عوارض و موارد مصرف قرص رانیتیدین در بارداری و شیردهی
جراحی پلاستیک پلک (همه چیز درباره جراحی پلاستیک پلک)
جراحی پلاستیک پلک (همه چیز درباره جراحی پلاستیک پلک) جراحی پلاستیک پلک,بيماري جراحی پلاستیک پلک,جراحی پلاستیک پلک در بارداري,علائم جراحی پلاستیک پلک,درمان جراحی پلاستیک پلک,درمان جراحی پلاستیک پلک با طب سوزني,مواد غذايي …
همه چیز درباره مصرف قرص عفونت معده و روده
قرص عفونت معده قرص عفونت معده ,قرص عفونت معده و روده,قرص عفونت معده چیست,قرص عفونت معده روده,قرص برای عفونت معده,قرص درمان عفونت معده,قرص ضد عفونت معده در این مطلب از سایت جسارت …
خواص و طرز تهیه ماسک خاک رس قرمز و سفید و گلاب لورال اوریجینز و سرکه برای لک صورت و جوش و پوست خشک
ماسک خاک رس ماسک خاک رس ,ماسک خاک رس برای لک صورت,ماسک خاک رس برای جوش,ماسک خاک رس کالی بل,ماسک خاک رس فریمن,ماسک خاک رس برای پوست خشک توضیحاتی در مورد ماسک …
قرص رانیتیدین
قرص رانیتیدین ,قرص رانیتیدین در بارداری,قرص رانیتیدین ۱۵۰,قرص رانیتیدین در شیردهی,قرص رانیتیدین خارجی,قرص رانیتیدین برای چی خوبه
توضیحاتی در مورد قرص رانیتیدین
قرص رانیتیدین (Ranitidine) دارویی است که کاربرد اصلی آن در درمان زخم معده و گاستریت معده است. این دارو در درمان کوتاه مدت زخمهای فعال دوازدهه یا زخمهای فعال و خوشخیم معده، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند نشانگان زولینگر -الیسون و درمان رفلاکس معده یا برگشت محتویات معده به مری که سوزش سر دل را سبب می شود مورد استفاده قرار میگیرد و می تواند قبل یا بعد از غذا مصرف شود. رانیتیدین به شکل قرص، شربت و آمپول ساخته میشود. قرص با میزان کمتر از ۱۵۰ میلیگرم بدون نسخه پزشکی است. در این مطلب از سایت جسارت در مورد قرص رانیتیدین صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
زخم معده چیست
زخم معده یا اولسر پپتیک (peptic ulcer disease) به معنی نوعی آسیب خوشخیم به مخاط و زیرمخاط دستگاه گوارش میباشد. معمولاً بین ترشح اسید معده و این آسیب ارتباط وجود دارد ولی امروزه عامل اصلی این زخمها را وجود و تکثیر باکتری هلیکوباکتر پیلوری میدانند که از راههای مختلفی از جمله آسیب به لایه محافظ مخاط معده موجب ایجاد زخم معده میشود؛ از اینرو درمان اصلی یک درمان آنتیبیوتیکی است. احتمال شیوع این بیماری ۶ تا ۱۵ درصد است. بسته به محل آسیب مخاطی ما زخم معده یا دوازدهه را داریم. زخم معده اغلب همراه با زخم دوازدهه است و در مردان سیگاری، میانسال یا مسن، با گروه خونی O و پراسترس بیشتر دیده میشود. زخمهای معده با سرعت کمتری از زخم اثنی عشر التیام مییابند، بیشتر احتمال بدخیمی دارند و اغلب همراه با التهاب معده (گاستریت) هستند. علایم بیماری درد ناحیه فوقانی شکم (اپی گاستر) و سوزش سردل، سوء هاضمه و وجود خون در مدفوع میباشد. معمولاً درد مدت کوتاهی پس از مصرف غذا یا در زمان گرسنگی ایجاد میشود. عکس رادیوگرافی پس از بلع باریم و آندوسکوپی در تشخیص ممکن است مفید باشد. اکثر زخمها کوچک هستند (با قطر کمتر از ۲ سانتیمتر). پراکندگی زخمهای پپتیک معده معمولاً در آنتر (ابتدای معده) است.
درمان زخم معده
زخم معده بدون درمان تمایل به عود دارد. در خصوص رژیم غذایی سختگیری کمتر از گذشتهاست و بیشتر تأکید بر عدم مصرف مواد اسیدی و ترش، مواد داغ و سوزاننده، ترشیجات، ادویه تند، الکل، نوشابههای گازدار و… میباشد. همچنین در خصوص مصرف برخی داروها به خصوص داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و کورتون باید احتیاط کرد. داروهای آنتی اسید مانند هیدروکسید منیزیوم و آلومینیوم، بلوککننده ترشح اسید مانند امپرازول، بلوککننده گیرنده نوع دو هیستامین مانند رانیتیدین، سایمتدین و داروهایی مانند سوکرالفیت و بیسموت در درمان زخم معده به کار میرود. ترک سیگار و الکل توصیه میشود. از عوارض زخم معده خونریزی گوارشی (GIB)، سوراخ شدن معده و راه یافتن اسید و ترشحات به حفره صفاق، انسداد گوارشی و بروز بدخیمی (سرطان معده) در زمینه زخم است. به ندرت جراحی ضروری است. ترک سیگار ضروری است. امروزه جراحی به ندرت لازم است و فقط در درمان عوارض زخم پپتیک مانند تنگی پیلور و زخمهای کاملاً مقاوم به درمان دارویی مطرح میشود. عوارض خطرناک بیماری سوراخ شدن دوازدهه، خونریزی گوارشی و انسداد گوارشی است.
قرص رانیتیدین و اثرات آن
اثر کاهنده فشار خون: آتنولول با انسداد گیرنده های بتا – آدرنرژیک موجب کاهش فشار خون می شود.این دارو با کاهش جریان سمپاتیک از CNS و با مهار آزاد شدن رنین باعث کم شدن برون ده قلبی می شود. به گزارش اسان طب آتنولول با مقادیر مصرف کم بطور انتخابی گیرنده های ß1 را در قلب مهار می کند. آتنولول اثر کمی بر روی گیرنده های ß2 نایژه ها و عضلات صاف عروق دارد. اثر ضد آنژین صدری: آتنولول با کاهش انقباضات میوکارد و با کم کردن ضربان قلب ( اثرات اینو تروپیک منفی) به درمان آنژین صدری پایدار مزمن کمک کرده و بنابراین باعث کاهش مصرف اکسیژن میوکارد می شود. اثر حمایت قلبی: مکانیسم این اثر که طول عمر بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد را زیاد می کند ، مشخص نشده است. این دارو دفعات ضربانهای زودرس بطنی ، درد قفسه سینه و بالارفتن آنزیمها را کاهش می دهد.
