت پلی آرتریت میباشد و باعث اختلال در عملکرد مفاصل میشود.
نشانهها
بیماری شروع آهسته یا ناگهانی دارد و با علائم درد، تورم، گرمی، محدودیت حرکت و خشکی صبحگاهی مفاصل همراه است. درد مفاصل با استراحت و بیحرکتی تشدید شده و به مرور زمان در طی روز و با کار کردن و فعالیت آرام تسکین پیدا میکند.التهاب مفصل به مرور زمان باعث تخریب غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و به دنبال آن تغییر شکل مفصل میشود.در بیماری آرتریت، بیشتر مفاصل انگشتان و کف دست، مچ دست، آرنج دست، پا، مچ پا و گاهی اوقات مهرههای گردنی درگیر میشوند.بیماران ممکن است علائم خارج مفصلی (سیستمیک) مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بیاشتهایی ، کاهش وزن و برآمدگیهای زیر پوست به نام ندول یا گرههای روماتوئید داشته باشند. گاهی نیز درگیری عروق و اعصاب پوست یا سایر اعضای بدن مثل کلیه، ریه، طحال، کبد و… و درگیری چشمی و خونی دیده میشود.
علت
ناشناختهاست، ولی ایمنی سلولی و ایمنی هومورال، هر دو در ایجاد این بیماری نقش دارند. این افراد نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماری های مزمن مانند پوکی استخوان ، عفونت ها، آلرژی، بیماری های گوارشی، بیماری های قلبی عروقی و فشار خون دارند.
درمان
منظور از درمان این بیماری کاهش درد و ورم، کاهش یا توقف تخریب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کیفیت زندگی فرد است. روشهای درمانی مورد استفاده در بیماری روماتیسم شامل تغییر در شیوه زندگی، استفاده از داروها، جراحی، روشهای درمانی جایگزین یا تکمیلی نظیر فیزیوتراپی، کاردرمانی، وسایل کمککننده به مفصل و وسایل کمک حرکتی میباشند.داروهای ضدالتهابی مانند انواع کورتونها، داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی و داروهای غیراستروئیدی برای درمان روماتیسم استفاده میشوند.دکتر مقیمی، فوق تخصص روماتولوژی معتقد است، با توجه به اینکه این بیماری در اثر اختلال سیستم ایمنی بدن ایجاد میشود و داروهای مصرف شده نیز سیستم ایمنی را ضعیفتر میکنند، افراد باید در مقابل بیماریهای عفونی و ویروسی ایمن شوند.
چند نکته تغذیه ای
کاهش دریافت کالری، باعث کاهش علائم مفصلی می گردد.
مصرف ماهی و دانه های خوراکی مثل گندم و سویا که غنی از اسیدهای چرب امگا 3 می باشند، باعث کاهش درد مفصلی می گردد.
چای سبز ، فلفل شیرین، انگور قرمز و آنتی اکسیدان هایی مانند مس، منیزیم و پتاسیم در درمان روماتیسم بسیار مفیدند.
* روغن زیتون خاصیت ضد التهابی دارد.
توصیهها
– بیماران از انجام فعالیتهای روزانه به صورت ناگهانی و شدید و در مدت کوتاه خودداری کنند و و از حمل اجسام سنگین در حالتی که به خصوص مچ دست خم میشود، پرهیز نمایند.
– بایستی سعی شود به جای وارد کردن فشار به یک یا چند مفصل، آن را بین تعداد زیادتری از مفاصل توزیع کرد و تا جای امکان از مفاصل بزرگتر و قویتر استفاده نمود.
– بیماران باید تقسیم مناسب فعالیت روزانه، ورزش منظم و اصولی و استراحت در بین فواصل کاری، ایجاد تعادل بین میزان فعالیت و استراحت، کاهش استرسهای روانی و استفاده از یک رژیم غذایی سالم را رعایت کنند.
نتایج چند تحقیق در مورد روماتیسم
اثر ضد روماتیسمی زردچوبه
یک بررسی جدید نشان میدهد که زردچوبه و مکملهای غذایی آن ممکن است به پیشگیری و درمان برخی بیماریهای استخوانی کمک کنند.ریشه زردچوبه در طب سنتی آسیا برای قرنها به عنوان درمانی برای التهاب مفاصل یا آرتریت کاربرد داشته است. داروهای ضدالتهابی نوین که برای درمان آرتریت به کار میروند، عوارض جانبی بسیاری دارند، بنابراین پزشکان و پژوهشگران به دنبال شیوههای درمانی جایگزین برای این بیماری هستند.امروزه مکملهای غذایی حاوی زردچوبه با نام کورکومین (curcumin) – ماده شیمیایی که رنگ زرد زردچوبه ناشی از آن است- در بازار موجود است. تصور میشود این ماده نیز دارای خواص ضدالتهابی باشد.