مکانیسم اثر قرص رانیتیدین
رانیتیدین دارویی است که با مهار گیرندههای H2 (هیستامین نوع دو) سلولهای جانبی ترشح اسید معده را کم میکند و به درمان ناراحتیهای ناشی از افزایش اسید معده کمک میکند.
عوارض قرص رانیتیدین
قرص رانیتیدین قرصی است که همه کسانی که مشکل معده دارند آن را می شناسند. اما متاسفانه برخی افراد مثل نقل و نبات آن را میخورند و نمیدانند چه عوارض وحشتناکی دارد. از جمله عوارض قرص رانیتیدین میتوان به: درد قفسه سینه تب گلو درد احساس کوتاه شدن تنفس سرفه با خلط سبز یا زرد سریع کبود شدن یا خونریزی کردن احساس ضعف غیر عادی کند یا تند شدن سرعت ضربان قلب مشکلات بینایی سرخی و تاول پوستی کاهش اشتها زردی پوست و چشم کاهش توانایی جنسی. خستگی ، خواب آلودگی برادیکاردی کمی فشار خون CHF بیماری عروق محیطی بثورات پوستی تهوع ، استفراغ ، اسهال کدر شدن ادرار و مدفوع اشاره کرد. در صورت بروز علائم نارسایی قلبی، باید مصرف دارو قطع شود.
مقدار مصرف قرص رانیتیدین
حتما با پزشک مشورت نمایید . هر ۱۲ ساعت خوراکی بزرگسالان: در درمان قرحه خوشخیم گوارشی، قرحه ناشی از مصرف داروها، بازگشت محتویات معده به مری و سؤهاضمه مزمن مقدار ۱۵۰ میلی گرم ۲ بار در روز (صبح و شب) یا ۳۰۰ میلی گرم موقع خواب برای مدت ۸–۴ هفته مصرف میشود. در درمان نشانگان زولینگر-الیسون ۱۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز تا حداکثر g/day6 در مقادیر منقسم مصرف میشود. کودکان: در درمان قرحه گوارشی mg/day۴–۲ دوبار در روز تا حداکثر mg/day۳۰۰ مصرف میشود. مقدار مصرف نگهدارنده تا ۱۵۰ میلی گرم در شب است. تزریقی برای کاهش اسید معده قبل از اعمال جراحی یا زایمان مقدار ۱۵۰–۵۰ میلی گرم ۲–۵/۰ ساعت قبل از القای بیهوشی به صورت عضلانی یا تزریق آهسته وریدی مصرف میشود.
قرص رانیتیدین در بارداری و شیردهی
در دوران بارداری و شیردهی در مورد مصرف قرص رانیتیدین پزشکتان را از این موضوع باخبر کنید.
شکل دارویی قرص رانیتیدین
رانیتیدین به شکل قرص و آمپول ساخته میشود. قرص با میزان کمتر از ۱۵۰ میلیگرم بدون نسخه پزشکی است.
آشنایی با قرص رانیتیدین
رانیتیدین با کاهش اسید معده در درمان مشکلات گوارشی ناشی از افزایش اسید استفاده می شود و از پرمصرف ترین داروها در ایران است. این دارو در واقع یک داروی آنتی هیستامین است که در معده گیرنده های هیستامین را غیر فعال می کند و مانع ترشح اسید از سلول های معده می شود. این دارو در درمان مشکلاتی همچون زخم های معده و دوازدهه، بازگشت اسید از معده به مری و گلو(رفلاکس یا به اصطلاح ترش کردن) و احساس سوزش در معده تا گلو، سوء هاضمه می تواند کمک کننده باشد. شربت رانیتیدین برای اطفال در مواد زخم و التهاب معده کاربرد دارد. تنظیم دوز دارو بصورت شربت دقیق تر انجام می شود و هر سی سی حاوی ۱۵ میلی گرم رانیتیدین است که مقدار مورد نیاز توسط پزشک تجویز می شود و لازم است با دقت این دارو در زمان های تجویز شده مصرف شود. علاوه بر این رانیتیدین در درمان معده درد و زخم های گوارشی ناشی از مصرف داروهای ضددرد ضدالتهاب و تب بر مانند ایپوبروفن، دیکلوفناک، ملوکسیکام و…نیز تجویز می شود. اسید معده در حالت عادی در معده ترشح می شود تا به هضم غذا کمک کند اما افزایش ترشح آن می تواند مشکلاتی مانند التهاب،زخم گوارشی و رفلاکس به همراه داشته باشد. این دارو بصورت قرص خوراکی ۱۵۰و ۳۰۰ میلی گرم، شربت ۷۵میلی گرم در ۵میلی لیتر و آمپول تزریقی ۵۰میلی گرم که بیشتر مصرف بیمارستانی دارد در ایران موجود است. که هم با تجویز پزشک و هم بدون نسخه امکان دریافت آن در داروخانه وجود دارد. با این حال بهتر است پیش از مصرف هردارو مشاوره های لازم را از داروساز خود دریافت نمایید.