فایده روغن کبد ماهی برای روماتیسم مفصلی
پژوهشگران بر اساس تحقیقات انجام شده به این گروه از بیماران توصیه می کنند برای بهبود علایم بیماری های مفصلی و کاهش مصرف داروهای مسکن ، به طور منظم روغن ماهی و یا کپسول روغن کبد ماهی را مصرف کنند.
یکی دیگر اثرات خوب شیر دادن به نوزاد
بر اساس تحقیقات انجام شده احتمال ابتلا به روماتیسم مفصلی در زنانی که به کودکان خود شیر میدهند کمتر از سایر زنان است. زنانی که در طول عمرشان بین یک تا دو سال به فرزندشان شیر دادهاند، تا 30 درصد کمتر از سایرین به روماتیسم مفصلی مبتلا میشوند و این درصد با افزایش مدت شیردهی حتی به 50 درصد نیز میرسد.
منبع:tebyan.net
روماتیسم مفصلی چیست؟
مطالب مرتبط :
روماتیسم مفصلی یا Rheumatoid arthritis یک بیماری است که موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت میتواند موجب تخریب مفصل شود. از هر صد نفر یک نفر در طول عمرش به نوعی به این بیماری مبتلا میشود. روماتیسم مفصلی میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد.
این بیماری میتواند در هر سنی بروز کند ولی معمولا در سنین بین 60-40 سالگی دیده میشود. روماتیسم مفصلی در زنان سه برابر شایع تر از مردان است
بیماری روماتیسم مفصلی جزو دسته ای از بیماری های انسان است که به آنها بیماری های خود ایمنی یا اتو ایمیون Autoimmune disease میگویند.
بدن انسان سیستم دفاعی خاصی دارد که با استفاده از آن در برابر تهاجم میکروب ها از خود دفاع میکند. یکی از روش های سیستم دفاعی بدن، تولید مواد خاصی به نام آنتی بادی Antibody یا پادتن است. این مواد که از جنس پروتئین هستند به میکروب ها میچسبند و موجب تخریب آنها میشوند. گاهی اوقات سیستم دفاعی بدن به دلایلی که هنوز بر ما ناشناخته است بعضی از سلول های بدن خود انسان را غریبه و مهاجم تشخیص داده و بر علیه آنها آنتی بادی یا پادتن تولید میکند. این آنتی بادی ها به سلول ها حمله کرده و موجب آسیب آنها میشوند. مکانیسم ذکر شده علت اصلی بروز بیماری های خود ایمنی است.
در روماتیسم مفصلی هم سیستم ایمنی به سلول های بدن بخصوص سلول های سینوویوم Synovium cells بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب تغییراتی در آنها میشوند. سینوویوم لایه ای از سلول ها است که سطح درونی کپسول مفصلی را فرش میکنند و موجب ترشح مایع مفصلی ( مایع سینوویوم) میشوند. تاثیر آنتی بادی ها بر سلول های سینوویوم موجب میشود سلول های این لایه افزایش پیدا کرده و در نتیجه لایه سینوویال ضخیم، متورم و همچنین ملتهب شود.
عروق خونی لایه سینوویال افزایش پیدا کرده، همراه با التهاب لایه سینوویال، ترشح مایع مفصلی هم بیشتر شده و مفصل متورم میشود. بدنبال این تغییرات سلول های سینوویال موادی بنام سیتوکین Cytokin ترشح میکنند که موجب بروز التهاب در مفصل شده و همچنین روی سلول های مفصل اثرات تخریبی دارد.
بدنبال تورم مفصل، لیگامان ها و تاندون های اطراف آن تحت کشش قرار میگیرند. این کشش در کپسول مفصلی و تاندون و لیگامان های اطراف مفصل بتدریج آنها را شل و ضعیف کرده و ضعف این ساختمان ها موجب ناپایداری مفصل و در نهایت نیمه دررفتگی و تغییر شکل مفصل میشود.