نکاتی درباره مصرف قرص رانیتیدین
کشیدن سیگار موجب کاهش اثر این دارو میشود. در بیماران سالخورده یا مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد. در صورت کهیر پوستی مصرف کردن رانیتیدین را قطع کنید و پزشک را مطلع کنید. بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان میدهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند. در سیروز کبدی و ناراحتیهای کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد. مصرف این دارو بیش از ۱۲ هفته مداوم توصیه نمیشود. این دارو جزو داروهای گروه B در بارداری است. با وجود اینکه طول درمان بستگی به نوع بیماری و مشکل شما دارد اما معمولا مصرف این دارو کوتاه مدت و تا زمان احساس بهبودی می باشد. با این حال در صورتی که این دارو توسط پزشک برای شما تجویز شده است می توانید در مورد قطع یا ادامه ی درمان با وی مشورت نمایید. از آنجا که کشیدن سیگار منجر به افزایش مقدار اسید معده می شود، ممکن است تاثیر رانیتیدین را کاهش دهد و علایم شما بدتر شود. اگر وزن بالایی داشته باشید با کاهش وزن به علت کاهش فشار بر روی معده ترشح اسید کمتر شده و رانیتیدین بهتر عمل می کند. مصرف برخی موادغذایی مانند گوجه فرنگی، نعنا، شکلات، غذاهای پر ادویه و نوشیدنی های گرم، کافیین دار و الکلی می توانند علایم بیماری گوارشی را بدتر کنند. بطورکلی بهتر است مصرف هر غذایی که ترشح اسید معده را افزیش می دهد وعلایمتان را تشدید می کند محدود نمایید. با مصرف مایعات و غذاهای آبکی در واقع اسید معده رقیق تر می شود که این مساله سبب تسهیل بازگشت اسید از معده به مری می شود پس تا جای ممکن از مصرف آّب و غذای آبکی قبل از خواب خودداری کنید و حداقل نیم تا یکساعت پس از غذا دراز نکشید. پرخوری و مصرف غذای پرچرب نیز می تواند باعث کاهش اثر درمانی این داروها شود.
شرایط نگهداری قرص رانیتیدین
این دارو را دردمای اتاق در هوای خشک و خنک نگهداری کنید و هنگام مصرف حتما به تاریخ انقضای محصول دقت نمایید. داروهای تاریخ مصرف گذشته می توانند اثرات و عوارض نامشخصی در بدن داشته باشند.
تداخل دارویی با قرص رانیتیدین
جذب این دارو در حضور آنتیاسیدها کاهش مییابد. با وجود آنکه رانیتیدین در مقایسه با سایمتیدین یک مهار کننده ضعیف کننده تر آنزیمهای کبدی است، با این وجود در مصرف همزمان سایر داروها با این دارو باید احتیاط کرد. برخی داروها با قرص رانیتیدین تداخل دارند و ازاین رو خودسرانه مصرف رانیتیدین را حتی به شکل تک دوز نباید انجام دهید. شایع ترین نمونهها کتوکونازول، داروهای ضددیابتی خوراکی، نیفیدیپین و فنی توئین است. جذب این دارو در حضور آنتیاسیدها کاهش مییابد. با وجود آنکه رانیتیدین در مقایسه با سایمتیدین یک مهار کننده ضعیفکنندهتر آنزیمهای کبدی است، با این وجود در مصرف همزمان سایر داروها با این دارو باید احتیاط کرد.
با سلام، من در حال حاضر ۱۵ ساله که به طور مداوم روزانه یک یا دو بار مصرف میکنم که اسید معده رو تنظیم کنه ولی از عوارضی که بجا گذاشته پیری زود راس که من به اون مبتلا شدم وکل پوست صورت ودستهام چروک شده وبه آن صورت دیگه تاثیر گذار نیست در حال حاضر برای مهار اسید معده ام مخلوط آمپول لیدوکایین با شربت معده آ ام جی استفاده میکنم ،
رانيتيدين
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) درمان كوتاه مدت زخم دوازدهه و معده، درمان حالات مرضي ترشح بيش از حد اسيد، مانند سندرم زولينگر – اليسون.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم دو بار در روز يا مقدار 300 ميليگرم به هنگام خواب مصرف ميشود. در بيماران مبتلا به سندرم زولينگر – اليسون ممكن است مقادير تا g/day 6 تجويز شود.
اين دارو را ميتوان تا مقدار 50 ميليگرم هر 8-6 ساعت تزريق عضلاني يا وريدي كرد.
كودكان يك ماه تا 16 سال: براي درمان زخمهاي دوازدهه و معده mg/kg 4-2 خوراكي در دو دوز منقسم، حداكثر تا 300 ميليگرم در روز مصرف ميشود.
ب) درمان نگهدارنده در زخم دوازدهه يا زخم معده خوشخيم.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم هنگام خواب مصرف ميشود.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 4-2 خوراكي روزانه حداكثر تا 150 ميليگرم در روز مصرف ميشود.
پ) درمان بيماري بازگشت ترشحات معده به مري (GERD).
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم دو بار در روز مصرف ميشود.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 10-5 روزانه در دو دوز منقسم مصرف ميشود.
ت) پيشگيري از زخم گوارشي.
بزرگسالان: انفوزيون مداوم وريدي 150 ميليگرم دارو در محلول سازگار با سرعت mg/h 6.25.
ث) ازوفاژيت زخمي شونده.
بزرگسالان: 150 ميليگرم يا 10 ميليليتر روزانه هر 6 ساعت.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 10-5 روزانه در دو دوز منقسم مصرف ميشود.
ج) درمان سرپايي براي سوزش سر دل گاهگاهي، سوءهاضمه، برگشت اسيد.
بزرگسالان و كودكان بزرگتر از 12 سال: 75 ميليگرم روزانه يا دو بار در روز، حداكثر 150 ميليگرم در 24 ساعت.
تنظيم دوز: در صورت كليرانس كراتينين كمتر از ml/min 50 به صورت mg 150 در 24 ساعت يا mg 50 وريدي يا عضلاني هر 18 يا 24 ساعت تجويز شود. دفعات تجويز را در صورت لزوم ميتوان با احتياط به هر 12 ساعت افزايش داد.
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: آلرژي به دارو.
موارد احتياط: مصرف طولاني مدت داور باعث كمبود ويتامين B12 ميشود. بندرت باعث حالت گيجي شده كه 4-3 روز بعد از قطع دارو برميگردد. سن بالا (بيشتر از 50 سال)، نارسايي كبدي و كليوي ريسك فاكتورهاي اين حالت هستند. برطرف شدن علائم، وجود بدخيمي را رد نميكند. در سابقه پورفيري حاد و نارسايي كبدي با احتياط استفاده شود. اصلاح دوز در نارسايي كليوي لازم است.
ايمني و اثربخشي دارو در كودكان زير يك ماه اثبات نشده است.
عوارض جانبي:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي : كسالت، سرگيجه، اغتشاش شعور برگشتپذير، آشفتگي، توهمات.
پوست: بثورات پوستي.
دستگاه گوارش: يبوست، تهوع، درد شكم.
خون (نادر): لكوپني برگشتپذير، گرانولوسيتوپني، آگرانولوسيتوز، ترومبوسيتوپني.
موضعي: خارش.
ساير عوارض: آنافيلاكسي، آنژيو ادم.
مسموميت و درمان
هيچ موردي از مصرف بيش از حد اين دارو گزارش نشده است. با اين وجود، درمان شامل ايجاد استفراغ يا شستشوي معده و انجام اقدامات حمايتي، در صورت نياز، است. همودياليز رانيتيدين را از بدن خارج ميكند.
تداخل دارويي:
تداخل دارويي
داروهاي ضد اسيد جذب رانيتيدين را كاهش ميدهند. مصرف اين داروها بايد حداقل با فاصله يك ساعت از يكديگر صورت گيرد.
دارو باعث كاهش جذب ديازپام ميشود.
مصرف همزمان با گليپيزايد باعث افزايش هايپوگليسمي ناشي از اين دارو ميشود.
باعث كاهش كليرانس كليوي پروكائين آميد ميشود.
با كليرانس وارفارين نيز تداخل ميكند. بيمار را بدقت مانيتور كنيد.
مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
اثر ضد زخم: رانيتيدين به طور رقابتي اثر هيستامين را در گيرندههاي H2 در سلولهاي جدارهاي معده مهار ميكند. اين اثر از ترشح پايهاي اسيد و ترشح شبانه جلوگيري ميكند. اين دارو ترشح اسيد ناشي از هيستامين، غذا، اسيدهاي آمينه، انسولين و پنتاگاسترين را نيز مهار ميكند.
فارماكوكينتيك:
فارماكوكينتيك
جذب: تقريباً 60-50 درصد يك مقدار مصرف خوراكي جذب ميشود، غذا تأثير قابل توجهي بر جذب اين دارو ندارد. بعد از تزريق عضلاني، جذب رانيتيدين از محل تزريق سريع است.
پخش: در بسياري از بافتهاي بدن و نيز در مايع مغزي – نخاعي (CSF) و شير انتشار مييابد. حدود 19-10 درصد به پروتئين پيوند مييابد.
متابوليسم: در كبد متابوليزه ميشود.
دفع: از راه ادرار و مدفوع دفع ميشود. نيمه عمر دارو 2 الي 3 ساعت بوده كه در نارسايي كليوي افزايش مييابد.
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Injection: 25 mg/ml, 2ml
Tablet : 150, 300mg
Tablet, Effervescent : 150, 300mg
Capsule, Gelatin Coated : 150mg
Solution: 75mg/5ml
اطلاعات دیگر:
طبقهبندي فارماكولوژيك: آنتاگونيست گيرندههاي H2 هيستامين.
طبقهبندي درماني: ضد زخم گوارشي.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده B
نامهاي تجاري: Orbis
ملاحظات اختصاصي
1- براي مصرف اين دارو از طريق لوله بيني – معدي (NG-Tube)، قرصها را ميتوان به صورت پودر در آورد. بعد از تجويز دارو، لوله بايد شسته شود تا از ورود كامل به معده اطمينان حاصل شده و از انسداد لوله جلوگيري گردد.
2- براي تزريق مستقيم وريدي رانيتيدين، بايد آن را تا حجم 20 ميليليتر رقيق و طي مدت پنج دقيقه تزريق كرد. براي تزريق عضلاني، دارو بدون رقيق شدن مصرف ميشود. همچنين، اين دارو ممكن است به صورت انفوزيون متناوب وريدي مصرف شود. در اين صورت، مقدار 50 ميليگرم رانيتيدين در 100 ميليليتر دكستروز پنج درصد در آب رقيق ميشود و طي 20-15 دقيقه انفوزيون ميگردد.
3- تنظيم مقدار مصرف در بيماران مبتلا به عيب كار كليه ممكن است ضروري باشد.
4- دياليز رانيتيدين را از بدن خارج ميكند. اين دارو بايد بعد از انجام دياليز مصرف شود.
5- افراد ناتوان دچار گيجي برگشتپذير، افسردگي و توهمات را بدنبال مصرف دارو تجربه ميكنند.
6- در طول مدت مصرف از نظر دردهاي شكمي، وجود خون در مدفوع يا محتويات معده بيمار را ارزيابي كنيد.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- اين دارو را طبق دستور پزشك مصرف كنيد. براي دستيابي به بهبود مطلوب، مصرف دارو را حتي بعد از برطرف شدن درد ادامه دهيد.
2- اگر دارو را به صورت مقدار واحد در روز مصرف ميكنيد، آن را به هنگام خواب مصرف نماييد.
3- مصرف دارو بدون نسخه بيشتر از 2 هفته توصيه نميشود.
مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده به دليل كاهش كليرانس كليه ممكن است دچار عوارض جانبي بيشتري شوند. در بيماران ناتوان ممكن است اغتشاش شعور برگشتپذير، آشفتگي، افسردگي و توهمات بروز كنند.
مصرف در شيردهي: رانيتيدين در شير ترشح ميشود. مصرف اين دارو در شيردهي بايد با احتياط صورت گيرد.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
رانيتيدين ممكن است موجب حصول نتايج مثبت كاذب در آزمونهاي تعيين پروتئين ادرار با استفاده از روش multistix شود.
رانيتيدين ممكن است غلظت سرمي كرآتينين، آلانين آمينوترانسفراز (ALT) را افزايش دهد. اين دارو ممكن است تعداد گلبولهاي سفيد خون، گلبولهاي قرمز خون و پلاكتها را كاهش دهد.
حتما شما هم دیدهاید افرادی را که از درد معده رنج میبرند و اولین و تنهاترین راه درمان را قرص رانیتیدین میدانند. رانیتیدین به طبقهای از داروها تعلق دارد که «مهارکننده گیرندههای H2» نام دارند. از این دارو برای کاهش میزان ترشح اسید معده و کاهش دردهای ناشی از زخم یا تسهیل درمان زخم معده استفاده میشود. رانیتیدین یکی از پرمصرفترین قرصهای حاضر است که بدون تجویز پزشک نیز به فروش میرسد.
به طور کلی رانیتیدین برای درمان زخمهای گاستریک(زخمهای معده) و اثنیعشر و همچنین ریفلاکس اسید معده به مری استفاده میشود. این دارو برای درمان مشکل ترشح بیش از اندازه اسید معده تجویز میشود. رانیتیدین یکی از داروهایی است که بدون نسخه در داروخانهها به فروش میرسد و بیشتر مردم برای کاهش درد معده از آن استفاده و البته به همدیگر نیز تجویز میکنند.