بتدریج و با گذشت زمان بافت سینوویال رشد کرده بر روی غضروف رفته و موجب خوردگی آن میشود. بعد از مدتی استخوان اطراف مفصل هم دچار پوکی و خوردگی شده و در آن کیست هایی بوجود میاید. این تغییرات استخوانی تغییر شکل مفصل را تشدید میکنند.
آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن خود ایمنی است که بیشتر مفاصل کوچک دست را گرفتار میکند گرچه مفاصل بزرگ بدن مانند مفصل ران و زانو هم میتوانند در این بیماری دچار تخریب شوند.
در درمان این بیماری متخصص روماتولوژیست، فیزیوتراپی و ارتوپدی با یکدیگر همکاری میکنند.
متخصص روماتولوژیست داروهایی به بیمار میدهد که با استفاده از آنها درد و تورم مفاصل بیمار کم شده و سرعت پیشرفت بیماری کند میشود.
متخصص فیزیوتراپی با استفاده از نرمش های خاص سعی میکند حرکات مفاصل را در حد قابل قبولی نگه دارد و همچنین با استفاده از بریس هایی مفاصل را در وضعیت های مناسب قرار داده تا درد کمتری داشته و کارآیی بهتری داشته باشند.
متخصص ارتوپد هم در صورت لزوم اعمل جراحی خاصی را برای بیمار انجام میدهد تا کارایی مفصل بهتر شود.
هیچ معالجه قاطعی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد با این حال درمان هایی که پزشک انجام میدهد برای کاهش درد و مشکلات بیمار است.
مهمترین اهداف پزشک در درمان این بیماری عبارتند از
کم کردن فعالیت بیماری و بدنبال آن کاهش تخریب مفاصل
کاهش درد و محدودیت مفصل
کاهش ناتوانی هایی که به علت درد، آسیب مفصل یا تغییر شکل اندام ایجاد میشود
آرتریت روماتوئید (به انگلیسی: Rheumatoid arthritis) یا روماتیسم مفصلی یک بیماری سیستمیک و مزمن است.
شیوع این بیماری در جهان حدود یک درصد است و معمولاً نوجوانان سنین میانسالی و در دهههای اول-سوم تا پنجم بروز مینماید و در زنان شایعتر است.
آرتریت روماتوئید مشخصاتی دارد که باعث تمایز آن با سایر انواع آرتریتها (التهاب ودردمفاصل) میشود. بعنوان مثال آرتریت بصورت قرینه است یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر است.
میزان شیوع آرتریت روماتوئید، در حدود ۰/۵ تا یک درصد در جمعیت است (بین ۳/۰ تا ۲/۱ درصد) و زنان تقریباً سه برابر مردان مبتلا میشوند.
میزان شیوع با بالا رفتن سن افزایش مییابد و تفاوت ابتلای زنان و مردان در گروههای سنی بالاتر، کم میشود.
شروع بیماری در دهههای چهارم و پنجم زندگی شایع تر بوده، در ۸۰ درصد از کل بیماران، بین سنین ۳۵ و ۵۰ سالگی پدیدار میشود.
میزان بروز آرتریت روماتوئید در زنان ۶۰ تا ۶۴ ساله، بیش از ۶ برابر زنان ۱۸ تا ۲۹ سالهاست. اطلاعات جدید حاکی از روند کاهش یابنده بروز آرتریت روماتوئید میباشد. شیوع آن در آمریکای جنوبی و کشورهای بلوک شرق سابق بیشتر است.
بررسیهای خانوادگی، نشانگر نوعی استعداد ژنتیکی هستند. به عنوان مثال، بستگان درجه یک افراد مبتلا (که بیماری آنها همراه با وجود آنتی بادی فاکتور روماتویید یا لاتکس است) ۴ برابر میزان مورد انتظار، دچار آرتریت روماتوئید شدید میشوند. در حدود ۱۰٪ بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید دارای یک خویشاوند درجه اول مبتلا هستند.