نحوه مصرف
رانیتیدین به صورت قرص، آمپول و شربت در داروخانهها موجود است. برای افراد بزرگسال دوز تجویز شده برای زخم معده وسوء هاضمه مزمن مقدار 150 میلیگرم دو بار در روز یا 300 میلیگرم هنگام خواب برای مدت چهار تا هشت هفته مصرف میشود.
برای کودکان 2 تا 4 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دو بار در روز میتوان از آن استفاده کرد. میتوان رانیتیدین را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد.
برای پیشگیری از بروز علائم مربوط به مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنیها بهتر است قرص رانیتیدین 30 تا 60 دقیقه قبل از غذا مصرف شود. حداکثر دوز قابل مصرف 300 میلیگرم در روز است. توصیه میشود بدون نظر پزشک این دوز از دارو بیش از دو هفته مصرف نشود.
آمپول رانیتیدین در بیمارستانها و در برخی شرایط که بیمار نمیتواند قرص بخورد، استفاده میشود. دوز عادی تزریق رانیتیدین 50 میلیگرم و هر 6 تا 8 ساعت است.
میزان مصرف دارو در موارد مختلف
عوامل متعددی از قبیل وزن، شرایط بدنی و مصرف داروهای دیگر در تجویز مقدار مورد نیاز دارو برای افراد دخالت دارد. اگر پزشک معالج دوز متفاوت از آنچه در بالا اشاره شد تجویز کرده باشد بیمار باید مطابق دستور پزشک عمل کند. اگر بیمار مصرف دارو را فراموش کند به محض یادآوری باید آن را مصرف کند. اما اگر فاصله مصرف با نوبت بعدی کم باشد لازم است از مصرف آن صرفنظر کرده و نوبت بعدی را مصرف کند.
شیوه نگهداری
قرص، شربت و آمپول رانیتیدین باید در دمای محیط، دور از تماس نور و رطوبت و دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
عوارض جانبی
بیشتر داروها عوارض جانبی متعددی دارند. یکی از عوارض جانبی نسبت به هر دارویی واکنش نامناسبی است که بدن نسبت به مصرف آن نشان میدهد. ممکن است این واکنش جزئی یا شدید، زودگذر یا دائمی باشد. داروی رانیتیدین نیز از این قاعده مستثنی نیست. البته عوارض آن در همه افراد یکسان نیست و کمتر از یک درصد آنهایی که این دارو را مصرف میکنند از عوارض جانبی آن شکایت میکنند. اگر با مصرف رانیتیدین دچار عوارض جدی و ناراحتکننده شدید حتما پزشک را در جریان قرار دهید. ممکن است مصرف قرص رانیتیدین با عوارضی مثل یبوست، اسهال، سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، خواب آلودگی، اختلالات خواب و استفراغ همراه باشد. نشانههایی مثل افزایش ضربان قلب، دردهای عضلانی، ضایعات پوستی یا کهیر، خستگی، جزو عوارض ناشایع مصرف رانیتیدین است. با وجود اینکه این علائم جزو عوارض شایع این دارو نیست اما ممکن است باعث بروز مشکلات جدی برای بیمار شود. در نتیجه در صورت مشاهده علائم گفته شده حتما به پزشک مراجعه کنید.
موارد منع مصرف
مصرف رانیتیدین برای افرادی که به این دارو و دیگر داروهای «مهارکننده گیرنده H2» مثل سایمتیدین و فاموتیدین حساسیت دارند، توصیه نمیشود. بیماران مبتلا به نارسایی کبد وکلیه ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز داشته باشند. کشیدن سیگار هم موجب کاهش اثر این دارو میشود. قبل از تجویز این دارو پزشک باید اطلاعات لازم را از بیمار بگیرد. بنابراین اگر هر یک از شرایط زیر را دارید از مصرف خودسرانه رانیتیدین اجتناب کنید و حتما پزشکتان را در جریان قرار دهید.
مشکلات کلیوی: افرادی که عملکرد کلیههایشان مشکل دارد قبل از مصرف رانتیدین با پزشک مشورت کنند. لازم است پزشک با توجه به شرایط بدنی هر فرد دوز مناسب را تجویز کند.
بیماری پورفیری حاد: افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند نباید رانیتیدین مصرف کنند.
مشکلات گاستریت جدی: مصرف رانیتیدین به افرادی که به طور مکرر استفراغ میکنند، مشکل بلع غذا دارند، در مدفوع خود خون دیدهاند، بدون دلیل خاصی وزن زیادی کم کردهاند، توصیه نمیشود. این افراد حتما باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنند.
مصرف داروهای ضدالتهاب: افرادی که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل دیکلوفناک، ایبوپروفن و ناپروکسن و… مصرف میکنند نباید خودسرانه رانیتیدین مصرف کنند بخصوص اگر سالمند هستند یا از زخم معده رنج میبرند.
بارداری: مصرف رانیتیدین در دوره بارداری توصیه نمیشود. اگر در حین مصرف رانیتیدین بارداری اتفاق بیفتد، لازم است موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید.
شیردهی: مصرف رانیتیدین برای خانمهای شیرده توصیه نمیشود. چون این دارو وارد شیرمادر میشود. اگر در حین شیردهی از رانیتیدین استفاده کنید فرزندتان نیز اثرات آن را دریافت خواهد کرد. بنابراین از مصرف خودسرانه رانیتیدین در این دوره بپرهیزید.
اختلالات دارویی
مصرف همزمان رانیتیدین با داروهای دیگر امکان اختلال دارویی را بالا میبرد. مصرف رانیتیدین با داروهایی مثل ایتراکونازول، کتوکونازول، وارفارین و فنیتویین باعث اختلال دارویی میشود. اگر شما هم تحت درمان با این داروها هستید حتما مساله را با پزشک در میان بگذارید. در صورت استفاده از آنتیاسیدها باید حداقل نیم ساعت بین مصرف این داروها با رانیتیدین فاصله باشد.مصرف خودسرانه دارو در بین مردم زیاد است. لازم است فرهنگ عدم خوددرمانی یا دیگردرمانی در بین مردم نهادینه شود. در صورت مراجعه به پزشک حتما داروهایی را که مصرف میکنید با دقت عنوان کنید. حتی اگر از گیاهان دارویی یا مکمل خاصی استفاده میکنید به پزشک اطلاع دهید.