در آغاز، ممکن است لوکالیزه کردن درد، تورم و حساسیت در لمس، به سختی امکانپذیر باشد. درد در مفاصل درگیر و تشدید در اثر حرکت، شایعترین تظاهرات آرتریت روماتوئید تثبیت شده میباشد. الگوی درگیری مفصلی هماهنگ است، اما همیشه با درجه التهاب ظاهر شده، مطابقت نمیکند. خشکی عمومی شایع است و معمولاً پس از دورههای بی حرکتی، به بیشترین حد خود میرسد، خشکی صبحگاهی با مدتی بیش از یک ساعت تظاهری تقریباً تغییرناپذیر از آرتریت التهابی است و ممکن است در افتراق آن از انواع متعدد بیماریهای مفصلی غیر التهابی، کمک کننده باشد.
نشانههای آرتریت روماتوئید از این قرار اند:
سفتی صبحگاهی مفاصل
تورم مفاصل
درد مفصلی
ضعف و خستگی
ندولهای روماتوئید
سینوویت مزمن التهابی است که اکثراً مفاصل را درگیر میکند و باعث تخریب غضروف و ایجاد ضایعات استخوانی میشود. آرتریت روماتیسم مفصلی مشخصاتی دارد که باعث تمایز آن با سایر انواع آرتریتها (التهاب مفاصل) میشود. بعنوان مثال آرتریت بصورت قرینهاست یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر است. مفاصل درگیر مفاصل متاکارپوفالنژیال، متاتارسوفالنژیال، مچ دست و مفاصل بین بندانگشتی اول هستند. در برخی بیماران بیماری از شدت کمی برخوردار بوده و با حداقل ضایعات مفصلی، در مدتی کوتاه همراه میباشد، در برخی دیگر ضایعات پیشرونده و مزمن، به صورت پلی آرتریت میباشند و باعث اختلال عملکرد مفاصل میشود
پلی آرتریت قرینه التهابی، تظاهرات خارج مفصلی (ندولهای روماتوئید، فیبروز ریوی، واسکولیت و سروزیت) و فاکتور روماتوئید مثبت در خون ۸۰٪ بیماران مشخصه این بیماری است. ان تست است.
بیماری آرتریت روماتوئید با توجه به اینکه بیماری سیستمیک است جدا از ابتلای مفصلی، تظاهرات خارج مفصلی دارد که شیوع کمتری دارند. این تظاهرات عبارتند از:
۱. گرههای روماتوئیدی (۳۰-۲۰ درصد) در سطح خلفی ساعدها و در نواحی در معرض فشار مکانیکی ایجاد میشود.
۲. تظاهرات ریوی: که در آن لایههای جداری و نیز نسج ریه مبتلا میشوند.
۳. تظاهرات قلبی: در بررسی پس از مرگ صورت گرفت حدود ۵۰٪ موارد مبتلا هستند.
۴. درگیری چشمی، عصبی و مغز استخوان با شیوع کمتری دیده میشود.
سیر آرتریت روماتوئید کاملاً متغیر و پیش بینی آن در هر بیمار، دشوار است. در بیشتر بیماران، فعالیت بیماری به صورت مداوم و در عین حال مواج بوده، همراه با درجات متغیری از ناهنجاریهای مفصلی و اختلالات عملکردی میباشد. پس از ۱۰ تا ۱۲ سال، درکمتر از ۲۰ درصد بیماران، هیچ شواهدی از ناتوانی یا ناهنجاری مفصلی نخواهند داشت. میزان امید به زندگی در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید با میانهای معادل ۳ تا ۷ سال کاهش مییابد. میزان مرگ و میر، افزایشی ۵/۲ برابری دارد و آرتریت روماتوئید به خودی خود در ۱۵ تا ۳۰ درصد موارد آن سهیم است.
علت دقیق روماتیسم مفصلی ناشناختهاست ولی در ایجاد این بیماری ایمنی سلولی و ایمنی هومورال هر دو نقش دارند. از جمله علل احتمالی این بیماری عفونتها را ذکر کردهاند در همین زمینه باکتریها، مایکو باکتریها، مایکو پلاسما و حتی ویروسها به عنوان عوامل مسبب تحت بررسی قرار گرفتهاند. در مدلهای حیوانی روماتیسم مفصلی که وابسته به TLR2, TLR4, TLR9 میباشد، جوندگان تحت تزریق دیواره سلولی استرپتوکوک SCW قرار گرفتند و مشاهده شد که پلی ارتریت حاد شدیدی بوجود آمد که بهبود یافته و سپس توسط یک پلیارتریت مزمن وابسته به سلول T ادامه یافت که بسیار شبیه روماتیسم مفصلی است
گلو درد چرکی به عنوان یک عامل مسببه آنگونه که در تب روماتیسمی مطرح است در مورد روماتیسم مفصلی به اثبات نرسیدهاست هرچند که در یک زیر گروه خاصی از روماتیسم مفصلی بنام بیماری استیل با شروع بزرگسالی این رابطه مطرح است. در معیارهای تشخیصی این بیماری در سال ۱۹۸۷ توسط Cush فانژیت جزو معیارها نبود و در معیارهای سال ۱۹۹۲ که توسط Yamaguchi وضع شد، فارنژیت معیار مینور و در معیارهای سال ۲۰۰۸ توسط Fautrel، فارنژیت بصورت معیار ماژور در تشخیص این بیماری ذکر شده است
همچنین پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون آمریکا هشدار داده اند که مصرف زیاد چای خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش میدهد. تحقیقات روی بیش از 76 هزار زن داوطلب نشان داده که مصرف زیاد چای خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش میدهد در حالی که نوشیدن قهوه این تاثیر مضر را ندارد.
محققان مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون تاکید می کنند کسانی که بیش از چهار فنجان در روز چای مینوشند، 78 درصد بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) هستند.
به گفته آنان نوشیدن هفتگی هر مقدار چای، 40 درصد خطر بروز این بیماری را تشدید میکند. افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی، نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماریهای مزمن مانند پوکی استخوان، آلرژی، بدخیمیها، عفونتها، بیماریهای گوارشی، بیماریهای قلبی–عروقی و فشارخون دارند
میانگین تاخیری که از شروع بیماری تا تشخیص آن وجود دارد ۹ ماهاست. این امر، غالباً مربوط به ماهیت غیر اختصاصی علایم آغازین میباشد. آرتریت روماتوئید، به راحتی در افرادی که دارای بیماری تثبیت شده تیپیک هستند، تشخیص داده میشود. در اکثر مبتلایان، تظاهرات بالینی مشخصه بیماری، ظرف ۱ تا ۲ سال پس از شروع آن دیده میشوند.
میانگین تاخیری که از شروع بیماری تا تشخیص آن وجود دارد ۹ ماهاست. این امر، غالباً مربوط به ماهیت غیر اختصاصی علایم آغازین میباشد. آرتریت روماتوئید، به راحتی در افرادی که دارای بیماری تثبیت شده تیپیک هستند، تشخیص داده میشود. در اکثر مبتلایان، تظاهرات بالینی مشخصه بیماری، ظرف ۱ تا ۲ سال پس از شروع آن دیده میشوند.
درمان شامل مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی(آسپرین، پیروکسیکام، سولفاسالازین، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و بروفن و…)است.
در موارد شدید از استروئیدها مانند پردنیزولون استفاده میشود که عوارض جانبی زیادی دارد. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی که برای کنترل علائم مصرف میشود ممکن است عوارضی مانند مشکلات گوارشی ایجاد نمایند.[۶] داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی مانند داروهای ضد مالاریا (هیدروکسی کلروکین)، سولفاسالازین و مینوکسی سیلین نیز به کار میروند.
روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) یک بیماری خودایمنی، یعنی بیماریی است که به موجب آن، سیستم ایمنی به بافتهای خود حمله میکند.
اگر چه علل روماتیسم مفصلی مشخص نیست، نظریههای متعددی دربارهی این مطلب ارائه شدهاند که چه گروهی بیش از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد. این علت به ترکیبی از عاملهای هورمونی یا محیطی و ارثی یا ژنتیک مربوط میشود
روماتیسم مفصلی و به خصوص روماتیسم زانو در زنان درصد شیوع بالاتری دارد و زنان سه برابر بیش از مردان به این بیماری مبتلا میشوند. اگرچه این بیماری در هر سنی میتواند شروع شود، بر اساس اکثر پژوهشها میانسالی دورهای است که غالباً این بیماری برای نخستین بار نمود مییابد
علائم روماتیسم مفصلی عبارتند از:
سر درد
گردن درد
احساس غیرطبیعی مانند سوزش یا تیر کشیدن
ضعف بازوها یا پاها
فلج ناقص (پاراپارزی)
تورم مفصل ـ مفصلها معمولاً حساس، دردناک و متورم میشوند.
درد
سفتی و خشکی صبحگاهی که بیش از 30 دقیقه طول میکشد (یا در صورت استراحت در طول روز، خشکی مفصل بروز مییابد که بیش از 30 دقیقه طول میکشد).