رانیتیدین
نام ژنریک: رانیتیدین
نام تجاری: –
شکل دارویی: آمپول 50 میلی گرم در 2 میلی لیتر
طبقه بندی فارماکولوژیک: آنتاگونیست گیرنده های H2 هیستامین
طبقه بندی درمانی: ضد زخم گوارشی
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B
ranitidine.pdf
فارماکولوژی
اثر ضد زخم:رانیتیدین بطور رقابتی اثر هیستامینی را در گیرنده های H2 در سلولهای جداره ای معده مهار می کند.این اثر از ترشح پایه ای اسید و ترشح شبانه جلوگیری می کند.این دارو اسید ناشی از ترشح هیستامین، غذا، اسیدهای آمینه،انسولین و پنتاگاسترین را نیز مهار می کند.
فارماکوکینتیک:
جذب: بعد از تزریق عضلانی ، جذب رانیتیدین از محل تزریق سریع است.
پخش: در بسیاری از بافتهای بدن و نیز در مایع مغزی-نخاعی(CSF)و شیر انتشار می یابد. حدود 19-10 درصد به پروتئین پیوند می یابد.
متابولیسم: در کبد متابولیزه می شود.
دفع: از راه ادرار و مدفوع دفع می شود.نیمه عمر دارو 2 الی 3 ساعت بوده که در نارسایی کلیوی افزایش می یابد.
موارد مصرف:
• درمان زخم کوتاه مدت زخم دوازدهه و معده،درمان حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید مانند سندرم زولینگر – الیسون
• درمان نگهدارنده در زخم دوازدهه یا زخم معده خوش خیم
• درمان بیماری بازگشت ترشحات معده به مری(GERD)
• پیشگیری از زخم گوارشی
• ازوفاژیت زخمی شونده
• درمان سرپایی برای سوزش سر دل ، سوء هاضمه ، برگشت اسید
موارد منع مصرف:
آلرژی به دارو
احتیاط:
مصرف طولانی مدت دارو باعث کمبود ویتامین B12 می شود.بندرت باعث گیجی شده که 4-3 روز بعد از قطع دارو بر میگردد. سن بالا (بیش از 50 سال)، نارسایی کبدی و کلیوی ریسک فاکتورهای این حالت هستند. برطرف شدن علائم، وجود بد خیمی را رد نمی کند. در سابقه پورفیری حاد و نارسایی کبدی با احتیاط استفاده شود.اصلاح دوز در نارسایی کلیوی لازم است.
ایمنی و اثر بخشی دارو در کودکان زیر یک ماه اثبات نشده است.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: کسالت، سرگیجه، اغتشاش شعور برگشت پذیر، آشفتگی، توهم
پوست: بثورات پوستی
دستگاه گوارش: یبوست،تهوع،درد شکم
خون(نادر): لکوپنی برگشت پذیر، گرانو لوسیتوپنی،آگرانولوسیتوز،ترومبوسیتوپنی
موضعی: خارش
سایر عوارض: آنافیلاکسی،آنژیوادم
نحوۀ نگهداری:
دور از نور و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
رانيتيدين براي مهار ترشح اسيد معده براي پيشگيري و درمان رخمهاي معده و دوازدهه و نيز بيماري پسزنش معده ـ مري تجويز ميشود.
چگونگي مصرف
رانيتيدين معمولاً روزي يك يا دو نوبت تجويز ميشود. مقدار تجويزي بسته به شكلهاي دارويي (كه قدرتهاي متفاوتي دارند) و علت مصرف فرق ميكند. هيچگاه بيشتر از مقدار تجويز شده مصرف نكنيد. از دستورات پزشكتان به دقت پيروي كنيد. اگر يك نوبت را فراموش كرديد، به مجردي كه به ياد آورديد مصرفش كنيد. اگر تقريباً موقع نوبت بعدي رسيده بود، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم داروييتان بازگرديد. مقدار دارو را دو برابر نكنيد. درمان با رانيتيدين معمولاً 8 هفته ادامه مييابد، اگرچه علايم ممكن است پس از يكي دو هفته كاملاً رفع شوند. حتي در صورت احساس بهبودي، مصرف دارو را ادامه دهيد. در اولين يا دومين هفته اگر هنوز درد داشتيد ميتوانيد از آنتياسيد استفاده كنيد مشروط بر اينكه نوبت مصرف رانيتيدين و آنتياسيد بيش از يك ساعت فاصله داشته باشد. اگر درد شما برگشت، پزشكتان را مطلع سازيد.
هشدارها و عوارض جانبي
در صورت بروز هر يك از علايم زير رانيتيدين را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگيريد: بثورات جلدي، خس خس سينه، تنگي نفس، احساس فشار در قفسه سينه، گيجي، ضربان قلب تند يا كند، گلودرد، كبودي يا خونريزي غيرعادي، علايم زير ممكن است رخ دهند ولي فقط در صورت ايجاد مشكل بايد گزارش شوند: يبوست، اسهال، سرگيجه، خوابآلودگي، تهوع يا استفراغ، كاهش ميل جنسي، يا تورم پستانها.
موارد احتياط
در صورت وجود هريك از موارد زير پيش از مصرف رانيتيدين ، پزشكتان را مطلع سازيد:
حساسيت به سايمتيدين، رانيتيدين، فاموتيدين، يا نيزاتيدين.
بارداري يا شيردهي.
مصرف داروهاي ديگر، به ويژه كتوكونازول (يك داروي ضدقارچ)، داروهاي ضد ديابتي خوراكي، داروهاي ضد انعقاد، داروهاي قلبي يا پرفشاري خون (نيفديپين، متوپرولول، پروكانياميد) فنيتوئين (يك داروي ضد صرع)، يا الكل.
سابقه يا ابتلا به بيماريهاي كبدي يا كليوي
هنگام مصرف رانيتيدين توصيه ميشود
به طور منظم به پزشكتان مراجعه كنيد تا بتواند بهبودتان را زير نظر داشته باشد.
از پزشكتان در مورد خوراكيهاي كه بايد در برنامه غذاييتان محدود شود راهنمايي بخواهيد. مثلاً نوشابههاي گازدار، قهوه، آسپيرين و محصولات تهيه شده از مركبات ممكن است براي معده شما مضر باشند.
رانيتيدين ممكن است با آزمونهاي پوستي يا آزمونهاي اندازهگيري اسيدمعده تداخل ايجاد كند. در اين مورد با پزشكتان مشورت كنيد.