کاهش دامنه حرکتی مفصل و قدرت عضله
خستگی مزمن
کاهش اشتها
تب
دشواری در خوابیدن
بیماری روماتیسم مفصلی دارای الگویی متقارن است؛ بنابراین اگر مچ راست صدمه دیده باشد، علائم در مچ چپ نیز بروز مییابد.
شایان ذکر است که علایم روماتیسم مفصلی در هر بیمار به شیوهای متفاوت بروز مییابد. ممکن است علائم حالت رفت و برگشتی داشته باشد یا چندین سال دوام داشته باشد. احتمال دارد بیمار تب نداشته باشد، اما از اختلالهای خواب رنج ببرد. با توجه به آنچه گفته شد ممکن است بیمار با علائمی مواجه شود که در فهرست فوق به آنها اشاره نشده است.
علت روماتیسم مفصلی حمله کردن سیستم ایمنی به لایه داخلی غشاء مفصل یا غشاء سینوویال (لایه غشاهای پیرامون مفصل) است. التهاب حاصله غشاء سینوویال را ضخیم میکند و در نهایت غضروف و استخوان درون مفصل را از بین میبرد.
تاندونها و رباطهای (لیگامانها) نگهدارندهی مفاصل در کنار یکدیگر، ضعیف و کشیده میشوند و به تدریج مفصل شکل طبیعی و نظم خود را از دست میدهد.
پزشکان اطلاعی از علت شروع این فرایند ندارند، هر چند ظاهراً مؤلفهی ژنتیکی بیتأثیر نیست. اگرچه ژنها واقعاً باعث بروز رماتیسم مفصلی نمیشوند، بااین حال فرد را در برابر عاملهای محیطی آغاز کننده بیماری (مانند عفونت ناشی از باکتریها و ویروسهای خاص) آسیبپذیرتر میسازند.
عاملهای افزایش دهندهی احتمال ابتلا به روماتیسم مفصلی عبارتاند از:
جنسیت: زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به روماتیسم مفصلی قرار دارند.
سن: روماتیسم مفصلی مختص گروه سنی خاصی نیست، اما عموماً در سنین 40 تا 60 سالگی بروز مییابد.
سابقه خانوادگی: چنانچه یکی از اعضاء خانواده به این بیماری مبتلا باشد، احتمال ابتلا دیگر وابستگان نیز بیشتر است.
تشخیص روماتیسم مفصلی معمولاً از سوی روماتولوژیست بر مبنای عاملهایی چون التهاب بافتهای پوشش دهنده مفصل، تعداد مفصلهای درگیر و نتایج آزمایشهای خون صورت میگیرد.
روماتیسم مفصلی را در مراحل ابتدایی آن به سختی میتوان تشخیص داد، چون نشانهها و علائم در این مرحله به نشانهها و علائم بیماریهای بسیار دیگر شباهت دارد و با اتکا به هیچ آزمایش خون معین یا یافتههای فیزیکی نمیتوان این تشخیص را تأیید کرد. پزشک در طول معاینه فیزیکی مفصلها را جهت بررسی تورم، قرمزی و حرارت آنها ارزیابی میکند و واکنشها و قدرت عضلانی را در نظر میگیرد
بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی معمولاً سرعت رسوب گلبولهای قرمز (ESR) بالاتری دارند که بیانگر وجود فرایندی التهابی در بدن است. حضور عامل روماتیسم و آنتی بادیهای ضد حلقوی سیترولینی پپتیدی (آنتی CCP) در دیگر آزمایشهای خون بررسی میشود.
پزشک به منظور پیگیری روند پیشرفت روماتیسم در مفصل در گذر زمان دستور انجام پرتونگاری میدهد.متخصص فیزیوتراپی احتمالاً نخستین پزشکی است که شروع این بیماری را تشخیص میدهد و بیمار دارای علائم مشکوک به روماتیسم مفصلی را جهت معاینات بیشتر به متخصص مناسب معرفی میکند.
پزشک در طول مراحل اولیه این بیماری معمولاً داروهایی با کمترین اثرهای جانبی را تجویز میکند. مصرف داروهای قویتر به موازات پیشرفت بیماری ضرورت مییابد. بسیاری از داروهای مختص روماتیسم مفصلی به طور بالقوه دارای عوارض جانبی جدی و خطرناکی هستند.