رانيتيدين را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقيم، و حرارت مرطوب نگه داريد (در اين شرايط رانيتيدين فاسد ميشود).
رانيتيدين تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت بريزيد.
هنگام مصرف رانيتيدين نبايد
الكل بنوشيد.
سيگار بكشيد. سيگار تأثير اين دارو را كاهش ميدهد. سيگار را ترك كنيد يا حداقل بعد از آخرين نوبت مصرف رانيتيدين تا پايان روز سيگار نكشيد.
نکاتی راجع به قرص رانیتیدین،قرص معده
مجموعه : پزشكی و سلامتی
نکاتی راجع به قرص رانیتیدین،قرص معده
این روزها كمتر كسی را میتوان پیدا كرد كه اسم رانیتیدین را نشنیده باشد و خاصیت درمانیاش را تایید نكند.
ماه رمضان فرصت مناسبی است كه این داروی پرطرفدار قدری بیشتر به چشم بیاید اما بایدها و نبایدهای این دارو را كمتر كسی میداند یا واقعا رعایت میكند. رانیتیدین فقط یك قرص نیست، تركیبی است كه تمام سیستم گوارش را تحت تاثیر قرار میدهد، به همین دلیل باید بیشتر این دارو را جدی بگیریم.
وقتی رانیتیدین میخورید
اصولا رانیتیدین را با توجه به شدت علائم بیمار تجویز میكنند و از روزی یك تا 3 بار بویژه بعد از غذا متفاوت است. این قرص با ورود به معده سریعا به شكل هم موضعی و هم از طریق خون اعمال اثر میكند.از طرفی دوره مصرف این قرص بیشتر اهمیت دارد، به این معنا كه حداقل دوره مصرف رانیتیدین باید 6 تا 8 هفته باشد و این موضوع كه بیمار تنها یك یا 2 نوبت این دارو را مصرف كند و تا دردش ساكت شد آن را كنار بگذارد بزرگترین اشتباه است.
طول مدت اثر این قرص معمولا كوتاه و برای چند ساعت است و باید تا چندین دوز بعد از تسكین درد مصرفش ادامه یابد.
رانیتیدین فقط زیر نظر پزشك
1ـ همین ابتدا در بخش توصیههای پزشكی لازم است بدانید كه جایگزینی رانیتیدین با سایمتیدین مخصوصا برای آقایان كار اشتباهی است. حداقل عارضهای كه سایمتیدین برای آقایان دارد، ژنیكوماستی یا بزرگ شدن سینهها در آقایان است.
2ـ شایعترین عوارض این قرص پیدایش بثورات جلدی، گیجی، اسهال، سرگیجه و كاهش میل جنسی در درازمدت است كه البته موارد شدیدی در این خصوص خیلی گزارش نشده است.
3ـ در دوران بارداری و شیردهی منع زیادی در مورد مصرف این دارو وجود ندارد، اما باز هم در اولین ملاقات، پزشكتان را از این موضوع باخبر كنید.
4ـ مصرف رانیتیدین باید بعد از خوردن غذا صورت گیرد تا بیشترین خاصیت را داشته باشد.
5 ـ در ایام روزهداری كه شاید سوزش معده بیشتر سراغتان بیاید، اولا سعی كنید كه حجم غذاها را هم در سحری و هم در افطار كمتر كرده و تعداد دفعات را بعد از افطار بیشتر كنید و از سوی دیگر بعد از سحری و بعد از افطار یك عدد قرص بخورید.
6 ـ برخی داروها با رانیتیدین تداخل دارند و ازاینرو خودسرانه مصرف رانیتیدین را حتی به شكل تك دوز انجام ندهید. شایعترین نمونهها كتوكونازول، داروهای ضد دیابتی خوراكی، نیفیدیپین و فنیتوئین است.
عوارض رانتیدین بر سلامتی
گاهی آن چنان درگیر زندگی روزمره می شویم که یادمان می رود چه نعمت بی نظیری نصیبمان شده است، نعمتی که به ما اجازه می دهد بدون درد و احتیاج به دیگران کارهای خود را انجام دهیم. صحبت از سلامتی است؛ برخی از بیماری هایی که به صورت ندانسته باعث به وجود آمدنشان می شویم.
مثلا مصرف آب سرد فراوان یعنی هر آبی که دمای آن کمتر از دمای بدن ما است و خوردن آب در بین غذاها و خوردن میوه هایی با طبع سرد و به صورت ترکیبی را باعث بروز اختلالات معده دانست.
عوارض رانتیدین بر بدن
متاسفانه امروزه برای درمان تمام این اختلالات از داروهایی مانند رانیتیدین، فاموتیدین و سایمیتیدین استفاده می شود در حالی که توجهی به عوارض آن نمی شود.
رانیتیدین دارویی است که در زخم معده و گاسیتریت یا التهاب معده تجویز می شود و بسیاری از مردم به صورت خود تجویزی به وفور آن را استفاده می کنند.
این دارو با مهار گیرنده های H2 (هیستامین نوع دو) سلولهای محیطی مخاط معده، ترشح اسید معده را کم می کند، ولی دارای عوارض خطرناکی است.
همچنین این دارو باعث کاهش جذب ویتامین B12 می شود و جذب موادی که نیاز به محیط اسیدی معده دارند را کم می کند و از جمله هضم و جذب پروتئین ها را کم میکند و افزایش خطر ذات الریه را نیز زیاد می کند.
عوارض خطرناک مصرف رانیتیدین برای معده
رانیتیدین برای درمان زخم های خوش خیم معده یا دوازدهه ،ریفلاکس معده به مری ،سندروم زولنیجراسیون ،پیشگیری از آسپیراسیون اسید قبل از عمل جراحی ،پپسی مزمن و گاستریت می باشد . رانیتیدین به شکل قرص و آمپول ساخته میشود.
رانیتیدین
رانیتیدین
رانیتیدین برای درمان زخم های خوش خیم معده یا دوازدهه ،ریفلاکس معده به مری ،سندروم زولنیجراسیون ،پیشگیری از آسپیراسیون اسید قبل از عمل جراحی ،پپسی مزمن و گاستریت می باشد . فرم خوراکی این دارو براحتی از لوله گوارش جذب می شود و 2 الی 3 ساعت پس از تجویز به حداکثر غلظت خود می رسد . فرم تزریقی این دارو به صورت عضلانی یا وریدی هم استفاده می شود . مهمترین عارضه این دارو ،گرانولوسیتوپنی ،پان سیتوپنی ،لکوپنی برگشت پذیر،ترومبوسیتوپنی ،آنافیلاکسی و آنژیوادم می باشد . همچنین درمان دراز مدت آن ممکن است ،باعث کمبود ویتامین ب 12 ، شود.
رانیتیدین (به انگلیسی: Ranitidine) دارویی است که کاربرد اصلی آن در درمان زخم معده و گاستریت است. این دارو در درمان کوتاه مدت زخمهای فعال دوازدهه یا زخمهای فعال و خوشخیم معده، (در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف میشود)، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند نشانگان زولینگر-الیسون، برگشت محتویات معده به مری نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
رانیتیدین به شکل قرص و آمپول ساخته میشود. قرص با میزان کمتر از ۱۵۰ میلیگرم بدون نسخه پزشکی است.تزریقی:برای کاهش اسید معده قبل از اعمال جراحی یا زایمان مقدار ۱۵۰–۵۰ میلی گرم ۲–۵/۰ ساعت قبل از القای بیهوشی به صورت عضلانی یا تزریق آهسته وریدی مصرف میشود.
اثرات رانیتیدین
اثر کاهنده فشار خون : آتنولول با انسداد گیرنده های بتا – آدرنرژیک موجب کاهش فشار خون می شود.این دارو با کاهش جریان سمپاتیک از CNS و با مهار آزاد شدن رنین باعث کم شدن برون ده قلبی می شود. به گزارش اسان طب آتنولول با مقادیر مصرف کم بطور انتخابی گیرنده های ß1 را در قلب مهار می کند.آتنولول اثر کمی بر روی گیرنده های ß2 نایژه ها و عضلات صاف عروق دارد.
اثر ضد آنژین صدری: آتنولول با کاهش انقباضات میوکارد و با کم کردن ضربان قلب ( اثرات اینو تروپیک منفی) به درمان آنژین صدری پایدار مزمن کمک کرده و بنابراین ، باعث کاهش مصرف اکسیژن میوکارد می شود.
اثر حمایت قلبی: مکانیسم این اثر که طول عمر بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد را زیاد می کند ، مشخص نشده است.این دارو دفعات ضربانهای زودرس بطنی ، درد قفسه سینه و بالارفتن آنزیمها را کاهش می دهد.
موارد مصرف و عدم مصرف رانیتیدین
موارد مصرف :
الف : زیادی فشار خون
ب : آنژین صدری پایدار مزمن
موارد عدم مصرف :
حساسیت مفرط شناخته شده به دارو ، نارسایی آشکار قلب ، بلوک قلبی درجه 2 یا 3 دهلیزی – بطنی یا شوک قلبی ( ممکن است این حالات را تشدید کند )
عوارض رانیتیدین
دستگاه ادرای -تناسلی : کاهش توانایی جنسی.
سیستم اعصاب مرکزی (CNS) : خستگی ، خواب آلودگی .
دستگاه قلبی – عروقی : برادیکاردی ، کمی فشار خون ، CHF ، بیماری عروق محیطی.
پوست : بثورات پوستی.
مجرای گوارش : تهوع ، استفراغ ، اسهال.
سایر عوارض : تب .
توجه : در صورت بروز علائم نارسایی قلبی ، باید مصرف دارو قطع شود.
تذکر
ـ مصرف رانیتیدین باید بعد از خوردن غذا صورت گیرد تا بیشترین خاصیت را داشته باشد.
ـ در ایام روزه داری كه شاید سوزش معده بیشتر سراغتان بیاید، اولا سعی كنید كه حجم غذاها را هم در سحری و هم در افطار كمتر كرده و تعداد دفعات را بعد از افطار بیشتر كنید و از سوی دیگر بعد از سحری و بعد از افطار یك عدد قرص بخورید.
ـ برخی داروها با رانیتیدین تداخل دارند و ازاین رو خودسرانه مصرف رانیتیدین را حتی به شكل تك دوز انجام ندهید. شایع ترین نمونه ها كتوكونازول، داروهای ضد دیابتی خوراكی، نیفیدیپین و فنی توئین است.
ـ همین ابتدا در بخش توصیه های پزشكی لازم است بدانید كه جایگزینی رانیتیدین با سایمتیدین مخصوصا برای آقایان كار اشتباهی است. حداقل عارضه ای كه سایمتیدین برای آقایان دارد، ژنیكوماستی یا بزرگ شدن سینه ها در آقایان است.
ـ شایع ترین عوارض این قرص پیدایش بثورات جلدی، گیجی، اسهال، سرگیجه و كاهش میل جنسی در درازمدت است كه البته موارد شدیدی در این خصوص خیلی گزارش نشده است.
ـ در دوران بارداری و شیردهی منع زیادی در مورد مصرف این دارو وجود ندارد، اما باز هم در اولین ملاقات، پزشكتان را از این موضوع باخبر كنید.
رانیتیدین (به انگلیسی: Ranitidine) دارویی است که کاربرد اصلی آن در درمان زخم معده و گاستریت است. این دارو در درمان کوتاه مدت زخمهای فعال دوازدهه یا زخمهای فعال و خوشخیم معده، (در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف میشود)، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند نشانگان زولینگر-الیسون، برگشت محتویات معده به مری نیز مورد استفاده قرار میگیرد.[۱]
رانیتیدین دارویی است که با مهار گیرندههای H2 (هیستامین نوع دو) سلولهای جانبی ترشح اسید معده را کم میکند و به درمان ناراحتیهای ناشی از افزایش اسید معده کمک میکند.
بزرگسالان: در درمان قرحه خوشخیم گوارشی، قرحه ناشی از مصرف داروها، بازگشت محتویات معده به مری و سؤهاضمه مزمن مقدار ۱۵۰ میلی گرم ۲ بار در روز (صبح و شب) یا ۳۰۰ میلی گرم موقع خواب برای مدت ۸–۴ هفته مصرف میشود. در درمان نشانگان زولینگر-الیسون ۱۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز تا حداکثر g/day6 در مقادیر منقسم مصرف میشود. کودکان: در درمان قرحه گوارشی mg/day۴–۲ دوبار در روز تا حداکثر mg/day۳۰۰ مصرف میشود. مقدار مصرف نگهدارنده تا ۱۵۰ میلی گرم در شب است.
تزریقی